3063-ILPB1-1.4511.269.2016.1.KS - Zryczałtowany PIT od przychodu z dzierżawy osiąganego przez przedsiębiorcę.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 18 października 2016 r. (data wpływu 21 października 2016 r.), uzupełnionym dnia 2 grudnia 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie opodatkowania przychodów z dzierżawy - jest prawidłowe.

W dniu 21 października 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie opodatkowania przychodów z dzierżawy.

W dniu 2 grudnia 2016 r. do tut. Organu wpłynęło pismo, w którym Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

X prowadzi od 1992 r. firmę o nazwie XYZ (dalej: Wnioskodawca) na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji Informacji o Działalności Gospodarczej. Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym o nieograniczonym obowiązku podatkowym na terytorium Polski. Przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest świadczenie usług budowlanych w zakresie budownictwa kubaturowego, w tym polegających na budowie obiektów w technologii tradycyjnej, obiektów w konstrukcji żelbetowej, obiektów w konstrukcji stalowej oraz obiektów w technologii mieszanej. Oprócz wykonywania robót budowlanych, Wnioskodawca zajmuje się eksploatacją, serwisem i obsługą kotłowni olejowych i gazowych. Działalność Wnioskodawcy dotyczy głównie rynku lokalnego, w szczególności powiatu. W skład prowadzonego przedsiębiorstwa (dalej: Przedsiębiorstwo) wchodzą następujące aktywa:

1. Grunty.

2. Budynki i budowle, w tym:

* budynek administracyjno-biurowy;

* garaże;

* pomieszczenie gospodarcze;

* budynek warsztatowy;

* plac asfaltowy;

* ogrodzenie;

* lokal użytkowy;

* budynek biurowy;

* oczyszczalnia;

* przepompownia;

* trafostacja;

* hydrofornia;

* studnia głębinowa;

* kontenery;

* zbiornik.

3. Maszyny i urządzenia, w tym:

* kocioł pary;

* węzeł betoniarski oraz system ogrzewania węzła betoniarskiego (dalej: Węzeł Betoniarski);

* sprężarka;

* myjnia HPS;

* piece grzewcze;

* półautomat spawalniczy;

* kocioł;

* kocioł stalowy;

* kocioł wodny;

* zestawy komputerowe;

* urządzenia biurowe:

* nagrzewnica olejowa;

* koparko-ładowarka:

* żuraw samojezdny;

* oczyszczalnia;

* betoniarka;

* ładowarka czołowa;

* koparki;

* ładowarka;

* agregat hydrauliczny;

* młot hydrauliczny;

* walec;

* żuraw kołowy;

* pompa wysokociśnieniowa;

* spycharka gąsienicowa;

* żuraw wieżowy;

* koparka gąsienicowa;

* ładowarka kołowa;

* zagęszczarka gruntu;

* wibrator płytowy;

* agregat tynkarski;

* ładowacze kołowe;

* młot udarowy;

* traktor;

* odśnieżarka;

* agregat prądotwórczy;

* ładowarka łyżkowa;

* minikoparka;

* zestaw igłofiltrów;

* betoniarka jezdna/mobilna/;

* ubijak;

* glebogryzarka;

* walec okołkowany;

* młotowiertarka;

* laser kanałowy;

* monitoring;

* inne urządzenia i wyposażenie biurowe.

4. Środki transportowe, w tym:

* naczepy;

* ciągnik ogrodniczy;

* przyczepy, wywrotki i samowyładowcze;

* samochody ciężarowe;

* betonomieszacz;

* samochody osobowe;

* ciągnik;

* mieszarka do betonu;

* motorower;

* podest ruchomy;

* podnośnik;

* inne środki transportowe.

5. Wierzytelności.

6. Zobowiązania.

7. Pracownicy, w tym kierownicy, średni personel techniczny, średni personel do spraw zdrowia, pracownicy biurowi, robotnicy budowlani, monterzy, kierowcy i operatorzy pojazdów.

8. Know-how.

9. Umowy z kontrahentami i klientami.

10. Bazy klientów.

W przyszłości, Wnioskodawca planuje restrukturyzację prowadzonej działalności gospodarczej poprzez:

* przeniesienie do majątku prywatnego Węzła Betoniarskiego w drodze wycofania go ze składników majątkowych Przedsiębiorstwa i wykreślenia z ewidencji jego środków trwałych;

* wniesienie pozostałych aktywów Przedsiębiorstwa w drodze wkładu niepieniężnego do nowoutworzonej spółki komandytowej (dalej: Spółka).

W rezultacie dokonanej restrukturyzacji, Wnioskodawca zostanie wspólnikiem (komandytariuszem) w Spółce, która kontynuować będzie działalność gospodarczą prowadzoną uprzednio przez Wnioskodawcę w formie jednoosobowej działalności gospodarczej. Ponadto, Wnioskodawca zostanie wykreślony z Centralnej Ewidencji Informacji o Działalności Gospodarczej.

Zasadniczym powodem restrukturyzacji jest zamiar poprawy wizerunku firmy na rynku, wynikający z prowadzenia jej w formie spółki prawa handlowego, a nie jak dotąd - w formie jednoosobowej działalności gospodarczej. Służy to przede wszystkim zbudowaniu renomy wśród klientów i kontrahentów, którzy o wiele częściej zawierają kontrakty ze spółkami prawa handlowego. Zatem restrukturyzacja ma doprowadzić do wzmocnienia pozycji rynkowej oraz marketingowej Przedsiębiorstwa na rynku usług remontowo-budowlanych. Dodatkowo, restrukturyzacja ma na celu ograniczenie ewentualnej odpowiedzialności prawnej i ekonomicznej Wnioskodawcy za zobowiązania związane z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz zabezpieczenie posiadanych aktywów Przedsiębiorstwa przed potencjalnymi roszczeniami osób trzecich.

Opisany powyżej Węzeł Betoniarski został zakupiony przez Wnioskodawcę w roku 2010 oraz był częściowo dofinansowany ze środków UE. Przy jego zakupie Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia VAT. Obecnie Wnioskodawca wykorzystuje Węzeł Betoniarski w prowadzonej działalności gospodarczej, jednakże tylko w minimalnym stopniu. Niewątpliwie Węzeł Betoniarski nie stanowi kluczowego elementu Przedsiębiorstwa, służącego prowadzeniu działalności remontowo-budowlanej. Co więcej, Węzeł Betoniarski w dotychczasowej działalności Wnioskodawcy zużyty został jedynie w 10%, a sprzedaż betonu na potrzeby klientów zewnętrznych była niewielka i nigdy nie generowała istotnych przychodów dla Wnioskodawcy. Ponadto, z uwagi na fakt dużej konkurencji w zakresie usług betoniarskich, Wnioskodawca zamierza zaprzestać używania go do produkcji betonu na rzecz osób trzecich. Brak Węzła Betoniarskiego jako aktywa Przedsiębiorstwa nie spowoduje utraty jego funkcjonalności, gdyż nie był on nigdy elementem koniecznym świadczenia usług budowlano-remontowych.

Niewykluczone, że jeżeli w przyszłości pojawi się taka potrzeba ze strony Spółki, to Wnioskodawca wydzierżawi Spółce Węzeł Betoniarski posiadany w swoim majątku prywatnym, za co otrzymywać będzie co miesiąc, ustalony na warunkach rynkowych, czynsz dzierżawny. Wnioskodawca w tym zakresie występować będzie jako podatnik VAT, stąd czynsz dzierżawny powiększony będzie o kwotę należnego podatku VAT.

Z uzupełnienia wniosku wynika, że w ramach planowanej restrukturyzacji Wnioskodawca poza:

* przeniesieniem do majątku prywatnego Węzła Betoniarskiego w drodze wycofania go ze składników majątkowych Przedsiębiorstwa i wykreślenia z ewidencji jego środków trwałych;

* wniesieniem pozostałych aktywów Przedsiębiorstwa w drodze wkładu niepieniężnego do nowoutworzonej spółki komandytowej (dalej: Spółka),

planuje również przeniesienie do majątku prywatnego Lokalu Użytkowego w drodze wycofania go ze składników majątkowych Przedsiębiorstwa i wykreślenia z ewidencji jego środków trwałych.

