2461-IBPP4.4513.398.2016.1.PZ - Zwolnienia z akcyzy sprzedawanej nadwyżki energii elektrycznej wytwarzanej przez instalację fotowoltaiczną.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z 6 grudnia 2016 r. (data wpływu 13 grudnia 2016 r.) uzupełnionym pismem z dnia 3 stycznia 2017 r. (data wpływu 5 stycznia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zakresu opodatkowania podatkiem akcyzowym - jest prawidłowe.

W dniu 13 grudnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej prawa do zwolnienia w zakresie podatku akcyzowego od sprzedawanej nadwyżki energii elektrycznej wytwarzanej przez instalację fotowoltaiczną.

We wniosku przedstawiono następujący zaistniały stan faktyczny.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, która osiąga przychody z okazjonalnego najmu mieszkań. Wyżej wymienione przychody opodatkowane są zryczałtowanym podatkiem od przychodów ewidencjonowanych. Wynajmowany lokal mieszkalny jest własnością Wnioskodawcy. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej oraz nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

Wnioskodawca zamontował instalację fotowoltaiczną na swoim budynku mieszkalnym (innym niż budynek, w którym mieści się wynajmowany lokal).Wytwarza ona energię elektryczną o maksymalnej mocy 5,4 kW. Instalacja została uruchomiona i przyłączona do sieci energetycznej na podstawie umowy z zakładem energetycznym.

Wnioskodawca nie posiada koncesji na wytwarzanie energii elektrycznej.

Wytwarzana energia elektryczna będzie używana na potrzeby własne Wnioskodawcy. Niemniej w niektórych okresach, mogą wystąpić nadwyżki wytworzonej energii elektrycznej ponad zapotrzebowanie Wnioskodawcy. Osiągnięte nadwyżki mają być odsprzedawane zakładowi energetycznemu. Sprzedaż ta nie przekroczy kwoty 150.000 zł.

W uzupełnieniu Wnioskodawca podał, że podmiot kupujący nadwyżki wytworzonej energii elektrycznej ponad zapotrzebowanie Wnioskodawcy to... S.A. (podmiot, który posiada koncesję na zakup i sprzedaż energii elektrycznej).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca będzie miał prawo skorzystać ze zwolnienia od podatku akcyzowego w przypadku sprzedaży nadwyżki energii?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Wnioskodawca uważa, iż sprzedaż nadwyżki energii elektrycznej wytworzonej z mikroinstalacji na rzecz zakładu energetycznego nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem akcyzowym zgodnie z ustawą z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2014 r. poz. 752 z późn. zm.), zwaną dalej ustawą o podatku akcyzowym. Natomiast zużycie energii elektrycznej na własne potrzeby będzie zwolnione z podatku akcyzowego na podstawie § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 8 lutego 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 195 z późn. zm.) zwane dalej rozporządzeniem.

Zakres opodatkowania akcyzą określa ustawa o podatku akcyzowym. W ustawie wskazane są zasady opodatkowania energii elektrycznej w tym zakresie.

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, przedmiotem opodatkowania akcyzą jest produkcja wyrobów akcyzowych.

Zgodnie natomiast z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania jest:

Jednocześnie art. 11 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym określa, iż obowiązek podatkowy, w przypadku energii elektrycznej powstaje odpowiednio:

W omawianym stanie faktycznym sprzedaż energii elektrycznej przez Wnioskodawcę na rzecz pośrednika jakim jest zakład energetyczny nie spełnia przesłanki dostawy energii elektrycznej na rzecz nabywcy końcowego mającego miejsce prowadzenia działalności bądź miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, o której mowa w art. 9 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym. Tak więc samo wprowadzenie energii elektrycznej wyprodukowanej z mikroinstalacji do sieci elektroenergetycznej przez Wnioskodawcę nie prowadzi do powstawania obowiązku podatkowego.

Takie stanowisko potwierdza odpowiedź na interpelację nr 33336 Pana Posła Artura Bramora odnośnie kwestii podatkowych dotyczących tworzenia i korzystania z mikroinstalacji w związku z wejściem w życie ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. poz. 478). W odpowiedzi Pani Małgorzata Kidawa- Błońska, Marszałek Sejmu Rzeczypospolitej, stwierdza, iż "W zakresie pytania, czy osoba fizyczna jak również przedsiębiorca w stosunku do energii elektrycznej wytworzonej w mikroinstalacji i wprowadzonej do sieci elektroenergetycznej nie są zobowiązani do uiszczenia należność z tytułu podatku akcyzowego za tę ilość energii elektrycznej, należy wyjaśnić, iż w tym przypadku na uwadze powinno się mieć art. 9 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, zgodnie z którym przedmiotem opodatkowania jest sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju. W odniesieniu do postawionych pytań przepis ten należy interpretować w ten sposób, że samo wprowadzenie energii elektrycznej wyprodukowanej w mikroinstalacji do sieci elektroenergetycznej nie rodzi obowiązku podatkowego".

Zgodnie z § 5 ust. 1 rozporządzenia w sprawie zwolnienia od podatku akcyzowego zwalnia się od akcyzy zużycie energii elektrycznej wyprodukowanej z generatorów o łącznej mocy nie przekraczającej 1 MW przez podmiot, który zużywa tę energię. W omawianym stanie faktycznym, należy zauważyć, iż Wnioskodawca będzie zużywał wyprodukowaną energię elektryczną również na własne potrzeby. W tym wypadku Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż zużycie energii na własne potrzeby wprawdzie podlega opodatkowaniu akcyzą zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku akcyzowym, będzie mógł jednak skorzystać ze zwolnienia przewidzianego w § 5 ust. 1 rozporządzenia w sprawie zwolnienia od podatku akcyzowego. Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w odpowiedzi na interpelację nr 33336 pana Posła Artura Bramora odnośnie kwestii podatkowych dotyczących tworzenia i korzystania z mikroinstalacji w związku z wejściem w życie ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. poz. 478). W odpowiedzi Pani Małgorzata Kidawa- Błońska, Marszałek Sejmu Rzeczypospolitej, stwierdza, iż "Odnośnie natomiast pytania, czy osoba fizyczna, jak również przedsiębiorca w stosunku do energii elektrycznej wytworzonej w mikroinstalacji i zużytej na własne potrzeby nie są zobowiązani uiścić należność z tytułu podatku akcyzowego należy wyjaśnić, iż w przedstawionych przypadkach zastosowanie może mieć zwolnienie od akcyzy określone § 5 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego. Na mocy tego przepisu zwalnia się od akcyzy zużycie energii elektrycznej wyprodukowanej z generatorów o łącznej mocy nieprzekracząjącej 1 MW, niedostarczanej do instalacji połączonych i współpracujących ze sobą, służących do przesyłania energii elektrycznej, pod warunkiem że od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji energii elektrycznej została zapłacona akcyza w należnej wysokości. Przy czym uznaje się, iż skoro przy produkcji energii elektrycznej nie są wykorzystywane wyroby energetyczne (energia z odnawialnych źródeł energii), to warunek zapłacenia akcyzy od wyrobów energetycznych nie ma zastosowania przy korzystaniu z przedmiotowego zwolnienia od akcyzy.

Reasumując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż w przedmiotowym stanie faktycznym, sprzedaż energii elektrycznej wytworzonej z mikroinstalacji na rzecz zakładu energetycznego nie jest opodatkowana podatkiem akcyzowym. Natomiast wytworzenie energii elektrycznej oraz zużycie jej na własne potrzeby skorzysta ze zwolnienia przewidzianego w rozporządzeniu w sprawie zwolnienia od podatku akcyzowego. W obu przypadkach (zużycia na własne potrzeby i sprzedaży nadwyżki) Wnioskodawca nie ma obowiązku zapłaty akcyzy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 43) zwanej dalej "ustawą", ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej "akcyzą", wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Użyte w ustawie określenia oznaczają wyroby akcyzowe - wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy. (art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy)

Pod poz. 33 ww. załącznika została wymieniona energia elektryczna o kodzie CN 2716 00 00.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy, w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

W myśl § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 8 lutego 2013 r. (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 196 z późn. zm.) w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego:

1. Zwalnia się od akcyzy zużycie energii elektrycznej wyprodukowanej z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW przez podmiot, który zużywa tę energię.

