3063-ILPB1-2.4511.175.2016.2.AK - PIT w zakresie ulgi prorodzinnej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 6 września 2016 r. (data wpływu 6 września 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 31 października 2016 r. (data wpływu 31 października 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi prorodzinnej - jest prawidłowe.

W dniu 6 września 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi prorodzinnej.

Z uwagi na fakt, że ww. wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, pismem z dnia 18 października 2016 r. nr 3063-ILPB1-2.4511.175.2016.1.AK Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra właściwego do spraw finansów publicznych wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Jednocześnie poinformowano Zainteresowanego, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a uzupełnieniem wniosku przez Wnioskodawcę nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 18 października 2016 r. (skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 26 października 2016 r.), zaś w dniu 31 października 2016 r. Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 5 września 20xx roku został zawarty związek małżeński pomiędzy Panem AB i Panią CB. Z tego związku Zainteresowany posiada jedno dziecko (...) urodzoną 29 lipca 20xx roku. W dniu 1 lutego 2014 r. uprawomocnił się wyrok sądu okręgowego z dnia 19 grudnia 2013 r. orzekający rozwód na mocy, którego wykonywanie władzy rodzicielskiej sąd powierzył matce dziecka, a ojcu wykonywanie władzy rodzicielskiej zostało ograniczone do ogólnego wglądu w wychowanie, a w szczególności do współdecydowania w wyborze szkoły, zawodu i sposobu leczenia. Ponadto sąd ustalił miejsce przebywania dziecka w miejscu zamieszkania matki oraz nałożył na ojca dziecka obowiązek alimentacyjny w wysokości 450 zł, który to obowiązek Wnioskodawca wykonuje regularnie. Od dnia rozwodu Zainteresowany wykonywał prawidłowo władzę rodzicielską. Dziecko jeśli tylko to było możliwe, przebywało w miejscu zamieszkania Wnioskodawcy, gdzie spożywało obiad wraz z kolacją. Ponadto niejednokrotnie zabierane było na różnorakie wyjazdy, także do rodziny Wnioskodawcy celem utrzymania jak najlepszego kontaktu. Jak tylko to możliwe Zainteresowany utrzymywał z dzieckiem kontakt pomimo tego, że matka dziecka od samego początku uniemożliwiała Wnioskodawcy prawidłową realizację kontaktów z dzieckiem.

Od początku rozwodu matka dziecka starała się uniemożliwić Zainteresowanemu kontakt z dzieckiem i poprzez niewywiązywanie się z wyroku sądu usilnie nie pozwalała brać córki do miejsca zamieszkania Zainteresowanego oraz sprawować prawidłowej władzy rodzicielskiej. Chcąc uzyskać wyższe alimenty, gdyż pozew o ich podwyższenie złożyła już w październiku 2014 r., robiła wszystko aby przed sądem wykazać, że Wnioskodawca jako ojciec nie wykazuje się żadnym zainteresowaniem w wychowaniu dziecka pomimo, że Zainteresowany wywiązywał się w pełni z ciążących na nim alimentach, dokładał się do dodatkowych kosztów na utrzymanie dziecka, w postaci przelewu dodatkowych środków pieniężnych jako pomoc doraźna. Uczęszczał do szkoły dziecka sprawdzając jej stan nauki jak również z dzieckiem prowadził rozmowy na temat zajęć szkolnych, zajęć z dodatkowego języka angielskiego - nawet uczył dziecko podstawowych słówek języka angielskiego, gdyż posiada odpowiedni certyfikat z takowego języka. Ponadto celem poprawy nauki Zainteresowany zakupił dziecku komputer z dostępem do internetu aby odpowiednio pomóc córce z nauką. Jak tylko to było możliwe Zainteresowany dbał o odpowiedni rozwój duchowy dziecka poprzez uczęszczanie do kościoła gdyż wiedział, że matka z tego obowiązku się nie wywiązuje.

Pozwu złożonego w roku 2014 (wyrok wydany 12 lutego 2015 r. przez Sąd Rejonowy o podwyższenie alimentów nie wygrała i pomimo wszystko nadal starała się doprowadzić do zerwania relacji Zainteresowanego z dzieckiem, a przykładem była chociażby sytuacja zaistniała dnia 23 marca 2015 r., w której pomimo wyznaczonego przez sąd dnia spotkania z dzieckiem nie podporządkowała się do niego i nie pozwoliła córce Wnioskodawcy na spotkanie z nim. W takiej sytuacji Wnioskodawca zmuszony był zawiadomić policję, która przybyła na miejsce i sporządziła wymaganą dokumentację z zaistniałej interwencji. Obecnie Wnioskodawca nie zawiadamia policji gdyż cierpi na tym stan psychiczny dziecka. O danej sytuacji powiadomiony został także Sąd Rejonowy, który przesłał Zainteresowanemu pismo informujące o możliwości złożenia wniosku o wykonanie lub zmianę kontaktów. Po interwencji sądu kontakty z dzieckiem ponownie uległy poprawie i Zainteresowany ponownie mógł w sposób prawidłowy i faktyczny wykonywać władzę rodzicielską i brać czynny udział w wychowaniu dziecka. Aby dziecko w miejscu zamieszkania Wnioskodawcy czuło się jak najlepiej, gdyż z relacji dziecka dowiedział się, że będąc u ojca odpoczywa, nie jest wypytywane o sprawy prywatne, Zainteresowany dokonał zakupu wyposażenia pokoju oraz jego całkowitego remontu tak aby w miarę możliwości spełnić rozsądne życzenia dziecka. Od stycznia 2016 r. matka dziecka doprowadziła nie z winy Wnioskodawcy do całkowitego zerwania kontaktów z dzieckiem przez co w sierpniu 2016 r. Wnioskodawca wystąpił do sądu z wnioskiem (sprawa trwa nadal) o wszczęcie egzekucji w celu wymuszenia wykonania kontaktów z dzieckiem do których Zainteresowany jako ojciec ma pełne prawo, a działanie matki jest sprzeczne z dobrem ich małoletniego dziecka. W chwili obecnej matka całkowicie uniemożliwia Zainteresowanemu realizację kontaktów z córką co świadczy o lekceważeniu dobra dziecka co może być skutkiem pogorszenia stanu umysłowego i zdrowotnego.

Matka dziecka działa wyłącznie kierując się niechęcią w stosunku do osoby Wnioskodawcy, do zerwania całkowitego kontaktu pomiędzy osobą Wnioskodawcy, a własnym dzieckiem. Takie zachowanie, które powoduje, że Zainteresowany nie mógł skorzystać z prawa do kontaktów z dzieckiem, ale jednocześnie spełnić obowiązku tych kontaktów jak i uczestniczyć we współdziałaniu w życiu dziecka jest karygodna i naganna. Wnioskodawcy zależy na jak największych kontaktach z córką oraz wykonywaniu władzy rodzicielskiej w stosunku do swojego dziecka w największym możliwym zakresie oraz nieprzerwanie łoży na jej utrzymanie.

Chcąc pomóc dodatkowo byłej żonie w formie finansowej w rozliczeniu PIT-37 za rok 2013 Zainteresowany nie skorzystał z ulgi prorodzinnej. Jednak w stanie rzeczy gdy dowiedział się, że ulga ta nie została w pełni przeznaczona na dziecko jak i jej potrzeby to rozliczając podatek dochodowy za rok 2014 i 2015 Zainteresowany postanowił skorzystać z takowej ulgi w części równej.

Wtedy powstał spór pomiędzy Zainteresowanym a byłą żoną, o możliwość skorzystania z ulgi prorodzinnej. Spór polegał na tym, że była małżonka twierdziła, że taka ulga należy się tylko jej i z jej strony nie było żadnego odzewu na jakikolwiek podział takiej ulgi w związku z czym poprzez kontakt telefoniczny (ponieważ była żona w żaden inny sposób nie chciała się kontaktować) Zainteresowany zaproponował aby ulgę na dziecko podzielić w częściach równych, czyli Zainteresowany skorzysta z ulgi za sześć miesięcy kalendarzowych i była żona Zainteresowanego w ten sam sposób, gdyż mają do tego takie samo prawo i wspólnie wychowują dziecko. Odpowiedzi ze strony byłej żony Zainteresowany nie otrzymał. Do chwili obecnej żadnego kontaktu telefonicznego nie posiada, a przez to, że osoba ta prawdopodobnie zmieniła numer telefonu i chcąc zerwać całkowicie kontakt Zainteresowanego z własnym dzieckiem nie poinformowała Zainteresowanego o nowym numerze w sprawie kontaktów, nie informuję Zainteresowanego o żadnych potrzebach dziecka, stanie zdrowia. W trakcie takiego stanu rzeczy przed złożeniem zeznania podatkowego PIT-37 za rok 2014 Wnioskodawca udał się do Urzędu Skarbowego w W, przedstawił zaistniałą sytuację i uzyskał jednoznaczną odpowiedź, że takowa ulga w pełni mu się należy skoro wykonuję władze rodzicielską, a matka dziecka w żaden sposób nie wyraża chęci na polubowne rozstrzygnięcie sprawy. Zainteresowany skorzystał również z informacji zaciągniętej z Krajowej Informacji Podatkowej, gdzie podczas rozmowy telefonicznej po przedstawieniu powyższej sytuacji uzyskał także odpowiedź pozytywną mówiącą, że w takim stanie rzeczy jak najbardziej może skorzystać z ulgi prorodzinnej w części I/2 przysługującego rocznego limitu. Wątpliwości Wnioskodawcy w danym roku rozwiała całkowicie interpretacja Ministra Finansów z dnia 7 sierpnia 2013 r. o nr DD3/033/163/IMD/13/RD-81510/13 oraz artykuł Gazety Prawnej z dnia 4 września 2013 r. pt. Skonfliktowani rodzice podzielą się ulgą prorodzinną po połowie. Opierając się na powyższej interpretacji Ministra Finansów, uzyskanych informacji z bezpośrednich urzędów, w których pracują osoby kompetentne i znające wymagane przepisy oraz sugerując się Wyrokiem Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 12 marca 2013 r. nr I SA/Po 829/13 zgodnie z obowiązującym stanem prawnym na podstawie art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawca dokonał w roku 2015 złożenia zeznania PIT-37 ulgi na małoletnie dziecko w wysokości 50% przysługującego rocznego limitu. Ponadto przez cały rok 2015 jak i początek roku 2016 urząd skarbowy nie wezwał Zainteresowanego jako podatnika do złożenia korekt jakoby taki stan faktyczny był niezgodny z przepisami prawa w związku z czym pomimo dalszego sporu między byłą żoną, który się nasilił Wnioskodawca postanowił takie samo zeznanie podatkowe złożyć w roku 2016 za rok 2015 również w wysokości 50% przysługującego rocznego limitu.

W obecnej sytuacji stanu faktycznego Naczelnik Urzędu Skarbowego w W dnia 17 sierpnia 2016 r. wystosował pismo do Zainteresowanego wzywając aby złożył korektę zeznań PIT-37 za lata 2014 i 2015 gdzie skorzystał z ulgi na dziecko w wysokości 556,02 zł za 2014 rok i 556,02 zł za rok 2015. Potwierdzając odbiór takowego pisma Zainteresowany udał się niezwłocznie do urzędu skarbowego celem wyjaśnienia zaistniałej sytuacji. Na miejscu pracownik ww. urzędu (pani która pamiętała rozmowę sprzed dwóch lat) poinformowała Zainteresowanego, że dlatego dostał wezwanie, gdyż opiera się na piśmie wydanym przez Ministra Finansów z dnia 5 lipca 2016 r., które obliguje urzędy do korzystania z ulg prorodzinnych tylko dla osób u których dziecko zamieszkuje oraz że była żona skorzystała z ulgi w całości i naczelnik urzędu skarbowego nie ma prawa jej wezwać do złożenia korekty. Z tego co Zainteresowanemu wiadomo zgodnie z obowiązującymi przepisami art. 27f ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca nie nakłada innych warunków, jak jedynie wykonywanie władzy rodzicielskiej. Tylko dla osób pełniących funkcję opiekunów prawnych ustawodawca wprowadził wymóg, by dziecko faktycznie mieszkało z opiekunem prawnym (art. 27f ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Ponadto Pani z urzędu skarbowego nie była w stanie odpowiedzieć Zainteresowanemu na pytanie, że skoro jako podatnik coś źle zrobił to dlaczego nie został wezwany do złożenia korekty już w roku ubiegłym tylko został wezwany po otrzymaniu przez urząd pisma od Ministra Finansów. Ponadto Zainteresowany nadmienia, że prawo nie może działać wstecz, a takowe pismo wydane było dnia 5 lipca 2016 r., czyli po złożeniu przez Zainteresowanego zeznań za lata 2014 i 2015.

