2461-IBPP3.4512.580.2016.1.BJ - VAT w zakresie uznania sprzedaży zespołu składników majątkowych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, która nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 25 sierpnia 2016 r. (data złożenia 25 sierpnia 2016 r.), uzupełnionym pismem z 8 listopada 2016 r. (data złożenia 9 listopada 2016 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania sprzedaży zespołu składników majątkowych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT - jest prawidłowe.

W dniu 25 sierpnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania sprzedaży zespołu składników majątkowych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 8 listopada 2016 r. (data złożenia 9 listopada 2016 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 31 października 2016 r. znak: 2461-IBPP3.4512.580.2016.1.BJ.

W przedmiotowym wniosku, uzupełnionym pismem z 8 listopada 2016 r. przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wniosek dotyczy: wydanie interpretacji dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa to jest zespołu składników materialnych i niematerialnych w postaci przedsiębiorstwa restauracyjnego w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT oraz art. 55 kodeksu cywilnego, którego głównymi składnikami:

nieruchomości,

* środki trwałe i wyposażenie restauracji,

* umowy z dostawcami usług i towarów,

* umowy z pracownikami, którzy wraz ze sprzedażą zorganizowanej części przedsiębiorstwa przechodzą na kupującego.

Dnia 1 grudnia 2002 r. małżeństwo A. i B. J. zawarli umowę spółki cywilnej. Niniejsza umowa określała, iż wspólnicy będą prowadzili działalności gospodarczą po nazwą K. P. L. s.c., zaś przedmiotem przedsiębiorstwa spółki będzie działalność gastronomiczna. Wspólnicy zobowiązali się do wniesienia wkładów w postaci nieruchomości gruntowych stanowiących ich współwłasność tj. 1028 m² pgr. XX/22 wpisana w KW nr XXX Sądu Rejonowego w B., 895 m² pgr. XX/21 w KW nr X Sądu Rejonowego w B. oraz 141,25 m² wpisana w KW nr X Sądu Rejonowego w B. o łącznej wartości 160.000 zł.

Pierwotna umowa spółki cywilnej została zmieniona aneksem do umowy z dnia 25 stycznia 2006 r., a także uchwałą wspólników z dnia 28 grudnia 2005 r. Wedle nowego brzmienia umowy, wspólnikami spółki są A. J., B. J., P. J., Ł. J.

Przedmiot działalności został rozszerzony o restauracje i pozostałe placówki gastronomiczne, bary, przygotowywanie i dostarczenia żywności dla odbiorców zewnętrznych, zagospodarowanie i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek, wynajem nieruchomości na własny rachunek, zarządzenia nieruchomościami na zlecenie, a także działalność pomocnicza finansowa i działalność usługowa. Nieruchomości gruntowe stanowiące wkład wspólników zostały przeniesione na nowych wspólników spółki Ł. i P. J., w udziałach odpowiadających wielkościom, w jakich uczestniczą oni w zyskach i stratach spółki, co zgodnie z umową spółki wynosiło 30% A. J., 30% B. J., 20% P. J. oraz 20% Ł. J.

Aktem notarialnym repertorium A nr X/2006 z dnia 23 marca 2006 r. wkłady spółki cywilnej zostały podwyższone poprzez wniesienie do majątku współwłasność nieruchomości niezabudowanej stanowiącej parking dla której prowadzona jest księga wieczysta KW nr X o wartości 110.000 zł. Wspólnicy zobowiązali się przenieść odpowiednio własność i współwłasność nieruchomości zabudowanej dla której prowadzona jest księga wieczysta KW nr X Sądu Rejonowego w B., nieruchomości niezabudowanej, dla której prowadzona jest księga wieczysta KW nr X, księga wieczysta nr KW X A. oraz wynoszącego 5/48 udziału we własności nieruchomości drogowej, dla której prowadzona jest księga wieczysta KW nr Y na wszystkich aktualnych wspólników przedmiotowej spółki. Spółka obecnie prowadzi księgowość w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Przedmiot działalności spółki nie sprowadza się tylko do działalności jednego rodzaju. Występują dwa źródła przychodów tj.

Spółka (wspólnicy) w niedalekiej przyszłości zamierzają sprzedać restaurację wraz z przynależnymi do niej aktywami i zobowiązaniami jako "zorganizowaną część przedsiębiorstwa", stąd niniejszy wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży ww. zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W skład majątku restauracji wchodzą

w restauracji zatrudnionych jest obecnie siedemnastu pracowników, którzy wraz ze sprzedażą zorganizowanej części przedsiębiorstwa przechodzą na kupującego, zobowiązania z licznymi dostawcami towarów czy usług.

W piśmie z 8 listopada 2016 r. Wnioskodawca udzielił następujących informacji:

Obecne trwają rozmowy z kilkoma potencjalnymi nabywcami, gdzie każdy z nich będzie na dzień zbycia podatnikiem VAT czynnym.

W momencie sprzedaży część przedsiębiorstwa będzie organizacyjnie wyodrębniona w istniejącym przedsiębiorstwie, gdyż stanowi odrębny zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej obejmujący aktywa, pracowników, umowy, zobowiązania. Wyodrębnienie organizacyjne przejawia się w tym, że część ta ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej spółki cywilnej jako odrębny kompleks składników tj. odrębne nieruchomości, ruchomości, umowy, zobowiązania.

Odnośnie wyodrębnienia funkcjonalnego - fakt ten przejawia się w tym, że wyodrębniona organizacyjnie część jest w stanie przejąć zadania oraz samodzielnie funkcjonować na rynku (samodzielna restauracja).

Zorganizowana część przedsiębiorstwa jest wydzielona finansowo, gdyż faktycznie jest dokonywane, identyfikowane i przyporządkowanie jej przychodów, kosztów, aktywów i pasywów związanych z tą częścią.

Przy czym należy tutaj podkreślić, że wyodrębnienie finansowe zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie oznacza całkowitej samodzielności finansowej lecz sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Nabywca zorganizowanej części przedsiębiorstwa będzie kontynuował działalność w takim samym zakresie jak zbywca, lub w większym.

Zarówno zbywca, jak i nabywca po planowanej transakcji sprzedaży będą posiadały pełną zdolność do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielne podmioty. Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, stanowi całość pod względem organizacyjnym, finansowym i funkcjonalnym. Przenoszony majątek stanowi zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, który zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. Zorganizowana część, będąca transakcją sprzedaży posiada zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż ww. składników pod postacią zorganizowanej części przedsiębiorstwa powinna być opodatkowana podatkiem VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 55¹ Kodeksu cywilnego przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

Zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy o VAT przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Opisany we wniosku stan faktyczny zespołu składników: nieruchomości, rzeczy ruchome, zobowiązania i inne wartości niematerialne i prawne stanowi odrębny składnik majątku sprzedającego pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, stanowi całość prowadzonej przez sprzedającego działalności gastronomicznej, nie stanowi jednakże wyłącznej działalności sprzedającego. Sprzedawana zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowi wyodrębniony organizacyjnie dział w strukturze sprzedającego. Prowadzona jest ewidencja księgowa umożliwiająca identyfikację i przyporządkowanie przychodów i kosztów związanych z prowadzoną działalnością w wyodrębnionych częściach przedsiębiorstwa i w związku z tym możliwe jest przypisanie ww. składników majątkowych wszystkich należności i zobowiązań.

Wszystkie składniki majątkowe i niemajątkowe wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa są funkcjonalnie związane ze zbywaną zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa. Zespół wszystkich zbywanych składników zorganizowanej części przedsiębiorstwa mogłyby stanowić niezależne przedsiębiorstwo, samodzielnie realizujące cel gospodarczy prowadzonej działalności. Sprzedawana zorganizowana część przedsiębiorstwa może w sposób samodzielny funkcjonować w obrocie gospodarczym bez konieczności podejmowania jakichkolwiek dodatkowych czynności organizacyjnych czy formalnych.

W związku z powyższym zdaniem spółki, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT ww. sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Spółka wystąpiła również o opinię prawną radcy prawnego w powyższej sprawie, która jest zgodna ze stanowiskiem spółki. W załączeniu opinia "Kancelarii Rady Prawnego prof. dr hab. B. D.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Natomiast stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy - przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postaci energii.

Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ustawodawca w ww. przepisie nie zdefiniował, co należy rozumieć pod pojęciem "transakcji zbycia". Uwzględniając zakres przedmiotowy ustawy o podatku od towarów i usług pojęcie to należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia "dostawy towarów" w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. zbycie przedsiębiorstwa obejmuje wszelkie czynności w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem tych czynności, jak właściciel np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aport).

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma on zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Przepis art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, że pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest więc to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące "część przedsiębiorstwa" powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w "istniejącym przedsiębiorstwie", a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto, wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona - obiektywnie oceniając - posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

W związku z powyższym, w rozumieniu przepisów podatkowych, aby określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

O tym, czy nastąpiło zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita Modes Sarl stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie - nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu - do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów.

Mając na uwadze powyższe orzeczenie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości należy stwierdzić, że zawarta w art. 2 pkt 27e ustawy definicja legalna zorganizowanej części przedsiębiorstwa musi być interpretowana przez pryzmat treści art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE i w powiązaniu z rozumieniem pojęcia "przekazania całości lub części majątku", wyłożonym przez Trybunał w ww. orzeczeniu. Trybunał Sprawiedliwości główny nacisk kładzie na badanie konkretnego przypadku, dopuszczając w pewnych przypadkach zbycie samych składników rzeczowych. Tym samym, w myśl orzecznictwa Trybunału, składniki niematerialne nie stanowią konstytutywnego elementu uznania części majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w każdym przypadku. Trybunał uznał, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

Ustawodawca w ww. przepisie nie zdefiniował, co należy rozumieć pod pojęciem "transakcji zbycia". Uwzględniając zakres przedmiotowy ustawy o podatku od towarów i usług pojęcie to należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia "dostawy towarów" w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. zbycie przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części obejmuje wszelkie czynności w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem tych czynności, jak właściciel np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aport). Zbycie przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

Jak wynika z okoliczności sprawy, zamiarem Wnioskodawcy (Spółki) jest sprzedaż restauracji wraz z przynależnymi do niej aktywami i zobowiązaniami jako "zorganizowaną część przedsiębiorstwa". W skład majątku restauracji wchodzą:

Wnioskodawca wskazał, że obecne trwają rozmowy z kilkoma potencjalnymi nabywcami, gdzie każdy z nich będzie na dzień zbycia podatnikiem VAT czynnym. W momencie sprzedaży część przedsiębiorstwa będzie organizacyjnie wyodrębniona w istniejącym przedsiębiorstwie, gdyż stanowi odrębny zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej obejmujący aktywa, pracowników, umowy, zobowiązania. Wyodrębnienie organizacyjne przejawia się w tym, że część ta ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej spółki cywilnej jako odrębny kompleks składników tj. odrębne nieruchomości, ruchomości, umowy, zobowiązania. Odnośnie wyodrębnienia funkcjonalnego - fakt ten przejawia się w tym, że wyodrębniona organizacyjnie część jest w stanie przejąć zadania oraz samodzielnie funkcjonować na rynku (samodzielna restauracja). Zorganizowana część przedsiębiorstwa jest wydzielona finansowo, gdyż faktycznie jest dokonywane, identyfikowane i przyporządkowanie jej przychodów, kosztów, aktywów i pasywów związanych z tą częścią. Zarówno zbywca, jak i nabywca po planowanej transakcji sprzedaży będą posiadały pełną zdolność do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielne podmioty. Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, stanowi całość pod względem organizacyjnym, finansowym i funkcjonalnym. Przenoszony majątek stanowi zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, który zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. Zorganizowana część, będąca transakcją sprzedaży posiada zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Nabywca zorganizowanej części przedsiębiorstwa będzie kontynuował działalność w takim samym zakresie jak zbywca, lub w większym.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego i powołanych regulacji prawnych, a także tez wynikających z orzecznictwa prowadzi do stwierdzenia, że skoro - jak wynika z treści wniosku - zespół składników materialnych i niematerialnych majątku składającego się na działalność gastronomiczną (restauracja) jest wyodrębniony organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie w Spółce i mógłby potencjalnie stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące przypisane mu zadania, to stanowi on zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług. W konsekwencji, planowana czynność sprzedaży ww. zorganizowanej części przedsiębiorstwa, będzie wyłączona z opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 ww. ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Należy zauważyć, że Organ nie dokonuje analizy załączonych dokumentów, a interpretację indywidualną wydaje na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co wynika wprost z przepisu art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.