2461-IBPP4.4513.365.2016.1.BP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z 19 października 2016 r. (data wpływu 28 października 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia z akcyzy gazu przeznaczonego do celów opałowych w procesie cynkowania ogniowego - jest prawidłowe.

W dniu 28 października 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku w zakresie zwolnienia z akcyzy gazu przeznaczonego do celów opałowych w procesie cynkowania ogniowego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakładzie cynkowniczym w R., a przedmiotem działalności Spółki zgodnie z wpisem do KRS jest m.in.: obróbka metali i nakładanie powłok na metale. W zakładzie cynkowniczym Spółka wykonuje usługi cynkowania ogniowego wyrobów stalowych na zlecenie odbiorców zewnętrznych. Proces cynkowania ogniowego jest procesem złożonym.

Obejmuje on następujące etapy:

A. odtłuszczanie - usuwanie śladów emulsji, tłuszczów oraz smarów z powierzchni wyrobów stalowych przeznaczonych do cynkowania poprzez zanurzanie w roztworze o odczynie kwaśnym w temperaturze ok. 30°C; Kąpiel odtłuszczająca ma za zadanie usunąć smary, oleje oraz wszelkie tłuszcze mineralne, substancje używane przy spawaniu, formowaniu bądź innego typu prefabrykacji stali. Na etapie tym zachodzi proces uwodorniania tłuszczów, gdzie wodór pełni rolę silnego reduktora, natomiast tłuszcz (utleniacz) ulega procesowi redukcji, przyjmując elektrony oddane przez wodór;

B. trawienie - usuwanie z powierzchni wyrobów substancji niemetalicznych - głównie rdzy i zgorzelin. Kąpiel trawiącą ma za zadanie usunięcie substancji niemetalicznych składających się przede wszystkim z tlenków żelaza. W trakcie tej czynności zachodzą reakcje, w których zachodzi proces redukcji (utleniacz), jak i utleniania (reduktor);

C. płukanie - usuwanie z powierzchni elementów resztek zanieczyszczeń organicznych, roztworu trawiącego oraz soli żelaza;

D. topnikowanie - nanoszenie na powierzchnię elementów warstwy soli topnikujących w celu zwiększenia przyczepności cynku do stali. Zadaniem topnika jest umożliwienie zwilżenia powierzchni stali przez ciekły cynk. Kąpiel ta składa się z soli chlorku cynku oraz chlorku amonu w odpowiednim stosunku molowym. W topniku zachodzi proces wytrącania jonów żelaza Fe jako jonów trójwartościowych Fe (OH)3. Jest to reakcja utlenienia, w której żelazo jest reduktorem. Reakcji redukcji ulega rozpuszczona w wodzie sól topnika, która staje się utleniaczem. Zawartość żelaza w kąpieli topnika ma nadzwyczaj ważne znaczenie dla kontroli przebiegu procesu, jego ekonomiki i dla ochrony środowiska. Wysokie stężenie żelaza w kąpieli topnika (spowodowane wynoszeniem z wanny trawialniczej) wpływa przede wszystkim na jakość otrzymywanej powłoki cynkowej. Żelazo wynoszone z kąpieli topnika do wanny z cynkiem będzie powodowało powstawanie żużla (twardy cynk) i może powodować zwiększanie grubości warstwy cynku na wyrobach z szeregu gatunków stali;

