3063-ILPB1-1.4511.211.2016.2.KS

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 20 grudnia 2016 r. Izba Skarbowa w Poznaniu 3063-ILPB1-1.4511.211.2016.2.KS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 31 sierpnia 2016 r. (data wpływu 22 września 2016 r.), uzupełnionym dnia 10 listopada 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dofinansowania otrzymanego z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 września 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dofinansowania otrzymanego z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 oraz 138c § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 26 października 2016 r. znak 3063-ILPB1-1.4511.211.2016.1.KS, 3063-ILPP2-2.4512.90.2016.1.AP wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Wezwanie wysłano w dniu 26 października 2016 r., skutecznie doręczono w dniu 31 października 2016 r. Natomiast dnia 10 listopada 2016 r. (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 7 listopada 2016 r.) do tut. Organu wpłynęło pismo stanowiące uzupełnienie wniosku.

Wnioskodawca nie uzupełnił jednak wniosku o wskazanie prawidłowego adresu elektronicznego w systemie teleinformatycznym wykorzystywanym przez organ podatkowy, tj. w systemie ePUAP. W związku z powyższym, zgodnie z pouczeniem zawartym w ww. wezwaniu zastosowanie znajduje art. 144 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 12 stycznia 2015 r. został złożony wniosek płatnika składek o udzielenie dofinansowania projektu dotyczącego utrzymania zdolności pracowników do pracy przez cały okres aktywności zawodowej na podstawie art. 37 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych.

W związku z przyznaniem dotacji od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, Wnioskodawca prowadził inwestycje z zakresu poprawy warunków pracy w Z poprzez zmniejszenie obciążenia układu mięśniowo-szkieletowego pracowników (zakup żurawia z chwytakiem), zakup środków ochrony indywidualnej (zakup odzieży ochronnej dla pracowników) oraz przeprowadzenie oceny ryzyka po zakończeniu działań inwestycyjnych oraz przeprowadzenie badania czynników szkodliwych, tj. hałas i emisja wibracji przez pilarki.

W dniu 11 września 2015 r. wniosek został zakwalifikowany jako pozytywny. Całkowita kwota dofinansowania wynosi 112.308,35 zł, co stanowi 80% całkowitych kosztów projektu. W dniu 11 października została przelana przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych I transza dofinansowania na realizację projektu w kwocie 56.154,17 zł.

Do dnia 31 grudnia 2015 r. projekt został zrealizowany. 19 sierpnia 2016 r. miał miejsce odbiór protokołu projektu wykonanego w ramach dofinansowania określonego w art. 37 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych.

W ciągu 30 dni od daty odbioru protokołu projektu wykonanego w ramach dofinansowania została przyznana II transza dofinansowania na realizację projektu.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał co następuje.

Podatnik zakupił jedno urządzenie do przenoszenia ciężaru po przelaniu przez ZUS I transzy dofinansowania, w całości przeznaczając ją na zakup żurawia (część całości faktury). Pozostałe części projektu finansowane były przez podatnika z własnych środków.

Odbiór projektu nastąpił po dokonanych inwestycjach. Podatnik otrzymał drugą część dofinansowania i przeprowadził inwentaryzację środków trwałych, wprowadzając do ewidencji ujawniony środek trwały w dniu 16 września 2016 r. - żuraw.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przyznane dofinansowanie z budżetu państwa należy potraktować jako kwotę wolną od podatku?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy potraktować otrzymaną dotację jako kwotę wolną od podatku dochodowego.

