3063-ILPP1-1.4512.158.2016.2.RW

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 17 lutego 2017 r. Izba Skarbowa w Poznaniu 3063-ILPP1-1.4512.158.2016.2.RW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. Sp.k. w upadłości likwidacyjnej przedstawione we wniosku z 21 listopada 2016 r. (data wpływu 29 listopada 2016 r.) uzupełnionym pismem z 12 grudnia 2016 r. (data wpływu 16 grudnia 2016 r.) oraz pismem z 13 lutego 2017 r. (data wpływu 17 lutego 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy nieruchomości (za wyjątkiem budynku mieszkalnego z 1931 r. wraz z częścią działki 194 pod tym budynkiem) (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 listopada 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy nieruchomości (za wyjątkiem budynku mieszkalnego z 1931 r. wraz z częścią działki 194 pod tym budynkiem) (pytanie oznaczone we wniosku nr 1). Dnia 16 grudnia 2016 r. wniosek uzupełniono pismem dotyczącym doprecyzowania opisu sprawy, przeformułowania pytań oraz doprecyzowania rodzaju i przedmiotu wniosku. Dnia 17 lutego 2017 r. wniosek uzupełniono o doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (ostatecznie sformułowane w piśmie z 12 grudnia 2016 r.)

1. Przedmiotem przygotowywanej przez Syndyka masy upadłości Sp. z o.o. Sp.k. w upadłości likwidacyjnej umowy sprzedaży jest wchodząca w skład masy upadłości niżej opisana nieruchomość:

prawo własności zabudowanej działki numer 194, obręb (...), jednostka ewidencyjna (...) - obszar wiejski, o powierzchni 10,8836 ha, objęta księgą wieczystą nr (...), częściowo utwardzonej, oświetlonej i ogrodzonej, wraz z prawem własności niżej wymienionych budynków posadowionych na tej działce:

* jednokondygnacyjna hala produkcyjno-magazynowa z rampą załadunkową oraz pomieszczeniami biurowymi - budynek nr 1 o pow. użytkowej 3.660,06 m2, rok budowy 1998,

* jednokondygnacyjny budynek magazynowy przylegający do hali (budynek 1a) o pow. użytkowej 344,70 m2, rok budowy 2003,

* dwukondygnacyjny budynek łącznika pomiędzy halami produkcyjno-magazynowymi - budynek nr 2 o pow. użytkowej 1.208,50 m2, rok budowy 2002,

* jednokondygnacyjna hala produkcyjno-magazynowa wraz z halą cięcia płyt - budynek nr 3 o pow. użytkowej 5.062,60 m2, rok budowy 2000,

* dwukondygnacyjny budynek biurowy - budynek nr 4 o pow. użytkowej 480 m2, rok budowy 1999,

* dwukondygnacyjny budynek magazynowo-produkcyjny z rampą załadunkową oraz pomieszczeniami wystawowymi - budynek nr 5 o pow. użytkowej 3.621,80 m2, rok budowy 1999,

* jednokondygnacyjny budynek produkcyjno-magazynowy - budynek nr 6 o pow. użytkowej 696,90 m2, rok budowy 1999,

* budynek stacji transformatorowo-rozdzielczej - budynek nr 7 o pow. użytkowej 40 m2, rok budowy 2003,

* jednokondygnacyjna wiata magazynowa - budynek murowany pokryty blachą trapezową - budynek nr 8/9 o pow. użytkowej 447 m2, rok budowy 1998,

* budynek hali produkcyjno-magazynowej w części dwukondygnacyjnej - budynek nr 10 o pow. użytkowej 7.200 m2, rok budowy 2003,

* jednokondygnacyjna hala magazynowa - budynek nr 11 o pow. użytkowej 2.069,50 m2, rok budowy 2004,

* jednokondygnacyjna hala magazynowa - budynek nr 12 o pow. użytkowej 2.763,90 m2,

* jednokondygnacyjny budynek magazynowo-warsztatowy - budynek nr 13 o pow. użytkowej 543 m2, rok budowy 2002,

* jednokondygnacyjny budynek magazynowy - budynek nr 14 o pow. użytkowej 787,50 m2, rok budowy 2008,

* budynek kotłowni niskoparametrowej na paliwo stałe - budynek nr 15 o pow. użytkowej 79,70 m2, rok budowy 2003,

* parterowy budynek mieszkalny z przybudówką gospodarczą o pow. użytkowej 80 m2, rok budowy 1931

za łączną cenę 7.320.847,00 zł netto.