Lokal Użytkowy znajduje się (...), a jego łączna powierzchnia wynosi 99.40 m² (wraz z boksami garażowymi). Lokal Użytkowy został nabyty przez Wnioskodawcę do majątku prywatnego, natomiast w dniu 2 stycznia 2007 r. doszło do jego przekazania do ewidencji środków trwałych prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Z tytułu nabycia Lokalu Użytkowego Wnioskodawca nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego. W Lokalu Użytkowym nie były od daty jego nabycia dokonywane jakiekolwiek ulepszenia, w związku z którymi Wnioskodawcy przysługiwałoby prawo do odliczenia podatku naliczonego. Obecnie Lokal Użytkowy jest wynajmowany, a najemca prowadzi w nim aptekę. Po wycofaniu Lokalu Użytkowego z działalności gospodarczej, Wnioskodawca planuje przekazać Lokal Użytkowy żonie w drodze darowizny.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z przeniesieniem aktywów Przedsiębiorstwa w postaci Węzła Betoniarskiego do majątku prywatnego i wydzierżawieniem go Spółce, Wnioskodawca będzie mógł rozliczać zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu przychodów pochodzących z dzierżawy Węzła Betoniarskiego Spółce, na zasadach przewidzianych w ustawie z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, według stawki 8,5%?

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z przeniesieniem aktywów Przedsiębiorstwa w postaci Węzła Betoniarskiego do majątku prywatnego, Wnioskodawca będzie mógł rozliczać zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu przychodów pochodzących z dzierżawy Węzła Betoniarskiego Spółce, na zasadach przewidzianych w ustawie z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, według stawki 8,5%.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z ustawą o PIT, przychody z tytułu dzierżawy mogą być opodatkowane jako przychody z dwóch źródeł, tj. jako przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 w związku z art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o PIT), albo jako przychody z tytułu dzierżawy majątku niezwiązanego z działalnością gospodarczą, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT. Co do zasady, wybór kwalifikacji i sposób rozliczenia przychodów z dzierżawy ustawodawca pozostawił osobie oddającej składnik majątkowy w dzierżawę. Jedynie w przypadku, gdy przedmiotem dzierżawy są składniki majątku związane z działalnością gospodarczą, albo dzierżawa jest przedmiotem tej działalności gospodarczej, dzierżawienie składnika majątkowego traktowane jest jako pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 9a ust. 6 ustawy o PIT, dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane na zasadach określonych w ustawie, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 1 pkt 2 u.z.p.d.f., ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych - o czym stanowi art. 2 ust. 1a tej u.z.p.d.f. Natomiast w myśl art. 6 ust. 1a u.z.p.d.f., opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

Stosownie do art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a u.z.p.d.f. do przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, zastosowanie znajduje stawka podatku w wysokości 8,5%.

Wskazać należy, że przepisy ustawy o PIT oraz u.z.p.d.f. nie zawierają zakazu jednoczesnego osiągania przez podatników przychodów z obydwu wskazanych powyżej źródeł przychodów. Jednakże zawarta w art. 5a pkt 6 ustawy o PIT definicja pozarolniczej działalności gospodarczej wskazuje, że przychody mogą być zaliczone do tej działalności, o ile nie zostały zaliczone do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9. W celu zakwalifikowania działań podjętych przez podatnika do właściwego źródła przychodu, czyli ustalenia czy najem/dzierżawa stanowi dla niego przychód z tytułu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT lub art. 6 ust. 1a u.z.p.d.f., czy też stanowi przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej należy mieć na uwadze zamiar, okoliczności i cel działań związany z dzierżawą składników majątku.

Istotne znaczenie ma ustalenie chociażby takich kwestii jak ta, czy istnieje związek pomiędzy wydzierżawionym składnikiem majątku a prowadzoną przez podatnika pozarolniczą działalnością gospodarczą. Należy zbadać, czy dana umowa dzierżawy generująca przychody jest zawierana w ramach prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej w tym zakresie lub też dotyczy składnika majątku wykorzystywanego w tej działalności, czy też generuje przychody poza tą działalnością. Dopiero po rozstrzygnięciu m.in. tych kwestii i zakwalifikowaniu przychodów do poszczególnych źródeł należy rozpatrywać możliwe zasady ich opodatkowania.

Skoro zatem Węzeł Betoniarski zostanie wycofany i przeniesiony do majątku prywatnego, a jego dzierżawa nie będzie posiadała cech przesądzających o prowadzeniu pozarolniczej działalności gospodarczej, to uzyskiwane z dzierżawy przychody będą mogły być zakwalifikowane jako przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT lub - w zależności od wyboru Wnioskodawcy - w art. 6 ust. 1a u.z.p.d.f.

W tym miejscu należy wyjaśnić, że pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ustawy o PIT. Zgodnie z tym przepisem - za pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową, wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową, polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż, polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych - prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 ustawy. Z treści tego przepisu wynika, że pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej użyte w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych opiera się na trzech przesłankach, tzn. że działalność winna być prowadzona:

* w celu osiągnięcia dochodu - przy czym nawet ewentualna strata będąca wynikiem tej działalności nie pozbawia jej statusu działalności gospodarczej, bowiem istotny jest sam zamiar osiągnięcia dochodu;

* w sposób ciągły - jednakże przesłanki tej nie należy rozumieć jako konieczność wykonywania działalności bez przerwy. Istotny jest zamiar powtarzalności określonych czynności celem osiągnięcia dochodu. Przy czym o ciągłości, w przypadku dzierżawy, nie przesądza dzierżawa składnika majątku przez kilka lat, lecz powtarzalność podejmowanych działań;

* w sposób zorganizowany - co oznaczą że podejmowane działania są podporządkowane obowiązującym regułom, normom i służą osiągnięciu celu, mają wpływ na racjonalność gospodarowania posiadanymi środkami, a tym samym uczestnictwa w obrocie gospodarczym.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia wynika, że obecnie Wnioskodawca wykorzystuje Węzeł Betoniarski w prowadzonej działalności gospodarczej. Z uwagi na to, że Węzeł Betoniarski nie stanowi kluczowego elementu Przedsiębiorstwa, służącego prowadzeniu działalności remontowo-budowlanej oraz stanowił marginalną część działalności gospodarczej Wnioskodawcy, to jego wycofanie z działalności gospodarczej ma swoje uzasadnienie gospodarcze. Co więcej, Węzeł Betoniarski w dotychczasowej działalności Wnioskodawcy zużyty został jedynie w 10%, a sprzedaż betonu na potrzeby klientów zewnętrznych była niewielka i nie generowała istotnych przychodów dla Wnioskodawcy. Ponadto, z uwagi na fakt dużej konkurencji w zakresie usług betoniarskich, Wnioskodawca zamierza zaprzestać używania go do produkcji betonu na rzecz osób trzecich. Brak Węzła Betoniarskiego jako aktywa Przedsiębiorstwa nie powoduje utraty jego funkcjonalności. Tym samym, jego wyłączenie z ewidencji środków trwałych i dzierżawienie poza działalnością gospodarczą przez osobę fizyczną, w sposób incydentalny i niezorganizowany, nie będzie stanowić prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu powyższych przepisów.

W szczególności, należy zwrócić uwagę na fakt, że Wnioskodawca będzie wydzierżawiał Węzeł Betoniarski w sposób niezorganizowany, ponieważ nie dojdzie do jakiegokolwiek wyodrębnienia organizacyjnego ww. działalności i jednocześnie Wnioskodawca nie będzie dysponował odpowiednim wyposażeniem w stosowne instrumenty o charakterze materialnym jak np. biuro, stała siedziba, narzędzia, czy urządzenia techniczne służące do obsługi ww węzła. Zgodnie z Nowym Słownikiem Poprawnej Polszczyzny Wydawnictwo Naukowe PWN pod redakcją Andrzeja Markowskiego Warszawa 2000, organizować to przygotowywać, zakładać jakieś przedsięwzięcie, bądź w znaczeniu drugim nadawać czemuś reguły, wprowadzać porządek (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 7 maja 2008 r. I SA/Op 18/08). Wnioskodawca natomiast, nie będzie w stanie obsługiwać ww. Węzła Betoniarskiego, stąd też jego dzierżawa nie będzie realizowana w ramach jakiegokolwiek zorganizowanego przedsięwzięcia. Wnioskodawca nie będzie również dysponował jakimikolwiek innymi składnikami majątkowymi pozwalającymi na utrzymanie, naprawę oraz konserwację Węzła Betoniarskiego. Ciężar jego obsługi oraz naprawy spoczywać będzie na Spółce.

Przyjąć należy, iż wszelkie działania cechujące się fachowością (stałym, nie okazjonalnym, nieamatorskim charakterem), podporządkowaniu regułom opłacalności i zysku lub zasadzie racjonalnego gospodarowania, działaniem na własny rachunek, powtarzalnością działań (np. seryjnością produkcji, stypizowaniem działań, ciągłością współpracy) i uczestnictwem w obrocie gospodarczym, są pozarolniczą działalnością gospodarczą, a uzyskiwane w ich wyniku przychody są przychodami ze źródła wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT (por. wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 1 kwietnia 2014 r., sygn. akt II FSK 1039/12 i sygn. akt II FSK 1393/12). Natomiast, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, działania Wnioskodawcy nie będą miały charakteru fachowego, lecz stricte prywatny. Wnioskodawca nie będzie obsługiwał ani konserwował Węzła Betoniarskiego, nie będzie również dbał o jego wyposażenie. Ponadto, Wnioskodawca nie zamierza prowadzić produkcji betonu na rzecz osób trzecich. Węzeł Betoniarski będzie stanowił jedynie składnik jego majątku prywatnego, wokół którego nie będzie zorganizowany jakikolwiek zespół aktywów służących do jego obsługi i konserwacji. Wnioskodawca nie zamierza podejmować działań marketingowych, prawnych bądź inwestycyjnych w celu rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej w ww. zakresie. Dzierżawa Węzła Betoniarskiego Spółce będzie jedynie źródłem przychodu dla Wnioskodawcy, związanym z jego majątkiem prywatnym tj. wypełniającym dyspozycję art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT lub - w zależności od wyboru Wnioskodawcy - art. 6 ust. 1a u.z.p.d.f.

Odnosząc przedstawione powyżej uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że skoro Węzeł Betoniarski stanowiący środek trwały w prowadzonej przez Wnioskodawcę jednoosobowej działalności gospodarczej, zostanie z tej działalności wycofany, produkcja betonu przestanie być przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy/Spółki oraz dzierżawa będzie miała charakter incydentalny i niezorganizowany, to przychody uzyskane z ww. tytułu będą mogły zostać opodatkowane (zgodnie z wolą Wnioskodawcy) na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, według stawki 8,5%. Ze względu bowiem na fakt, że Węzeł Betoniarski zostanie wycofany z ewidencji środków trwałych, przy zaprzestaniu jego wykorzystywania do prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o PIT i nie będą dokonywane od niego dalsze odpisy amortyzacyjne, stwierdzić można, że nie będzie stanowić składnika majątku związanego z działalnością gospodarczą.

Stanowisko Wnioskodawcy potwierdzają m.in. następujące interpretacje indywidualne:

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 24 lipca 2015 r. o sygn. ILPB1/4511-1-595/15-4/AA, gdzie stwierdzono, że: "przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930, z późn. zm.) nie zawierają zakazu jednoczesnego osiągania przez podatników przychodów z obydwu wskazanych powyżej źródeł przychodów. Również prawo do opodatkowania przychodów uzyskanych z tzw. prywatnego najmu w formie ryczałtu nie jest uzależnione od nieuzyskiwania przez podatnika przychodów z najmu prowadzonego w ramach działalności gospodarczej (...). Z powyższych wyjaśnień wynika, że w celu zakwalifikowania działań podjętych przez podatnika do właściwego źródła przychodu, czyli ustalenia czy najem stanowi dla niego przychód z tytułu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czy też stanowi przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej należy mieć na uwadze zamiar, okoliczności i cel działań związany z najmem składników majątku (...). Skoro zatem składniki majątku zostaną wycofane i przeniesione do majątku prywatnego, a wynajem tych składników nie będzie posiadał cech przesądzających o prowadzeniu pozarolniczej działalności gospodarczej, to uzyskiwane z wynajmu przychody będą mogły być zakwalifikowane jako przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych";

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 11 lutego 2015 r. o sygn. IBPBII/2/415-1018/13/MM, gdzie stwierdzono, że: "odnosząc przedstawione powyżej uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że skoro nieruchomość stanowiąca środek trwały w prowadzonej przez Wnioskodawcę jednoosobowej działalności gospodarczej, zostanie z tej działalności wycofana, najem przestanie być przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy oraz najem będzie miał charakter incydentalny i niezorganizowany, to przychody uzyskane z tytułu najmu ww. nieruchomości będą mogły zostać opodatkowane (zgodnie z wolą Wnioskodawcy) na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, według stawki 8,5%";

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 12 stycznia 2015 r. o sygn. IPPB2/415-866/14-2/MG, gdzie stwierdzono, że: "najem dla celów podatkowych może być traktowany jako przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych lub jako odrębne źródło przychodów, określone w art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy. Co do zasady, możliwość dokonania wyboru w ww. zakresie, a co za tym idzie i sposobu rozliczenia przychodów z najmu, ustawodawca pozostawił osobie oddającej rzeczy w najem (...) o ile wskazany we wniosku budynek użytkowy został skutecznie wycofany z działalności gospodarczej, a umowa najmu zostanie zawarta poza działalnością gospodarczą (przedmiotem tej umowy nie będzie składnik majątku wykorzystywany przez Wnioskodawcę w prowadzonej działalności gospodarczej), to przychody uzyskane z tytułu najmu tej nieruchomości będą mogły zostać opodatkowane (zgodnie z wolą Wnioskodawcy) na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych według stawki 8,5%;

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 26 listopada 2014 r. o sygn. IPPB1/415-1028/14-2/MT, gdzie stwierdzono, że: "jak wskazano we wniosku, nieruchomości zostaną skutecznie wycofane z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, co oznacza, że nie będą (nawet częściowo) wykorzystywane na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, a umowy najmu tych nieruchomości zostaną zawarte poza prowadzoną działalnością gospodarczą, to przychody uzyskiwane z najmu tych nieruchomości będą zaliczane do źródła przychodów, jakim jest określony w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych najem nieruchomości. Przychody uzyskiwane z tego źródła przychodów, będą mogły podlegać opodatkowaniu wg 8,5% stawki ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych jeżeli Wnioskodawca spełni warunki do korzystania z tej formy opodatkowania, zwłaszcza te dot. wyboru tej formy opodatkowania w stosownym a prawem określonym terminie";

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 5 września 2014 r. o sygn. IBPBII/2/415-563/14/HS, gdzie stwierdzono, że: "odnosząc przedstawione powyżej uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że jeżeli wskazany we wniosku lokal, który powstanie w wyniku podziału nieruchomości stanowiącej środek trwały w prowadzonej przez Wnioskodawcę i jego matkę w formie spółki cywilnej działalności gospodarczej, zostanie z tej działalności skutecznie wycofany, a umowa najmu zostanie zawarta poza działalnością gospodarczą (przedmiotem tej umowy nie będzie składnik majątku wykorzystywany w działalności gospodarczej), to przychody uzyskane z tytułu najmu ww. lokalu będą mogły zostać opodatkowane (zgodnie z wolą Wnioskodawcy) na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, według stawki 8,5%".

W ocenie Wnioskodawcy, wycofanie przedstawionego w opisie zdarzenia przyszłego Węzła Betoniarskiego z ewidencji środków trwałych Przedsiębiorstwa oraz przeniesienie go do majątku prywatnego spowoduje, iż nie będzie to już składnik związany z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy. Składnik ten nie będzie również wykorzystywany do prowadzenia działalności gospodarczej, gdyż przedmiotem dzierżawy będą składniki majątku prywatnego Wnioskodawcy. W związku z powyższym, Wnioskodawca, po złożeniu oświadczenia, o którym mowa w art. 9 ust. 4 u.z.p.d.f., będzie uprawniony do rozliczania podatku dochodowego z tytułu przychodów pochodzących z dzierżawy na zasadach przewidzianych w ustawie z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne według stawki 8,5%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032) wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 3 i 6:

* pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),

* najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (pkt 6).

Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem, za działalność gospodarczą albo pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową:

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej użyte w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych opiera się na trzech przesłankach:

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 11 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Wyżej wymieniony przepis koreluje z brzmieniem art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczącym źródła przychodu jakim jest najem, wykluczając z tego katalogu składniki majątku związane z działalnością gospodarczą.

Na tle przedstawionych regulacji prawnych stwierdzić należy, że dzierżawa stanowi odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodu (art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy), choć może także istnieć dzierżawa, która prowadzona jest w ramach działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Co do zasady, wybór kwalifikacji i sposób rozliczenia przychodów z dzierżawy ustawodawca pozostawił osobie oddającej rzecz w dzierżawę. Jedynie w przypadku, gdy przedmiotem dzierżawy są składniki majątku związane z działalnością gospodarczą, albo dzierżawa jest przedmiotem tej działalności, zgodnie z treścią cytowanego wcześniej art. 14 ust. 2 pkt 11 ww. ustawy, jest ona traktowana jako pozarolnicza działalność gospodarcza.

Stosownie do treści art. 9a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane na zasadach określonych w ustawie, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930, z późn. zm.), ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych - o czym stanowi art. 2 ust. 1a ww. ustawy.

Jak wskazuje art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

Jednakże warunkiem skorzystania z tej formy opodatkowania jest - zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne - złożenie pisemnego oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy, które podatnik składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, nie później niż do dnia 20 stycznia roku podatkowego. Jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w trakcie roku podatkowego, pisemne oświadczenie składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu. Oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy podatnik może złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej. Jeżeli do dnia 20 stycznia roku podatkowego podatnik nie zgłosił likwidacji działalności gospodarczej lub nie dokonał wyboru innej formy opodatkowania, uważa się, że nadal prowadzi działalność opodatkowaną w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

W przypadku osiągania przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, przepisy dotyczące oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych stosuje się odpowiednio, z tym że podatnik rozpoczynający osiąganie takich przychodów w trakcie roku podatkowego składa pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych za dany rok podatkowy naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika nie później niż do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym osiągnął pierwszy przychód z tego tytułu, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód osiągnął w grudniu roku podatkowego (art. 9 ust. 4 ww. ustawy).

Biorąc pod uwagę przytoczone przepisy prawne stwierdzić należy, że przychody uzyskiwane z tytułu dzierżawy można zaliczyć do odrębnego od pozarolniczej działalności gospodarczej źródła przychodów, jakim jest najem, dzierżawa, wyłącznie wtedy, gdy ta dzierżawa nie jest przedmiotem prowadzonej działalności gospodarczej, bądź gdy przedmiotem dzierżawy nie są składniki majątku związane z działalnością gospodarczą.

Zatem, w rozpatrywanej sprawie, w przypadku przeniesienia Węzła Betoniarskiego do majątku prywatnego i wydzierżawienia go spółce, w której Wnioskodawca będzie wspólnikiem, przysługiwać będzie prawo do kwalifikowania dzierżawy ww. Węzła Betoniarskiego do odrębnego źródła przychodów jakim jest najem i dzierżawa zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednocześnie przychody uzyskiwane z tej dzierżawy będą mogły podlegać opodatkowaniu - zgodnie z wolą Wnioskodawcy - na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Przy czym warunkiem zastosowania tej formy opodatkowania jest złożenie w terminie określonym w art. 9 ust. 4 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania. Wybór przedmiotowej formy opodatkowania przychodów obowiązywał będzie w kolejnych latach podatkowych, chyba że Wnioskodawca do dnia 20 stycznia danego roku podatkowego dokona wyboru innej formy opodatkowania.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Końcowo tut. Organ informuje, że udzielając niniejszej interpretacji indywidualnej dokonał oceny prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy tylko w odniesieniu do kwestii będącej przedmiotem zadanego we wniosku pytania.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę pism organów podatkowych tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Należy również podkreślić, że powołane w treści wniosku orzeczenia sądów administracyjnych nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Nie negując tych orzeczeń, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy stwierdzić, że zdaniem organu podatkowego tezy badanych rozstrzygnięć nie mają zastosowania w przedmiotowym postępowaniu. Wskazane rozstrzygnięcia zapadły bowiem w innych sprawach i nie mają mocy wiążącej w omawianym przypadku.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Administracji Skarbowej w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.