3063-ILPP1-1.4512.153.2016.1.MW - Prawo odliczenia podatku w związku z wydatkami związanymi z inwestycją polegającą na "Budowie lub modernizacji dróg lokalnych w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich 2014-2020".

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy przedstawione we wniosku z dnia 21 listopada 2016 r. (data wpływu 24 listopada 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku w związku z wydatkami związanymi z inwestycją polegającą na "Budowie lub modernizacji dróg lokalnych w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich 2014-2020" - jest prawidłowe.

W dniu 24 listopada 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku w związku z wydatkami związanymi z inwestycją polegającą na "Budowie lub modernizacji dróg lokalnych w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich 2014-2020".

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT. Gmina jest jednostką samorządu terytorialnego, która wykonuje swoje zadania zgodnie z ustawą z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, do których należą m.in. zadania własne w zakresie dróg gminnych oraz organizacji ruchu drogowego.

Przebudowa dróg gminnych w miejscowości B została ujęta w planie, a na zrealizowanie inwestycji Gmina uzyskała dofinansowanie z krajowych środków publicznych i środków pochodzących z Europejskiego Funduszu Rolnego na operacje typu "Budowa lub modernizacja dróg lokalnych w ramach poddziałania wsparcia inwestycji związanych z tworzeniem, ulepszaniem lub rozbudową wszystkich rodzajów małej infrastruktury, w tym inwestycji w energię odnawialną i w oszczędzanie energii objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020".

Infrastruktura, która powstała w wyniku realizacji projektu, ze względu na swój charakter nie jest związana ze sprzedażą opodatkowaną. Gmina nie pobiera opłat za korzystanie z obiektów, ani nie osiąga z tego tytułu dochodów. Wykonane prace inwestycyjne dotyczą dostosowania drogi do przeciętnych standardów określających poziom bezpieczeństwa użytkowników oraz przejezdności trasy w ruchu komunikacyjnym.

W związku z powyższym Gmina nie działa w zaistniałej sytuacji w charakterze czynnego podatnika VAT i będzie ubiegać się o refundację całkowitych kosztów brutto do poziomu przyznanego dofinansowania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina, nie będąc w tej sytuacji czynnym podatnikiem VAT, ma możliwość odliczenia podatku VAT w związku z wydatkami związanymi z inwestycją polegającą na "Budowie lub modernizacji dróg lokalnych w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich 2014-2020"?

Zdaniem Wnioskodawcy, w zaistniałej sytuacji, nie przysługuje mu prawo do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących wydatki poniesione w związku ze zrealizowaną operacją typu "Budowa lub modernizacja dróg lokalnych w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich 2014-2020", ponieważ Gmina nie działa w charakterze czynnego podatnika VAT, efekty zrealizowanej operacji nie służą czynnościom opodatkowanym.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), który mówi, że w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi m.in. suma kwot wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług oraz dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z art. 87 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest powstanie obowiązku podatkowego. Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika.

Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu VAT.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej należy rozumieć, zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak stanowi natomiast art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, czyli są realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Są to zatem wszystkie czynności realizowane przez jednostki na podstawie umów cywilnoprawnych, np. czynności sprzedaży, wynajmu, dzierżawy oraz umów prawa cywilnego. Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Mając na uwadze uregulowania zawarte w ww. przepisach należy stwierdzić, że Gmina w związku z operacją typu "Budowa lub modernizacja dróg lokalnych w ramach PROW 2014-2020" wykonuje zadania własne, które nie są związane ze sprzedażą opodatkowaną. Gmina nie pobiera opłat za korzystanie z obiektów, ani nie osiąga z tego tytułu żadnych dochodów. Realizacja powyższego zadania ma na celu poprawę bezpieczeństwa mieszkańców gminy oraz wszystkich osób korzystających z dróg publicznych znajdujących się na terenie gminy, a nie generowanie przychodów.

Podobne stanowisko potwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie pismem o sygnaturze IPPP3/4512-876/15-2/RD z dnia 11 grudnia 2015 r., w którym wskazuje, że przesłanką pozwalającą wnioskować o tym, że Gmina nie ma możliwości odliczenia podatku VAT naliczonego związanego z wydatkami na realizację operacji typu "Budowa dróg lokalnych w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich 2014-2020" jest brak związku zakupów dokonywanych na potrzeby realizacji projektu z wykonywaniem czynności opodatkowanych. "Wnioskodawca realizując zadania własne gminy jednoznacznie wskazał, że infrastruktura, która powstanie w wyniku realizacji projektu, ze względu na swój charakter nie będzie związana ze sprzedażą opodatkowaną. Gmina nie będzie pobierała opłat za korzystanie z obiektów, jak również nie będzie osiągała z tego tytułu innych dochodów. Budowa dróg jak zauważa Gmina ma na celu poprawę bezpieczeństwa mieszkańców oraz wszystkich osób korzystających z dróg publicznych znajdujących się na terenie gminy, a nie generowanie przychodów.

Zatem Wnioskodawca w świetle art. 86 ust. 1 ustawy nie ma możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych ze zrealizowaniem opisanego we wniosku projektu "Budowa lub modernizacja dróg lokalnych", jak również Wnioskodawca nie ma prawa do zwrotu podatku o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy."

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca zwraca się o potwierdzenie prawidłowości przedstawionego stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. Zgodnie z tym przepisem, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Na mocy art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Z powołanych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go - dla tej czynności - za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r. poz. 446, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 powołanej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych Gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 cyt. ustawy). W szczególności zadania własne obejmują sprawy gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego (art. 7 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy).

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT. Gmina jest jednostką samorządu terytorialnego, która wykonuje swoje zadania zgodnie z ustawą z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, do których należą m.in. zadania własne w zakresie dróg gminnych oraz organizacji ruchu drogowego.

Przebudowa dróg gminnych w miejscowości B została ujęta w planie, a na zrealizowanie inwestycji Gmina uzyskała dofinansowanie z krajowych środków publicznych i środków pochodzących z Europejskiego Funduszu Rolnego na operacje typu "Budowa lub modernizacja dróg lokalnych w ramach poddziałania wsparcia inwestycji związanych z tworzeniem, ulepszaniem lub rozbudową wszystkich rodzajów małej infrastruktury, w tym inwestycji w energię odnawialną i w oszczędzanie energii objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020".

Infrastruktura, która powstała w wyniku realizacji projektu, ze względu na swój charakter nie jest związana ze sprzedażą opodatkowaną. Gmina nie pobiera opłat za korzystanie z obiektów, ani nie osiąga z tego tytułu dochodów. Wykonane prace inwestycyjne dotyczą dostosowania drogi do przeciętnych standardów określających poziom bezpieczeństwa użytkowników oraz przejezdności trasy w ruchu komunikacyjnym.

W związku z powyższym Gmina nie działa w zaistniałej sytuacji w charakterze czynnego podatnika VAT i będzie ubiegać się o refundację całkowitych kosztów brutto do poziomu przyznanego dofinansowania.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy, nie będąc w tej sytuacji czynnym podatnikiem VAT, ma on możliwość odliczenia podatku VAT w związku z wydatkami związanymi z inwestycją polegającą na "Budowie lub modernizacji dróg lokalnych w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich 2014-2020".

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Realizując opisaną inwestycję polegającą na "Budowie lub modernizacji dróg lokalnych w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich 2014-2020" Wnioskodawca wykonuje zadania własne, które nie są związane ze sprzedażą opodatkowaną. Gmina nie pobiera opłat za korzystanie z obiektów, ani nie osiąga z tego tytułu żadnych dochodów. Realizacja powyższego zadania ma na celu poprawę bezpieczeństwa mieszkańców gminy oraz wszystkich osób korzystających z dróg publicznych znajdujących się na terenie gminy, a nie generowanie przychodów.

Skoro Gmina nabywa towary i usługi związane z realizacją projektu w ramach wykonywania zadań własnych, zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie działa jako podatnik podatku od towarów i usług.

W konsekwencji Wnioskodawca nie ma możliwości odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dotyczących zakupów towarów i usług dokonywanych w związku z realizacją projektu będącego przedmiotem wniosku. Jak bowiem wskazał Zainteresowany, zrealizowana inwestycja służy wykonywaniu zadań własnych z zakresu gminnych dróg, a tym samym efekty tej operacji nie są wykorzystywane do sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT. Ponadto Wnioskodawca, w związku z realizacją inwestycji, nie działa jako podatnik podatku od towarów i usług, a tylko taki status umożliwia podatnikowi dokonanie odliczenia podatku naliczonego.

Podsumowując, w związku z wydatkami dotyczącymi inwestycji polegającej na "Budowie lub modernizacji dróg lokalnych w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich 2014-2020" Gmina nie ma możliwości odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących poniesione wydatki. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie są spełnione - wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy - przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Zainteresowany nie działa jako podatnik VAT i wydatki związane z realizacją inwestycji nie służą do wykonywania czynności opodatkowanych tym podatkiem.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone w wydanej interpretacji.

Ponadto, tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Administracji Skarbowej w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.