2. Powyższa łączna cena netto jest zgodna z Postanowieniem Sędziego Komisarza z dnia 16 maja 2016 r. (sygn. akt (...)), zezwalającym na sprzedaż z wolnej ręki tej nieruchomości, za cenę netto nie niższą niż: 7.320.847,00 zł, w tym:

* grunt o pow. 10,8836 ha - 338.734,00 zł,

* budynek nr 1 o pow. 3660,06 m2 - 813.488,00 zł,

* budynek nr 1a o pow. 344,70 m2 - 70.787,00 zł,

* budynek nr 2 o pow. 1208,50 m2 - 268.604,00 zł,

* budynek nr 3 o pow. 5062,60 m2 - 1.125.218,00 zł,

* budynek nr 4 o pow. 480,00 m2 - 186.700,00 zł,

* budynek nr 5 o pow. 3621.80 m2 - 997.485,00 zł,

* budynek nr 6 o pow. 696,90 m2 - 143.113,00 zł,

* budynek nr 7 o pow. 40,00 m2 - 8.795,00 zł,

* budynek nr 8/9 o pow. 447,00 m2 - 70.193,00 zł,

* budynek nr 10 o pow. 7200,00 m2 - 1.913.378,00 zł,

* budynek nr 11 o pow. 2069,50 m2 - 459.968,00 zł,

* budynek nr 12 o pow. 2763,90 m2 - 614.307,00 zł,

* budynek nr 13 o pow. 543,00 m2 - 111.508,00 zł,

* budynek nr 14 o pow. 787,50 m2 - 161.716,00 zł,

* budynek nr 15 o pow. 79,70 m2 - 17.524,00 zł,

* budynek mieszkalny o pow. 80,00 m2 - 19.329,00 zł.

Łącznie 7.320.847,00 zł.

3. Strony przygotowywanej transakcji są czynnymi podatnikami podatku VAT.

4. Nieruchomość opisana w pkt 1 wraz z budynkami została wniesiona przez komandytariusza aportem do Sp. z o.o. Sp.k. (od 19 marca 2014 r. w upadłości likwidacyjnej), tj. spółki zawiązanej umową spółki komandytowej w dniu 16 grudnia 2008 r. Umowa przeniesienia prawa własności (między innymi) nieruchomości opisanej w pkt 1 została podpisana w dniu 19 stycznia 2009 r. przed notariuszem w Kancelarii Notarialnej (akt notarialny Rep. A 168/2009).

Nieruchomość ta wraz z budynkami stanowiła składową Przedsiębiorstwa Pana prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą "A" i służyła wyłącznie działalności opodatkowanej podatkiem VAT Pana za wyjątkiem budynku mieszkalnego z 1931 r., który służył wyłącznie celom prywatnym.

Pan wniósł, jako wkład do spółki komandytowej Przedsiębiorstwo, rozumiane jako zespół składników materialnych i niematerialnych zgodnie z artykułem 551 kodeksu cywilnego.

Transakcja wniesienia aportem przedsiębiorstwa (w tym przedmiotowej nieruchomości), do spółki nie podlegała ustawie o podatku od towarów i usług (zmiana przepisów VAT w tym zakresie nastąpiła od 1 kwietnia 2009 r.).

Pan prowadząc działalność gospodarczą, zgodnie z otrzymanym z Urzędu Skarbowego, zaświadczeniem nr (...) z dnia 8 listopada 2016 r., w okresie od dnia 15 grudnia 1993 r. do 28 lutego 2009 r. był zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług.

W tym okresie Pan wybudował głównie "systemem gospodarczym" budynki hal (rok budowy od 1998 do 2008), dla celów prowadzenia działalności produkcyjnej (z wyjątkiem budynku mieszkalnego - wybudowanego w 1931 r. i od tego czasu zamieszkałego).

Według pisemnego oświadczenia z dnia 10 listopada 2016 r. złożonego Syndykowi masy upadłości przez Pana, potwierdzonego przez reprezentanta Upadłego, Pan jako czynny podatnik podatku od towarów i usług (VAT) korzystał z prawa do odliczania podatku VAT od zakupów towarów i usług, w tym od zakupów związanych z budową obiektów i budowli posadowionych na nieruchomościach wniesionych aportem do Sp. z o.o. Sp.k. w upadłości likwidacyjnej.

Ww. oświadczenie zostało złożone w związku z brakiem dokumentacji z okresu budowy ww. obiektów, z uwagi na upływ wymaganego okresu przechowywania takich dokumentów.

Pan uzyskał następujące pozwolenia na użytkowanie wybudowanych obiektów:

* Decyzja Urzędu Rejonowego z dnia 29 września 1998 r. udzielająca pozwolenia na użytkowanie hali magazynowo-stolarskiej z urządzeniami budowlanymi,

* Decyzja nr (...) Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 20 marca 2008 r. udzielająca pozwolenia na użytkowanie dobudowanej hali magazynowo-wystawowej do istniejącego budynku produkcyjnego,

* Decyzja nr (...) Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 20 marca 2008 r. udzielająca pozwolenia na użytkowanie hali produkcyjno-magazynowej,

* Decyzja nr (...) Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 20 marca 2008 r. udzielająca pozwolenia na użytkowanie łącznika pomiędzy dwiema halami produkcyjnymi,

* Decyzja nr (...) Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 20 marca 2008 r. udzielająca pozwolenia na użytkowanie hali cięcia płyt,

* Decyzja nr (...) Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 20 marca 2008 r. udzielająca pozwolenia na użytkowanie hali tapicerskiej montażowo-magazynowej,

* Decyzja nr (...) Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 20 marca 2008 r. udzielająca pozwolenia na użytkowanie hali stolarskiej montażowo-magazynowej,

* Decyzja nr (...) Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 20 marca 2008 r. udzielająca pozwolenia na użytkowanie hali magazynowo-montażowej,

* Decyzja nr (...) Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 20 marca 2008 r. udzielająca pozwolenia na użytkowanie ostrzalni z magazynem,

* Decyzja nr (...) Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 20 marca 2008 r. udzielająca pozwolenia na użytkowanie budynku magazynowego pianki,

* Decyzja nr (...) Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 20 marca 2008 r. udzielająca pozwolenia na użytkowanie budynku magazynowego płyt.

Sp. z o.o. Sp.k. (później w upadłości likwidacyjnej) wniesioną nieruchomość (działka nr 194 wraz z budynkami z wyjątkiem budynku mieszkalnego z 1931 r.), wykorzystywała wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. W okresie od uzyskania pozwoleń na użytkowanie ww. budynków do dnia dzisiejszego nie poniesiono wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których Spółka miała prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, przekraczających 30% wartości początkowej tych budynków. W przypadku budynku mieszkalnego również nie poniesiono ww. wydatków na ulepszenie, przekraczających 30% jego wartości początkowej.

5. Postanowieniem z dnia 19 marca 2014 r. Sąd Rejonowy uchylił układ przyjęty w postępowaniu upadłościowym i zmienił sposób prowadzenia z możliwością zawarcia układu na postępowanie obejmujące likwidację majątku upadłego.

6. Umowy najmu i dzierżawy dotyczące przedmiotowej nieruchomości:

1.

umowy najmu/dzierżawy zawarte ponad dwa lata temu, przyjmując jako punkt odniesienia 24 listopada 2016 r.

- umowy kontynuowane przez Syndyka:

a.

umowa najmu z 17 czerwca 2008 r. zawarta pomiędzy Panem, po przekształceniach: Sp. z o.o. Sp.k. Sp. z o.o., zawarta na czas nieokreślony, przedmiot umowy: pomieszczenie biurowe o pow. 15 m2 w budynku nr 4 o łącznej pow. użytkowej 480 m2,

b.

umowa najmu z dnia 6 czerwca 2013 r. zawarta pomiędzy Sp. z o.o. Sp.k. a Przedsiębiorstwem Wielobranżowym, zawarta na czas nieokreślony, z mocą obowiązującą od 20 czerwca 2013 r., przedmiot umowy: pomieszczenie usługowo-handlowe o pow. 70 m2 w budynku nr 1 o łącznej pow. użytkowej 3660,06 m2. Umowa została rozwiązana z dniem 31 marca 2014 r.,

c.

umowa najmu z dnia 2 stycznia 2014 r. zawarta pomiędzy: Sp. z o.o. Sp.k. a "X" Sp. z o.o., zawarta na czas nieokreślony, przedmiot umowy: pomieszczenia biurowe o pow. 130 m2 w budynku nr 4 o łącznej pow. użytkowej 480 m2,

d.

umowa najmu z dnia 2 lutego 2014 r. zawarta pomiędzy Sp. z o.o. Sp.k. a "X" Sp. z o.o., zawarta na czas nieokreślony z mocą obowiązującą od 1 kwietnia 2014 r., przedmiot umowy: pomieszczenia w halach produkcyjno-magazynowych o pow. 1000 m2 w budynku nr 3 o łącznej pow. użytkowej 5062,6 m2 oraz budynku nr 14 o łącznej pow. użytkowej 787,5 m2,

e.

umowa najmu z dnia 10 marca 2014 r. zawarta pomiędzy: Sp. z o.o. Sp.k. a "X" Sp. z o.o., zawarta na czas nieokreślony, przedmiot umowy: pomieszczenie w Salonie wystawy o pow. 300 m2 w budynku nr 4 o łącznej pow. użytkowej 3621,8 m2. Umowa została rozwiązana z dniem 8 listopada 2016 r.,

f.

umowa dzierżawy z dnia 11 marca 2014 r. zawarta pomiędzy: Sp. z o.o. Sp.k. a "Y" S.A., zawarta na czas nieokreślony z mocą obowiązującą od 1 kwietnia 2014 r., przedmiot umowy: pomieszczenia produkcyjno-magazynowo-biurowe o pow. 2500 m2 w budynkach nr 10 o łącznej pow. użytkowej 7200 m2, nr 11 o łącznej pow. użytkowej 2069,5 m2, nr 12 o łącznej pow. użytkowej 2763,9 m2. Umowa została rozwiązana z dniem 31 marca 2015 r.,

g.

umowa najmu z dnia 17 marca 2014 r. zawarta pomiędzy: Sp. z o.o. Sp.k. a "Z" S.A., zawarta na czas nieokreślony, z mocą obowiązującą od 1 kwietnia 2014 r., przedmiot umowy: pomieszczenie - lokal usługowy - sklep o pow. 86 m2 w budynku nr 1 o łącznej pow. użytkowej 3660,06 m2. Umowa została rozwiązana z dniem 30 czerwca 2014 r.

2.

umowy najmu/dzierżawy zawarte przez Syndyka, w okresie krótszym niż dwa lata poprzedzające dzień 24 listopada 2016 r.

a.

umowa najmu z dnia 2 stycznia 2015 r. zawarta pomiędzy: Sp. z o.o. Sp.k. w upadłości likwidacyjnej a Panem prowadzącym działalność gospodarczą pod nazwą "N", przedmiot umowy: pomieszczenie produkcyjno-magazynowe o pow. 50 m2 w budynku nr 3 o łącznej pow. użytkowej 5062,6 m2. Umowa została rozwiązana z dniem 31 października 2015 r.,

b.

umowa najmu z dnia 30 marca 2015 r. zawarta pomiędzy: Sp. z o.o. Sp.k. w upadłości likwidacyjnej a "B" Sp. z o.o. w upadłości likwidacyjnej, z mocą obowiązującą od 1 kwietnia 2015 r., przedmiot umowy: pomieszczenia magazynowe o pow. 50 m2 w budynku nr 4 o łącznej pow. użytkowej 480 m2. Umowa została rozwiązana z dniem 31 października 2015 r.

c.

umowa dzierżawy z dnia 1 kwietnia 2015 r. zawarta pomiędzy: Sp. z o.o. Sp.k. w upadłości likwidacyjnej a "C" S.A, zawarta na czas nieokreślony, przedmiot umowy: pomieszczenia produkcyjno-magazynowe o pow. 2790 m2 od 1 kwietnia 2015 r., a od 1 maja 2015 r. wzrost do pow. 3070 m2 w budynkach nr 10 o łącznej pow. użytkowej 7200 m2, nr 11 o łącznej pow. użytkowej 2069,5 m2, nr 12 o łącznej pow. użytkowej 2763,9 m2. W stosunku do umowy dzierżawy rozwiązanej w dniu 31 marca 2015 r. dodatkowa powierzchnia ponad 2500 m2 (570 m2), znajduje się w hali nr 12.

d.

umowa najmu z dnia 15 maja 2015 r. zawarta pomiędzy: Sp. z o.o. Sp.k. w upadłości likwidacyjnej a Panem prowadzącym działalność gospodarczą pod nazwą "G" w upadłości likwidacyjnej, zawarta na czas nieokreślony, przedmiot umowy: pomieszczenia magazynowe o pow. 200 m2 w budynku nr 5 o łącznej pow. użytkowej 3621,8 m2. Umowa została rozwiązana z dniem 30 czerwca 2016 r.,

e.

umowa dzierżawy z dnia 31 sierpnia 2015 r. zawarta pomiędzy: Sp. z o.o. Sp.k. w upadłości likwidacyjnej a "L" Sp. z o.o., zawarta na czas nieokreślony, z mocą obowiązującą od 1 września 2015 r., przedmiot umowy: pomieszczenia produkcyjno-magazynowe oraz socjalne o pow. 4950 m2 w budynku nr 10 o łącznej pow. użytkowej 7200 m2. Umowa została rozwiązana z dniem 30 września 2016 r.,

f.

umowa najmu z dnia 8 grudnia 2015 r. zawarta pomiędzy: Sp. z o.o. Sp.k. w upadłości likwidacyjnej a "F" S.A., zawarta na czas nieokreślony, przedmiot umowy: pomieszczenia magazynowe o pow. 447 m2 w budynku nr 8/9 o łącznej pow. użytkowej 447 m2. Umowa została rozwiązana z dniem 31 marca 2016 r.

W uzupełnieniu wskazano, że wskazane we wniosku oświetlenie, utwardzenie placu, a także ogrodzenie, stanowią budowle w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane. W odniesieniu do ww. budowli Wnioskodawca nie poniósł wydatków na ich ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiących co najmniej 30% wartości początkowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z 12 grudnia 2016 r.):

Czy sprzedaż ww. nieruchomości (za wyjątkiem budynku mieszkalnego z 1931 r. wraz z częścią gruntu działki 194 pod tym budynkiem) korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług? (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko ostatecznie sformułowane w piśmie z 12 grudnia 2016 r.), sprzedaż przedmiotowej nieruchomości (w tym budynku mieszkalnego wybudowanego w 1931 r. i od tego czasu zamieszkałego), będzie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Jak wynika z art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie zatem z ww. przepisami grunt jak również budynki i budowle spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Definicja pojęcia "wytworzenie nieruchomości" zawarta jest w art. 2 pkt 14a ustawy, zgodnie z którym ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o wytworzeniu nieruchomości - rozumie się przez to wybudowanie budynku, budowli lub ich części, lub ich ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Należy podkreślić, że nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 5 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jak wynika z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że przedmiotem przygotowywanej przez Syndyka masy upadłości Sp. z o.o. Sp.k. w upadłości likwidacyjnej umowy sprzedaży jest prawo własności zabudowanej działki numer 194, częściowo utwardzonej, oświetlonej i ogrodzonej, wraz z prawem własności wymienionych w pkt 1 opisu sprawy budynków posadowionych na tej działce.

Strony przygotowywanej transakcji są czynnymi podatnikami podatku VAT.

Nieruchomość wraz z budynkami została wniesiona przez komandytariusza aportem do Sp. z o.o. Sp.k. (od 19 marca 2014 r. w upadłości likwidacyjnej), tj. spółki zawiązanej umową spółki komandytowej w dniu 16 grudnia 2008 r. Nieruchomość ta wraz z budynkami stanowiła składową Przedsiębiorstwa Pana prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą "A" i służyła wyłącznie działalności opodatkowanej podatkiem VAT Pana za wyjątkiem budynku mieszkalnego z 1931 r., który służył wyłącznie celom prywatnym.

Pan wniósł, jako wkład do spółki komandytowej Przedsiębiorstwo, rozumiane jako zespół składników materialnych i niematerialnych zgodnie z artykułem 551 kodeksu cywilnego.

Transakcja wniesienia aportem przedsiębiorstwa (w tym przedmiotowej nieruchomości), do spółki nie podlegała ustawie o podatku od towarów i usług (zmiana przepisów VAT w tym zakresie nastąpiła od 1 kwietnia 2009 r.).

Pan prowadząc działalność gospodarczą, w okresie od dnia 15 grudnia 1993 r. do 28 lutego 2009 r. był zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług.

W tym okresie Pan wybudował głównie "systemem gospodarczym" budynki hal (rok budowy od 1998 do 2008), dla celów prowadzenia działalności produkcyjnej (z wyjątkiem budynku mieszkalnego - wybudowanego w 1931 r. i od tego czasu zamieszkałego).

Pan jako czynny podatnik podatku od towarów i usług (VAT) korzystał z prawa do odliczania podatku VAT od zakupów towarów i usług, w tym od zakupów związanych z budową obiektów i budowli posadowionych na nieruchomościach wniesionych aportem do Sp. z o.o. Sp.k. w upadłości likwidacyjnej.

Sp. z o.o. Sp.k. (później w upadłości likwidacyjnej) wniesioną nieruchomość (działka nr 194 wraz z budynkami z wyjątkiem budynku mieszkalnego z 1931 r.), wykorzystywała wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. W okresie od uzyskania pozwoleń na użytkowanie ww. budynków do dnia dzisiejszego nie poniesiono wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których Spółka miała prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, przekraczających 30% wartości początkowej tych budynków. W przypadku budynku mieszkalnego również nie poniesiono ww. wydatków na ulepszenie, przekraczających 30% jego wartości początkowej.

W uzupełnieniu wskazano, że wskazane we wniosku oświetlenie, utwardzenie placu, a także ogrodzenie, stanowią budowle w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane. W odniesieniu do ww. budowli Wnioskodawca nie poniósł wydatków na ich ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiących co najmniej 30% wartości początkowej.

Jak stanowi art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział obniżone stawki podatku oraz zwolnienia od podatku dla dostaw niektórych towarów lub świadczenia niektórych usług, a także określił warunki stosowania tych obniżonych stawek i zwolnień.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a.

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b.

pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z powyższych zapisów wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest - co do zasady - zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie, według art. 2 pkt 14 ustawy, rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

a.

wybudowaniu lub

b.

ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z kolei przepisy Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347, str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE, posługują się pojęciem "pierwszego zasiedlenia", jednakże nie definiują tego pojęcia oraz nie wprowadzają dodatkowych warunków go określających.

W konsekwencji zarówno zgodnie z przepisami Dyrektywy 2006/112/WE oraz w świetle utrwalonego w tej materii orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej pierwsze zasiedlenie budynku lub jego części należy rozumieć szeroko jako "pierwsze zajęcie budynku, używanie". W efekcie, aby w tej sytuacji można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku lub jego części, jego używania, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE, państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności jednej z następujących transakcji:

a.

dostawa budynku lub części budynku oraz związanego z nim gruntu, przed pierwszym zasiedleniem;

b.

dostawa terenu budowlanego.

Jak stanowi art. 12 ust. 2 zdanie drugie Dyrektywy 2006/112/WE, państwa członkowskie mogą określić szczegółowe zasady stosowania kryterium, o którym mowa w ust. 1 lit. a, do przebudowy budynków oraz zdefiniować pojęcie "gruntu związanego z budynkiem".

Tym samym państwa członkowskie mają możliwość określenia szczegółowych zasad stosowania kryterium pierwszego zasiedlenia jedynie w odniesieniu do sprecyzowanej kategorii czynności, tj. przebudowy budynków.

Należy zauważyć, że w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2015 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że: "(...) definicja »pierwszego zasiedlenia (zajęcia)« zawarta w dyrektywie 112 ma charakter autonomiczny. Zatem nie było konieczne jej definiowanie w ustawie o VAT, poza przypadkami wskazanymi w treści art. 12 ust. 2 zdanie drugie dyrektywy 112 czyli przebudowy budynku. Z powyższego wynika, że polski ustawodawca nie miał uprawnienia do precyzowania warunków zastosowania kryterium pierwszego zasiedlenia w odniesieniu do sytuacji zaistniałych po wybudowaniu budynku. Polski ustawodawca zdecydował się na doprecyzowanie ww. pojęcia celem wyjaśnienia zakresu zwolnienia z VAT. Porównując zakresy definicji »pierwszego zasiedlenia« wynikające z ustawy o VAT i dyrektywy 112 należy stwierdzić, że ustawodawca polski dokonał zawężenia ww. definicji w porównaniu do definicji unijnej. Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako »pierwsze zajęcie budynku, używanie«. Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT. Sąd krajowy celem zapewnienia skuteczności normom dyrektywy 112 stwierdził zatem częściową niezgodność art. 2 pkt 14 lit. a ustawy o VAT z art. 12 ust. 1 lit. a i 2 dyrektywy 112, jak też art. 135 ust. 1 lit. j dyrektywy 112. Mowa tu o części dotyczącej użytego w treści art. 2 pkt 14 lit. a ustawy o VAT warunku »w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu«. Warunek ten w istocie doprowadza do sztucznego różnicowania sytuacji podmiotu gospodarczego, który po wybudowaniu budynku część oddał w najem, a część budynku wykorzystywał na potrzeby własnej działalności gospodarczej albowiem w obydwóch przypadkach doszło do korzystania z budynku. W pozostałym zaś zakresie należy dokonać wykładni prounijnej art. 2 pkt 14 lit. a ustawy o VAT i skorygować treść w następujący sposób: pod pojęciem pierwszego zasiedlenia - rozumie się przez to użytkowanie przez pierwszego nabywcę lub użytkownika budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu".

Jak wynika z powyższego "pierwsze zasiedlenie" budynku lub jego części (po jego wybudowaniu) należy rozumieć szeroko jako pierwsze zajęcie budynku lub jego części, używanie, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej. Powyższa kwestia przedstawia się inaczej, w sytuacji gdy budynek (lub jego część) został ulepszony, a wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej obiektu. Wówczas bowiem aby nastąpiło pierwsze zasiedlenie budynku lub jego części - zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy w zw. z art. 12 ust. 2 zdanie drugie Dyrektywy 2006/112/WE - musi dojść do oddania obiektu po ulepszeniu do użytkowania w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu (np. w najem).

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

a.

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b.

dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Ponadto, jak wynika z art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Zatem, z przywołanych przepisów art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części, co do zasady, korzysta ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia nie minęły co najmniej dwa lata, a ponadto, gdy przysługiwało podatnikowi z tytułu nabycia lub w trakcie realizacji inwestycji prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Z analizy powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Ponadto, jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy, należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z tym przepisem, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów - zarówno nieruchomości, jak i ruchomości - przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych - niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) - wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Z kolei kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy, w myśl którego w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Co do zasady zatem, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki/budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku, również sprzedaż gruntu (przekazanie) korzysta ze zwolnienia od podatku.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z ww. podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie danego obiektu. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie, podatnik uprawniony jest do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter dokonywanych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że sprzedaż przedmiotowej nieruchomości wraz z prawem własności wymienionych w pkt 1 opisu sprawy budynków i budowli posadowionych na tej działce (za wyjątkiem budynku mieszkalnego z 1931 r. wraz z częścią działki 194 pod tym budynkiem) będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ponieważ sprzedaż ww. nieruchomości nie odbędzie się w ramach pierwszego zasiedlenia, a od pierwszego zasiedlenia do planowanej sprzedaży nieruchomości upłynie okres dłuższy niż 2 lata - pierwsze zajęcie, używanie nieruchomości (z wyjątkiem budynku mieszkalnego wybudowanego w 1931 r.) miało miejsce po ich wybudowaniu i przyjęciu do wykorzystywania wyłącznie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT, a ponadto nie poniesiono wydatków na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej nieruchomości.

W konsekwencji ze zwolnienia od podatku korzystać będzie również, zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy, dostawa gruntu, na którym znajdują się przedmiotowe budynki i budowle.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto, informuje się, że w zakresie zwolnienia od podatku dostawy budynku mieszkalnego (rok budowy 1931) wraz z częścią działki 194 pod tym budynkiem (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) - 27 stycznia 2017 r. wydana została odrębna interpretacja indywidualna znak 3063-ILPP1-4512.204.2016.1.RW.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone w wydanej interpretacji.

Zaznacza się również, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywiste zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywało się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanego przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Administracji Skarbowej w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl