2461-IBPP3.4512.574.2016.2.MD - Zwolnienie od podatku sprzedaży w trybie bezprzetargowym udziału w nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym na rzecz współwłaścicieli - osób fizycznych - w drodze umowy cywilnoprawnej.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 6 grudnia 2016 r. Izba Skarbowa w Katowicach 2461-IBPP3.4512.574.2016.2.MD Zwolnienie od podatku sprzedaży w trybie bezprzetargowym udziału w nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym na rzecz współwłaścicieli - osób fizycznych - w drodze umowy cywilnoprawnej.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 22 kwietnia 2015 r. (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 18 sierpnia 2016 r. (data wpływu 24 sierpnia 2016 r.) uzupełnionym pismem z 22 listopada 2016 r. (data wpływu 28 listopada 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży przez Wnioskodawcę w trybie bezprzetargowym udziału w nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym na rzecz współwłaścicieli - osób fizycznych - w drodze umowy cywilnoprawnej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 sierpnia 2016 r. wpłynął ww. wniosek, o wydanie interpretacji prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży przez Wnioskodawcę w trybie bezprzetargowym udziału w nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym na rzecz współwłaścicieli - osób fizycznych - w drodze umowy cywilnoprawnej. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 22 listopada 2016 r. (data wpływu 28 listopada 2016 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 14 listopada 2016 r. znak: 2461-IBPP3.4512.574.2016.1.MD.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Nieruchomość składająca się z zabudowanej budynkiem mieszkalnym nr X działki oznaczonej w ewidencji gruntów nr XXX/1 o pow. 1700 m2, położona w obrębie 6 W. jednostka ewidencyjna Y stanowi współwłasność Gminy M. K. w 1/4 części i osoby fizycznej w pozostałej części.

Gmina nabyła prawo własności 1/4 części tej nieruchomości na mocy postanowienia z dnia 23 marca 2016 r. Sądu Rejonowego dla K. - X Wydział I Cywilny o stwierdzeniu nabycia spadku po zmarłej w dniu 15 lutego 2014 r. Pani M. (sygn. akt I Ns XXX/15/N). Prawomocność postanowienia Sądu, o którym wyżej mowa została stwierdzona z dniem 14 kwietnia 2016 r.

Przedmiotowa nieruchomość objęta jest księgą wieczystą.

Zgodnie z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miejscowości W. zatwierdzonego Uchwałą Nr XIV/xx/yy Rady Gminy Y. z dnia 16 czerwca 2008 r. zmienioną Uchwałą nr XXXIV/XXX/10 Rady Gminy Y. z dnia 25 października 2010 r. przedmiotowa nieruchomość położona jest w kontrze terenów oznaczonych symbolem MNr/U - tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, usługowej i zagrodowej.

Działka nr XXX/1 zabudowana jest budynkiem mieszkalnym, jednorodzinnym, wolnostojącym, częściowo podpiwniczonym z poddaszem użytkowym. Przedmiotowy budynek jest drewniany, na betonowych fundamentach, przykryty dachem drewnianym, dwuspadowym, krytym blacho-dachówką o numerze porządkowym X i pow. użytkowej 107,76 m2. Wyżej wymieniony budynek został wzniesiony w 1996 r. na podstawie decyzji o pozwoleniu na budowę wydanej przez Wójta Gminy Y znak: BGK XXX/xx/97 z dnia 23 maja 1994 r.

Pomiędzy zatem pierwszym zasiedleniem wyżej wymienionego budynku, a dostawą w drodze umowy cywilnoprawnej w formie aktu notarialnego upłynie okres znacznie przekraczający 2 lata.

Według posiadanych informacji Gmina nie ponosiła żadnych wydatków na ulepszenie tej nieruchomości w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym i co z tego wynika nie miała prawa do obniżenia kwoty podatku należnego.

Gmina zamierza sprzedać swój udział w wysokości 1/4 części nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym nr XXX, położonej w W. w trybie bezprzetargowym na rzecz współwłaściciela przedmiotowej nieruchomości. Sprzedaż udziału Gminy nastąpi w drodze umowy cywilnoprawnej w formie aktu notarialnego za zapłatą ceny tego udziału ustalonej na podstawie jego wartości rynkowej według stanu rynku nieruchomości i stanu nieruchomości na datę wyceny tj. 21 lipca 2016 r. określonej w operacie szacunkowym sporządzonym przez rzeczoznawcę majątkowego wyłonionego w trybie przepisów prawo zamówień publicznych.

Z dniem 28 października 2016 r. podjęte zostało zarządzenie nr XXX/2016 Prezydenta Miasta w sprawie sprzedaży udziału Gminy w nieruchomości położonej w W. nr x w drodze bezprzetargowej. Stanowiący integralną część niniejszego zarządzenia wykaz obejmujący przedmiotową nieruchomość został podany do publicznej wiadomości na okres od dnia 3 listopada 2016 r. do dnia 23 listopada 2016 r. Po bezskutecznym upływie 6-ciu tygodni od dnia wywieszenia niniejszego wykazu, tj. najwcześniej w dniu 15 grudnia 2016 r. możliwe będzie zawarcie aktu notarialnego - umowy sprzedaży. Zawarcie powołanego wyżej aktu notarialnego winno nastąpić nie później niż do dnia 28 lutego 2017 r.

Wnioskodawca nie dysponuje informacją na temat nadania budynkowi symbolu PKOB, niemniej jednak zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych można go zakwalifikować jako "Budynki mieszkalne jednorodzinne" obejmujące w swej klasie samodzielne budynki takie jak: pawilony, wille, domki wypoczynkowe, leśniczówki, domy mieszkalne w gospodarstwach rolnych, rezydencje wiejskie, domy letnie itp. Symbol PKOB - 1122.

Przedmiotowy budynek mieszkalny posadowiony jest na betonowych fundamentach oraz posiada ściany fundamentowe z bloczków żużlowych na zaprawie cementowo-wapiennej, oblicowane kamieniem. Mając powyższe na uwadze przedmiotowy budynek jest trwale związany z gruntem, nie można go przenieść w inne miejsce bez naruszenia jego konstrukcji.

W dniu 21 listopada 2016 r. Pan Z. (współwłaściciel tej nieruchomości) złożył oświadczenie z którego wynika, iż budynek mieszkalny nr X usytuowany na działce nr XXX/1, położonej w obrębie 6 W., jednostka ewidencyjna Y został wybudowany na podstawie decyzji o pozwoleniu na budowę wydanej przez Wójta Gminy Y. z dnia 23 maja 1994 r., a następnie odebrany pod względem technicznym zgodnie z zatwierdzonym projektem budowlanym do zasiedlenia z dniem 28 czerwca 1996 r. Pierwsze zajęcie (używanie) wyżej wymienionego budynku nastąpiło z dniem 28 czerwca 1996 r. Przedmiotowy budynek używany był wyłącznie na cele mieszkalne przez Pana Z.i Panią J.

Współwłaściciele nieruchomości nie ponieśli wydatków na ulepszenie przedmiotowego budynku w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które były wyższe niż 30% ich wartości początkowej a Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od tych wydatków. W 2013 r. budynek został wyposażony przez Pana Z. w kompletną instalację centralnego ogrzewania oraz nastąpiło ocieplenie całego poddasza, jednakże wydatki te zgodnie ze złożonym oświadczeniem nie przekroczyły 30% wartości początkowej. Przedmiotowy budynek (ani jego część) nie był wykorzystywany w stanie ulepszonym do czynności opodatkowanych.

Budynek położony w W. nr XXX po nabyciu przez Gminę M. K. udziału (1/4 części) w prawie jego własności wykorzystywany był wyłącznie przez współwłaściciela - osobę fizyczną na cele mieszkaniowe. Również obecnie aż do chwili planowanego zbycia przez Gminę wyżej wymienionego udziału na rzecz pozostałego współwłaściciela budynek ten jest i będzie wykorzystywany wyłącznie przez niego na cele mieszkalne.

Wnioskodawca nie wykorzystuje przedmiotowego budynku w prowadzonej działalności gospodarczej.

Jak wyżej wyjaśniono Gmina nie ponosiła wydatków na ulepszenie nieruchomości w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, nie zawierała umów najmu, dzierżawy oraz umów o podobnym charakterze, jak również nigdy nie wykorzystywała budynku w stanie ulepszonym w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Jak już informowano, Gmina nabyła udział w przedmiotowej nieruchomości na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego dla K.- X Wydział I Cywilny z dnia 23 marca 2016 r. sygn. akt I Ns XXX/15/N, w którym Sąd stwierdził, iż spadek po zmarłej w dniu 15 lutego 2014 r. Pani M. na podstawie ustawy z dobrodziejstwem inwentarza nabyła Gmina w całości. Wobec powyższego nabycie to nie podlegało opodatkowaniu, a w momencie nabycia udziału w prawie własności przedmiotowej nieruchomości Gminie nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż udziału Gminy M. K. w nieruchomości zabudowanej budynkiem nr XXX położonej w miejscowości W. na podstawie art. 37 ust. 2 pkt 9 ustawy o gospodarce nieruchomościami w trybie bezprzetargowym na rzecz współwłaściciela nieruchomości - osoby fizycznej w drodze umowy cywilno-prawnej jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług (VAT)?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Sprzedaż udziału Gminy M. K. w wysokości 1/4 części zabudowanej budynkiem nr XXX nieruchomości usytuowanej na działce nr XXX/1 obręb 6. jednostka ewidencyjna Y na podstawie art. 37 ust. 2 pkt 9 ustawy o gospodarce nieruchomościami w trybie bezprzetargowym na rzecz współwłaściciela nieruchomości - osoby fizycznej w drodze umowy cywilno-prawnej jest zwolniona od podatku zgodnie z art. 43 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, będąc stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 traktowana jako dostawa budynków, budowli lub ich części.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się w za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 710 ze. zm.), zwana dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 pkt 6 i 7 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Towarami, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Prawo dopuszcza, aby własność tej samej rzeczy przysługiwała niepodzielnie kilku osobom. Na tym polega współwłasność w świetle art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 380 z późn. zm.). Współwłasność nie jest instytucją samodzielną, lecz stanowi odmianę własności i charakteryzuje się tym, że własność rzeczy (ruchomej lub nieruchomej) przysługuje kilku podmiotom. Do współwłasności stosuje się - jeśli co innego nie wynika z przepisów poświęconych specjalnie tej instytucji - przepisy odnoszące się do własności.

Należy zatem uznać, że udział każdego ze współwłaścicieli jest ze swej istoty szczególną postacią prawną własności.

Z kolei zgodnie z art. 196 k.c. współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. W przypadku współwłasności w częściach ułamkowych każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w rzeczy. Udział wyraża zakres uprawnień współwłaściciela względem rzeczy wspólnej. Współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, jako wyłącznego prawa współwłaściciela, zasadą jest, że każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 k.c.). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział. Współwłaściciele są zatem odrębnymi podmiotami prawa.

W ujęciu cywilistycznym istotą umowy sprzedaży jest to, że sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę. Art. 45 k.c. definiuje rzeczy jako przedmioty materialne.

Zatem, w zakresie pojęcia towarów, jako rzeczy oraz ich części, mieści się współwłasność jako prawo do rzeczy wspólnej. Wobec powyższego, towarem jest udział w prawie własności nieruchomości.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak stanowi art. 15 ust. 6 ww. ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itd.

Tym samym wobec powyższych przepisów, zbycie nieruchomości lub zbycie udziału w prawie własności nieruchomości dokonywane przez podatnika traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów i na mocy art. 5 ust. 1 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem sprzedaż udziału w prawie własności budynku wraz z gruntem, na którym jest posadowiony - co do zasady - podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Przy czym, na mocy art. 146a pkt 1 ww. ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednak zarówno w treści ustawy jak i w przepisach wykonawczych do niej przewidziane zostały zwolnienia od podatku oraz obniżone stawki podatku VAT.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a.

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b.

pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Jednocześnie, w świetle definicji zawartej w art. 2 pkt 14 ustawy, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

a.

wybudowaniu lub

b.

ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich powstało pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

W kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2014 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd stwierdził, że "Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako "pierwsze zajęcie budynku, używanie". Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT".

Jak wynika z powyższego "pierwsze zasiedlenie" budynku (po jego wybudowaniu) należy rozumieć szeroko jako pierwsze zajęcie budynku, używanie, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej. Powyższa kwestia przedstawia się inaczej w sytuacji, gdy budynek został ulepszony, a wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej obiektu. Wówczas bowiem, aby nastąpiło pierwsze zasiedlenie budynku - zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy w zw. z art. 12 ust. 2 zdanie drugie Dyrektywy 2006/112/WE Rady - musi dojść do oddania obiektu po ulepszeniu do użytkowania w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu (np. w najem).

Ponadto stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

a.

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego;

b.

dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

a.

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b.

dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Przy czym wskazać należy, iż zgodnie z art. 43 ust. 7a ustawy o VAT, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a tej ustawy stanie się bezzasadne.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy, w myśl którego w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Zatem co do zasady, grunt (będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki/budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii opodatkowania sprzedaży przez Wnioskodawcę w trybie bezprzetargowym udziału w nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym na rzecz współwłaściciela w drodze umowy cywilnoprawnej.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że nieruchomość składająca się z zabudowanej budynkiem mieszkalnym działki nr XXX/1 o pow. 1700 m2 stanowi współwłasność Gminy w 1/4 udziału i osoby fizycznej w pozostałej części. Budynek został wniesiony w 1996 r. na podstawie decyzji o pozwoleniu na budowę wydanej przez Wójta Gminy Y. Wnioskodawca wskazał, że pierwsze zajęcie (używanie) wskazanego we wniosku budynku nastąpiło z dniem 28 czerwca 1996 r. Przedmiotowy budynek używany był wyłącznie na cele mieszkalne przez Pana Z. i Panią J. Współwłaściciele nieruchomości nie ponieśli wydatków na ulepszenie przedmiotowego budynku w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które były wyższe niż 30% ich wartości początkowej a Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od tych wydatków. W 2013 r. budynek został wyposażony przez Pana Z. w kompletną instalację centralnego ogrzewania oraz nastąpiło ocieplenie całego poddasza, jednakże wydatki te zgodnie ze złożonym oświadczeniem nie przekroczyły 30% wartości początkowej. Gmina nabyła prawo własności 1/4 części tej nieruchomości na mocy postanowienia z dnia 23 marca 2016 r. Sądu Rejonowego dla K. - X Wydział I Cywilny o stwierdzeniu nabycia spadku po zmarłej w dniu 15 lutego 2014 r. Marii Wojas. Nabycie udziału prze Gminę nie podlegało opodatkowaniu, a w momencie nabycia udziału w prawie własności przedmiotowej nieruchomości Gminie nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, zatem nie został on naliczony ani nie przysługiwało prawo do jego odliczenia. Gmina wskazała również, że nie ponosiła żadnych ulepszeń nieruchomości w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym i co z tego wynika nie miała prawa do obniżenia kwoty podatku należnego.

Odnosząc się do powyższych informacji należy stwierdzić, że do pierwszego zasiedlenia doszło w dniu 28 czerwca 1996 r. w momencie oddania budynku do użytkowania. Przedmiotowy budynek używany był wyłącznie na cele mieszkalne przez Pana Z. i Panią J. Współwłaściciele nieruchomości nie ponieśli wydatków na ulepszenie przedmiotowego budynku w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które były wyższe niż 30% ich wartości początkowej. Gmina nie ponosiła wydatków na ulepszenie nieruchomości w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Gminie w momencie nabycia udziału w prawie własności przedmiotowej nieruchomości w drodze postanowienia sądu nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Tym samym planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż udziału ww. budynku będzie dokonana w okresie dłuższym niż dwa lata od pierwszego zasiedlenia zatem planowana sprzedaż przez Wnioskodawcę udziału w budynku mieszkalnym objęta będzie zwolnieniem określonym w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, bowiem w odniesieniu do tego obiektu doszło już do jego pierwszego zasiedlenia w momencie oddania budynku do użytkowania tj. 28 czerwca 1996 r., i pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a planowaną jego sprzedażą upłynie okres dłuższy niż 2 lata.

W tej sytuacji badanie przesłanek dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT, wynikających z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, jest bezzasadne.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 32-065 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl