2461-IBPP4.4513.293.2016.1.EK - Zwolnienie z podatku akcyzowego dla energii elektrycznej.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 10 października 2016 r. Izba Skarbowa w Katowicach 2461-IBPP4.4513.293.2016.1.EK Zwolnienie z podatku akcyzowego dla energii elektrycznej.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z 5 sierpnia 2016 r. (data wpływu 10 sierpnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego jest

* nieprawidłowe - w zakresie zwolnienia z podatku akcyzowego dla energii elektrycznej na podstawie art. 30 ust. 6 ustawy,

* prawidłowe - w pozostałym zakresie.

UZASADNIENIE

W dniu 10 sierpnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia z podatku akcyzowego dla energii elektrycznej zużywanej na potrzeby własne.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka Akcyjna jest przedsiębiorstwem wodociągowo-kanalizacyjnym w rozumieniu przepisu art. 2 pkt 4 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (tekst jedn.: Dz. U. Nr 123, poz. 858). Spółka jest przedsiębiorstwem użyteczności publicznej wykonującym zadania własne gminy. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku VAT, jak również jest zarejestrowanym z dniem 18 listopada 2005 r. podatnikiem podatku akcyzowego. Ww. zgłoszenie rejestracyjne zostało zaktualizowane w dniu 1 lipca 2016 r. a następnie ponownie zaktualizowane w dniu 25 lipca 2016 r. i poprawione w dniu 27 lipca 2016 r. Aktualizacja dotyczyła energii elektrycznej, którą Spółka zaczęła wytwarzać. Zgodnie z ustawą z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii Wnioskodawca nie jest zobowiązany do posiadania koncesji - art. 2 pkt 19 i art. 3 ustawy o OZE. W myśl art. 2 ust. 1 pkt 19 ustawy o podatku akcyzowym w powiązaniu z ustawą z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2012 r. poz. 1059 z późn. zm.) Spółka spełnia definicję nabywcy końcowego.

Przedmiotem działalności Spółki jest przede wszystkim dystrybucja wody, odbiór ścieków komunalnych i ich oczyszczanie. Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji Okręgu "X" S.A. w A. rozpoczęło, w czerwcu 2016 r. prowadzenie działalności w zakresie produkcji energii elektrycznej za pomocą farmy słonecznej. Farma fotowoltaiczna zainstalowana jest na dwóch obiektach należących do Przedsiębiorstwa, są to:

1. Zbiorniki magazynowe i pompownia wody B.w C.

2. Zbiorniki Wody...... w C.

Farma fotowoltaiczna posiada moc znamionową do 1 MW. Rozruch farmy, produkcja, pierwsza usługa sprzedaży wytworzonej w nadmiarze energii elektrycznej nastąpiła w czerwcu br.

Wytworzona energia jest wykorzystywana przez pracujące obiekty w toczących się tam procesach produkcyjnych. Dzięki zasileniu w energię, woda wtłoczona do sieci utrzymywana jest pod właściwym ciśnieniem, przy dużym poborze wody ciśnienie spada powodując od razu załączanie pomp, doprowadzając ciśnienie do obowiązującego poziomu. Ile energii wyprodukują farmy zależy od nasłonecznienia. Przy pogodzie pochmurnej Przedsiębiorstwo dokupuje energię elektryczną w Elektrociepłowni A. Przy dniach bardzo słonecznych nadwyżki energii będą sprzedawane do Elektrociepłowni. Wnioskodawca podpisał umowę w dniu 14 czerwca 2016 r. z Elektrociepłownią A. Sp. z o.o., na mocy której Kupujący czyli Elektrociepłownia będzie odbiorcą energii wytworzonej przez Sprzedającego czyli Wnioskodawcę z odnawialnych źródeł energii. Elektrociepłownia A. sp. z o.o. posiada koncesję na obrót energią elektryczną wydaną przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki w dniu 14 grudnia 1998 r., z późn. zm. Jednocześnie w dniu 9 czerwca 2016 r. Wnioskodawca podpisał umowę z C. będącym pośrednikiem świadczącym usługę dystrybucji między Sprzedającym (PWiK) oraz Kupującym (Elektrociepłownia A.).

Za miesiąc czerwiec br:

1.

farma fotowoltaiczna B. wyprodukowała 1,926 MWh energii z czego na własne potrzeby zużyto 1,894 MWh, sprzedano Elektrociepłowni A. 0,032 MWh.

2.

farma fotowoltaiczna... wyprodukowała 2,049 MWh energii, z czego na własne potrzeby zużyto 0,575 MWh, sprzedano Elektrociepłowni A. 1,474 MWh energii.

Sprzedaż energii elektrycznej do koncernu energetycznego jest dostawą towaru w rozumieniu ustawy o VAT a zatem należało wystawić fakturę sprzedażową ze stawką podstawową - 23% ponieważ w ustawie o VAT oraz przepisach wykonawczych nie jest to czynność zakwalifikowana do czynności opodatkowanej obniżoną stawką. Wnioskodawca wystawił taką fakturę dnia 13 lipca 2016 r. powołując w niej okres rozliczeniowy od 20.06. do 30 czerwca 2016 r.

Natomiast energia elektryczna wykorzystana przez Przedsiębiorstwo/Wnioskodawcę na cele gospodarcze nie jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ale stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy z 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (publikacja: Dz. U. z 2014 r. poz. 752; ost. zm. w Dz. U. z 2015 r. poz. 1893) energia elektryczna jest przedmiotem opodatkowania akcyzą co wynika z pkt 4 Ustawy: "zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię".

Tak więc, co do zasady, zużycie energii elektrycznej przez Przedsiębiorstwo/Wnioskodawcę jest czynnością objętą podatkiem akcyzowym. Obowiązek podatkowy zgodnie z art. 11 ust. 1 pkt 3 ustawy powstaje z dniem zużycia energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, który wyprodukował tę energię. Jednakże energia elektryczna wytworzona z odnawialnych źródeł energii (art. 2 pkt 22 ustawy o OZE), np: przez farmę fotowoltaiczną może korzystać ze zwolnienia z podatku akcyzowego. Jeżeli Wnioskodawca będzie produkował energię elektryczną z generatora o mocy nie przekraczającej 1MW, to może korzystać ze zwolnienia na podstawie § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 2015 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 2176).

Jednocześnie Wnioskodawca może zastosować drugi wariant zwolnienia na podstawie art. 30 ust. 6. W myśl tego przepisu, zwalnia się od akcyzy zużycie energii elektrycznej w procesie produkcji energii elektrycznej, jak również zużycie tej energii w celu podtrzymania tych procesów produkcyjnych. Zdaniem Wnioskodawcy ten przepis także doskonale się wpisuje w proces wytwarzania przez Przedsiębiorstwo energii i jej dalszego użytkowania/wykorzystania.

Jednocześnie na mocy art. 138h ust. 1 pkt 2 w powiązaniu z art. 138s ustawy o podatku akcyzowym oraz w oparciu o rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2015 r. w sprawie ewidencji i innych dokumentacji dotyczących wyrobów akcyzowych i znaków akcyzy (Dz. U. z 2015 r. poz. 2361) Przedsiębiorstwo prowadzi nakazaną prawem ewidencję ilościową energii elektrycznej na podstawie wskazań urządzeń pomiarowo - rozliczeniowych u nabywcy końcowego lub podmiotu zużywającego energię. Prowadzona ewidencja umożliwia pełną identyfikację czynności związanych z obrotem energią elektryczną (zużycie na potrzeby własne, sprzedaż wyprodukowanej nadwyżki, straty energii), i jest ona podstawą do przygotowania deklaracji podatkowej o której mowa w art. 24 ust. 1 pkt 3 ustawy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

1. Czy Wnioskodawca będzie zwolniony od akcyzy w zakresie energii elektrycznej zużywanej na własne potrzeby wytwarzanej z odnawialnych źródeł energii?

2. Czy Wnioskodawca korzystając ze zwolnienia określonego w § 5 rozporządzenia Ministra Finansów będzie zobowiązany do składania comiesięcznej deklaracji podatkowej, co wynika i narzuca art. 24 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1.

Stanowisko Wnioskodawcy zostało przedstawione w poz. 80. (opisie stanu faktycznego zawartego we wniosku - przypis Organu) - Wnioskodawca podlega zwolnieniu z akcyzy. Jako główną podstawę zwolnienia wskazuje się § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego z dnia 8 lutego 2013 r. ze zmianą tegoż § 5 wprowadzoną rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 2015 r.

Ad. 2.

Fakt, że wytworzona energia elektryczna w odnawialnych źródłach energii zostanie zużyta na własne potrzeby i zgodnie z § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego z dnia 8 lutego 2013 r. podlegać będzie zwolnieniu od akcyzy, nie zwalnia Wnioskodawcy z konieczności wypełnienia innych obowiązków wynikających z ustawy, w tym obowiązku składania comiesięcznych deklaracji, o których mowa w art. 24 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

* nieprawidłowe - w zakresie zwolnienia z podatku akcyzowego dla energii elektrycznej na podstawie art. 30 ust. 6 ustawy,

* prawidłowe - w pozostałym zakresie.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 752 z późn. zm.) zwanej dalej "ustawą", ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej "akcyzą", wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia, wyroby akcyzowe oznaczają wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Pod poz. 33 ww. załącznika została wymieniona energia elektryczna o kodzie CN 2716 00 00.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy, w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1.

nabycie wewnątrzwspólnotowe energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;

2.

sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 1059 z późn. zm.), który wyprodukował tę energię;

3.

zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, o której mowa w pkt 2;

4.

zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię;

5.

import energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;

6.

zużycie energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od niej zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.

Za zużycie energii elektrycznej nie uznaje się strat powstałych w wyniku przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej, z wyłączeniem energii zużytej w związku z jej przesyłaniem lub dystrybucją oraz energii elektrycznej pobranej nielegalnie (art. 9 ust. 2 ustawy).

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 19 ustawy nabywca końcowy to podmiot nabywający energię elektryczną, nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2012 r. poz. 1059 oraz z 2013 r. poz. 984 i 1238), z wyłączeniem:

a.

spółki prowadzącej giełdę towarową w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz. U. z 2014 r. poz. 197) nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 5 ust. 3a ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych,

b.

towarowych domów maklerskich i domów maklerskich w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych nabywających energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych lub nabywających energię elektryczną na rachunek dającego zlecenie na rynku regulowanym w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2014 r. poz. 94),

c.

giełdowej izby rozrachunkowej, Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych S.A. lub spółki, której Krajowy Depozyt przekazał wykonywanie czynności z zakresu zadań, o których mowa w art. 48 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, nabywających energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych,

d.

spółki prowadzącej jednocześnie izbę rozliczeniową i izbę rozrachunkową w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji, o której mowa w art. 68a ust. 14 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi lub w celu rozliczenia i rozrachunku transakcji zawieranych na rynku regulowanym.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, w przypadku energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje:

1.

z dniem nabycia wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;

2.

z momentem wydania energii elektrycznej nabywcy końcowemu, w przypadku sprzedaży energii elektrycznej na terytorium kraju;

3.

z dniem zużycia energii elektrycznej, w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6;

4.

z dniem powstania długu celnego, w przypadku importu energii elektrycznej przez nabywcę końcowego.

Wydanie energii elektrycznej, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nabywcy końcowemu jest związane z wystawieniem przez podatnika faktury lub innego dokumentu, z którego wynika zapłata należności za sprzedaną przez podatnika energię elektryczną (art. 11 ust. 2 ustawy).

Podstawę do obliczenia należnego podatku akcyzowego z tytułu sprzedaży energii na terytorium kraju stanowi ilość energii fizycznie wydanej danemu klientowi.

