2461-IBPP4.4513.367.2016.2.EK - Zwolnienie od akcyzy zużycia energii elektrycznej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z 25 października 2016 r. (data wpływu do tut. Organu 9 listopada 2016 r.) uzupełnionym pismem z 30 listopada 2016 r. (data wpływu 5 grudnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy zużycia energii elektrycznej jest:

* nieprawidłowe - w zakresie braku obowiązku prowadzenia ilościowej ewidencji energii elektrycznej;

* prawidłowe - w pozostałym zakresie.

W dniu 9 listopada 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy zużycia energii elektrycznej.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 30 listopada 2016 r. będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 23 listopada 2016 r. znak: 2461-IBPP4.4513.367.1.2016.1.EK

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Przedsiębiorstwo Wielobranżowe "X" jest koncesjonowanym wytwórcą energii elektrycznej. Całą nadwyżkę wyprodukowanej energii elektrycznej odsprzedaje do "Y" SA, przedsiębiorstwu posiadającemu koncesję na obrót energią elektryczną. Produkcja i odsprzedaż odbywa się tylko na terytorium Polski. ""X" nie posiada własnych odbiorców energii elektrycznej a marginalne ilości energii elektrycznej pobierane na potrzeby własne służą tylko procesowi podtrzymania produkcji. Do źródła wytwórczego nie przyłączono obiektów własnych czy też obcych zużywających energie elektryczną za wyjątkiem stacji transformatorowej (obiektu niezbędnego w procesie produkcji energii elektrycznej).

Na przyłączach energii elektrycznej źródeł wytwórczych energia elektryczna pobierana jest tylko na cele związane z procesami produkcyjnymi. We wszystkich deklaracjach dla podatku akcyzowego cała ilość energii podlega zwolnieniu w oparciu o art. 30 ust. 6 ustawy o podatku akcyzowym a należny podatek zawsze wynosi zero zł.

Podana w rubryce 72 wniosku ORD-IN ilość... MWh dotyczy ilości energii elektrycznej pobranej na potrzeby własne podanych w złożonych deklaracjach AKC-4H zsumowanych od dnia uruchomienia źródeł wytwórczych energii elektrycznej do października 2016 r. włącznie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca jest zwolniony z obowiązku, na podstawie zapisów ustawy o podatku akcyzowym z dnia 6 grudnia 2008 r. wraz z późn. zm. (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11) w szczególności zawartych w art. 24 ust. 2, składania deklaracji podatkowych oraz wynikających z nich sprawozdań, oświadczeń oraz ewidencji dla przyłączy elektrycznych związanych z obiektem wytwórczym energii elektrycznej, gdzie pobierana energia elektryczna jest wyłącznie na potrzeby związane z procesami produkcyjnymi?

Zdaniem Wnioskodawcy, potrzeby własne u Wnioskodawcy energii elektrycznej w całości podlegają zwolnieniu z obowiązku uiszczania podatku akcyzowego w oparciu o art. 30 ust. 6 ustawy o podatku akcyzowym.

W zakresie zwolnienia z obowiązku uiszczania opłaty akcyzowej za energię elektryczną składanie zerowych deklaracji jest niezasadne i podlega zwolnieniu z obowiązku składania deklaracji oraz prowadzenia ewidencji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

* nieprawidłowe - w zakresie braku obowiązku prowadzenia ilościowej ewidencji energii elektrycznej;

* prawidłowe - w pozostałym zakresie.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 752 z późn. zm.) zwanej dalej "ustawą", ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej "akcyzą", wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Użyte w ustawie określenia oznaczają wyroby akcyzowe - wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy. (art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy)

Pod poz. 33 ww. załącznika została wymieniona energia elektryczna o kodzie CN 2716 00 00.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy, w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

Za zużycie energii elektrycznej nie uznaje się strat powstałych w wyniku przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej, z wyłączeniem energii zużytej w związku z jej przesyłaniem lub dystrybucją oraz energii elektrycznej pobranej nielegalnie (art. 9 ust. 2 ustawy).

Jeżeli w stosunku do energii elektrycznej powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej (art. 9 ust. 3 ustawy).

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy, podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą (...).

Stosownie do art. 24 ust. 1 ustawy w przypadku energii elektrycznej podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu celnego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru oraz obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwej izby celnej, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym:

Przepis ust. 1 pkt 3 nie ma zastosowania do podmiotów posiadających koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, które zużywają energię elektryczną na cele zwolnienia, o którym mowa w art. 30 ust. 6, 7 lub 7a, i nie są podatnikami z tytułu innych czynności, o których mowa w art. 9 ust. 1 (art. 24 ust. 2 ustaw).

W myśl art. 30 ust. 6 ustawy, zwalnia się od akcyzy zużycie energii elektrycznej w procesie produkcji energii elektrycznej, jak również zużycie tej energii w celu podtrzymywania tych procesów produkcyjnych.

Zgodnie z art. 88 ust. 2 ustawy, podstawą opodatkowania energii elektrycznej jest jej ilość, wyrażona w megawatogodzinach (MWh).

Stosownie do art. 138h ust. 1 ustawy ewidencję ilościową energii elektrycznej prowadzą:

Przepisy ust. 1 nie mają zastosowania do podmiotów produkujących energię elektryczną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, która nie jest dostarczana do instalacji połączonych i współpracujących ze sobą, służących do przesyłania tej energii, lecz jest zużywana przez ten podmiot, pod warunkiem że od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej została zapłacona akcyza w należnej wysokości (art. 138h ust. 2 ustawy).

Ewidencja, o której mowa w ust. 1, powinna zawierać odpowiednio dane niezbędne do określenia w okresach miesięcznych, z dokładnością do 0,001 MWh, łącznej ilości:

Natomiast zgodnie z § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2015 r. w sprawie ewidencji i innych dokumentacji dotyczących wyrobów akcyzowych i znaków akcyzy (Dz. U. z 2015 r. poz. 2361) ewidencje, o których mowa w art. 138a ust. 1, art. 138b, art. 138c, art. 138e-138I ustawy, księgi kontroli, o których mowa w art. 138d ust. 1 ustawy, oraz dokumentacja, o której mowa w art. 138o ustawy, zwane w niniejszym rozdziale "dokumentacją", prowadzone są w sposób ciągły i umożliwiający identyfikację poszczególnych rodzajów wyrobów akcyzowych oraz podlegających wpisaniu czynności lub stanów faktycznych związanych z wyrobami akcyzowymi, znakami akcyzy lub dokumentami handlowymi towarzyszącymi przemieszczaniu wyrobów akcyzowych.

Wpisów do dokumentacji dokonuje się niezwłocznie po zakończeniu czynności lub zaistnieniu stanu faktycznego, podlegających wpisaniu, nie później jednak niż następnego dnia roboczego (§ 2 ust. 2 rozporządzenia).

W przypadku zużycia energii elektrycznej, użycia wyrobów gazowych albo wyrobów węglowych, wpisów do ewidencji prowadzonej odpowiednio przez podatnika zużywającego energię elektryczną, o którym mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy, pośredniczący podmiot gazowy albo pośredniczący podmiot węglowy, dokonuje się nie rzadziej niż raz w miesiącu (§ 2 ust. 3 pkt 1 rozporządzenia).

Analizując, literalne brzmienie art. 30 ust. 6 ustawy, stwierdzić należy, że zarówno zwrot "w procesie produkcji energii elektrycznej, jak również zużycie tej energii w celu podtrzymywania tych procesów produkcyjnych" rozumieć należy jako zużycie energii elektrycznej wyłącznie do czynności, które odnoszą się do zużycia energii elektrycznej w procesie produkcji energii elektrycznej i zużycie tej energii w celu podtrzymywania tych procesów produkcyjnych. Stąd też każde inne zużycie energii elektrycznej niż "w procesie produkcji energii elektrycznej, jak również zużycie tej energii w celu podtrzymywania tych procesów produkcyjnych" nie jest objęte zakresem zwolnienia, o którym mowa w tym przepisie.

Biorąc pod uwagę powyższe, należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że skoro będzie on zużywał energię elektryczną w celu podtrzymywania własnych procesów produkcyjnych, to może skorzystać ze zwolnienia z art. 30 ust. 6 ustawy. Ponadto skoro Wnioskodawca jest podmiotem posiadającym koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej oraz zużywa wyprodukowaną energie elektryczną wyłącznie na cele zwolnienia, o którym mowa w art. 30 ust. 6, a także nie jest podatnikiem z tytułu sprzedaży tej energii to nie jest zobowiązany do składania właściwemu naczelnikowi urzędu celnego deklaracji podatkowych.

Nie można jednakże zgodzić się, że Wnioskodawca nie jest zobowiązany do prowadzenia ewidencji. Zgodnie z cytowanym art. 138h ust. 1 pkt 2 ustawy, ewidencję ilościową energii elektrycznej prowadzi podatnik zużywający energię elektryczną w przypadku, o którym mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3 i 4 oraz ewidencja powinna zawierać odpowiednie dane o których mowa w art. 138h ust. 5 ustawy. Z cytowanego art. 138h ust. 2 ustawy wynika, że z obowiązku prowadzenia ewidencji ilościowej energii elektrycznej zwolnione są podmioty produkujące energię elektryczną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, która nie jest dostarczana do instalacji połączonych i współpracujących ze sobą, służących do przesyłania tej energii, lecz jest zużywana przez ten podmiot.

W analizowanej sprawie Wnioskodawca jedynie niewielką ilość wyprodukowanej energii elektrycznej zużywa na potrzeby własne (są to potrzeby związane z produkcją energii i procesem jej podtrzymania). Jak wskazał Wnioskodawca w opisie stanu faktycznego wyprodukowaną energię elektryczną Wnioskodawca sprzedaje do spółki obrotu energią (niebędącą odbiorcą końcowym).

Zatem w analizowanym przypadku nie znajdzie zastosowania art. 138h ust. 2 ustawy. W konsekwencji Wnioskodawca jest zobowiązany do prowadzenia ewidencji ilościowej energii elektrycznej, o której mowa w art. 138h ust. 1 ustawy.

Jednakże wskazać należy, że samo zastosowanie zwolnienia zużycia energii elektrycznej w procesie produkcji energii elektrycznej jak również zużycie tej energii w celu podtrzymywania tych procesów produkcyjnych nie jest warunkowane wymogiem prowadzenia ww. ewidencji co jednak nie zmienia faktu, że zgodnie z art. 138h ust. 1 pkt 2 ustawy Wnioskodawca jest zobowiązany do prowadzenia przedmiotowej ewidencji.

Mając powyższe na uwadze stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za:

* nieprawidłowe - w zakresie braku obowiązku prowadzenia ilościowej ewidencji energii elektrycznej;

* prawidłowe - w pozostałym zakresie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Ponadto w sprawie będącej przedmiotem wniosku należy zwrócić uwagę, iż analiza załączników dołączonych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) zgodnie z którym Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny prawnej załączników dołączonych przez Wnioskodawcę.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 718).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Katowicach w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.