2. W przypadku wykorzystywania do produkcji energii elektrycznej wyrobów energetycznych innych niż pochodzących z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. poz. 478) zwolnienie od akcyzy, o którym mowa w ust. 1, może być stosowane pod warunkiem, że od tych wyrobów energetycznych została zapłacona akcyza w należnej wysokości.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca wytwarza energię elektryczną wykorzystując do tego celu instalację fotowoltaiczną zamontowaną na swoim budynku mieszkalnym o maksymalnej mocy 5,4 kW podłączoną do sieci energetycznej na podstawie umowy z zakładem energetycznym. Wnioskodawca nie posiada koncesji na wytwarzanie energii elektrycznej, a wytwarzana energia będzie używana na potrzeby własne. Natomiast nadwyżki wytworzonej energii będą odsprzedawane podmiotowi posiadającemu koncesję na zakup i sprzedaż energii elektrycznej.

Ustawa definiuje jako przedmiot opodatkowania podatkiem akcyzowym m.in. zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię. W związku z powyższym zużycie przez Wnioskodawcę energii elektrycznej wyprodukowanej przez własną mikroinstalację będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem akcyzowym na podstawie art. 9 ust. 1 pkt 4 wyżej cytowanej ustawy akcyzowej.

Jednocześnie w myśl § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2016 r.), zwalnia się od akcyzy zużycie energii elektrycznej wyprodukowanej z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW przez podmiot, który zużywa tę energię.

W przypadku wykorzystywania do produkcji energii elektrycznej wyrobów energetycznych innych niż pochodzących z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. poz. 478) zwolnienie od akcyzy, o którym mowa w ust. 1, może być stosowane pod warunkiem, że od tych wyrobów energetycznych została zapłacona akcyza w należnej wysokości. (§ 5 ust. 2 rozporządzenia)

Stosownie zaś do art. 2 pkt 22 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. (Dz. U. z 2015 r. poz. 478) o odnawialnych źródłach energii odnawialne źródło energii to odnawialne, niekopalne źródła energii obejmujące energię wiatru, energię promieniowania słonecznego, energię aerotermalną, energię geotermalną, energię hydrotermalną, hydroenergię, energię fal, prądów i pływów morskich, energię otrzymywaną z biomasy, biogazu, biogazu rolniczego oraz z biopłynów.

Tym samym energia słoneczna została na podstawie powyższego przepisu zaliczona do odnawialnych źródeł energii. Zatem jeżeli Wnioskodawca zużywa do produkcji energii elektrycznej energię słoneczną oraz łączna moc generatorów z których produkowana jest energia elektryczna nie przekroczy 1 MW to zużycie wyprodukowanej w ten sposób energii będzie objęte zwolnieniem na podstawie przywołanego § 5 rozporządzenia Ministra Finansów.

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym zamontowana przez Wnioskodawcę instalacja fotowoltaiczna w niektórych okresach może wytwarzać energię elektryczną w ilościach przekraczających własne zużycie. Generowane przez instalację nadwyżki mają być odsprzedawane zakładowi energetycznemu tj. podmiotowi, który posiada koncesję na zakup i sprzedaż energii elektrycznej.

Zgodnie z ustawą opodatkowaniu podatkiem akcyzowym podlega sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię.

Pojęcie nabywcy końcowego zostało zdefiniowane w art. 2 ust. 1 pkt 19 ustawy o podatku akcyzowym. Zgodnie z powyższą ustawą nabywcą końcowym jest podmiot nabywający energię elektryczną, nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2012 r. poz. 1059, z późn. zm.10).

Tym samym sprzedaż energii elektrycznej przez Wnioskodawcę na rzecz podmiotu posiadającego koncesję na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną nie jest przedmiotem opodatkowania podatkiem akcyzowym.

Reasumując, w myśl § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 8 lutego 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2016 r., Wnioskodawca ma prawo do zastosowania zwolnienia względem zużytej energii elektrycznej wyprodukowanej z generatorów o łącznej nieprzekraczającej mocy 1 MW do produkcji której wykorzystano energię promieniowania słonecznego.

Natomiast odsprzedaż nadwyżek energii powstałych z przedmiotowej instalacji fotowoltaicznej na rzecz podmiotu nie będącego nabywcą końcowym nie będzie podlegała opodatkowaniem podatkiem akcyzowym.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego..., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.