Co do zasady, podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą - art. 13 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z opisem przedstawionym we wniosku Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie produkcji energii elektrycznej za pomocą farmy słonecznej. Farma fotowoltaiczna posiada moc znamionową do 1 MW. Cześć wytworzonej w ten sposób energii zużywa na własne potrzeby, a część odsprzedaje do elektrociepłowni.

Wnioskodawca ma wątpliwości czy będzie zwolniony od akcyzy w zakresie energii elektrycznej zużywanej na własne potrzeby wytwarzanej z odnawialnych źródeł energii.

Zgodnie z § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego z dnia 8 lutego 2013 r. (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 195 z późn. zm.), zwalnia się od akcyzy zużycie energii elektrycznej wyprodukowanej z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW przez podmiot, który zużywa tę energię.

W przypadku wykorzystywania do produkcji energii elektrycznej wyrobów energetycznych innych niż pochodzących z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. poz. 478) zwolnienie od akcyzy, o którym mowa w ust. 1, może być stosowane pod warunkiem, że od tych wyrobów energetycznych została zapłacona akcyza w należnej wysokości - § 5 ust. 2 rozporządzenia.

Stosownie zaś do art. 2 pkt 22 ustawy o OZE odnawialne źródło energii to odnawialne, niekopalne źródła energii obejmujące energię wiatru, energię promieniowania słonecznego, energię aerotermalną, energię geotermalną, energię hydrotermalną, hydroenergię, energię fal, prądów i pływów morskich, energię otrzymywaną z biomasy, biogazu, biogazu rolniczego oraz z biopłynów.

Tym samym energia promieniowania słonecznego została na podstawie powyższego przepisu zaliczona do odnawialnych źródeł energii.

Jeśli więc podmiot zużywa do produkcji energii elektrycznej energię promieniowania słonecznego oraz łączna moc generatorów z których produkowana jest energia elektryczna nie przekroczy 1 MW to zużycie wyprodukowanej w ten sposób energii będzie objęte zwolnieniem na podstawie przywołanego § 5 rozporządzenia Ministra Finansów.

Zatem część wytworzonej energii elektrycznej, której Wnioskodawca nie sprzeda elektrociepłowni i zużyje na własne potrzeby stanowić będzie przedmiot opodatkowania akcyzą, przy czym zużycie tej energii elektrycznej objęte może zostać zwolnieniem z akcyzy na podstawie § 5 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego.

Stosownie do powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości zwolnienia z akcyzy na podstawie § 5 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego należy uznać za prawidłowe.

Jednakże nie można się zgodzić z Wnioskodawcą, że może on skorzystać ze zwolnienia na podstawie art. 30 ust. 6 ustawy.

Zgodnie z ww. art. 30 ust. 6 ustawy zwalnia się od akcyzy zużycie energii elektrycznej w procesie produkcji energii elektrycznej, jak również zużycie tej energii w celu podtrzymywania tych procesów produkcyjnych.

Zgodnie z powyższymi unormowaniami zwolnienie dotyczy zużycia energii elektrycznej w procesie produkcji energii elektrycznej, zużycia tej energii w celu podtrzymywania tych procesów produkcyjnych.

Analizując, literalne brzmienie art. 30 ust. 6 ustawy, stwierdzić należy, że zarówno zwrot "w procesie produkcji energii elektrycznej, jak również zużycie tej energii w celu podtrzymywania tych procesów produkcyjnych" rozumieć należy jako zużycie energii elektrycznej wyłącznie do czynności, które odnoszą się do zużycia energii elektrycznej w procesie produkcji energii elektrycznej i zużycie tej energii w celu podtrzymywania tych procesów produkcji energii elektrycznej.

Stąd też każde inne zużycie energii elektrycznej niż "w procesie produkcji energii elektrycznej, jak również zużycie tej energii w celu podtrzymywania tych procesów produkcyjnych" nie jest objęte zakresem zwolnienia, o którym mowa w tym przepisie.

