3063-ILPB1-2.4511.129.2017.1.MKA - Możliwość skorzystania ulgi prorodzinnej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 23 lutego 2017 r. (data wpływu 27 lutego 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi prorodzinnej - jest prawidłowe.

W dniu 27 lutego 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

1. rozliczenia jako osoba samotnie wychowująca dziecko,

oraz

2. ulgi prorodzinnej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni jest matką 5,5-letniej dziewczynki, którą od stycznia 2015 r. wychowuje samotnie. Zainteresowana nigdy nie zawarła związku małżeńskiego - do 2014 r. pozostawała w związku nieformalnym z ojcem dziecka. Od początku 2015 r. ojciec dziecka zamieszkuje osobno.

W marcu 2015 r. Wnioskodawczyni zawarła ugodę sądową z ojcem dziecka w sprawie o ustalenie kontaktów z córką. Sąd nie orzekał o wykonywaniu władzy rodzicielskiej nad małoletnim dzieckiem, jednak zgodnie z ugodą córka zamieszkuje z matką, natomiast ojciec ma prawo do widywania się z dzieckiem w następujący sposób:

* każdy wtorek i czwartek od godz. 14:30 do godz. 19:00;

* pierwszy i drugi weekend miesiąca, poczynając od soboty od godz. 10:00 do niedzieli do godz. 19:00, przy czym w miesiącach nieparzystych pierwszy weekend będzie zaczynał się od piątku od godz. 14:30 do niedzieli do godz. 19:00;

* w okresie ferii zimowych, poczynając od soboty poprzedzającej rozpoczęcie ferii zimowych od godz. 10:00 do następnej soboty do godz. 19:00;

* w okresie wakacji letnich w tygodniu przypadającym po trzecim weekendzie lipca każdego roku, poczynając od niedzieli od godz. 19:00 do kolejnej niedzieli do godz. 19:00 oraz w tygodniu przypadającym po trzecim weekendzie sierpnia każdego roku, poczynając od niedzieli od godz. 19:00 do kolejnej niedzieli do godz. 19:00;

* w dniach 20 września i 23 czerwca każdego roku od godz. 14:30 do godz. 19:00;

* w okresie świąt Wielkiej Nocy, poczynając od piątku od godz. 10:00 do niedzieli do godz. 19:00 - w latach nieparzystych oraz od poniedziałku wielkanocnego od godz. 10:00 do środy przypadającej po świętach do godz. 19:00 - w latach parzystych;

* w okresie świąt Bożego Narodzenia, poczynając od dnia 23 grudnia od godz. 10:00 do 25 grudnia do godz. 19:00 - w latach parzystych oraz od 26 grudnia od godz. 10:00 do 28 grudnia do godz. 19:00 - w latach nieparzystych; poza miejscem zamieszkania małoletniej, bez obecności uczestniczki postępowania.

Córka zamieszkuje z Wnioskodawczynią i stale znajduje się pod codzienną opieką Zainteresowanej. Kontakty ojca z dzieckiem mają charakter incydentalny i okazjonalny, zwykle wykonywane są w sposób określony w ugodzie.

W odrębnym postępowaniu sądowym, zakończonym również w marcu 2015 r., sąd zasądził od ojca alimenty na rzecz córki w kwocie po 850 zł miesięcznie. Począwszy od sierpnia 2015 r. ojciec uchyla się od płacenia alimentów. W toku postępowania egzekucyjnego prowadzonego przez Komornika udało się odzyskać kwotę łącznie nieznacznie przekraczającą równowartość alimentów za 4 miesiące (3 451,51 zł) - na chwilę obecną postępowanie pozostaje bezskuteczne, ojciec nadal nie łoży na dziecko.

Zainteresowana nie uzyskuje przychodów opodatkowanych podatkiem liniowym, ryczałtem ewidencjonowanym, kartą podatkową oraz podatkiem tonażowym. Przychodów opodatkowanych w tych formach nie uzyskuje również córka.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy na tle powyższego stanu faktycznego można uznać Wnioskodawczynię za rodzica samotnie wychowującego dziecko - a co za tym idzie - czy Zainteresowana będzie mogła skorzystać z ulgi podatkowej, o której mowa w przepisie art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

2. W przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytanie pierwsze - jaki byłby próg dochodów osiągniętych przez Wnioskodawczynię w roku podatkowym, który pozwalałby na skorzystanie z ulgi podatkowej, o której mowa w przepisie art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej informuje, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 2, dotyczące ulgi prorodzinnej. W przedmiocie wynikającym z pytania nr 1 w dniu 18 kwietnia 2017 r. wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie nr 3063-ILPB1-2.4511.120.2017.1.MKA.

Zdaniem Wnioskodawczyni, przepis art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, iż od dochodów rodzica lub opiekuna prawnego, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów lub osobę pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci małoletnie, podatek może być określony na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci.

Zainteresowana uważa, że spełnia wszystkie przesłanki, które pozwalają na skorzystanie z ulgi podatkowej przewidzianej tym przepisem. Wnioskodawczyni jest stanu wolnego, dziecko jest małoletnie i Zainteresowana wychowuje je w sposób samodzielny. Kontakty ojca z dzieckiem wykonywane w sposób określony w ugodzie sądowej nie mają wpływu na status Wnioskodawczyni jako osoby samotnie wychowującej dziecko.

Zgodnie z orzecznictwem, osobą samotnie wychowującą dziecko jest niewątpliwie jeden z rodziców lub opiekun prawny, z którym dziecko faktycznie mieszka, który troszczy się o jego codzienny byt, o jego stan zdrowia, który osobiście lub przy pomocy zaufanej osoby towarzyszy dziecku do i ze szkoły/przedszkola, który interesuje się postępami dziecka w nauce, rozwojem fizycznym i intelektualnym dziecka, co niewątpliwie ma miejsce w sytuacji Zainteresowanej. Zainteresowana sama zajmuje się dzieckiem i je faktycznie wychowuje, natomiast kontakty córki z ojcem mają charakter okazjonalny i sporadyczny. Wychowywanie dziecka nie sprowadza się bowiem jedynie do czasowego (doraźnego) z nim przebywania, ale obejmuje ogół czynności zmierzających do należytego ukształtowania człowieka w sferze duchowej, emocjonalnej i psychicznej wraz z materialną podstawą rozwoju, w tym łożenia na jego utrzymanie. Wykonywanie władzy rodzicielskiej polega na tym, że rodzic osobiście zajmuje się sprawami małoletniego dziecka, czyli podejmuje trud wykonywania wszystkich obowiązków, dzięki którym dziecko będzie wychowywane w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój.

Nie bez znaczenia pozostaje fakt, że ojciec dziecka nie łoży na jego utrzymanie - nie wypełnia postanowienia wyroku sądowego w sprawie alimentów, tym samym zmuszając Wnioskodawczynię do samodzielnego ponoszenia całkowitych kosztów związanych z utrzymaniem córki.

W związku z powyższym, Wnioskodawczyni uważa, iż Zainteresowaną należy uznać za osobę samotnie wychowującą dziecko, a więc w konsekwencji będzie mogła skorzystać z ulgi podatkowej, o której mowa w przepisie art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przepis art. 27f ust. 2 pkt 1 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że z ulgi podatkowej przewidzianej w art. 27f ust. 1 ustawy może skorzystać podatnik, który wykonywał władzę rodzicielską nad jednym małoletnim dzieckiem oraz nie pozostaje w związku małżeńskim, jak również nie przekroczył kwoty dochodu w danym roku podatkowym w wysokości 56 000 zł.

Wyjątkiem podmiotowym od tej zasady jest podatnik samodzielnie wychowujący dziecko, o którym mowa w przepisie art. 6 ust. 4 ustawy, a do którego ma zastosowanie kwota, o której mowa w art. 27f ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, to jest kwota 112 000 zł.

Z literalnego brzmienia przepisów wynika więc, że dla skorzystania z przedmiotowej ulgi podatkowej, próg dochodów osiągniętych w określonym roku podatkowym podatnika, który samotnie wychowuje dziecko, nie może przekroczyć kwoty 112.000 zł.

W związku z powyższym w przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytanie pierwsze, Wnioskodawczyni uważa, że będzie uprawniona, do skorzystania z ulgi, o której mowa w przepisie art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli dochody Zainteresowanej nie przekroczą kwoty 112 000 zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

Natomiast w myśl art. 27f ust. 2 ww. ustawy, odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:

Zgodnie zatem z ogólną zasadą wynikającą z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnikom, jeżeli wykonują władzę rodzicielską, przysługuje ulga na dzieci małoletnie.

Za dochody, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, pomniejszone o kwotę składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a

(art. 27f ust. 2a).

Odliczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lub 3, przysługuje podatnikowi określonemu w ust. 1, który co najmniej przez jeden dzień roku podatkowego wykonywał władzę, pełnił funkcję lub sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do więcej niż jednego dziecka (art. 27f ust. 2b).

W przypadku, gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem (art. 27f ust. 3).

Stosownie do art. 27f ust. 4 analizowanej ustawy, odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

Zgodnie z wyżej cytowanym przepisem art. 27f ust. 2 pkt 1 lit. a w przypadku wykonywania władzy rodzicielskiej w stosunku do jednego małoletniego dziecka możliwość skorzystania z ulgi prorodzinnej przez podatnika uzależniona jest od jego dochodów w roku podatkowym. W przypadku osoby samotnie wychowująca małoletnie dziecko w rozumieniu art. 6 ust. 4 ww. ustawy limitem dochodów, uzależniających możliwość skorzystania z ulgi prorodzinnej jest kwota 112 000 zł.

Istotną okolicznością dla udzielenia odpowiedzi na pytanie drugie zawarte we wniosku jest określenie czy Wnioskodawczyni spełnia warunki wynikające z przepisu art. 6 ust. 4 ww. ustawy.

W interpretacji indywidualnej z dnia 18 kwietnia 2017 r. nr 3063-ILPB1-2.4511.120.2017.1.MKA Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej udzielając odpowiedzi na pytanie pierwsze stwierdził, że Wnioskodawczyni jest osobą samotnie wychowującą dziecko w rozumieniu ww. przepisu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze powyższe Wnioskodawczyni - jako osoba samotnie wychowująca dziecko - będzie mogła skorzystać z ulgi prorodzinnej na małoletnią córkę w sytuacji jeżeli dochody Zainteresowanej, określone w art. 27f ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w roku podatkowym nie przekroczą kwoty 112 000 zł.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.