2461-IBPP4.4513.318.2016.2.PK - Opodatkowanie ambulansów drogowych niewyposażonych we wszystkie wyroby medyczne określone Polską Normą PN-EN 1789+A1.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z 12 września 2016 r. (data wpływu 15 września 2016 r.), uzupełniony pismem z 24 października 2016 r. (data wpływu 25 października 2016 r.) oraz pismem z 9 listopada 2016 r. (data wpływu 10 listopada 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w przedmiocie opodatkowania ambulansów drogowych niewyposażonych we wszystkie wyroby medyczne określone Polską Normą PN-EN 1789+A1 - jest prawidłowe.

W dniu 15 września 2016 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego, w przedmiocie opodatkowania ambulansów drogowych niewyposażonych we wszystkie wyroby medyczne określone Polską Normą PN-EN 1789+A1. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 24 października 2016 r. stanowiącym odpowiedź na wezwanie Organu z 18 października 2016 r. znak: 2461-IBPP4.4513.318.16.2.PK oraz pismem z 9 listopada 2016 r.

We wniosku przedstawiono zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca zajmuje się dystrybucją ambulansów sanitarnych. Zamierza kupować samochody ciężarowe, a następnie zlecać produkcję na ich bazie ambulansów sanitarnych (samochodów osobowych stanowiących specjalistyczny środek transportu sanitarnego) zgodnie z Polską Normą PN-EN 1789+A2 "Pojazdy Medyczne i ich wyposażenie. Ambulanse drogowe" (która zastąpiła Polską Normę PN-EN 1789+A1), po czym sprzedawać przed pierwszą rejestracją te ambulanse na potrzeby działalności leczniczej klientom, będącym podmiotami leczniczymi wpisanymi do rejestru podmiotów prowadzących działalność leczniczą w rozumieniu ustawy o działalności leczniczej.

Powołana powyżej Polska Norma reguluje również ogólnie kwestię wyposażenia ambulansów, takiego jak wyposażenie służące do przenoszenia pacjenta, wyposażenie diagnostyczne, leki, wyposażenie do infuzji, materiały ratownicze, środki ochrony indywidualnej załogi ambulansu.

Ambulanse będą w każdym wypadku sprzedawane bez pełnego wyposażenia określonego w tabelach 9-19 wyżej opisanej Polskiej Normy, zwłaszcza leków, do sprzedaży których Wnioskodawca nie posiada zezwolenia.

W zależności od zamówienia złożonego przez klienta, ambulanse będą sprzedawane najczęściej tylko z niektórymi przewidzianymi w powyższej Polskiej Normie elementami wyposażenia, na przykład jedynie z noszami. Brana pod uwagę jest również sprzedaż ambulansów bez jakiegokolwiek wyposażenia wynikającego z Polskiej Normy. Powyższe założenia wynikają z uwarunkowań rynkowych, albowiem zamówienia podmiotów leczniczych - najczęściej podmiotów prowadzących działalność w zakresie ratownictwa medycznego - obejmują ambulanse bez wyposażenia lub jedynie z częściowym wyposażeniem (na przykład z tego powodu, że zamawiający ma własne nosze, prześcieradła, gaśnice czy inne elementy wymienione w tablicach 9-19 powyższej Polskiej Normy i nie potrzebuje nabywać ich wraz z ambulansem). Założenia te wynikają również z innych przesłanek, na przykład takich, że służby państwowe wdrażają wspólny system łączności, a zatem - pomimo, że w tablicy 19 powyższej Polskiej Normy wskazano urządzenia łączności - nie są zainteresowane nabywaniem systemów łączności od dostawcy ambulansu, spoza wdrażanego systemu.

W świetle powyższego powstała wątpliwość dotycząca zastosowania art. 110a o podatku akcyzowym. Zgodnie z ust. 1 powyższego przepisu "Zwalnia się od akcyzy samochód osobowy stanowiący specjalistyczny środek transportu sanitarnego, przeznaczony do działalności leczniczej polegającej na udzielaniu świadczeń zdrowotnych przez podmioty lecznicze wpisane do rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą w rozumieniu ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2015 r. poz. 618, 788 i 905), spełniający cechy techniczne i jakościowe, z wyłączeniem wyposażenia w wyroby medyczne, określone w Polskich Normach przenoszących europejskie normy zharmonizowane, których szczegółowe dane zostały określone w Polskiej Normie PN-EN 1789+A1."