Zgodnie z art. 37 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych określa się corocznie kwotę wydatków na prewencję wypadkową, pokrywanych ze środków finansowych zgromadzonych w funduszu wypadkowym. Przyznane dotacje są finansowane z budżetu państwa. Coroczny limit jest określany na podstawie art. 37 wyżej wymienionej ustawy. Na podstawie sprawozdania z wykonania planu finansowego z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych corocznie przekazywana jest kwota na prewencję wypadkową. Również Wnioskodawca otrzymał dotację na prewencję wypadkową otrzymaną z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Definicję przychodów z ww. źródła zawiera art. 14 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W związku z tak przedstawionym opisem wskazać należy, że stosownie do art. 14 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również dotacje, subwencje, dopłaty, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 13, i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

Z zacytowanego przepisu wynika, że ustawodawca różnicuje skutki podatkowe otrzymanych dotacji, dopłat i innych nieodpłatnych świadczeń w zależności od celu, na jaki zostały one przeznaczone, tj.:

* dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na cele inne niż nabycie lub wytworzenie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych - zaliczane są do przychodów z działalności gospodarczej,

* ww. świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków poniesionych przez podatnika na zakup lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych - nie stanowią przychodu z działalności gospodarczej.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca otrzymał od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych dotację w ramach projektu dotyczącego utrzymania zdolności pracowników do pracy przez cały okres aktywności zawodowej. W związku z przyznaniem dofinansowania, Wnioskodawca prowadził inwestycje z zakresy poprawy warunków pracy w Z poprzez zmniejszenie obciążenia układu mięśniowo-szkieletowego pracowników (zakup żurawia z chwytakiem), zakup środków ochrony indywidualnej (zakup odzieży ochronnej dla pracowników), przeprowadzenie oceny ryzyka po zakończeniu działań inwestycyjnych oraz przeprowadzenie badania czynników szkodliwych, tj. hałas i emisja wibracji przez pilarki. Z uzupełnienia wniosku wynika, że zakupiony z dofinansowania żuraw został przez Wnioskodawcę zaliczony do środków trwałych.

Powyższe oznacza, że w omawianej sprawie nie będzie stanowiło przychodu z działalności gospodarczej finansowanie otrzymane z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych tylko w tej części, która zostanie przeznaczona na nabycie żurawia, który ma stanowić środek trwały. Tylko bowiem w tej części zastosowanie znajduje wyjątek, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, że w niniejszej sprawie znajdzie zastosowanie art. 21 ust. 1 pkt 129, który stanowi, że wolne od podatku dochodowego są dotacje, w rozumieniu przepisów o finansach publicznych, otrzymane z budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego. Przychody uzyskane przez Wnioskodawcę nie spełniają bowiem warunku wskazanego w tym przepisie. Z treści wskazanego przepisu jednoznacznie bowiem wynika, że aby dotacja, w rozumieniu ustawy o finansach publicznych, mogła korzystać ze zwolnienia, to winna być otrzymana z budżetu państwa lub budżetu jednostki samorządu terytorialnego. Tym samym dla celów zastosowania tego zwolnienia nie wystarczy aby otrzymana dotacja była dotacją w rozumieniu ustawy o finansach publicznych. Koniecznym jest także aby taka dotacja przyznana została przez budżet państwa albo jednostkę samorządu terytorialnego. Dotacja jaką otrzymał Wnioskodawca nie pochodzi ani z budżetu państwa ani z budżetu jednostki samorządu terytorialnego. Została ona otrzymana ze środków funduszu wypadkowego Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

Oznacza to, że w pozostałym zakresie, tj. w części, z której Wnioskodawca sfinansuje zakup środków ochrony indywidualnej (zakup odzieży ochronnej dla pracowników), przeprowadzenie oceny ryzyka po zakończeniu działań inwestycyjnych oraz przeprowadzenie badania czynników szkodliwych, tj. hałas i emisja wibracji przez pilarki, otrzymane środki finansowe stanowić będą przychód z działalności gospodarczej, podlegający opodatkowaniu w sposób przyjęty przez Wnioskodawcę do opodatkowania prowadzonej działalności gospodarczej.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe.

Jednocześnie tut. Organ wskazuje, że wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług został rozstrzygnięty odrębnym pismem.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Administracji Skarbowej w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl