3063-ILPB1-3.4511.30.2017.2.DS - Koszty podatkowe przedsiębiorcy w postaci wydatków na szkolenie na licencję pilota komercyjnego.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 stycznia 2017 r. (data wpływu 17 stycznia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 17 stycznia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek - uzupełniony o pełnomocnictwo szczególne 28 marca 2017 r. - o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług informatycznych od 1 maja 2012 r. Dochody uzyskiwane z tej działalności są opodatkowane podatkiem liniowym 19%.

Siedziba prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej znajduje się w Polsce. Miejscem stałego zamieszkania i ośrodkiem interesów życiowych Wnioskodawcy jest Polska.

W związku z planami rozszerzenia zakresu świadczonych usług - o usługi odpłatnego pilotowania samolotów pasażerskich dla klientów indywidualnych, a także szkoleń z pilotowania samolotów - Wnioskodawca zamierza rozpocząć niezbędny w tym zakresie kurs na licencję pilota komercyjnego. Kończy się on egzaminem i uzyskaniem wymaganych przepisami uprawnień dla świadczenia takich usług (pilotowanie oraz instruktor). Koszt szkolenia to ok. 20.000 EUR. Ze względu na lepsze warunki atmosferyczne, kurs będzie odbywał się poza granicami Polski.

Wcześniej Wnioskodawca ukończył kurs na licencję pilota prywatnego, która nie daje uprawnień do pilotowania samolotów w celach komercyjnych. Wydatków na ten kurs Wnioskodawca nie uwzględniał w kosztach działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wydatki poniesione na szkolenie na licencję pilota komercyjnego mogą zostać uznane jako koszty uzyskania przychodów prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z definicją zawartą w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Przepisy art. 23 u.p.d.o.f. nie zawierają wyłączenia w tym zakresie.

Jednocześnie, chcąc rozszerzyć zakres świadczonych usług o usługi pilotowania samolotów, Wnioskodawca musi odbyć odpowiednie szkolenie, w tym także odbyć odpowiednią liczbę lotów szkoleniowych. Bez takiego szkolenia Wnioskodawca nie będzie w stanie uzyskać licencji pilota komercyjnego, a więc nie będzie on mógł świadczyć odpłatnych usług pilotowania samolotów.

W związku z tym Wnioskodawca uważa, że może uwzględnić wydatki na kurs w kosztach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie usług informatycznych. Jednocześnie zamierza rozszerzyć jej zakres o usługi odpłatnego pilotowania samolotów pasażerskich dla klientów indywidualnych, a także szkoleń z pilotowania samolotów. Dlatego też Wnioskodawca zamierza rozpocząć niezbędny w tym zakresie kurs na licencję pilota komercyjnego, który kończy się egzaminem i uzyskaniem wymaganych przepisami uprawnień dla świadczenia takich usług (pilotowanie oraz instruktor). Kurs będzie odbywał się poza granicami Polski.

Zasady kwalifikowania przez podatników podatku dochodowego od osób fizycznych wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają art. 22 i 23 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 2032 z późn. zm.).

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 tej ustawy: kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Z niniejszej regulacji wynika, że aby można było uznać wydatek za koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

Łączne spełnienie tych warunków jest konieczne, aby dany wydatek uznać za koszt uzyskania przychodów.

Należy podkreślić, że przyjęta na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych konstrukcja kosztów uzyskania przychodów oznacza, że do kosztów podatkowych podatnik zaliczać może jedynie wydatki faktycznie poniesione. Jednocześnie pojęcie wydatków zdefiniowane w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest szerokie, a ustawa nie ogranicza wskazanego pojęcia tylko i wyłącznie do wydatków pieniężnych podmiotu. Niemniej jednak z wydatkiem musi się wiązać poniesienie określonego, trwałego ciężaru finansowego (majątkowego).

Podkreślenia także wymaga, że o tym co jest celowe i potrzebne w prowadzonej działalności decyduje podmiot prowadzący tę działalność, lecz nie każdy wydatek ponoszony w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą stanowić może koszt uzyskania przychodu i jako taki podlegać odliczeniu od postawy opodatkowania. Działalność gospodarcza - co do zasady - nastawiona jest na zysk, czyli osiąganie dochodu. Skutki podejmowanych nietrafionych decyzji gospodarczych nie mogą w każdym przypadku być przerzucane na Skarb Państwa przez obniżanie podstawy opodatkowania, dlatego każda decyzja związana z ponoszeniem kosztu powinna być odpowiednio uzasadniona i udokumentowana.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że w złożonym wniosku Wnioskodawca wykazał związek poniesienia wydatków na szkolenie na licencje pilota komercyjnego z uzyskiwaniem przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie usług odpłatnego pilotowania samolotów pasażerskich dla klientów indywidualnych, a także szkoleń z pilotowania samolotów. Wydatki te są bowiem niezbędne dla prowadzenia działalności gospodarczej w niniejszym zakresie.

Zatem skoro Wnioskodawca - chcąc rozszerzyć zakres świadczonych usług o usługi pilotowania samolotów - musi odbyć odpowiednie szkolenie, bez którego nie byłby w stanie uzyskać licencji pilota komercyjnego i tym samym nie mógłby on świadczyć odpłatnych usług pilotowania samolotów, to - zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - może uwzględnić wydatki na kurs w kosztach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

Należy również zaznaczyć, że zasadność zaliczenia tych wydatków (w szczególności związek między ich poniesieniem a osiągnięciem przychodów lub zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodu) do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej może zostać zweryfikowana w toku ewentualnego postępowania podatkowego, prowadzonego przez uprawniony organ podatkowy.

Reasumując - wydatki poniesione na szkolenie na licencję pilota komercyjnego - zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - mogą zostać uznane jako koszty uzyskania przychodów prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.