3063-ILPB1-2.4511.1.2017.1.ES - Ulga mieszkaniowa w związku z wydatkami na zakup oraz remont nieruchomości.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 27 grudnia 2016 r. (data wpływu 2 stycznia 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 28 grudnia 2016 r. (data wpływu 4 stycznia 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych zakresie zwolnienia przedmiotowego - jest:

* prawidłowe, w odniesieniu do budynku mieszkalnego i działki, na której posadowiony jest ten budynek,

* nieprawidłowe, w odniesieniu do działek niezabudowanych.

W dniu 2 stycznia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 17 lipca 2015 r. Wnioskodawczyni nabyła, w związku z art. 125 § 5 ustawy z dnia 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze, w wykonaniu postanowień regulaminu rozliczeń z członkami spółdzielni, nieruchomość gruntową niezabudowaną. Nieruchomość ta została przez Wnioskodawczynię zbyta 28 lipca 2016 r.

Wnioskodawczyni nabyła 9 sierpnia 2016 r. nieruchomość gruntową o powierzchni 0,0766 ha zabudowaną budynkiem o powierzchni użytkowej około 80 m².

Przedmiotowa nieruchomość składa się z trzech działek, z których niezabudowane oznaczone są w rejestrze gruntów jako tereny mieszkaniowe, natomiast trzecia, na której posadowiony jest budynek oznaczona została jako inne tereny zabudowane.

W wypisie z kartoteki budynków budynek figuruje wg KŚT jako budynek mieszkalny, natomiast według PKOB jako budynek mieszkalny jednorodzinny. Nieruchomość znajduje się na obszarze, dla którego miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego przewiduje przeznaczenie pod zabudowę letniskową. Ponadto nieruchomość znajduje się w strefie ochrony krajobrazu oraz w granicach (...) Parku Krajobrazowego.

Po nabyciu nieruchomości Wnioskodawczyni zleciła przeprowadzenie prac remontowych, które pozwolą na bezpieczne użytkowanie budynku.

Wnioskodawczyni stała się stroną umów dostawy mediów (woda, energia elektryczna, wywóz nieczystości, śmieci) związanych z przedmiotową nieruchomością oraz płaci podatek od nieruchomości w wysokości należnej od budynku mieszkalnego.

Po zakończeniu prac remontowych Wnioskodawczyni zamieszka w budynku po zakończeniu robót w kwietniu 2017 r. Dokona wtedy czynności zameldowania na pobyt stały w nabytym budynku oraz zgłosi adres nabytej nieruchomości jako adres miejsca zamieszkania organom skarbowym.

Obecnie Wnioskodawczyni nie posiada prawa własności, współwłasności ani użytkowania wieczystego żadnej innej nieruchomości poza nabytą i mieszka czasowo w budynku należącym do jej syna.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawczyni będzie mogła skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej ustawa o PIT), w związku z wydatkami na zakup oraz remont nieruchomości, o której mowa w treści wniosku?

Zdaniem Wnioskodawczyni - zaistniała sytuacja uzasadnia skorzystanie ze zwolnienia z opodatkowania dochodu.

Zgodnie bowiem z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o PIT wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

W myśl art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a ustawy o PIT za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się m.in. wydatki poniesione na nabycie budynku mieszkalnego jak również gruntu związanego z tym budynkiem.

W niniejszej sprawie Wnioskodawczyni zamieszka w budynku zlokalizowanym na przedmiotowej nieruchomości, co zdaniem Zainteresowanej uprawnia do zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o PIT.

W orzecznictwie sądowym ugruntowany jest pogląd, że budynek letniskowy, jeżeli wykorzystywany jest do zaspokajania potrzeb mieszkaniowych, może być zaliczony do kategorii budynków mieszkalnych, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. c ustawy o PIT.

W wyroku z dnia 28 lutego 2002 r., sygn. akt SA/Sz 1676/00, Naczelny Sąd Administracyjny w Szczecinie wskazał, że dom letniskowy (rekreacyjny) może być zaliczony do kategorii budynków mieszkalnych jeżeli jest przeznaczony do zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych podatnika.

W wyroku z dnia 4 stycznia 2005 r., sygn. akt FSK 598/04, Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, że pojęcie budynek mieszkalny obejmuje także budynki mieszkalno-letniskowe, a co więcej nawet budynki letniskowe (rekreacyjne).

W wyroku z dnia 12 lipca 2000 r., sygn. akt III RN 207/99, Sąd Najwyższy wskazał, że rozbudowa na podstawie pozwolenia budynku letniskowego położonego na terenie oznaczonym w planie zagospodarowania przestrzennego jako rekreacyjny może uzasadniać zmniejszenie podatku o poniesione z tego tytułu wydatki, jeżeli zostały one poniesione w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych podatnika.

W wyroku z dnia 10 maja 2006 r., sygn. akt I SA/Po 527/05, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu wskazał, że utrata prawa do zwolnienia odnosi się nie do wydatków na zakup lub budowę każdego budynku określonego np.: w pozwoleniu na budowę jako rekreacyjnego lub też położonego na terenach przeznaczonych pod takie budownictwo, lecz do wydatków na zakup lub budowę budynku przeznaczonego na cele rekreacyjne. Regulacja zwolnienia miała na celu realizację zasady surogacji, której istota polega na tym, że chronione od podatku są wszystkie te nabywane składniki, które służą zaspokojeniu własnych potrzeb mieszkaniowych podatnika w miejsce zbywanej nieruchomości lub spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego.

W interpretacji indywidualnej ITPB4/4511-7/15/JG z dnia 9 czerwca 2015 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy stwierdza: W konsekwencji, zakup działki rekreacyjnej wraz z domkiem, którego przeznaczeniem jest zaspokajanie podstawowych potrzeb mieszkaniowych Wnioskodawcy, kwalifikuje się do wydatków na własne cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. O ile zatem spełnione zostaną warunki przytoczone powyżej, dochód z odpłatnego zbycia #189; części działki nabytej w spadku w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na nabycie działki wraz z domkiem w przychodzie z odpłatnego zbycia, w którym zamierza Pan zamieszkać, będzie korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych, uregulowanego w art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym należy uznać, że w przedstawionej sytuacji we wniosku Zainteresowana będzie mogła skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest:

* prawidłowe, w odniesieniu do budynku mieszkalnego i działki, na której posadowiony jest ten budynek,

* nieprawidłowe, w odniesieniu do działek niezabudowanych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment i forma jej nabycia.

Z analizy przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że 17 lipca 2015 r. Wnioskodawczyni nabyła nieruchomość, która 28 lipca 2016 r. została zbyta.

W analizowanej sprawie mamy więc do czynienia z sytuacją sprzedaży nieruchomości przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie.

Zatem zbycie tej nieruchomości przed upływem pięcioletniego terminu wskazanego w przepisie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowić będzie źródło przychodu podlegające opodatkowaniu.

Zgodnie zaś z art. 30e ust. 1 i ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

* dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub

* dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

W myśl art. 45 ust. 1 ww. ustawy, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8. Natomiast na podstawie art. 45 ust. 1a pkt 3 tejże ustawy, w terminie określonym w ust. 1 podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30e (PIT-39).

Stosownie do ust. 2 artykułu 30e ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przy tym, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio (art. 19 ust. 1 ww. ustawy).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością), np. koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości.

Natomiast ustalenie kosztów uzyskania przychodu - w niniejszej sprawie - odbędzie się zgodnie z regulacją zawartą w art. 22 ust. 6c ww. ustawy.

W myśl tegoż uregulowania, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Z kolei art. 22 ust. 6e ustawy stanowi, że wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Jednakże w myśl art. 21 ust. 1 pkt 131 cytowanej ustawy wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Zgodnie z art. 21 ust. 25 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się:

- położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Możliwość ta jest jednak wyłączona w odniesieniu do wydatków poniesionych na:

- przeznaczonych na cele rekreacyjne (art. 21 ust. 28 ustawy).

