3063-ILPB1-2.4511.57.2017.1.MK - Opodatkowanie przychodu ze sprzedaży lokalu mieszkalnego w związku z datą jego uprzedniego nabycia.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 27 marca 2017 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 3063-ILPB1-2.4511.57.2017.1.MK Opodatkowanie przychodu ze sprzedaży lokalu mieszkalnego w związku z datą jego uprzedniego nabycia.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 stycznia 2017 r. (data wpływu 30 stycznia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odpłatnego zbycia nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 stycznia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odpłatnego zbycia nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W 1989 r. Wnioskodawczyni i jej mąż wykupili od spółdzielni mieszkaniowej lokal mieszkalny, w którym mieszkali od 1963 r. W dniu 3 lutego 2009 r. małżonek Wnioskodawczyni zmarł. Zgodnie z testamentem cały spadek przypadł Wnioskodawczyni. W 2015 r. aby uregulować sprawy własności ww. lokalu w spółdzielni wystąpiono do sądu o stwierdzenie nabycia spadku. W dniu 11 stycznia 2016 r. sąd wydał postanowienie stwierdzające nabycie spadku w całości przez Wnioskodawczynię. Przedmiotem spadku była połowa wartości mieszkania wycenionego na 240 tys. zł, właścicielem drugiej połowy była Wnioskodawczyni, gdyż w małżeństwie obowiązywała wspólnota majątkowa. W dniu 17 października 2016 r. Wnioskodawczyni otrzymała decyzję z sądu i udała się do urzędu skarbowego. Na podstawie decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia 4 listopada 2016 r. umorzono Wnioskodawczyni postępowanie w sprawie nabycia spadku po mężu pod warunkiem, że w ciągu 5 lat nie sprzeda mieszkania. Jak Wnioskodawczyni podaje od ponad 20 lat jest na emeryturze i po śmierci męża nie starcza jej na utrzymanie mieszkania, które dodatkowo wymaga remontu. Stąd też córka zaproponowała Wnioskodawczyni, że odkupi od niej mieszkanie. W dniu 27 grudnia 2016 r. na podstawie aktu notarialnego mieszkanie kupiła córka za 140 tys. zł. Na podstawie zawartej umowy Wnioskodawczyni nadal będzie mieszkać w zbytym lokalu, a córka zapewni jej utrzymanie i opiekę aż do śmierci, a także przeprowadzi niezbędny remont mieszkania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawczyni będzie musiała zapłacić 19% podatek od sprzedaży mieszkania (czy 5 - letni termin liczy się od daty nabycia spadku, czyli śmierci męża, czy od daty postanowienia sądowego potwierdzającego nabycie spadku)?

2. Czy przychód ze sprzedaży mieszkania należy zgłosić do urzędu skarbowego, np. w PIT-39 za 2016?

Zdaniem Wnioskodawczyni, dzień 3 lutego 2009 r. - data śmierci męża, jest datą nabycia przez nią spadku, tj. połowy wartości mieszkania. Z tym dniem Wnioskodawczyni stała się właścicielką całego mieszkania. Sądowe stwierdzenie nabycia spadku w 2016 r. jest tylko potwierdzeniem tego faktu. Ponieważ mieszkanie zostało sprzedane po ponad 6 latach od daty nabycia spadku, Wnioskodawczyni nie musi zapłacić podatku od sprzedaży mieszkania, ani od wartości całego mieszkania, tj. 240 tys. zł, ani od połowy nabytej w spadku, czyli 120 tys. zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

a.

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b.

spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c.

prawa wieczystego użytkowania gruntów,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ww. praw majątkowych następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i nie zostaje dokonane w wykonaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 30e ust. 1 tej ustawy, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw (art. 30e ust. 2 ww. ustawy).

Stosownie do art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

1.

dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub

2.

dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30e ust. 5 ww. ustawy).

Na podstawie art. 45 ust. 1a pkt 3 ww. ustawy, w terminie określonym w ust. 1 (do 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym) podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30e. Co oznacza, że osoby, które takiego dochodu nie osiągnęły nie mają obowiązku informowania organu podatkowego o sprzedaży swojego mieszkania.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w 1989 r. Wnioskodawczyni i jej mąż wykupili od spółdzielni mieszkaniowej lokal mieszkalny, a w dniu 3 lutego 2009 r. małżonek zmarł. Zgodnie z testamentem cały spadek przypadł Wnioskodawczyni. W dniu 27 grudnia 2016 r. mieszkanie zostało sprzedane.

Wobec powyższego w pierwszej kolejności należy rozważyć, czy na gruncie rozpatrywanej sprawy w ogóle wystąpił przychód, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8. Przepis ten formułuje bowiem generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a co za tym idzie, kwota uzyskana z tego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

W przypadku sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment ich nabycia.

Interpretacja pojęcia nabycie została przedstawiona w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 3 listopada 2009 r., sygn. akt II FSK 1489/08, w którym Sąd stwierdził, że aby ustalić, jaka czynność prawna wyznacza początek biegu pięcioletniego terminu należy odwołać się do regulacji zawartych w prawie cywilnym. Według ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r. poz. 459), nabycie jest to uzyskanie prawa własności rzeczy. Zatem aktywa majątkowe ulegają zwiększeniu. Zdaniem Sądu, przez pojęcie nabycie użyte w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy rozumieć każde zwiększenie aktywów majątku podatnika.

Stosownie do art. 924 i art. 925 Kodeku cywilnego, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego. Z kolei, postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia. Tym samym, dniem nabycia przez spadkobiercę spadku jest dzień otwarcia spadku, czyli data śmierci spadkodawcy.

Zatem w niniejszej sprawie dniem nabycia przez Wnioskodawczynię spadku jest data śmierci małżonka, a więc 3 lutego 2009 r. W rezultacie z uwagi na upływ okresu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych u Wnioskodawczyni nie powstał przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości.

Biorąc pod uwagę powyższe, Wnioskodawczyni nie jest zobowiązana do zapłaty 19% podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl