3063-ILPB1-1.4511.173.2016.1.PP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 7 września 2016 r. (data wpływu 9 września 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie możliwości opodatkowania przychodów z tytułu najmu zryczałtowanym podatkiem dochodowym - jest prawidłowe.

W dniu 9 września 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie możliwości opodatkowania przychodów z tytułu najmu zryczałtowanym podatkiem dochodowym.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

A. zamieszkała w G., identyfikująca się numerem PESEL, zwana dalej Wnioskodawcą lub Podatnikiem, w tej chwili nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej, jak również nie prowadziła takiej działalności w okresie ostatnich 10 lat. Jedynym źródłem dochodu Wnioskodawcy na ten moment jest dochód uzyskiwany z tytułu zatrudnienia na umowę o pracę. Wnioskodawca również w przyszłości nie planuje podejmować jakichkolwiek zorganizowanych działań, które mogłyby zostać potraktowane jako przygotowanie do prowadzenia działalności gospodarczej czy też stricte jej prowadzenie.

Wnioskodawca posiada trójkę małoletnich dzieci, które wychowuje wraz z mężem, z którym posiada rozdzielność majątkową.

Korzystając z korzystnych cen nieruchomości Wnioskodawca ma zamiar podjąć działania, których celem ma być zabezpieczenie potrzeb mieszkaniowych dzieci w przyszłości. W tym celu ma zamiar nabyć ze środków własnych, bądź też otrzyma w darowiźnie od męża jeden bądź dwa wielorodzinne budynki mieszkalne. Wnioskodawca zakłada, że w każdym budynku może być nawet 8 lokali mieszkalnych. W tym miejscu Wnioskodawca nadmienia, iż nie wyklucza, że ilość posiadanych dzieci się jeszcze zwiększy.

Biorąc pod uwagę, że na chwilę obecną dzieci pozostają z rodzicami we wspólnym gospodarstwie domowym, Wnioskodawca rozważa ewentualność wynajęcia wymienionych wyżej lokali mieszkalnych. Wnioskodawca zaznacza jednak, że nie posiada żadnej wiedzy w tym zakresie i jeżeli takie działanie zostanie podjęte, to będzie musiał wesprzeć się podmiotami trzecimi między innymi w zakresie: remontu lokali, dostosowania ich do wynajmu, bieżących przeglądów budynków, konserwacji itp.

Dodatkowo Wnioskodawca zwraca uwagę, iż jakkolwiek na ten moment planuje docelowo przeznaczyć nabyte lokale na potrzeby mieszkaniowe dzieci, to biorąc pod uwagę, iż samodzielne zamieszkanie dzieci może nastąpić za kilka bądź nawet kilkanaście lat, to w tej chwili nie ma pewności, iż dzieci skorzystają z tej możliwości (mogą zmienić miejsce lub nawet kraj zamieszkania).

Podobnie, pomimo rozważania przeznaczenia lokali na wynajem, Wnioskodawca nie ma pewności, iż znajdą się chętni, którzy będą chcieli wspomniane lokale wynająć.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy, w okresie kiedy posiadane lokale mieszkalne będą wynajmowane osobom trzecim, Wnioskodawca będzie mógł korzystać z opodatkowania przychodów stawką 8,5% na podstawie ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (zwanej dalej UoZPD)?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (zwanej dalej u.p.d.o.f.), źródłami przychodów może być:

* pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3 wskazanego przepisu),

* najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze (...) (pkt 6 wskazanego przepisu).

Jak widać ustawodawca wyraźnie rozgraniczył te dwa źródła przychodów dopuszczając, żeby m.in. najem mógł być rozliczany inaczej niż w formie działalności gospodarczej.

Dodatkowo Wnioskodawca zwraca uwagę, że pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 u.p.d.o.f. Zgodnie z tym przepisem - za pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową, wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową, polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż, polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych - prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 ustawy.

Biorąc powyższe pod uwagę Wnioskodawca stoi na stanowisku, że uznanie, iż źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza wymaga, aby przychody te nie zostały zaliczone do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 ustawy, czyli w tym do przychodów z najmu. Można zatem stąd wywnioskować, iż zaliczenie przychodów jako pochodzących z najmu determinuje, iż nie mogą być one zakwalifikowane jako przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Ponadto Wnioskodawca zwraca uwagę, iż warunkiem uznania działalności zarobkowej za działalność gospodarczą jest prowadzenie jej w sposób zorganizowany. W mniemaniu Wnioskodawcy należy przez to rozumieć podjęcie takich zorganizowanych działań, których efektem będzie powstanie organizacji - tutaj przedsiębiorstwa osoby fizycznej.

Zgodnie z art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (zwanej dalej k.c.), przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

Wnioskodawca uważa, że prowadzony przez niego wynajem, nie wypełni znamion, aby można było uznać tę działalność jako prowadzenie przedsiębiorstwa. M.in. Wnioskodawca nie planuje posiadać oznaczenia indywidualizującego przedsiębiorstwo, nie będzie posiadała wierzytelności z wyjątkiem należnego czynszu z najmu, nie planuje nabyć koncesji, licencji czy zezwoleń, patentów lub innej własności przemysłowej, nie przewiduje posiadać majątkowych praw autorskich lub jakichkolwiek tajemnic, a ewidencja (księgi) będzie prowadzona jedynie w zakresie rozliczenia należnego podatku dochodowego.

W tej sytuacji, zdaniem Wnioskodawcy, nie zostaną wypełnione przesłanki ku temu, aby prowadzony wynajem, nawet w przypadku jeśli będzie on dotyczył zakładanej liczby mieszkań, został potraktowany jako prowadzenie zorganizowanej działalności w formie przedsiębiorstwa.

Co więcej, tak jak już to zostało nadmienione, Wnioskodawca nie posiada jakiegokolwiek doświadczenia w zakresie zarządzania budynkami. Z punktu widzenia podatnika, wynajem będzie miał charakter działalności dodatkowej, leżącej poza obszarem codziennej aktywności Wnioskodawcy. Wnioskodawca nadal będzie zatrudniony w dotychczasowym miejscu na umowę o pracę i nie będzie miał ani czasu, ani możliwości, samodzielnego prowadzenia działalności. Wnioskodawca zamierza zatem we wszystkich aspektach korzystać z pomocy osób trzecich (podmiotów), którym powierzy wszystkie funkcje związane z remontami, konserwacją czy też bieżącą eksploatacją budynków. Wnioskodawca samodzielnie nie podejmie zatem żadnych działań, które można by uznać jako prowadzenie działalności gospodarczej.

Biorąc powyższe pod uwagę, Wnioskodawca uważa, że prowadzony wynajem będzie można zakwalifikować jako źródło przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 u.p.d.o.p., a zatem w przypadku gdy Wnioskodawca dopełni wymogu zgłoszenia tego faktu do właściwego urzędu skarbowego i dokona wyboru opodatkowania podatkiem ryczałtowym, to zgodnie z art. 6 ust. 1a w powiązaniu z art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a UoZPD, będzie mógł uzyskiwane przychody opodatkować podatkiem wg stawki 8,5%, bez możliwości obniżenia podstawy opodatkowania o koszty uzyskania przychodu.

W tym miejscu Wnioskodawca zwraca uwagę, że zgodnie z brzmieniem przytoczonego przepisu art. 6 ust. 1a UoZPD: "Opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze". Ustawodawca zatem w żaden sposób nie ograniczył lub nie wyłączył możliwości opodatkowania w sposób ryczałtowy przychodów z tytułu wynajmu tylko do sytuacji, w których wynajem ten będzie miał charakter "niezorganizowanej" działalności. Zdaniem Wnioskodawcy każdy wynajem może skorzystać z takiej formy opodatkowania, o ile tylko podatnik wyrazi taka wolę i dopełni zgłoszeniowych wymogów formalnych.

Stąd Wnioskodawca wnosi, że w przedstawionej przez niego sytuacji będzie jak najbardziej możliwe opodatkowanie przychodów osiąganych z tytułu najmu stawką 8,5%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do przepisów ww. ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 3 i 6:

* pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),

* najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (pkt 6).

Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ww. ustawy. Zgodnie z tym przepisem, za działalność gospodarczą albo pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową:

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej użyte w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych opiera się na trzech przesłankach:

* zarobkowym celu działalności,

* wykonywaniu działalności w sposób zorganizowany i ciągły,

* prowadzeniu działalności we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 11 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Wyżej wymieniony przepis koreluje z brzmieniem art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczącym źródła przychodu jakim jest najem i umowy o podobnym charakterze, wykluczając z tego źródła przychody uzyskiwane ze składników majątku związane z działalnością gospodarczą.

Co do zasady, wybór kwalifikacji i sposób rozliczenia przychodów z najmu i umów o podobnym charakterze ustawodawca pozostawił osobie oddającej rzecz w najem. Jedynie w przypadku, gdy przedmiotem najmu są składniki majątku związane z działalnością gospodarczą, albo najem jest przedmiotem tej działalności, zgodnie z treścią cytowanego wcześniej art. 14 ust. 2 pkt 11 ww. ustawy, wynajmowanie czy dzierżawa nieruchomości traktowane jest jako pozarolnicza działalność gospodarcza.

Stosownie do treści art. 9a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane na zasadach określonych w ww. ustawie, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Zgodnie z art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930, z późn. zm.), ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych - o czym stanowi art. 2 ust. 1a ww. ustawy.

Zgodnie natomiast z art. 6 ust. 1a ww. ustawy, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

W myśl natomiast art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, do przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5%.

Jednakże, warunkiem skorzystania z tej formy opodatkowania jest - zgodnie z dyspozycją art. 9 ust. 1 ww. ustawy - złożenie pisemnego oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy, które podatnik składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, nie później niż do dnia 20 stycznia roku podatkowego.

W przypadku osiągania przychodów, o których mowa w ww. art. 6 ust. 1a, przepisy dotyczące oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych stosuje się odpowiednio, z tym że podatnik rozpoczynający osiąganie takich przychodów w trakcie roku podatkowego składa pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych za dany rok podatkowy naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika nie później niż do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym osiągnął pierwszy przychód z tego tytułu, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód osiągnął w grudniu roku podatkowego (art. 9 ust. 4 ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca w okresie ostatnich 10 lat nie prowadził żadnej działalności gospodarczej, nie prowadzi jej obecnie, ani w przyszłości nie planuje podejmować jakichkolwiek zorganizowanych działań, które mogłyby zostać potraktowane jako przygotowanie do prowadzenia działalności gospodarczej lub jej prowadzenie. Jedynym źródłem przychodu Wnioskodawcy na ten moment jest dochód uzyskiwany z tytułu zatrudnienia na umowę o pracę. Wnioskodawca ma zamiar nabyć ze środków własnych, bądź też otrzyma w formie darowizny od małżonka (z którym posiada rozdzielność majątkową) jeden lub dwa wielorodzinne budynki mieszkalne. Wnioskodawca zakłada, że w każdym budynku może być do 8 lokali mieszkalnych, które rozważa ewentualnie wynajmować. W związku z tym powstała po stronie Wnioskodawcy wątpliwość, czy wówczas Wnioskodawca będzie mógł opodatkować przychody z najmu ww. lokali w formie zryczałtowanej stawką 8,5%.

Mając na uwadze powyższe uregulowania prawne oraz przedstawiony przez Wnioskodawcę opis sprawy stwierdzić należy, że tut. Organ nie znalazł przeszkód dla opodatkowania przychodów z najmu ww. lokali w formie zryczałtowanej stawką 8,5%. Ww. przychody stanowić bowiem będą dla Wnioskodawcy źródło przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w związku z art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Uzyskane przychody z ww. źródła będą zatem mogły korzystać z opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym wg stawki określonej w art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (tj. 8,5%) - pod warunkiem złożenia w odpowiednim terminie właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego oświadczenia o wyborze takiej formy opodatkowania.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.