Nie jest mianowicie jasne, czy zwolnienie wynikające z powyżej zacytowanego przepisu, a dotyczące ambulansów "spełniających cechy techniczne i jakościowe, z wyłączeniem wyposażenia w wyroby medyczne, określone w Polskich Normach przenoszących europejskie normy zharmonizowane, których szczegółowe dane zostały określone w Polskiej Normie PN-EN 1789+A1" obowiązuje, jeśli ambulans spełnia wszystkie cechy techniczne i jakościowe, lecz nie spełnia cech technicznych dotyczących wyposażenia wymienionego w tablicach 9-19 Polskiej Normy (tablice w załączeniu).

Innymi słowy - nie jest jasne, co Ustawodawca rozumie pod pojęciem "wyposażenie medyczne, określone w Polskich Normach" - to znaczy, czy rozumie wskazane w normie PN-EN 1789+A1 całe wyposażenie określone w tablicach 9-19 (tablice w załączeniu), czy też jedynie to, które jest wyrobem medycznym w rozumieniu innych przepisów, na przykład Ustawy o wyrobach medycznych.

W uzupełnieniu Wnioskodawca podał, że przedmiotem sprzedaży mają być ambulanse typu B - ambulanse ratunkowe oraz typu C - ruchome jednostki intensywnej opieki oraz, że do niniejszego wniosku ma zastosowanie norma PN-EN 1789+A1.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieni z 9 listopada 2016 r.):

Czy sprzedaż przed pierwszą rejestracją ambulansów (samochodów osobowych stanowiących specjalistyczny środek transportu sanitarnego), przeznaczonych do działalności leczniczej polegającej na udzielaniu świadczeń zdrowotnych przez podmioty lecznicze wpisane do rejestru podmiotów leczniczych w rozumieniu Ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej, spełniających wymogi określone w Polskiej Normie PN-EN 1789+A1, bez niektórych lub bez wszystkich elementów wyposażenia określonych w wyżej wymienionej Polskiej Normie w tablicach od 9-19, korzysta ze zwolnienia z podatku akcyzowego?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowane w uzupełnieni z 9 listopada 2016 r.), sprzedaż przed pierwszą rejestracją ambulansów sanitarnych (samochodów osobowych stanowiących specjalistyczny środek transportu sanitarnego), spełniających wymogi określone w Polskiej Normie PN-EN 1789+A1, bez niektórych lub wszystkich elementów wyposażenia określonych w tablicach 9-19 wyżej wymienionej Polskiej Normy - korzysta ze zwolnienia z podatku akcyzowego.

Do wniosków takich prowadzą wszystkie metody wykładni.

Ustawą z dnia 24 lipca 2015 o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2015 r. poz. 1479 z późn. zm.) zmienione zostało brzmienie art. 110a ustawy z dnia 28 listopada 2014 o zmianie ustawy o podatku akcyzowym, który poprzednio zwalniał z konieczności naliczania akcyzy przy pierwszej sprzedaży ambulansów sanitarnych (samochodów osobowych stanowiących specjalistyczny środek transportu sanitarnego) jedynie wówczas gdy ambulanse spełniały w całości (tekst jedn.: bez jakichkolwiek wyłączeń) cechy techniczne i jakościowe określone w Polskich Normach przenoszących europejskie normy zharmonizowane, których szczegółowe dane zostały określone w Polskiej Normie PN-EN 1789+A1. Tak brzmiący przepis oznaczał, iż sprzedawany po raz pierwszy ambulans sanitarny musiał nie tylko spełniać wymagania techniczne i jakościowe określone w wyżej wymienionej normie, ale również być sprzedawany wraz z całym wyposażeniem określonym w tablicach 9-19 aby podlegać zwolnieniu z podatku akcyzowego. Zwolnienie z akcyzy w brzmieniu poprzednio obowiązującym okazało się więc pozorne, ponieważ nigdy ambulans sanitarny nie jest sprzedawany z całym wyposażeniem - jednostki służby zdrowia same zaopatrują się w leki, ubrania dla ratowników, sprzęt łączności czy też wyposażenie jednorazowego użytku itd. Poza tym dystrybuujący ambulanse sanitarne nie są uprawnieni do sprzedaży leków.

Obecne brzmienie przepisu (wykładnia językowa) wyraźnie wskazuje, że wymóg spełnienia cech technicznych i jakościowych określonych w Polskich Normach odnosi się do ambulansu jako środka transportu sanitarnego, a nie jego wyposażenia ("(...) środek transportu sanitarnego (...) spełniający cechy techniczne i jakościowe. Powyższe wnioskowanie potwierdza również analiza właściwej Polskiej Normy, która nie określa cech technicznych i jakościowych wyposażenia. W wielu przypadkach Norma nie precyzuje ilości wyposażenia, jakie ma znajdować się w ambulansie. Norma w odniesieniu do części wyposażenia określa minimalne wyposażenie, wskazując jednocześnie, że ilość może zmieniać się zgodnie z potrzebami lokalnymi. W Normie wskazano również, że jeżeli przepisy krajowe dotyczące wyposażenia są sprzeczne z Tablicami od 9 - 19, należy stosować przepisy krajowe. Skoro zatem przepis wymaga spełnienia cech technicznych i jakościowych przewidzianych w Normie, zaś Norma zawiera cechy techniczne i jakościowe dla środka transportu, a nie zawiera tych cech dla wyposażenia - jasnym jest, iż przewidziany przepisem wymóg spełnienia cech technicznych i jakościowych dotyczy jedynie ambulansu (środka transportu), zaś wyposażenia nie dotyczy. Jeśli Norma nie pozwala precyzyjnie ustalić, jakie wyposażenie i w jakiej ilości powinno znajdować się w ambulansie, wyposażenie nie może determinować możliwości zastosowania zwolnienia.

Powyższe ustalenia wskazują, że dane dotyczące wyposażenia zostały w Normie określone nie w celu precyzyjnego określenia wyposażenia, ale dla celów ustalenia tzw. rezerwy masowej ambulansu, to jest po to, aby producent mógł w taki sposób skonstruować ambulans, aby zagwarantować możliwość wyposażenia go przez użytkownika w przewidziane w Normie elementy. Potwierdza to również fakt, iż zgodnie z normą zharmonizowaną EN, dla której odpowiednikiem jest powołana w przepisie Polska Norma, przy wydawaniu certyfikatu zgodności nie przewidziano weryfikacji wyposażenia dla celów klasyfikacji ambulansu ani dla celów weryfikacji zgodności ambulansu z samą normą.

Również wykładnia systemowa prowadzi do analogicznych efektów. W szczególności interpretacja art. 110a Ustawy o podatku akcyzowym w zestawieniu z treścią art. 104 ustęp 6a tejże Ustawy, który stanowi, że "w przypadku samochodów osobowych typu ambulans do podstawy opodatkowania nie wlicza się kwot stanowiących wartość specjalistycznego wyposażenia medycznego rozstrzyga, iż przewidziane zwolnienie z podatku akcyzowego nie może obejmować tej części ceny pojazdu, która w ogóle nie jest objęta opodatkowaniem. Ponieważ opodatkowaniem objęta jest wartość środka transportowego bez wyposażenia, dla zwolnienia nie ma znaczenia, czy jest on sprzedawany z wyposażeniem, częściowym wyposażeniem, czy nawet bez niego. Również z punktu widzenia przepisów dotyczących systemu ochrony zdrowia, które obowiązkiem należytego wyposażenia ambulansów obciążają użytkowników, będących podmiotami medycznymi, bezzasadne byłoby uzależnienie sposobu opodatkowania transakcji sprzedaży ambulansów przez producentów, od sposobu ich wyposażenia.

Do wniosku zaprezentowanego powyżej przez Wnioskodawcę prowadzi także wykładnia celowościowa, wynikająca między innymi z uzasadnienia ustawy nowelizującej (to jest ustawy o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw z dnia 24 lipca 2015 r., Dz. U. z 2015 r. poz. 1479), która ustaliła aktualne brzmienie przepisu art. 110a Ustawy o podatku akcyzowym. W uzasadnieniu podkreślono, iż celem zmiany przepisów jest zwolnienie pojazdów sanitarnych z opodatkowania podatkiem akcyzowym, jedynie pod warunkiem spełnienia przez te samochody (a nie przez wyposażenie) wymagań technicznych i jakościowych, z uwagi na cel, jakim jest ratowanie życia i zdrowia ludzkiego oraz zgodnie z oczekiwaniami społecznymi. Z kolei w przedstawionym przez Ministra Finansów "Projekcie założeń projektu ustawy o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw" wskazano na konieczność dostosowania uregulowań dotyczących ambulansów do uregulowań obowiązujących dla innych pojazdów specjalnych, zwłaszcza pojazdów Państwowej Straży Pożarnej i Policji. Ponieważ zapotrzebowanie podmiotów leczniczych na ambulanse całkowicie wyposażone jest minimalne, przyjęcie interpretacji odmiennej od przedstawionej przez Wnioskodawcę doprowadziłoby do sytuacji, w której cel zmiany przepisów w ogóle nie zostałby osiągnięty, albowiem w znakomitej większości przypadków przedmiotem sprzedaży są ambulanse bez wyposażenia tub wyposażone tylko częściowo.

Podsumowując, wykładnia przepisu art. 110a Ustawy o podatku akcyzowym prowadzi do wniosku, że zwolniona od podatku akcyzowego jest sprzedaż przed pierwszą rejestracją ambulansów sanitarnych (samochodów osobowych stanowiących specjalistyczny środek transportu sanitarnego), nawet jeśli wyposażone są tylko w części lub wcale nie są wyposażone, o ile same ambulanse (a nie wyposażenie) spełniają cechy techniczne i jakościowe określone w Polskich Normach.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, zwaną dalej ustawą (Dz. U. z 2014 r. poz. 752 z późn. zm.), ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej akcyzą, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

W myśl art. 100 ust. 1 ustawy w przypadku samochodu osobowego przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

Stosownie do art. 110a ust. 1 ustawy zwalnia się od akcyzy samochód osobowy stanowiący specjalistyczny środek transportu sanitarnego, przeznaczony do działalności leczniczej polegającej na udzielaniu świadczeń zdrowotnych przez podmioty lecznicze wpisane do rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą w rozumieniu ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2015 r. poz. 618, 788 i 905), spełniający cechy techniczne i jakościowe, z wyłączeniem wyposażenia w wyroby medyczne, określone w Polskich Normach przenoszących europejskie normy zharmonizowane, których szczegółowe dane zostały określone w Polskiej Normie PN-EN 1789+A1.

Zgodnie z art. 110a ust. 2 ustawy zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczy ambulansów drogowych:

W myśl art. 110a ust. 2a ustawy w przypadku, o którym mowa w ust. 1, właściwy naczelnik urzędu celnego wydaje na wniosek zainteresowanego podmiotu zaświadczenie stwierdzające zwolnienie od akcyzy.

Na podstawie art. 110a ust. 2b ustawy zmiany Polskiej Normy PN-EN 1789+A1 nie powodują zmian w opodatkowaniu akcyzą samochodów osobowych, jeżeli nie zostały określone w niniejszej ustawie.

W ww. Normie w tabelach 9-19 "Wymagania dotyczące wyposażenia medycznego specjalistycznego środków transportu zgodnie z Polską Normą PN-EN 1789:2008 »Pojazdy medyczne i ich wyposażenie - ambulanse drogowe«" wymieniono elementy wyposażenia ambulansów drogowych.

Z okoliczności przedmiotowej sprawy wynika, że Wnioskodawca dokonuje zabudowy pojazdów ciężarowych zgodnie z normami określającymi wymagania techniczne ambulansów typu A, B i C. Wymagania te określa Polska Norma PN EN 1789 +A2, która zastąpiła Polską Normę PN EN 1789+A1. Spółka będzie sprzedawać ambulanse z zabudową na podwoziu samochodu ciężarowego. Wszystkie ambulanse produkowane są zgodnie z Polską Normą PN EN 1789 A+2 "Pojazdy medyczne i ich wyposażenie. Ambulanse drogowe", która następująco definiuje poszczególne typy ambulansów:

Samochodem bazowym są samochody ciężarowe. Spółka wykonuje na pojeździe bazowym zabudowę przystosowując pojazd do wykonywania funkcji zgodnych z typem ambulansu, a następnie - przed pierwszą rejestracją - sprzedaje przebudowany pojazd. Polska Norma dla każdego typu ambulansu (C i B) przewiduje listę wyposażenia zamieszczoną w tablicach 9-19 Normy. Spółka sprzedaje ambulanse bez pełnego ww. wyposażenia albo bez jakiegokolwiek wyposażenia zgodnie z zapotrzebowaniem zamawiających.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest ustalenie czy sprzedaż przed pierwszą rejestracją ambulansów typu B i C budowanych zgodnie z Polską Normą PN EN 1789+A2 bez niektórych elementów wyposażenia korzysta ze zwolnienia od podatku akcyzowego.

W tym miejscu należy zauważyć, że zmiany Polskiej Normy PN-EN 1789+A1 nie powodują zmian w opodatkowaniu akcyzą samochodów osobowych, jeżeli nie zostały określone w niniejszej ustawie. Zwolnienie określone w art. 110a ustawy odnosi się wprost do Polskiej Normy PN-EN 1789+A1:2011. Tym samym w przypadku aktualizacji powyższej normy i w konsekwencji jej zmiany zwolnienie od podatku akcyzowego ambulansów typu B i C będzie obowiązywało, jeżeli wyprodukowane zgodnie z nową normą pojazdy sanitarne będą nadal spełniały minimalne wymogi techniczne i jakościowe określone w normie PN-EN 1789+A1:2011. Dlatego też pomimo tego, że Wnioskodawca zamierza produkować ambulanse zgodnie z normą PN-EN 1789+A2, niniejsza interpretacja odnosi się do Polskiej Normy PN-EN 1789+A1.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że w analizowanym przypadku znajdzie zastosowanie zwolnienie od akcyzy, o którym mowa w art. 110a ust. 1 ustawy. Jak wynika z okoliczności sprawy Wnioskodawca będzie dokonywać sprzedaży przed pierwszą rejestracją ambulansów typu B i C bez niektórych lub wszystkich elementów wyposażenia wymienionych w tablicach 9-19 Polskiej Normy PN-EN 1789+A1. Na podstawie cytowanego powyżej art. 110a ust. 1 ustawy zwalnia się od akcyzy samochód osobowy stanowiący specjalistyczny środek transportu sanitarnego, przeznaczony do działalności leczniczej polegającej na udzielaniu świadczeń zdrowotnych przez podmioty lecznicze wpisane do rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą spełniający cechy techniczne i jakościowe, z wyłączeniem wyposażenia w wyroby medyczne, określone w Polskich Normach przenoszących europejskie normy zharmonizowane, których szczegółowe dane zostały określone w Polskiej Normie PN-EN 1789+A1.

Pod pojęciem "wyroby medyczne", o którym mowa w art. 110a ustawy należy rozumieć "Wyroby medyczne" wskazane w pkt 6 Polskiej Normy PN-EN 1789+A1. Dla zastosowania przedmiotowego zwolnienia od akcyzy nie jest konieczne aby samochód osobowy stanowiący specjalistyczny środek transportu sanitarnego, przeznaczony do działalności leczniczej (tekst jedn.: ambulans drogowy typu B - ambulans ratunkowy oraz ambulans drogowy typu C - ruchoma jednostka intensywnej opieki) był wyposażony w elementy wskazane w pkt 6 Polskiej Normy PN-EN 1789+A1 zawierającym wykaz minimalnego wyposażenia przewożonego w ambulansach drogowych (Tablice 9-19 Polskiej Normy PN-EN 1789+A1). Zatem w analizowanej sprawie sprzedaż przed pierwszą rejestracją ambulansów typu B i C spełniających cechy techniczne i jakościowe określone w Polskiej Normie PN-EN 1789+A1 bez niektórych elementów wyposażenia w wyroby medyczne określone w ww. normie lub bez nich będzie korzystać ze zwolnienia od podatku akcyzowego na podstawie art. 110a ust. 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

W przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego zdarzenia przyszłego, zmiany stanu prawnego, jak również w przypadku ustalenia w toku prowadzonego postępowania podatkowego odmiennego stanu sprawy niż przedstawiony we wniosku, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach - ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.