2461-IBPP3.4512.59.2017.2.SR - Możliwość częściowego odliczenia podatku naliczonego w związku z zakupami dotyczącymi realizowanej inwestycji oraz ustalenia podatku naliczonego podlegającego odliczeniu przez wyliczenie procentowego udziału powierzchni, na której prowadzona jest działalność opodatkowana do powierzchni użytkowej ogółem.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 stycznia 2017 r. (data wpływu 25 stycznia 2017 r.) uzupełnionym pismem z 16 lutego 2017 r. (data wpływu 22 lutego 2017 r.) oraz pismem z 13 marca 2017 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości częściowego odliczenia podatku naliczonego w związku z zakupami dotyczącymi realizowanej inwestycji oraz ustalenia podatku naliczonego podlegającego odliczeniu przez wyliczenie procentowego udziału powierzchni, na której prowadzona jest działalność opodatkowana do powierzchni użytkowej ogółem - jest nieprawidłowe.

W dniu 25 stycznia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości częściowego odliczenia podatku naliczonego w związku z zakupami dotyczącymi realizowanej inwestycji oraz ustalenia podatku naliczonego podlegającego odliczeniu przez wyliczenie procentowego udziału powierzchni, na której prowadzona jest działalność opodatkowana do powierzchni użytkowej ogółem. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 16 lutego 2017 r. (data wpływu 22 lutego 2017 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 7 lutego 2017 r. znak: 2461-IBPP3.4512.59.2017.1.SR oraz pismem z 13 marca 2017 r.

W przedmiotowym wniosku uzupełnionym pismem z 16 lutego 2017 r. oraz pismem z 13 marca 2017 r. przedstawiono następujący stan faktyczny:

Zespół... (Wnioskodawca) jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny od 21 maja 1997 r. Wnioskodawca składa deklaracje miesięczne VAT-7 i odprowadza co miesiąc podatek należny. Wnioskodawca świadczy usługi medyczne zwolnione na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o podatku od towarów i usług. Ponadto w ramach działalności opodatkowanej Wnioskodawca świadczy usługi najmu i dzierżawy na rzecz podmiotów gospodarczych, usługi ksero, usługi wjazdowo-parkingowe.

Do rozliczeń podatku VAT Wnioskodawca nie stosuje proporcji, o której mowa w art. 90 ustawy o podatku od towarów i usług, ale metodę alokacji bezpośredniej, czyli odlicza tę część podatku, którą jest w stanie dokładnie przypisać do sprzedaży opodatkowanej zgodnie z art. 86 ust. 1 i 2 ww. ustawy.

Wnioskodawca rozpoczyna realizację inwestycji pn. "Ocieplenie budynku...". Inwestycja ma być finansowana w formie dotacji i pożyczki z Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. W budynkach zostaną przeprowadzone prace termomodernizacyjne, nastąpi wymiana źródła ciepła oraz instalacja kolektorów słonecznych na budynku Kotłowni.

Wymiana źródła ciepła oraz termomodernizacja budynków pozwoli na zmniejszenie zużycia energii. W bezpośredni sposób przyczyni się do redukcji CO2 i poprawy jakości powietrza.

Instalacja kolektorów słonecznych pozwoli na pozyskanie energii ze źródeł odnawialnych, wspomagających system ogrzewania ciepłej wody użytkowej.

W budynku Nr 3 o powierzchni użytkowej 1856,38 m², całe I piętro o powierzchni 467,1 m² i części parteru 59,34 m² najmowane jest Spółce.... Ponadto w budynku nr 3 zlokalizowana jest Poradnia Medycyny Pracy, która wykonuje badania zarówno zwolnione jak i opodatkowane stawką 23% (np. badanie kierowców, badanie na broń). W budynku nr 4 o powierzchni użytkowej 2880,50 m² wynajmowane są pomieszczenia o łącznej powierzchni 87 m² przez.... Zarówno Wnioskodawca jak i Spółka... oraz... prowadzi działalność medyczną.

Z budynku Nr 3 i 4, tam gdzie część powierzchni jest najmowana Wnioskodawca odprowadza VAT należny od usług najmu, zaś VAT naliczony dotyczy usług telekomunikacyjnych i opłat za karty wjazdowe pracowników....

Cały budynek Nr 3 i 4 jest zasilany w ciepłą wodę użytkową z kotłowni, a panele słoneczne stanowić będą wspomaganie dla źródła ciepła w ogrzewaniu wody użytkowej.

Z kotłowni płynie ciepła woda do następujących obiektów Szpitala: Pawilon Główny, Pawilon Nr 2, Pawilon Nr 3 Pawilon Nr 4 oraz do budynku gospodarczego, tam również istnieją umowy najmu i dzierżawy z innymi kontrahentami, a VAT naliczony odliczany jest tylko od usług telekomunikacyjnych, ponieważ pozostałe media stanowią element świadczenia zasadniczego.

Z uwagi na to, że umowa na dofinansowanie nie została jeszcze zawarta, to nie można stwierdzić dokładnej daty rozpoczęcia inwestycji. Planowane jest II półrocze 2017 r. Okres realizacji inwestycji planowany jest od VI/2017 do XII/2018. Wobec tego orientacyjny pierwszy zakup (faktura) związana z tym projektem nastąpi w III kwartale 2017 r., a ostatni w IV kwartale 2018 r.

Wnioskodawca będzie figurował na fakturach VAT jako nabywca towarów i usług.

Poradnia Medycyny Pracy zlokalizowana w Budynku Nr 3, funkcjonuje w ramach Wnioskodawcy jakim jest Zespół... i stanowi z nim jeden podmiot.

Na pytanie Organu "Jeżeli Poradnia Medycyny Pracy jest odrębnym od Wnioskodawcy podmiotem, to proszę wskazać na jakiej podstawie Wnioskodawca udostępnia część budynku nr 3 na rzecz Poradni Medycyny Pracy (np. umowa najmu, umowa użyczenia) oraz na jakich zasadach finansowych, tj. odpłatnie czy nieodpłatnie?", Wnioskodawca odpowiedział, że nie dotyczy.

Na pytanie Organu "Czy Wnioskodawca jest w stanie przypisać towary i usługi nabywane w związku z realizacją inwestycji odrębnie do budynku nr 3, odrębnie do budynku nr 4 oraz odrębnie do budynku kotłowni?", Wnioskodawca podał, że tak, Zespół... jest w stanie przypisać towary i usługi nabywane w związku z realizacją inwestycji odrębnie do Budynku Nr 3, do Budynku Nr 4 i do Budynku Kotłowni.

Budynek Nr 3 jest wykorzystywany tylko do celów prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Budynek Nr 4 jest wykorzystywany tylko do celów prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Jest możliwe przypisanie zakupów dokonanych w związku z realizowaną inwestycją w całości do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2.

Wnioskodawca jest w stanie przypisać zakupy dokonane w związku z realizowaną inwestycją w całości do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 i nie stosuje proporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2a-2 h ustawy o VAT.

Wnioskodawca wykorzystuje:

* Budynek Nr 3 do czynności opodatkowanych podatkiem VAT i zwolnionych od podatku VAT,

* Budynek Nr 4 do czynności opodatkowanych podatkiem VAT i zwolnionych od podatku VAT.

Pawilon Nr 3 i Pawilon Nr 4 to te same termomodernizowane w ramach projektu obiekty co Budynek Nr 3 i Budynek Nr 4. Nazewnictwo używane jest zamiennie.

Wnioskodawca wykorzystuje:

* Budynek Główny do czynności opodatkowanych podatkiem VAT i zwolnionych od podatku VAT,

* Budynek Nr 2 do czynności opodatkowanych podatkiem VAT i zwolnionych od podatku VAT,

* Budynek Gospodarczy do czynności zwolnionych od podatku VAT,

* Budynek Nr 3 do czynności opodatkowanych podatkiem VAT i zwolnionych od podatku VAT,

* Budynek Nr 4 do czynności opodatkowanych podatkiem VAT i zwolnionych od podatku VAT.

Na pytanie Organu "Jeżeli budynek nr 3, budynek nr 4 oraz budynek kotłowni są wykorzystywane do czynności podlegających opodatkowaniu (opodatkowanych i zwolnionych), to czy Wnioskodawca jest w stanie w ramach czynności podlegających opodatkowaniu odrębnie określić kwoty podatku naliczonego związane z czynnościami opodatkowanymi oraz odrębnie z czynnościami zwolnionymi od podatku?", Wnioskodawca wskazał, że Zespół... nie jest w stanie w przypadku czynności opodatkowanych i zwolnionych odrębnie określić kwoty podatku naliczonego.

Wnioskodawca rozlicza podatek naliczony metodą alokacji bezpośredniej, czyli odlicza tylko tę część podatku, którą jest w stanie dokładnie przypisać do sprzedaży opodatkowanej zgodnie z art. 86 ust. 1 i 2 ustawy o VAT.

Natomiast jeśli chodzi o podatek naliczony związany z poszczególnymi kategoriami czynności zwolnionymi i opodatkowanymi Wnioskodawca nie rozlicza ww. podatku na podstawie proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 2-8 ustawy o VAT, ponieważ za rok 2015 nie przekroczyła ona 2%. W związku z tym Wnioskodawca uznał, że proporcja ta wynosi 0% zgodnie z art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy o VAT. Dokładnie proporcja za rok 2015 wynosiła 1,42% i na podstawie art. 90 ust. 4 proporcję tę zaokrąglono w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Wnioskodawca podaje, również proporcję ustaloną za rok 2016, obliczoną w dniu 15 lutego 2017, która wynosi 1,24 czyli 2%. Jednocześnie Wnioskodawca informuje, że jest to wstępnie ustalona proporcja ponieważ księgi rachunkowe ZOZ za rok 2016 nie zostały jeszcze zamknięte. Zostaną zamknięte zgodnie z ustawą o rachunkowości w 85 dniu po dniu bilansowym.

W uzupełnieniu do wniosku z 13 marca 2017 r. Wnioskodawca wyjaśnił, że Zespół... nie ma możliwości odrębnego przypisania żadnych wydatków związanych z inwestycją, o której mowa we wniosku do konkretnych kategorii czynności, tj. opodatkowanych i zwolnionych.

W 2017 r. Zespół... na podstawie art. 90 ust. 10 pkt 2 nadal uznaje, że proporcja określona zgodnie z art. 90 ust. 2 wynosi 0%.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane pismem z 16 lutego 2017 r.):

1. Czy w świetle opisanego stanu faktycznego Wnioskodawca może uznać, że nie ma prawnej możliwości odliczenia podatku naliczonego od podatku należnego w jakiejkolwiek części w związku z zakupami dotyczącymi realizowanej inwestycji?

2. Czy ustalenie podatku naliczonego podlegającego odliczeniu, poprzez wyliczenie procentowego udziału powierzchni, na której prowadzona jest działalność opodatkowana do powierzchni użytkowej ogółem w ww. budynkach będzie można uznać za prawidłowe?

Stanowisko Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowane pismem z 16 lutego 2017 r.):

1. W związku z opisanym stanem faktycznym Wnioskodawca uważa, że ZOZ ma prawną możliwość częściowego odliczenia podatku naliczonego od podatku należnego w związku z zakupami dotyczącymi realizowanej inwestycji.

2. Tak. Zdaniem Wnioskodawcy należy wyliczyć procentowy udział powierzchni, na której prowadzona jest działalność opodatkowana do powierzchni użytkowej ogółem w ww. budynkach i tym procentem wyliczyć wartość podatku podlegającego odliczeniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu VAT. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności nieopodatkowanych podatkiem VAT.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowoprawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Ponadto, podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W przypadku wykonywania w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz zwolnionych z opodatkowania tym podatkiem, należy mieć na uwadze uregulowania zawarte w art. 90 ustawy. Powyższe przepisy stanowią uzupełnienie regulacji art. 86 ustawy.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, to - na mocy art. 90 ust. 2 ustawy - podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy, proporcję, o której mowa w cyt. wyżej ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Przepis art. 90 ust. 4 ustawy stanowi, że proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

W świetle art. 90 ust. 5 ustawy, do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika - używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności.

Zgodnie z art. 90 ust. 6 ustawy, do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu z tytułu transakcji dotyczących:

Przy ustalaniu proporcji zgodnie z ust. 2-6 do obrotu nie wlicza się kwoty podatku (art. 90 ust. 9a ustawy).

Na podstawie art. 90 ust. 10 ustawy, w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

Należy podkreślić, że przepisy zawarte w art. 90 ustawy regulują kwestie związaną z prawem do odliczenia podatku naliczonego w sytuacji, gdy podatnik nabyte towary i usługi wykorzystuje zarówno do wykonywania czynności opodatkowanych VAT, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje. Z tym, że przez "czynności, w związku z którymi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego" należy rozumieć czynności zwolnione od podatku.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Wnioskodawca rozpoczyna realizację inwestycji pn. "Ocieplenie budynku..". W budynkach zostaną przeprowadzone prace termomodernizacyjne, nastąpi wymiana źródła ciepła oraz instalacja kolektorów słonecznych na budynku Kotłowni. Wnioskodawca wykorzystuje budynek Nr 3 oraz budynek Nr 4 do czynności opodatkowanych podatkiem VAT i zwolnionych od podatku VAT. Z kotłowni płynie ciepła woda do następujących obiektów Szpitala: Pawilon Główny, Pawilon Nr 2, Pawilon Nr 3, Pawilon Nr 4 oraz do budynku gospodarczego. Wnioskodawca wykorzystuje budynek Główny do czynności opodatkowanych podatkiem VAT i zwolnionych od podatku VAT, budynek Nr 2 do czynności opodatkowanych podatkiem VAT i zwolnionych od podatku VAT, budynek Gospodarczy do czynności zwolnionych od podatku VAT. Wnioskodawca nie ma możliwości odrębnego przypisania żadnych wydatków związanych z inwestycją, o której mowa we wniosku do konkretnych kategorii czynności, tj. opodatkowanych i zwolnionych. Podatek naliczony związany z poszczególnymi kategoriami czynności zwolnionymi i opodatkowanymi Wnioskodawca nie rozlicza na podstawie proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 2-8 ustawy o VAT, ponieważ za rok 2015 nie przekroczyła ona 2%. W związku z tym Wnioskodawca uznał, że proporcja ta wynosi 0% zgodnie z art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy o VAT. Wnioskodawca podał również proporcję ustaloną za rok 2016, obliczoną w dniu 15 lutego 2017, która wynosi 1,24 czyli 2%. Z opisu sprawy wynika, że w 2017 r. Wnioskodawca na podstawie art. 90 ust. 10 pkt 2 nadal uznaje, że proporcja określona zgodnie z art. 90 ust. 2 wynosi 0%.

Na tle przedstawionego opisu sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia czy Wnioskodawca może uznać, że nie ma prawnej możliwości odliczenia podatku naliczonego od podatku należnego w jakiejkolwiek części w związku z zakupami dotyczącymi realizowanej inwestycji czy też można uznać za prawidłowe ustalenie podatku naliczonego podlegającego odliczeniu, przez wyliczenie procentowego udziału powierzchni, na której prowadzona jest działalność opodatkowana do powierzchni użytkowej ogółem w ww. budynkach.

Analiza powołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że co do zasady, w sytuacji, gdy podatnik wykonuje zarówno czynności zwolnione od podatku, jak i opodatkowane, jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z każdym z tych rodzajów działalności, stosownie do zapisu art. 90 ust. 1 ustawy. Oznacza to, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje jedynie w tym zakresie, w jakim podatek związany jest z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego (opodatkowanymi). Natomiast w sytuacji, gdy nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot podatku związanego z czynnościami opodatkowanymi, w związku z którymi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego, należy stosować art. 90 ust. 2-10 ustawy. W przypadku, gdy proporcja ustalona zgodnie z art. 90 ust. 2-10 ustawy nie przekroczyła 2%, podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0% i wówczas nie odlicza podatku naliczonego od poniesionych w tym okresie wydatków.

Należy tutaj wyjaśnić, że to do podatnika należy uznanie czy proporcja powyższa, w sytuacji gdy nie przekracza 2%, będzie wynosić 0%. Ustawodawca wskazał bowiem wprost, że w sytuacji takiej podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%, przy czym podatnik może z tego uprawnienia skorzystać lub nie. W sytuacji gdy podatnik nie skorzysta z przysługującego mu prawa i nie uzna, że proporcja ta wynosi 0%, będzie miał prawo do odliczenia podatku VAT z zastosowaniem rzeczywistej proporcji w odniesieniu do wszystkich nabyć towarów i usług związanych ze sprzedażą opodatkowaną i zwolnioną, których nie jest w stanie odrębnie przyporządkować do działalności zwolnionej lub opodatkowanej. W sytuacji natomiast, gdy podatnik uzna, że proporcja ta wynosi 0% nie będzie miał prawa do odliczenia podatku.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że ponieważ Wnioskodawca skorzystał z przysługującego mu uprawnienia, określonego przez ustawodawcę w art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy o VAT, i uznał, że proporcja obliczona na podstawie art. 90

ust. 2-8 ustawy o VAT wynosi 0%, to nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zawartego w cenie towarów i usług związanych z działalnością zwolnioną i opodatkowaną, nabytych w związku z realizowaną inwestycją.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym ma on prawną możliwość częściowego odliczenia podatku naliczonego od podatku należnego w związku z zakupami dotyczącymi realizowanej inwestycji jest nieprawidłowe.

Odnosząc się natomiast do kwestii uznania za prawidłowe ustalenie podatku naliczonego podlegającego odliczeniu, przez wyliczenie procentowego udziału powierzchni, na której prowadzona jest działalność opodatkowana do powierzchni użytkowej ogółem w ww. budynkach należy wyjaśnić, że z powołanych wyżej przepisów art. 86 ust. 1 i art. 90 ust. 1 ustawy wynika, że podatnik w momencie nabycia towarów lub usług powinien dokonać ich kwalifikacji do określonych rodzajów sprzedaży, z którymi zakupy te są związane. Najistotniejszym bowiem warunkiem, umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego, jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Podatnik ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji.

W rozpatrywanej sprawie należy zauważyć, że wskazana przez Wnioskodawcę metoda ustalenia podatku naliczonego podlegającego odliczeniu przez wyliczenie procentowego udziału powierzchni, na której prowadzona jest działalność opodatkowana do powierzchni użytkowej ogółem w ww. budynkach nie stanowi bezpośredniej alokacji, lecz jest metodą szacunkową. Przy czym wskazana przez Wnioskodawcę metoda ustalenia podatku naliczonego podlegającego odliczeniu przez wyliczenie procentowego udziału powierzchni, na której prowadzona jest działalność opodatkowana do powierzchni użytkowej ogółem w ww. budynkach nie znajduje podstaw w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług.

Należy zaznaczyć, że w stosunku do kwoty podatku naliczonego związanej z działalnością opodatkowaną podatkiem VAT jak i zwolnioną z opodatkowania tym podatkiem, w sytuacji, gdy podatnik nie ma bezpośredniej możliwości przyporządkowania całości lub części kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, ma on prawo do odliczenia podatku naliczonego w części odpowiadającej kwocie podatku naliczonego obliczonego według proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 2 ustawy i na zasadach wskazanych w dalszych ustępach przepisu art. 90.

Przy czym należy podkreślić, że w przypadku odliczenia podatku naliczonego według proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 2 ustawy, przepisy ustawy o podatku od towarów i usług przewidują jedną metodę rozliczania podatku naliczonego, tj. według obrotu (art. 90 ust. 3 ustawy).

Mając zatem na uwadze powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że wskazana przez Wnioskodawcę metoda ustalenia podatku naliczonego podlegającego odliczeniu przez wyliczenie procentowego udziału powierzchni, na której prowadzona jest działalność opodatkowana do powierzchni użytkowej ogółem w ww. budynkach jest nieprawidłowa.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, który uważa, że należy wyliczyć procentowy udział powierzchni, na której prowadzona jest działalność opodatkowana do powierzchni użytkowej ogółem w ww. budynkach i tym procentem wyliczyć wartość podatku podlegającego odliczeniu jest nieprawidłowe.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, w którym wskazano, że Wnioskodawca na podstawie art. 90 ust. 10 pkt 2 uznaje, że proporcja określona zgodnie z art. 90 ust. 2 wynosi 0%. W związku z powyższym, udzielona odpowiedź traci swą aktualność w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy lub zmiany stanu prawnego.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytań) Wnioskodawcy. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.