E. suszenie - odparowanie wody, aby na powierzchni pozostał tzw. "film" soli topnika;

F. cynkowanie - suche wyroby z naniesionym topnikiem zanurzane są powoli w kąpieli cynkowej. Stal wchodzi w reakcję z cynkiem i tworzy powłokę składającą się z szeregu warstw stopu cynkowo-żelazowego. Pokrywa je warstwa czystego cynku, powstająca podczas wyciągania z kąpieli; Cynkowanie ogniowe polega na zanurzeniu odpowiednio przygotowanego elementu stalowego w roztopionym cynku znajdującym się w tzw. piecu cynkowniczym. Temperatura procesu cynkowania ogniowego wynosi 450-460°C. Przy tej temperaturze następuje dyfuzja cząstek cynku w zewnętrzną warstwę stali, w wyniku której tworzy się silne wiązanie międzycząsteczkowe Fe-Zn (żelazo-cynk). Podczas procesu powstaje kilka warstw stopowych, które decydują o bardzo dobrej przyczepności do podłoża stalowego. Zewnętrzną powierzchnię stopu stanowi powłoka czystego cynku. Grubość warstwy całkowitej, zależy od grubości materiału konstrukcji stalowej i wynosi od 45 do 280 jm (pm - mikrometr stanowiący jedną milionową metra). Powłoka zaraz po wyjęciu, choć ma już ustaloną formę, to wewnętrzna struktura podlega jeszcze reakcjom sieciowania aż do wystygnięcia detalu. Mikrostruktura powstałej powłoki nie jest jednorodna. Składa się z 4 faz: gama, delta, zeta oraz eta, które tworzą się w wyniku reakcji metalurgicznych pomiędzy żelazem i cynkiem podczas zanurzania powierzchni w stopionym cynku. Każda z faz ma inny skład pierwiastkowy oraz właściwości fizyczne. Oprócz tworzenia się powłoki cynowej w piecu zachodzi także reakcja redukcji żelaza do FeZn (7). FeZn7 jest to reakcja tworzenia się tzw. twardego cynku. Piec cynkowniczy jest konstrukcją wolnostojącą, składającą się z pancerza stalowego, wyłożonego bezazbestowym materiałem izolacyjnym oraz z osadzonej w nim wanny cynkowniczej. Wanna cynkownicza jest o wymiarach 7,0 m x 1,6 m x 3,5 m W obudowie pieca zainstalowanych jest 10 palników gazowych. Konstrukcja pieca gwarantuje równomierne ogrzewanie wanny cynkowej, bez niebezpieczeństwa przegrzania jej ścianek. Elektroniczny system regulacji pozwala utrzymać stały poziom temperatury. Technologia procesu cynkowania ogniowego polega więc na starannym i dokładnym przygotowaniu chemicznym detali stalowych. Oczyszczanie chemiczne stali jest wieloetapowe i ma na celu całkowite usunięcie z powierzchni utlenionego i zabrudzonego elementu wszystkich zanieczyszczeń. Po dokładnym przygotowaniu powierzchni stal wiąże się trwale z roztopionym cynkiem tworząc powłokę ochronną.

Reasumując, w procesie cynkowania ogniowego zachodzą zarówno reakcje metalurgiczne jak i reakcje utleniania/redukcji, które pełnią odpowiednio funkcję reduktora i utleniacza. Podczas procesu metalurgicznego powstaje powłoka cynkowa złożona z poszczególnych faz, których odpowiednia grubość i skład uzależnione są od właściwie przeprowadzonego etapu przygotowania powierzchni, w którym na każdym etapie zaobserwować można zachodzenie reakcji redox (utleniania - redukcji). Spółka, wyroby gazowe wykorzystuje do celów opałowych w procesie cynkowania. Są one używane do ogrzewania w trakcie procesu cynkowania, w tym m.in. do utrzymania temperatury (450-460 stopni Celsjusza) kąpieli z płynnym cynkiem znajdującej się w piecu cynkowni, w którym dokonywane jest cynkowanie wyrobów stalowych.

Wnioskodawca obecnie korzysta z wyrobów gazowych:

- gaz wysokometanowy grupy E (dawniej Gz-50) - kod CN 2711 21 00;

Zużycie gazu do celów opałowych w procesie cynkowania w wydziale Cynkowni w W. jest rejestrowane za pomocą oddzielnego licznika; gaz ten wykorzystywany jest włącznie w instalacji do cynkowania (gaz wykorzystywany do innych celów rejestrowany jest przy użyciu oddzielnego licznika). Spółka - dla celów skorzystania ze zwolnienia z akcyzy od wyrobów gazowych - zainstalowała 2 oddzielne liczniki; jeden licznik rejestrujący zużycie gazu w procesie cynkowania (na nitkę technologiczną) a drugi - pieca CO i ogrzewania budynku administracyjnego W procesie tym wykorzystywane jest paliwo gazowe do celów opałowych. Gaz jest wykorzystywany do ogrzewania w trakcie procesu cynkowania, w tym m.in. do utrzymania temperatury 450 stopni Celsjusza kąpieli z płynnym cynkiem znajdującej się w piecu cynkowni, w którym dokonywane jest cynkowanie wyrobów stalowych.

Wnioskodawca obecnie korzysta z następujących wyrobów gazowych: gaz wysokometanowy o kodzie CN 2711 21 00. Zużycie gazu do celów opałowych procesu cynkowania jest rejestrowane za pomocą oddzielnego licznika, a gaz ten wykorzystywany jest włącznie w instalacji do cynkowania. Gaz wykorzystywany do innych celów rejestrowany jest przy użyciu oddzielnego licznika.

Z ostrożności przed ewentualnymi konsekwencjami podatkowymi do czasu uzyskania indywidualnej interpretacji w zakresie stosowania zwolnienia z akcyzy używanych wyrobów gazowych w procesie cynkowania ogniowego Spółka nie przedstawiła sprzedawcy, do zawartej umowy, oświadczenia, że wyroby gazowe będą korzystały ze zwolnienia z podatku akcyzowego na podstawie art. 31b ust. 1 pkt 4, o którym mowa w art. 31b ust. 5 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym. Spółka jest finalnym nabywcą gazu w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 19a ustawy o podatku akcyzowym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Spółka nabywając wyroby gazowe, o kodach: CN 2711 21 00, które wykorzystuje wyłącznie w procesie cynkowania ogniowego, spełnia warunki do zastosowania zwolnienia od podatku akcyzowego na mocy art. 31b ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowymi i do złożenia sprzedawcy gazu oświadczenia do umowy sprzedaży, o którym mowa w art. 31b ust. 5 tej ustawy?

Zdaniem Wnioskodawcy, nabyte wyroby gazowe, wykorzystywane wyłącznie w procesie cynkowania ogniowego, korzystają ze zwolnienia z podatku akcyzowego na podstawie art. 31b ust. 1 pkt 4 tej ustawy i Spółka będzie uprawniona do złożenia sprzedawcy wyrobów gazowych oświadczenia do umowy sprzedaży, że wyroby te będą użyte w procesie metalurgicznym, do którego zalicza się proces cynkowania.

Wyrób gazowy tj. gaz o kodach CN 2711 21 00 zużywany w całym procesie cynkowania ogniowego podlega zwolnieniu od podatku akcyzowego na podstawie art. 31b ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku akcyzowym, ponieważ proces cynkowania ogniowego jest procesem metalurgicznym, w trakcje którego zachodzi także proces redukcji w rozumieniu art. 31b ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku akcyzowy. Podczas procesu metalurgicznego powstaje powłoka cynkowa złożona z poszczególnych faz, których odpowiednia grubość i skład uzależnione są od właściwie przeprowadzonego etapu przygotowania powierzchni, w którym na każdym etapie zaobserwować można zachodzenie reakcji redox (utleniania - redukcji).

Powyższe stanowisko potwierdza wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie sygn. akt I SA/Bd 163/15 oraz interpretacja indywidualna Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 9 grudnia 2015 r. znak IBPP4/4513-113/15/MK.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 752 z późn. zm.) wyroby akcyzowe oznaczają - wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W pozycji 28 ww. załącznika nr 1 ujęto wyrób o kodzie CN 2711 - gaz ziemny (mokry) i pozostałe węglowodory gazowe.

Przez wyroby gazowe - w myśl art. 2 ust. 1 pkt 1b ustawy - rozumie się wyroby energetyczne o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00, 2711 29 00 i pozostałe paliwa opałowe, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. b, z wyłączeniem wyrobów energetycznych o kodzie CN 2901 10 00.

Zgodnie z art. 86 ust. 3 ustawy, paliwami opałowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych, z wyłączeniem wyrobów, o których mowa w ust. 2, a zatem z wyłączeniem paliw silnikowych.

Artykuł 2 pkt 19a ustawy stanowi, że finalny nabywca gazowy to podmiot, który:

- niebędący pośredniczącym podmiotem gazowym.

Zgodnie z art. 9c ust. 1 ustawy w przypadku wyrobów gazowych - przez które rozumie się wyroby energetyczne o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00, 2711 29 00 i pozostałe paliwa opałowe, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. b, z wyłączeniem wyrobów energetycznych o kodzie CN 2901 10 00 (art. 2 ust. 1 pkt 1b ustawy) - przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

Obrót wyrobami gazowymi w ww. okolicznościach podlega zatem z zasady opodatkowaniu akcyzą.

W myśl art. 11b ust. 1 ustawy, w przypadku wyrobów gazowych obowiązek podatkowy powstaje z dniem:

Zgodnie z art. 13 ust. 1 pkt 13 ustawy, podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, w tym podmiot: będący finalnym nabywcą gazowym - w przypadku, o którym mowa w art. 9c ust. 1 pkt 5.

Należy zatem mieć na uwadze, że w przypadku gdyby Wnioskodawca zużywał wyrób gazowy, nabyty z zastosowanym przez sprzedawcę zwolnieniem z akcyzy, dla celów innych niż zwolnione stanie się on - zgodnie z art. 13 ust. 1 pkt 13 w zw. z art. 9c ust. 1 pkt 5 lit. c ustawy - podatnikiem podatku akcyzowego obowiązanym do rozliczenia i zapłaty należnego podatku akcyzowego.

Na podstawie art. 31b ust. 1 pkt 4 ustawy, zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby gazowe przeznaczone do celów opałowych w procesach mineralogicznych, elektrolitycznych i metalurgicznych oraz do redukcji chemicznej.

Stosownie do art. 31b ust. 5 ustawy, w przypadku sprzedaży wyrobów gazowych w ramach zwolnień, o których mowa w ust. 1, ust. 2 pkt 2-8, ust. 3 pkt 2 i 3 oraz ust. 4, podmiotom, które użyją tych wyrobów do celów określonych w tych przepisach, warunkiem zwolnienia jest określenie w umowie zawartej między sprzedawcą a nabywcą, że wyroby te będą użyte do tych celów.

W przypadku gdy umowa, o której mowa w ust. 5, dotyczy wyrobów gazowych zwolnionych od akcyzy oraz wyrobów gazowych niepodlegających zwolnieniu, których sprzedaż jest rozliczana okresowo, w umowie określa się wstępnie ilość wyrobów podlegających zwolnieniu. Ilość wyrobów podlegających zwolnieniu określona wstępnie w umowie może zostać skorygowana, w drodze pisemnego oświadczenia nabywcy stanowiącego załącznik do tej umowy, najpóźniej do dnia wystawienia przez sprzedawcę faktury za okres rozliczeniowy, jeżeli rzeczywista ilość wyrobów gazowych podlegających zwolnieniu, zużytych w tym okresie, różni się od ilości określonej wstępnie w umowie. (art. 31b ust. 5a ustawy)

Z opisu sprawy przedstawionego przez Wnioskodawcę wynika, że Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakładzie cynkowniczym w R., a przedmiotem działalności Spółki zgodnie z wpisem do KRS jest m.in.: obróbka metali i nakładanie powłok na metale. W zakładzie cynkowniczym Spółka wykonuje usługi cynkowania ogniowego wyrobów stalowych na zlecenie odbiorców zewnętrznych. Proces cynkowania ogniowego jest procesem złożonym. Obejmuje on następujące etapy: odtłuszczenie, trawienie, płukanie, topnikowanie, suszenie oraz cynkowanie. W procesie cynkowania ogniowego zachodzą zarówno reakcje metalurgiczne jak i reakcje utleniania/redukcji, które pełnią odpowiednio funkcję reduktora i utleniacza. Podczas procesu metalurgicznego powstaje powłoka cynkowa złożona z poszczególnych faz, których odpowiednia grubość i skład uzależnione są od właściwie przeprowadzonego etapu przygotowania powierzchni, w którym na każdym etapie zaobserwować można zachodzenie reakcji redox (utleniania - redukcji). Spółka, wyroby gazowe wykorzystuje do celów opałowych w procesie cynkowania. Są one używane do ogrzewania w trakcie procesu cynkowania, w tym m.in. do utrzymania temperatury (450-460 stopni Celsjusza) kąpieli z płynnym cynkiem znajdującej się w piecu cynkowni, w którym dokonywane jest cynkowanie wyrobów stalowych. Wnioskodawca jest finalnym nabywcą gazowym zużywającym ww. procesie cynkowania ogniowego do celów opałowych wyroby gazowe o kodzie CN 2711 21 00.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości zastosowania zwolnienia z podatku akcyzowego dla wyrobów gazowych zużywanych na cele opałowe na podstawie art. 31b ust. 1 pkt 4 ustawy w procesach metalurgicznych. Spółka wskazuje również, że w trakcie procesów cynkowania ogniowego zachodzą także procesy redukcji chemicznej.

Stosownie do art. 31b ust. 1 pkt 4 ustawy, zwolnienie przysługuje podmiotom, które spełnią następujące warunki:

* zużyją wyrób gazowy do celów opałowych;

* oraz zużycie nastąpi w procesach mineralogicznych, elektrolitycznych i metalurgicznych oraz do redukcji chemicznej.

Jednoczenie z umowy zawartej pomiędzy sprzedawcą wyrobów gazowych a finalnym nabywcą powinno wynikać, że wyroby te zostaną przeznaczone do celów objętych zwolnieniem, o którym mowa w art. 31b ust. 1 pkt 4 ustawy.

W pierwszej kolejności należy zauważyć, że ustawa o podatku akcyzowym nie definiuje pojęcia "cel opałowy". Również w przepisach wspólnotowych brak jest definicji, która precyzowałaby sformułowanie "do celów opałowych", zatem konieczne jest posiłkowanie się rozumieniem tego określenia w znaczeniu potocznym.

Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A.) pojęcie "opał" oznacza "to czym się ogrzewa pomieszczenia, czym się paliw w piecu, w kuchni itp." Mały Słownik Języka Polskiego (Wydawnictwo naukowe PWN) definiuje opał jako "to czym się pali, materiał do palenia: drewno, węgiel, szczapy", natomiast "opałowy" oznacza "nadający się na opał, służący do palenia".

Należy także zwrócić uwagę, iż zwrot - "zużycie w celach opałowych" był rozpatrywany przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-240/01, gdzie orzeczono, że pomimo braku w przepisach wspólnotowych takiej definicji, to i tak państwa członkowskie nie mają prawa do formułowania własnych definicji, gdyż mogłoby to doprowadzić do rozbieżności pomiędzy poszczególnymi państwami członkowskimi w definiowaniu celu opałowego, a to z kolei mogłoby sprzeciwić się zasadzie równości i uczciwości konkurencji.

Jednocześnie TSUE w rozpatrywanym stanie faktycznym, dotyczącym wykorzystania w celach opałowych olejów stwierdził, iż zużycie w celach opałowych odnosi się do sytuacji, w których energia cieplna uzyskiwana w następstwie spalania olejów jest używana w celach grzewczych niezależnie od ostatecznego celu procesu ogrzewania. Ponadto TSUE w tym wyroku stwierdził, że "cel nakładania na oleje mineralne podatku akcyzowego jako podatku konsumpcyjnego przemawia za interpretowaniem wyrażenia użycie jako paliwo opałowe (...), jako wyrażenia odnoszącego się do wszystkich przypadków, w których oleje mineralne ulegają spalaniu i wytworzona w ten sposób energia cieplna jest używana do ogrzewania, niezależnie od ostatecznego celu procesu ogrzewania, w tym przekształcenia lub rozpadu substancji absorbującej energię cieplną w trakcie procesu chemicznego lub przemysłowego. We wszystkich tych przypadkach oleje mineralne ulegają zużyciu i muszą być opodatkowane akcyzą".

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy, stwierdzić należy, że "cel opałowy" jest spełniony w każdym przypadku, w którym zużywany wyrób energetyczny służyć będzie otrzymywaniu energii cieplnej służącej do ogrzewania, opalania, itp. Zużyciem wyrobu energetycznego na cele opałowe będzie zatem zużycie go bezpośrednio w urządzeniu grzewczym, tj. urządzeniu bezpośrednio przetwarzającym energię uzyskaną w wyniku spalania wyrobu energetycznego na energię cieplną.

Mając na uwadze powyższe, zużycie wyrobów gazowych o kodzie CN 2711 21 00 przez Wnioskodawcę do bezpośredniego przetwarzania energii uzyskanej w wyniku spalania gazu do uzyskiwania energii cieplnej wykorzystywanej w procesie cynkowania ogniowego jest celem opałowym, o którym mowa w ustawie.

Zatem pierwszy z warunków umożliwiający skorzystanie ze zwolnienia od akcyzy na podstawie art. 31b ust. 1 pkt 4 tj. wykorzystanie do celów opałowych jest spełniony. Kluczowe więc jest ustalenie czy proces cynkowania ogniowego można zaliczyć do procesów metalurgicznych i procesów redukcji chemicznej, uprawniających do uzyskania zwolnienia z podatku akcyzowego.

Ze względu na brak w przepisach ustawy o podatku akcyzowym jak również w przepisach wspólnotowych definicji procesów metalurgicznych jak i redukcji chemicznej, należy odwołać się do znaczenia w języku potocznym.

Zgodnie z definicja zawartą w publikacji "Technologia ogólna: podstawy technologii mechanicznych" pod red. Aleksandra Góreckiego - procesy metalurgiczne są to procesy otrzymywania surówki w podwyższonych temperaturach, najczęściej w wyniku redukcji tlenków. Za procesy metalurgiczne uważa się procesy polegające na otrzymywaniu rafinacji oraz przetwarzaniu metali i ich stopów m.in. przy użyciu prądu elektrycznego.

W literaturze specjalistycznej "Metalurgią" nazywa się szereg powiązanych ze sobą procesów technologicznych mających na celu otrzymanie technicznie czystego produktu z surowców, którymi najczęściej są rudy wytapianych metali, (por. Chudzikiewicz R., Briks W.: Podstawy metalurgii i odlewnictwa. Warszawa: PWN 1977).

Zgodnie zaś z encyklopedią PWN metalurgia to dziedzina nauki i techniki zajmująca się procesami otrzymywania metali i stopów z rud, ich rafinacją oraz obróbką (mającą na celu nadanie im odpowiedniego kształtu i właściwości). Zatem metalurgia obejmuje: wstępną obróbkę rudy - rozdrabnianie i wzbogacanie (m.in. grawitacyjne, ogniowe, magnetyczne lub przez flotację) oraz spiekanie miałkich rud (aglomeracja), właściwy proces prowadzący do otrzymania metalu zwany procesem hutniczym, oraz rafinację metalu; zależnie od stosowanych metod metalurgię dzieli się na pirometalurgię, obejmującą procesy redukcji tlenków metali w wysokich temperaturach i procesy utleniania zanieczyszczeń (świeżenie), hydrometalurgię oraz elektrometalurgię (otrzymywanie metali w piecach elektrycznych), a także metalurgię próżniową i metalurgię proszków".

Ponadto Encyklopedia Techniki - "Metalurgia" (Wydawnictwo Śląsk, Katowice 1985), powołując się na pozycje literaturowe: C. Kittel "Wstęp do fizyki ciała stałego" PWN, Warszawa 1976, T. Mazanek i inni "Metalurgia ogólna" Politechnika Śląska, Gliwice 1971, podaje zaś następujące znaczenia słowa metalurgia:

1. Nauka o metalach i stopach oraz procesach ich otrzymywania i kształtowania. Posługuje się ona metodami fizyki i chemii. Głównymi jej działami są: fizyka metali i metaloznawstwo zajmujące się badaniem struktur i własności metali oraz zależnościami między nimi, teoria procesów metalurgicznych oraz teoria przeróbki plastycznej.

2. Technologia otrzymywania metali z rud i surowców wtórnych oraz przetwarzania metali surowych w użyteczne metale i stopy. Zależnie od stosowanych metod dzieli się na działy, którymi są: pirometalurgia, elektrometalurgia, hydrometalurgia, elektrohydrometalurgia i metalurgia proszków.

Stosownie do internetowego słownika języka polskiego (...) metalurgia to:

Proces jest to ciąg następujących po sobie zmian powiązanych przyczynowo. Zgodnie z Małym słownikiem języka polskiego Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 1993 r. str. 708 "proces" to przykładowo: przebieg regularnie następujących po sobie zjawisk, pozostających między sobą w związku przyczynowym; kolejno następujące po sobie zmiany fizykochemiczne: p. technologiczny, fermentacyjny, p. zapalny, p. gnilny. Tym samym jako proces należy rozumieć tylko ciąg regularnie następujących po sobie zjawisk, pozostających między sobą w związku przyczynowym.

Zauważyć należy, że pojęcie procesu ma węższy zakres niż produkcja, która może składać się z samego procesu lecz może być też efektem kilku procesów lub też kompilacją procesów oraz czynności nie stanowiących procesu jak i też w ramach produkcji może nie zachodzić żaden proces.

Tym samym z punktu widzenia wykładni językowej procesami metalurgicznymi są więc procesy produkcji wyrobów metalowych, w których występuje chemiczna lub termiczna obróbka surowców metalowych.

Odrębnie natomiast trzeba rozstrzygnąć co należy rozumieć pod pojęciem redukcji chemicznej. Redukcja (wg http://pl.wikipedia.org/wiki/Redukcja_ (chemia) oznacza "proces, w trakcie którego atom lub ich grupa przechodzi z wyższego na niższy stopień utlenienia. Każdej redukcji musi towarzyszyć utlenienie. (...) W praktyce, daną reakcję nazywamy reakcją redukcji (zwłaszcza w chemii organicznej), gdy struktura głównego substratu i głównego produktu różnią się tylko tym, że jedna grupa lub pojedynczy atom zmniejszył w jej wyniku swój stopień utlenienia, kosztem utlenienia, zwykle nieorganicznego, prostego związku zwanego w tym przypadku środkiem redukującym. Redukcja związków metali zawartych w ich rudach jest podstawową przemysłową metodą otrzymywania wielu metali. Redukcję przeprowadza się np. za pomocą węgla (wielki piec) lub w procesie aluminotermii".

Z procesem redukcji chemicznej mamy więc do czynienia gdy w wyniku reakcji chemicznej z tlenku metalu otrzymujemy metal, a tlen wiązany jest z reduktorem. Silnymi środkami redukującymi są np. wodór, metale alkaliczne, wodorki metali, krzemowodory, borowodory, siarczki.

Jednocześnie utlenianie (https://pl.wikipedia.org/wiki/Utlenianie) to reakcja chemiczna, w której atom przechodzi z niższego stopnia utlenienia na wyższy (co jest równoważne z oddaniem elektronów). Nazwa ta ma charakter umowny, gdyż każdej reakcji utleniania musi towarzyszyć reakcja redukcji. Łącznie taki proces nazywa się reakcją redoks. W praktyce daną reakcję nazywa się utlenianiem, gdy wzrost stopnia utlenienia dotyczy związku lub pierwiastka chemicznego będącego głównym przedmiotem reakcji. Jako akceptor elektronów służyć może związek chemiczny (utleniacz) lub elektroda dodatnia (anoda).

Z kolei encyklopedia PWN (www.encyklopedia.pwn.pl) reakcja oksydacyjno-redukcyjna, reakcja utleniania-redukcji, reakcja redox, - reakcja, w której dochodzi do przeniesienia jednego lub więcej elektronów od atomu, jonu lub cząsteczki donora (czyli reduktora) do akceptora (czyli utleniacza). Wiele reakcji oksydacyjno-redukcyjnych zachodzi z jednoczesnym przeniesieniem atomów, najczęściej tlenu i wodoru. Wówczas utlenianie (oksydację) można traktować jako proces wzbogacający dane indywiduum chemiczne o atomy tlenu lub zubożający o atomy wodoru, proces odwrotny zaś jako redukcję. Reakcję oksydacyjno-redukcyjną można również definiować na podstawie pojęcia stopnia utlenienia (oznaczanego cyframi rzymskimi). W tym ujęciu reakcje oksydacyjno-redukcyjne to reakcje, w których dochodzi do zmiany stopnia utlenienia reagentów, a więc podwyższenie stopnia utlenienia jest utlenianiem, a jego obniżenie - redukcją.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy że pod pojęciem redukcji chemicznej należy rozumieć reakcje, w której dochodzi do przeniesienia jednego lub więcej elektronów od atomu, jonu lub cząsteczki reduktora do akceptora (utleniacza).

Tym samym stwierdzić należy, że opisany proces cynkowania ogniowego, wyznaczony przez ściśle określony proces technologiczny (obróbka termiczna i chemiczna), w wyniku którego elementy stalowe pokrywane są na stałe cynkiem, może korzystać ze zwolnienia z podatku akcyzowego, o którym mowa w art. 31b ust. 1 pkt 4 ustawy.

Wynika to z faktu, że proces cynkowania ogniowego jest procesem wieloetapowym, w trakcie którego zachodzą zarówno procesy metalurgiczne jak i procesy redukcji chemicznej, które są ze sobą wzajemnie powiązane. Podczas procesu metalurgicznego (w drodze dyfuzji - przenikania atomów cynku w zewnętrzną warstwę stali) powstaje powłoka cynkowa złożona z poszczególnych faz, których odpowiednia grubość i skład uzależnione są od właściwie przeprowadzonego etapu przygotowania powierzchni, w którym na każdym etapie zaobserwować można zachodzenie reakcji redox (utleniania - redukcji).

Reasumując, Wnioskodawca zużywając wyroby gazowe o kodzie CN 2711 21 00 w zakładzie cynkowniczym do celów opałowych w procesie cynkowania ogniowego może korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31b ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku akcyzowym po określeniu w umowie zawartej między sprzedawcą wyrobów gazowych a Wnioskodawcą (finalnym nabywcą), że wyroby te będą użyte do tych celów (art. 31b ust. 5 ustawy).

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

W przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego stanu faktycznego, zmiany stanu prawnego, jak również w przypadku ustalenia w toku prowadzonego postępowania podatkowego odmiennego stanu sprawy niż przedstawiony we wniosku, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.