Stosownie do powyższego Wnioskodawca będzie mógł skorzystać ze zwolnienia na podstawie art. 30 ust. 6 ustawy tylko w przypadku zużycia energii elektrycznej w procesie produkcji energii elektrycznej i zużycia tej energii w celu podtrzymywania tych procesów produkcyjnych. Natomiast nie będzie objęte zakresem zwolnienia energia elektryczna zużywana przez Wnioskodawcę do innych celów, tj. w procesach produkcyjnych prowadzonych u Wnioskodawcy związanych z jego działalnością wodno - kanalizacyjną.

Wnioskodawca ma również wątpliwości czy korzystając ze zwolnienia określonego w § 5 rozporządzenia Ministra Finansów będzie zobowiązany do składania comiesięcznej deklaracji podatkowej.

Stosownie do art. 24 ust. 1 ustawy, w przypadku energii elektrycznej podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu celnego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru oraz obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwej izby celnej, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym:

1.

upłynął termin płatności wynikający z faktury, a jeżeli termin ten nie został określony - po miesiącu, w którym wystawiono fakturę - w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;

2.

upłynął termin płatności określony w umowie właściwej dla rozliczeń z tytułu dostaw energii elektrycznej albo, jeżeli termin ten nie został określony w umowie - upłynął termin płatności wynikający z faktury lub innego dokumentu wystawionego przez podatnika, z którego wynika zapłata należności za sprzedaną przez podatnika energię elektryczną, a jeżeli termin płatności nie został określony w umowie ani w fakturze lub w tym dokumencie albo gdy z faktury nie wynika należność za energię elektryczną sprzedaną w tym okresie - po miesiącu, w którym wystawiono fakturę lub ten dokument - w przypadku sprzedaży energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju;

3.

nastąpiło zużycie energii elektrycznej - w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6.

Przepis ust. 1 pkt 3 nie ma zastosowania do podmiotów posiadających koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, które zużywają energię elektryczną na cele zwolnienia, o którym mowa w art. 30 ust. 6, 7 lub 7a, i nie są podatnikami z tytułu innych czynności, o których mowa w art. 9 ust. 1 - art. 24 ust. 2 ustawy.

Wnioskodawca wskazał, że jest podmiotem, który nie ma obowiązku posiadania koncesji (art. 3 pkt 2 ustawy o OZE). Jednocześnie zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 4 ustawy, dokonuje czynności będącej przedmiotem opodatkowania akcyzą - zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, który wyprodukował tę energię, tym samym zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy jest podatnikiem akcyzy.

Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 3 ustawy podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu celnego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru oraz obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwej izby celnej, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło zużycie energii elektrycznej.

Przepis ust. 1 pkt 3 nie ma zastosowania do podmiotów posiadających koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, które zużywają energię elektryczną na cele zwolnienia, o którym mowa w art. 30 ust. 6, 7 lub 7a, i nie są podatnikami z tytułu innych czynności, o których mowa w art. 9 ust. 1.

Jeśli więc Wnioskodawca jako podmiot nieposiadający koncesji jest podatnikiem w tytułu czynności o której mowa w art. 9 ust. 1 pkt 4 ustawy, tym samym w myśl art. 24 ust. 1 pkt 3 ustawy obowiązany jest bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu celnego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru.

Fakt, że wytwarzana energia elektryczna z odnawialnych źródeł energii zostanie zużyta na własne potrzeby i zgodnie z § 5 ust. 1 rozporządzenia podlegać będzie zwolnieniu z akcyzy, nie zwalnia Wnioskodawcy z konieczności wypełniania innych obowiązków wynikających z ustawy w tym obowiązku składania comiesięcznych deklaracji, o których mowa w art. 24 ust. 1 pkt 3 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania drugiego uznać należy za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Zwrócić należy uwagę, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem zapytania Wnioskodawcy. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa - w wydanej interpretacji rozpatrzone.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl