3063-ILPB1-3.4511.83.2017.1.TW - PIT w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 lutego 2017 r. (data wpływu 27 lutego 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 27 lutego 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Osoba fizyczna (przedsiębiorca) w ramach prowadzonej przez siebie jednoosobowej działalności gospodarczej nabywa towary m.in. od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej (niebędących przedsiębiorcami). Czyli stronami w takich transakcjach są przedsiębiorca jako kupujący oraz osoba nieprowadząca działalności gospodarczej (nieposiadająca statusu przedsiębiorcy) jako sprzedający. Transakcje te są udokumentowane każdorazowo umowami kupna-sprzedaży oraz dołączonymi do nich potwierdzeniami płatności gotówką (KW i k.p.). Często wartość jednorazowej transakcji udokumentowanej umową kupna-sprzedaży i dotycząca zakupu towarów przekracza wartość 15 000 zł (słownie: piętnaście tysięcy złotych). Płatność z tytułu ww. nabycia towarów na podstawie umów kupna-sprzedaży dokonywana jest jednorazowo gotówką w kwocie przekraczającej 15 000 zł. Do wyżej wymienionych transakcji nabycia towarów i płatności gotówką dochodzi zarówno na terenie polski, jak również poza jej granicami, ale na terenach innych państw Unii Europejskiej. Stąd też płatności gotówką są w zależności od sytuacji w polskich złotych lub gdy transakcja realizowana jest na terenie innego państwa, to w euro. Należy również wskazać, że nabywane ww. towary są kosztami poniesionymi w celu osiągnięcia przychodów, gdyż później są one odsprzedawane do dalszych kontrahentów firmy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

W związku z wyżej wymienionymi nabyciami towarów handlowych celem ich dalszej odsprzedaży oraz dokonanymi płatnościami gotówkowymi podatnik prowadzący działalność gospodarczą ma pytanie, czy jednorazowe transakcje nabycia towarów powyżej wartości 15 000 zł opłacane gotówką jednorazowo w kwotach powyżej 15 000 zł, gdzie sprzedający nie jest przedsiębiorcą, stanowią w całości koszty uzyskania przychodów u nabywcy prowadzącego działalność gospodarczą?

Zdaniem Wnioskodawcy całość nabytych towarów udokumentowanych umowami kupna-sprzedaży, opłaconych gotówką i potwierdzonymi właściwymi dokumentami (k.p. i KW) w wartościach powyżej 15 000 zł stanowić będą w całości koszty uzyskania przychodów w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

Powyższe podyktowane jest literalnym brzmieniem art. 22p ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej.

W przepisie art. 22p ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że podatnicy prowadzący pozarolniczą działalność gospodarczą nie zaliczają do kosztów uzyskania przychodów kosztu w tej części, w jakiej płatność dotycząca transakcji określonej w art. 22 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1829 i 1948) została dokonana bez pośrednictwa rachunku płatniczego.

W związku z powyższym należy się odnieść do art. 22 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, który wskazuje, że dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku płatniczego przedsiębiorcy, w każdym przypadku gdy:

Przyglądając się literalnemu brzmieniu art. 22 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej należy zwrócić uwagę na warunek konieczny spełnienia obu punktów wymienionych w ustępie 1, tj. stroną transakcji, z której wynika płatność, musi być inny przedsiębiorca oraz jednorazowa wartość transakcji (...) przekracza równowartość 15 000 zł.

W związku z powyższym, jeżeli stroną transakcji nie jest inny przedsiębiorca (jako sprzedający), to nie ma kumulatywnego spełnienia całości art. 22 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, a co z tym jest związane, całość każdej transakcji zakupu towarów handlowych od osoby niebędącej przedsiębiorcą przekraczająca 15 000 zł, mimo że opłacona została gotówką, stanowi w całości koszty uzyskania przychodów. Jest to podyktowane art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów (...) oraz brakiem spełnienia przesłanek wynikających z art. 22p ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który się literalnie odwołuje do art. 22 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.