3063-ILPB1-3.4511.179.2016.2.AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 4 listopada 2016 r. (data wpływu 9 listopada 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów z tytułu opłat licencyjnych za korzystanie ze znaku towarowego - jest prawidłowe.

W dniu 9 listopada 2016 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony pismem z dnia 10 stycznia 2017 r. (data wpływu 16 stycznia 2017 r.) - o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów z tytułu opłat licencyjnych za korzystanie ze znaku towarowego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą pod firmą A.

Wnioskodawca w najbliższej przyszłości ma otrzymać od swojego ojca całość praw ochronnych do znaku towarowego w drodze darowizny. Umowa darowizny zostanie zawarta na terytorium Polski. W umowie darowizny praw zostanie określona ich wartość odpowiadająca wartości rynkowej, która zostanie przyjęta na podstawie wyceny dokonanej przez osoby specjalizujące się w wycenie znaku towarowego.

Ojciec Wnioskodawcy prowadzi również działalność gospodarczą i w dniu 23 grudnia 2015 r. uzyskał na mocy decyzji Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej prawo ochronne na wytworzony przez siebie słowno-graficzny znak towarowy, który wykorzystuje dla celów prowadzonej działalności gospodarczej. Przedmiotowe prawo ochronne zostało udzielone do dnia 22 stycznia 2025 r., z możliwością przedłużenia na dalsze okresy.

Po otrzymaniu darowizny, Wnioskodawca będzie wykorzystywać otrzymane tytułem darowizny Prawo przez okres dłuższy niż rok w prowadzanej przez siebie pozarolniczej działalności gospodarczej. Z tej też przyczyny, Wnioskodawca zamierza wprowadzić otrzymane Prawo do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych, a także zawrzeć umowę lub umowy, na mocy których upoważni inne podmioty do odpłatnego korzystania z Prawa w ramach umowy licencji zawartej na czas nieokreślony. Z tego tytułu Wnioskodawca będzie wykazywać przychody z tytułu opłat licencyjnych, na podstawie wystawianych faktur VAT.

W przypadku, gdy umowy licencyjne będą zawierane przez Wnioskodawcę w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej, przedmiot jej działalności obejmować będzie swoim zakresem również udzielanie licencji - w efekcie przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy będzie m.in. dzierżawa własności intelektualnej i podobnych produktów, z wyłączeniem prac chronionych prawem autorskim (PKD 77.40.Z).

Planowane czynności nie będą zmierzały do unikania opodatkowania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy opłaty licencyjne, które będą otrzymywane przez Wnioskodawcę w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej z tytułu udzielania licencji na korzystanie ze znaku towarowego, powinny być zaliczane przez Wnioskodawcę do przychodów ze źródła pozarolnicza działalność gospodarcza?

Zdaniem Wnioskodawcy opłaty licencyjne, które będą otrzymywane przez Wnioskodawcę w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej z tytułu udzielania licencji na korzystanie ze znaku towarowego, powinny być zaliczane przez Wnioskodawcę do przychodów ze źródła pozarolnicza działalność gospodarcza.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o PIT opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Artykuł 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy stanowi, że odrębnym źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza, której definicja ustawowa znajduje się w art. 5a pkt 6 ustawy o PIT.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 Ustawy o PIT ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej, oznacza to działalność zarobkową:

* wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

* polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

* polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,

- w sytuacji, w której jest ona prowadzona we własnym imieniu w sposób zorganizowany i ciągły. Nie ma przy tym znaczenia rezultat prowadzonej działalności gospodarczej.

Treść definicji zawartej w wyżej cytowanym art. 5a pkt 6 Ustawy o PIT daje podstawę by przyjąć, że dla uznania określonej działalności za działalność gospodarczą konieczne jest m.in. łączne spełnienie trzech warunków, tj. wykonywanie tej działalności:

* w celu osiągnięcia dochodu - przy czym nawet ewentualna strata będąca wynikiem tej działalności nie pozbawia jej statusu działalności gospodarczej, bowiem istotny jest sam zamiar osiągnięcia dochodu;

* w sposób ciągły - przesłanki tej nie należy rozumieć jako konieczność wykonywania działalności bez przerwy; istotny jest zamiar powtarzalności określonych czynności celem osiągnięcia dochodu; przy czym o ciągłości nie przesądza prowadzenie danej działalności przez np. kilka lat, lecz powtarzalność (stałość) podejmowanych działań;

* w sposób zorganizowany - podejmowane działania są podporządkowane obowiązującym regułom, normom i służą osiągnięciu celu, mają wpływ na racjonalność gospodarowania posiadanymi środkami, a tym samym uczestnictwa w obrocie gospodarczym.

W celu dokonania prawidłowej kwalifikacji przychodów z tytułu opłat licencyjnych do odpowiedniego źródła przychodów istotna jest ocena, czy pobieranie opłat licencyjnych za korzystanie ze znaku towarowego będzie w stanie przyszłym nosiło znamiona pozarolniczej działalności gospodarczej.

Treść definicji zawartej w cyt. wyżej art. 5a pkt 6 ustawy o PIT oznacza, iż dla potrzeb uznania określonej działalności za działalność gospodarczą, konieczne jest m.in. łączne spełnienie następujących warunków:

Przenosząc powyższe rozważania na grunt przedstawionego zdarzenia przyszłego należy podkreślić, że w związku z udzielaniem licencji na korzystanie ze znaku towarowego Wnioskodawca będzie otrzymywać opłaty licencyjne. Znak będzie służyć Wnioskodawcy do prowadzenia działalności zarobkowej o charakterze zorganizowanym i ciągłym. Tego rodzaju działania nie mogą mieć ze swej istoty charakteru przypadkowego, incydentalnego. Wymagają one bowiem podejmowania szeregu zaplanowanych i przemyślanych działań i czynności. Wykorzystanie znaku towarowego poprzez oddanie go do odpłatnego używania będzie następować w sposób ciągły. Nie będzie również czynnością okazjonalną i o jednorazowym charakterze.

Zdaniem Wnioskodawcy odpłatne udostępnienie znaku towarowego w drodze udzielenia licencji przez osobę fizyczną innemu podmiotowi w obrocie gospodarczym oznacza prowadzenie działalności w sposób metodyczny, systematyczny i uporządkowany, który wiąże się z planowanym charakterem działań i realizacją poszczególnych zamierzeń w sposób ciągły. Istotnym przejawem działania w sposób zorganizowany jest również to, że odpłatne udostępnienie znaków towarowych związane jest z koniecznością podejmowania szeregu czynności, np. zawarcia umowy lub prowadzenia dokumentacji księgowej określającej uzyskiwane przychody i uwzględniającej poniesione koszty, a także aktywnej ochrony prawnej Znaku przed naruszeniem.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca będzie wykorzystywać znak towarowy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej polegającej m.in. na dzierżawie własności intelektualnej.

Jak już Wnioskodawca wspominał, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT źródłem przychodów jest m.in. pozarolnicza działalność gospodarcza. W związku z tym, że Wnioskodawca wykonuje pozarolniczą działalność gospodarczą, zasadnym jest wskazanie, które przychody uznawane są w świetle ustawy o PIT za przychody z działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o PIT za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Z kolei zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o PIT przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Mając na uwadze, że:

* przychody z licencjonowania znaku towarowego stanowić będą przychody z najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze,

* licencjonowany znak towarowy stanowić będzie składnik majątku związany z prowadzoną działalnością gospodarczą,

należy uznać, że przychód z tytułu udzielenia licencji na korzystanie ze znaku towarowego stanowi przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej. Tym samym uzyskiwane opłaty licencyjne powinny być zaliczane do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej. Uzyskiwane przychody nie będą natomiast stanowiły przychodów z praw majątkowych w rozumieniu art. 18 ustawy o PIT.

Zdaniem Wnioskodawcy, powyższe wyraźnie potwierdza ustawodawca, nie ma bowiem w ustawie o PIT przepisu, który ograniczałby możliwość zakwalifikowania przychodów związanych z licencjonowaniem znaków towarowych do przychodów z działalności gospodarczej.

Wnioskodawca pragnie podkreślić, że zaprezentowane przez niego stanowisko znajduje potwierdzenie m.in. w następujących interpretacjach podatkowych:

* interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 3 czerwca 2015 r. (nr IPPB1/4511-352/15-4/EC);

* interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 29 sierpnia 2014 r. (nr ITPB1/415-716/14/KW);

* interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 20 sierpnia 2014 r. (nr IBPBI/1/415-574/14/JS);

* interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 20 marca 2014 r. (nr ITPB1/415-47/14/AK).

Podsumowując, uzyskiwane przez Wnioskodawcę przychody z oddania znaku towarowego do używania na podstawie odpłatnej umowy licencyjnej będą dla niego stanowić przychody ze źródła, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Przychody te winny być opodatkowane podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach przewidzianych dla pozarolniczej działalności gospodarczej.

Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie jego stanowiska poprzez wydanie indywidualnej interpretacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Ponadto w odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji należy stwierdzić, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego niniejszą interpretację.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Administracji Skarbowej w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.