Z analizy wniosku wynika, że 9 sierpnia 2016 r. Wnioskodawczyni nabyła nieruchomość gruntową zabudowaną budynkiem mieszkalnym. Przedmiotowa nieruchomość składa się z trzech działek, z których niezabudowane oznaczone są w rejestrze gruntów jako tereny mieszkaniowe, natomiast trzecia, na której posadowiony jest budynek mieszkalny oznaczona została jako inne tereny zabudowane. W wypisie z kartoteki budynków ów budynek figuruje wg KŚT jako budynek mieszkalny, natomiast według PKOB jako budynek mieszkalny jednorodzinny. Opisana nieruchomość znajduje się na obszarze, dla którego miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego przewiduje przeznaczenie pod zabudowę letniskową. Zainteresowana nadmieniła, że w przedmiotowym budynku przeprowadzane są prace remontowe. Po ich zakończeniu (kwiecień 2017 r.) Wnioskodawczyni dokona - w budynku - czynności zameldowania na pobyt stały oraz zgłosi adres nabytej nieruchomości jako adres miejsca zamieszkania organom skarbowym.

Przedkładając powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy organ interpretacyjny przedstawia co następuje.

Ustawodawca w art. 21 ust. 1 pkt 131 oraz ust. 25 pkt 1 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zamieścił definicji legalnej pojęcia budynku mieszkalnego. Z wykładni systemowej można wywieść, że w pojęciu tym mieści się także pojęcie budynku mieszkalnego znajdującego się na działce oznaczonej w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego jako tereny pod zabudowę letniskową, a więc de facto budynku letniskowego. Ani ustawa dotycząca prawa budowlanego ani ustawa podatkowa nie zawiera definicji "domu letniskowego". Co do zasady, o tym czy dom można uznać za letniskowy czy za budynek mieszkalny, decyduje jego przeznaczenie. Zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.), dom letniskowy należy do klasy budynków mieszkalnych, jednakże dla oceny możliwości skorzystania z ulgi istotne jest ustalenie, czy w danym budynku podatnik będzie realizował swoje cele mieszkaniowe, czy jedynie potrzeby związane z rekreacją i wypoczynkiem.

W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego oraz Sądu Najwyższego utrwaliło się stanowisko, że dom letniskowy może być zaliczony do kategorii budynków mieszkalnych tylko wtedy, gdy będzie użytkowany faktycznie przez właściciela i jego bliskich, służąc tym samym zaspokojeniu podstawowych potrzeb mieszkaniowych. Jeżeli podatnik korzysta z domu jedynie w celach wypoczynkowych sezonowo, wówczas dom taki uznać należy za letniskowy. Zatem budynek mieszkalny ma stanowić ośrodek zaspokajania codziennych potrzeb związanych z zamieszkiwaniem i typowymi funkcjami mieszkania. Nie chodzi bowiem o wykorzystywanie budynku tylko okresowo, podczas wypoczynku, urlopów, dni wolnych itp.

We wniosku Zainteresowana wskazała, że po zakończeniu prac remontowych (kwiecień 2017 r.) zamieszka w przedmiotowym budynku, w którym dokona czynności zameldowania na pobyt stały oraz zgłosi adres nabytej nieruchomości jako adres miejsca zamieszkania organom skarbowym.

Zatem należy stwierdzić, że ów budynek jest budynkiem mieszkalnym.

W konsekwencji wydatki na zakup nieruchomości, ale wyłącznie w odniesieniu do działki zabudowanej domem mieszkalnym oraz remont budynku, którego przeznaczeniem jest zaspokajanie podstawowych potrzeb mieszkaniowych Wnioskodawczyni, kwalifikuje się do wydatków na własne cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z czym Zainteresowana będzie mogła skorzystać ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy.

Wskazać bowiem należy, że w rozpatrywanej sprawie gruntem związanym z budynkiem mieszkalnym, o którym mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a cyt. ustawy jest wyłącznie działka, na której posadowiony jest ów budynek. Przemawia za tym - co wyjaśniła Wnioskodawczyni we wniosku - fakt, że nieruchomość składa się z trzech działek, z których dwie posiadają odrębne oznaczenie w rejestrze gruntów od działki, na której znajduje się budynek mieszkalny. Nie można zatem uznać, że cała nieruchomość stanowi grunt związany z budynkiem mieszkalnym.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawczynię orzeczeń Sądu oraz interpretacji organu podatkowego, wskazać należy, że rozstrzygnięcia w nich zawarte nie są wiążące dla organu interpretacyjnego.

Wydane rozstrzygnięcia dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, osądzonych w określonych stanach faktycznych lub zdarzeniach przyszłych i tylko w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Nie wywołują one zatem żadnych skutków prawnych w odniesieniu do innych podatników.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.