W związku z powyższym zgodnie z art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) Zainteresowany jako podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym wykonywał władzę rodzicielską, a władza ta zdaniem Zainteresowanego była faktycznie wykonywana. Ponadto Wnioskodawca uważa, że skoro sąd tylko ograniczył mu wykonywanie władzy rodzicielskiej nie zabrał jej całkowicie, a istniał i obecnie istnieje konflikt pomiędzy Zainteresowanym i jego byłą żoną w sprawie dziecka (nie zaistniały z jego winy) to ma możliwość skorzystania z ulgi w 50%, czyli może odliczyć ulgę na dziecko w połowie co też zrobił, a nie było to zrobione wbrew przepisom tylko po otrzymaniu wyczerpujących informacji od wyspecjalizowanych osób.

Dodatkowo Zainteresowany wskazuje, że podobne indywidualne interpretacje zostały wydane w roku bieżącym przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 20 kwietnia 2016 r. nr IPPB4/4511-389/I6-4/MS oraz Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 18 lipca 2016 r. nr 1061-IPTPB2.4511.365.2016.1.AKr, w których jednoznacznie jest stwierdzane, że ulga ta w przypadku braku porozumienia przysługuje w częściach równych, a dobrowolny podział powinien być traktowany w kategorii przywilej (wyjątku od generalnej zasady) wymagającego zgody obojga rodziców.

Ponadto w odpowiedzi na wezwanie Wnioskodawca wskazał, że w 2014 r. uzyskał dochód w wysokości 42 996,28 zł, a w roku 2015 dochód w wysokości 45 460,36 zł. W związku z powyższym Wnioskodawca w latach 2014 i 2015 nie uzyskał dochodów przekraczających kwotę 56 000 zł, co stanowi kryterium uprawniające do uzyskania ulgi prorodzinnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku braku porozumienia z byłą żoną co do zasady podziału ulgi na dziecko, Zainteresowany mógł w zeznaniu podatkowym za rok 2014 i 2015 odliczyć 50% ulgi na rzecz dziecka?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) Zainteresowany jako podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym wykonywał władzę rodzicielską, a władza ta zdaniem Zainteresowanego była faktycznie wykonywana. Ponadto Wnioskodawca uważa, że skoro sąd tylko ograniczył mu wykonywanie władzy rodzicielskiej, nie zabrał Zainteresowanemu jej całkowicie, a istniał i obecnie istnieje konflikt pomiędzy Wnioskodawcą i jego byłą żoną w sprawie dziecka (nie zaistniały z winy Zainteresowanego) to ma możliwość skorzystania z ulgi w 50%, czyli może odliczyć ulgę na dziecko w połowie co też zrobił, a nie było to zrobione wbrew przepisom tylko po otrzymaniu wyczerpujących informacji od wyspecjalizowanych osób.

Zdaniem Wnioskodawcy miał pełne prawo do skorzystania z ulgi prorodzinnej w części równej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

Natomiast w myśl art. 27f ust. 2 ww. ustawy, odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:

Za dochody, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, pomniejszone o kwotę składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a (art. 27f ust. 2a).

Odliczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lub 3, przysługuje podatnikowi określonemu w ust. 1, który co najmniej przez jeden dzień roku podatkowego wykonywał władzę, pełnił funkcję lub sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do więcej niż jednego dziecka (art. 27f ust. 2b).

W przypadku gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem (art. 27f ust. 3).

Stosownie do art. 27f ust. 4 analizowanej ustawy, odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

Na podstawie art. 27f ust. 5 ustawy, odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

Z przytoczonych regulacji wynika zatem, że wysokość odliczenia z tytułu ulgi na dzieci, o której mowa w art. 27f ustawy, została określona na dziecko, przy czym rodzicom dziecka ustawodawca przyznał jeden wspólny limit. W konsekwencji, jeżeli w stosunku do danego dziecka obojgu rodzicom przysługuje władza rodzicielska, i władza ta jest wykonywana przez obojga rodziców, to każdy z rodziców ma prawo do odliczenia, w granicach przysługującej kwoty ulgi. Powyższe oznacza, że suma miesięcznych odliczeń dokonanych przez obojga rodziców względem tego samego dziecka nie może przekroczyć kwoty obliczonej zgodnie z art. 27f ust. 2 ustawy. Co istotne, kwotę tę rodzice dziecka mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej. Z tym że, biorąc pod uwagę umiejscowienie w przepisach ustawy sformułowania lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej, tj. po wyrazach kwotę tę rodzice dziecka mogą odliczyć od podatku w częściach równych, należy przyjąć, że podstawową formą podziału przysługującego odliczenia pomiędzy rodziców - z których każdy ma prawo do zastosowania ulgi - jest podział tej kwoty w częściach równych. Tym samym, możliwość skonsumowania kwoty ulgi przez rodziców dziecka w inny sposób niż w proporcji pół na pół, należy traktować w kategorii przywileju (wyjątku od generalnej zasady) wymagającego zgody obojga rodziców.

Porozumienie rodziców co do wysokości dokonywanego odliczenia nie jest natomiast wymagane w przypadku, gdy rodzic spełnia warunki do zastosowania odliczenia na podstawie art. 27f ust. 1 ustawy PIT i odliczenia tego dokonuje w wysokości 50% kwoty ulgi określonej zgodnie z art. 27f ust. 2 ustawy PIT.

Z analizy wniosku wynika, że wykonywanie władzy rodzicielskiej Sąd powierzył matce dziecka natomiast Zainteresowanemu-ojcu dziecka wykonywanie władzy rodzicielskiej zostało ograniczone do ogólnego wglądu w wychowanie, a w szczególności do współdecydowania w wyborze szkoły, zawodu i sposobu leczenia. Ponadto Sąd ustalił miejsce przebywania dziecka w miejscu zamieszkania matki oraz nałożył na Zainteresowanego obowiązek alimentacyjny, który to obowiązek Wnioskodawca wykonuje regularnie. Zainteresowany wskazuje, że od dnia rozwodu prawidłowo sprawuje władzę rodzicielską, utrzymuje kontakt z córką, dba o potrzeby i rozwój dziecka, w miarę możliwości przekazuje dodatkowe środki pieniężne na utrzymanie córki.

Powyższe pozwala stwierdzić, że każdemu z rodziców przysługuje władza rodzicielska oraz każdy z rodziców władzę tę wykonuje, z tym że w różnym zakresie.

W świetle zacytowanych wyżej przepisów należy uznać, że w opisanej we wniosku sytuacji Wnioskodawcy przysługuje ulga, o której mowa w art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy wskazać, że w powołanym art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - zdanie drugie - ustawodawca dał rodzicom możliwość wyboru, w jaki sposób dokonają odliczeń kwoty przysługującej im ulgi prorodzinnej. Istotne jest jednak to, aby odliczona kwota przez oboje rodziców nie przekroczyła rocznego limitu ulgi określonego ustawą. W związku z tym - w analizowanym przypadku - z tytułu wykonywania władzy rodzicielskiej w odniesieniu do małoletniej córki Wnioskodawca mógł za lata 2014 i 2015 skorzystać z odliczenia 50% ulgi prorodzinnej przysługującej Zainteresowanemu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.