2461-IBPP3.4512.51.2017.1.MD

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, ze. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 stycznia 2017 r. (data wpływu 24 stycznia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy w stosunku do dochodów otrzymywanych przez Powiat (Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie) w postaci:

* środków na obsługę realizacji zadania z zakresu rehabilitacji zawodowej i społecznej osób niepełnosprawnych,

* środków na promocję, ewaluację i obsługę realizacji programu pn. "...",

* środków na obsługę realizacji programu pn. ".....",

ma zastosowanie art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług - jest prawidłowe.

W dniu 24 stycznia 2017 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy w stosunku do dochodów otrzymywanych przez Powiat (Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie) w postaci środków na obsługę realizacji zadania z zakresu rehabilitacji zawodowej i społecznej osób niepełnosprawnych oraz środków na promocję, ewaluację i obsługę realizacji programu pn. "....", a także środków na obsługę realizacji programu, pn. "...." ma zastosowanie art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Powiat jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT. W związku z wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 29 września 2015 r. w sprawie C-276/14 Gmina przeciwko Ministrowi Finansów oraz uchwałą Naczelnego Sądu Administracyjnego z 26 października 2015 r. sygn. akt I FPS 4/15, samorządowe jednostki budżetowe nie posiadają odrębności podatkowej na gruncie przepisów o VAT.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 3, 3a, 4, 5 ustawy o samorządzie powiatowym "Powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnym w zakresie pomocy społecznej, wspierania rodziny i systemu pieczy zastępczej, polityki prorodzinnej, wspierania osób niepełnosprawnych."

Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie (PCPR) jest powiatową jednostką budżetową przy udziale, której Powiat realizuje określone zadania z zakresu pomocy społecznej jak również rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudniania osób niepełnosprawnych na rzecz mieszkańców Powiatu.

Zadania statutowe jednostki określają następujące akty prawne:

* ustawa o pomocy społecznej,

* ustawa o systemie pieczy zastępczej,

* ustawa o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie,

* ustawa o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych.

Zadania z zakresu rehabilitacji osób niepełnosprawnych realizowane są w następujący sposób:

1. wykonując zadania zgodnie z art. 35a ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2046) w zakresie opisanym wskazaną ustawą w tym m.in. podejmowanie działań zmierzających do ograniczenia skutków niepełnosprawności, dofinansowaniem uczestnictwa osób niepełnosprawnych i ich opiekunów w turnusach rehabilitacyjnych, zaopatrzeniem w sprzęt rehabilitacyjny, przedmioty ortopedyczne i środki pomocnicze przyznawane osobom niepełnosprawnym, likwidacją barier architektonicznych, w komunikowaniu się i technicznych, w związku z indywidualnymi potrzebami osób niepełnosprawnych, dofinansowaniem kosztów tworzenia i działania warsztatów terapii zajęciowej.

Zgodnie z art. 48 ust. 1 pkt 1 środki funduszu są przekazywane przez Prezesa Zarządu Funduszu według algorytmu określonego Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 13 maja 2003 r. w sprawie algorytmu przekazywania środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych samorządom wojewódzkim i powiatowym. W związku z § 7 ust. 1 rozporządzenia środki funduszu powiększa się o faktycznie poniesione koszty obsługi zadań realizowanych przez samorząd, jednak nie więcej niż o 2,5% środków wykorzystanych na realizację zadań. Koszty obsługi tych zadań stanowią dochód Powiatu.

2. Program ".....", w którym podstawą przekazania środków na realizację programu jest umowa zawarta pomiędzy PFRON a samorządem powiatowym. Otrzymane środki mogą być przez Realizatora, czyli Powiat wykorzystane wyłącznie w celu dostarczenia pomocy finansowej osobom niepełnosprawnym, spełniającym warunki uczestnictwa w programie. Zgodnie z zawartą umową PFRON przekazuje środki na:

* realizację programu czyli m.in. na likwidację barier utrudniających aktywizację społeczną i zawodową, pomoc w uzyskaniu wykształcenia na poziomie wyższym,

* środki na obsługę realizacji programu oraz na promocję i ewaluację programu, z których Realizator programu, czyli Powiat pokrywa wydatki rzeczowe i osobowe, związane z działaniami, na które środki te zostały przeznaczone. Środki na obsługę, promocję i ewaluację programu stanowią dochód Powiatu

3. Program ".....", do którego podstawą prawną uruchomienia i realizacji programu jest art. 47 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2046). Celem programu jest wyrównywanie szans oraz zwiększenie dostępu osób niepełnosprawnych do rehabilitacji zawodowej i społecznej ze szczególnym uwzględnieniem osób zamieszkujących regiony słabiej rozwinięte gospodarczo i społecznie m.in. przez:

* zwiększenie dostępności dla osób niepełnosprawnych urzędów, placówek edukacyjnych oraz środowiskowych domów samopomocy;

* zwiększenie możliwości uzyskania wsparcia dla projektów gmin i powiatów oraz organizacji pozarządowych dotyczących aktywizacji i/lub integracji osób niepełnosprawnych;

* zmniejszenie barier transportowych, które napotykają osoby niepełnosprawne;

* zwiększenie dostępności warsztatów terapii zajęciowej dla osób niepełnosprawnych na terenach powiatów pozbawionych tych placówek;

* zwiększenie aktywności samorządów powiatowych w działaniach dotyczących aktywizacji zawodowej osób niepełnosprawnych.

Podstawą przekazania środków na realizację Programu "Wyrównywania Różnic Między Regionami" jest umowa zawarta pomiędzy PFRON, a samorządem powiatowym. W przypadku tego programu środki funduszu również powiększa się o faktycznie poniesione koszty obsługi zadań realizowanych przez samorząd. Koszty obsługi tych zadań stanowią dochód Powiatu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

1. Czy w stosunku do dochodów otrzymywanych przez Powiat (powiatowe centrum pomocy rodzinie) w postaci środków na obsługę realizacji zadania z zakresu rehabilitacji zawodowej i społecznej osób niepełnosprawnych, na które wysokość otrzymanych środków określona jest według algorytmu ma zastosowanie art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług?

2. Czy w stosunku do dochodów otrzymywanych przez Powiat (powiatowe centrum pomocy rodzinie) w postaci środków na obsługę realizacji programu, promocję i ewaluację programu pod nazwą "...." ma zastosowanie art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług?

3. Czy w stosunku do dochodów otrzymywanych przez Powiat (powiatowe centrum pomocy rodzinie) w postaci środków na obsługę realizacji programu, pod nazwą "...." ma zastosowanie art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.) podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2 bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Wyłączenie z grona podatników VAT organów władzy publicznej jest możliwe tylko wtedy, gdy wykonują one czynności w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji państwowych np. w zakresie administracji wówczas wyłączenie z opodatkowania nie prowadzi do naruszenia zasad konkurencji.

Wysokość środków, które Powiat otrzymuje na realizację poszczególnych zadań i programów:

* w przypadku środków z pkt 1 jest wyliczona wg wzoru algorytmu, uzależniona jest m.in. od liczby osób niepełnosprawnych bezrobotnych i osób niepełnosprawnych poszukujących pracy zgodnie z § 4 rozporządzenia rady ministrów z dnia 13 maja 2003 r. w sprawie algorytmu przekazywania środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych samorządom wojewódzkim i powiatowym;

* w przypadku środków otrzymywanych na program "...." wysokość środków ustalana jest corocznie w planie finansowym PFRON, który podejmuje decyzje o podziale środków finansowych przeznaczonych na realizację modułów programu z uwzględnieniem liczby osób niepełnosprawnych spełniających warunki uczestnictwa w programie (stopień niepełnosprawności), które zamieszkują na terenie powiatu z uwzględnieniem danych z realizacji dofinansowań w roku poprzednim;

* w przypadku programu "......" środki Funduszu w wysokości 30% wydatków, przeznacza się na realizację działań wyrównywania różnic między regionami w szczególności w jednostkach samorządu terytorialnego na terenie, których stopa bezrobocia jest wyższa niż 110% zgodnie z art. 47 ust. 1 pkt 1 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych.

Dochody, które Powiat otrzymuje w związku z realizacją ww. zadań i programów są z drugiej strony kosztami wynagrodzeń osobowych na obsługę i ewaluację programu, a także na jego promocję.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy zdaniem Wnioskodawcy do dochodów otrzymywanych przez Powiat, (powiatowe centrum pomocy rodzinie), w postaci środków na obsługę realizacji zadania z zakresu rehabilitacji zawodowej i społecznej osób niepełnosprawnych, na które wysokość otrzymanych środków określona jest według algorytmu, a także do dochodów w postaci środków na obsługę realizacji programu, promocję i ewaluację programu pod nazwą......", "......" ma zastosowanie art. 15 ust. 6 ustawy o VAT ponieważ działalność jest wykonywana przez podmiot prawa publicznego w celu sprawowania władzy publicznej, tj. dla realizacji nałożonych ustawami zadań, dla wykonywania których organy te zostały powołane.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie wskazać należy, że zgodnie z art. 3 ustawy z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (Dz. U. , poz. 1454), zwanej dalej ustawą z dnia 5 września 2016 r., jednostka samorządu terytorialnego jest obowiązana do podjęcia rozliczania podatku wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi najpóźniej od dnia 1 stycznia 2017 r.

W myśl art. 4 ustawy z dnia 5 września 2016 r., jednostka samorządu terytorialnego, której jednostki organizacyjne rozliczały się jako odrębni podatnicy, wstępuje z dniem podjęcia rozliczania podatku wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi we wszystkie przewidziane w przepisach dotyczących podatku prawa i obowiązki jednostek organizacyjnych.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Z cytowanych wyżej przepisów ustawy wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu niebędące dostawą towarów.

Zauważyć należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z tym, usługa podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością, a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Stwierdzić należy, że nie każda czynność, która stanowi dostawę towarów lub świadczenie usług w rozumieniu art. 7 i art. 8 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność będzie opodatkowana podatkiem VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie natomiast do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jako, że jednostki samorządu terytorialnego są wyposażone w osobowość prawną oraz w określonym zakresie wykonują samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, należy uznać, że spełniają zawartą w tym przepisie definicję podatnika VAT. Oznacza to, że w zakresie czynności cywilnoprawnych dokonywanych przez jednostki samorządu terytorialnego, nawet, gdy dotyczą one zadań własnych gmin lub powiatów, podmioty te powinny być uznawane za podatników VAT. Zatem, w przypadku, gdy Powiat wykonuje czynności na podstawie umów cywilnoprawnych, tj. na warunkach

i w okolicznościach właściwych również dla podmiotów prowadzących działalność gospodarczą - powinna być traktowana jako podatnik VAT, gdyż w przedmiotowym zakresie działa de facto w sposób analogiczny do tych podmiotów.

Aby określić możliwość zastosowania art. 15 ust. 6 ustawy, który wyłącza organy władzy publicznej (oraz urzędy obsługujące te organy) z definicji podatnika VAT, konieczne jest określenie czy zadania realizowane przez Powiat są zadaniami, dla których Powiat został powołany w ramach reżimu publicznoprawnego, czy też są to czynności wykonywane na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Powyższe oznacza, że decydującą przesłanką przesądzającą o uznaniu bądź nieuznaniu organu władzy publicznej za podatnika VAT będzie zachowanie się tego organu jako organu władzy publicznej, bądź jako podatnika w stosunku do określonych świadczeń.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy z kategorii podatników ma charakter wyłączenia podmiotowo-przedmiotowego.

Aby to wyłączenie miało miejsce, muszą zostać spełnione dwa warunki:

Wyłączenie z grona podatników VAT organów władzy publicznej jest możliwe tylko wtedy, gdy wykonują one czynności w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji państwowych np. w zakresie administracji, sądownictwa, obrony narodowej. Wówczas wyłączenie z opodatkowania nie prowadzi do naruszenia zasad konkurencji. Organy władzy publicznej są podatnikami VAT jedynie w zakresie czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych.

Konieczność spełniania dwóch warunków wyłączających organy publiczne z opodatkowania VAT (wykonywanie czynności przez organ podlegający prawu publicznemu oraz wykonywanie danej czynności przez podmiot działający w charakterze organu publicznego w odniesieniu do tej czynności) była wielokrotnie podkreślana przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Jak stwierdził TSUE w orzeczeniu w sprawie C-4/89 - Comune di Carpaneto Piascentino i inni a Ufficio provinciale imposta sul valore aggiunto di Piacenza - art. 4 (5) VI Dyrektywy należy interpretować w taki sposób, aby czynności wykonywane przez organy publiczne w rozumieniu tego przepisu stanowiły czynności wykonywane przez organy prawa publicznego podlegające szczególnym zasadom prawnym mającym do nich zastosowanie. Drugi akapit tej regulacji należy natomiast interpretować w taki sposób, aby Państwa Członkowskie zobowiązane były zapewnić, by organy prawa publicznego traktowane były jak podatnicy w związku z czynnościami wykonywanymi w charakterze organów publicznych w przypadku, gdy czynności te mogą być również podejmowane w ramach działalności konkurencyjnych przez przedsiębiorców prywatnych, jeśli traktowanie tych organów jako podmiotów nieposiadających statusu podatnika mogłoby prowadzić do istotnego naruszenia zasad konkurencji.

Wyłączenie organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy stanowi odstępstwo od zasady powszechności opodatkowania i jako takie musi być ściśle interpretowane.

Dokonując wykładni art. 15 ust. 6 ustawy należy więc rozgraniczyć sferę imperium, która została wyłączona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług od sfery dominium, w której stosownie do wskazanych wyżej przepisów, organy powinny być traktowane jak podatnicy tego podatku.

Innymi słowy organ (urząd obsługujący ten organ) będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach - gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań (co wynika z pierwszej części art. 15 ust. 6 ustawy) oraz gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych. Stąd też, aby uznać, że organ działa w zakresie swoich funkcji ustawowych i jednocześnie nie korzysta z formy cywilistycznej musi zaistnieć sytuacja tego rodzaju, że przy realizacji danego zadania - określonej prawem czynności wykonywanej w interesie publicznym, organ ten wyposażony jest we władztwo publiczne, tj. występuje w pozycji nadrzędnej w stosunku do innych podmiotów uczestniczących w danej czynności.

W tym miejscu należy podkreślić, że z uwagi na swą specyfikę jednostki samorządu terytorialnego nie są podmiotami zrównanymi z komercyjnymi przedsiębiorcami. Powyższe wynika chociażby z racji uprzywilejowania tych jednostek poprzez treść art. 15 ust. 6 ustawy i nieuznawania ich za podatnika w określonych okolicznościach, tj. w przypadku działania w charakterze organu władzy publicznej, którego przymiotu komercyjny przedsiębiorca nie posiada i którego działalność, co do zasady, jest opodatkowana w całości. Z tego też względu rozpatrując w zakresie podatku VAT kwestie uprawnień i obowiązków podmiotów takich jak jednostki samorządu terytorialnego należy mieć na względzie okoliczność, że podmioty te - co do zasady - w odniesieniu do niektórych czynności występują jako organ władzy publicznej i nie są uznawane za podatników stosownie do ww. art. 15 ust. 6 ustawy.

Powiat, w rozumieniu ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym

(tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 814 z późn. zm.), jest jednostką samorządu terytorialnego. Posiada osobowość prawną i wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 5 cyt. wyżej ustawy, powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnym w zakresie wspierania osób niepełnosprawnych.

W myśl art. 6 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie powiatowym, w celu wykonywania zadań powiat może tworzyć jednostki organizacyjne i zawierać umowy z innymi podmiotami.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy dotyczących ustalenia czy w stosunku do dochodów otrzymywanych przez Powiat (PCPR) w postaci środków na obsługę realizacji zadania z zakresu rehabilitacji zawodowej i społecznej osób niepełnosprawnych, a także środków na obsługę realizacji programu, promocję i ewaluację programu pn. "....." oraz środków na obsługę realizacji programu, pn. "...." mają zastosowanie przepisy art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług należy wskazać, że zadania z zakresu rehabilitacji zawodowej i społecznej (które mieszczą się w obszarze wspierania osób niepełnosprawnych), których realizacja jest kompetencją Powiatu zostały określone w przepisach ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 2041, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy rehabilitacja osób niepełnosprawnych oznacza zespół działań, w szczególności organizacyjnych, leczniczych, psychologicznych, technicznych, szkoleniowych, edukacyjnych i społecznych, zmierzających do osiągnięcia, przy aktywnym uczestnictwie tych osób, możliwie najwyższego poziomu ich funkcjonowania, jakości życia i integracji społecznej.

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy rehabilitacja lecznicza osób niepełnosprawnych odbywa się na podstawie odrębnych przepisów.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy rehabilitacja zawodowa ma na celu ułatwienie osobie niepełnosprawnej uzyskania i utrzymania odpowiedniego zatrudnienia i awansu zawodowego przez umożliwienie jej korzystania z poradnictwa zawodowego, szkolenia zawodowego i pośrednictwa pracy.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy rehabilitacja społeczna ma na celu umożliwianie osobom niepełnosprawnym uczestnictwa w życiu społecznym.

Jak wynika z art. 9 ust. 2 ustawy rehabilitacja społeczna realizowana jest przede wszystkim przez:

W myśl art. 35a. ust. 1 ustawy do zadań powiatu należy:

6a. finansowanie z Funduszu wydatków na instrumenty lub usługi rynku pracy określone w ustawie o promocji, w odniesieniu do osób niepełnosprawnych zarejestrowanych jako poszukujące pracy niepozostające w zatrudnieniu;

9a. przyznawanie środków, o których mowa w art. 12a;

9b.realizacja zadań, o których mowa w art. 26, art. 26d i art. 26e;

9c.zlecanie zadań zgodnie z art. 36;

Jak wynika z art. 35a ust. 2 pkt 1 ustawy zadania, o których mowa w ust. 1 w pkt 1 lit. a i c, pkt 6 oraz w pkt 9c w części dotyczącej rehabilitacji społecznej osób niepełnosprawnych, a także w pkt 4, 5, 7 i 8 - są realizowane przez powiatowe centra pomocy rodzinie;

Stosownie do art. 35a ust. 2 pkt 2 zadania, o których mowa w ust. 1 w pkt 1 lit. b i c, pkt 6 oraz w pkt 9c w części dotyczącej rehabilitacji zawodowej osób niepełnosprawnych, a także

w pkt 9-9b oraz 10-13 - są realizowane przez powiatowe urzędy pracy.

Artykuł 35a ust. 3 ustawy określa, że Rada powiatu w formie uchwały określa zadania, na które przeznacza środki określone w art. 48 ust. 1 pkt 1.

W myśl art. 35a ust. 4 ustawy Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje zadań, o których mowa w ust. 1, które mogą być finansowane ze środków Funduszu, uwzględniając w szczególności wymagania, jakie powinny spełniać podmioty ubiegające się o dofinansowanie tych zadań, a także tryb postępowania i zasady ich dofinansowania ze środków Funduszu.

Fundusz zgodnie z art. 45 ust. 1 i 2 ustawy, jest państwowym funduszem celowym, w rozumieniu przepisów o finansach publicznych, z zastrzeżeniem ust. 2a oraz posiada osobowość prawną.

W myśl art. 47 ust. 1 ustawy środki Funduszu, w wysokości do 30% wydatków, przeznacza się na:

1. realizację działań wyrównujących różnice między regionami, w szczególności w jednostkach samorządu terytorialnego, na terenie których stopa bezrobocia jest wyższa niż 110% średniej stopy bezrobocia w kraju lub nie utworzono warsztatu terapii zajęciowej albo zakładu aktywności zawodowej;

1a. zadania z zakresu rehabilitacji zawodowej i społecznej osób niepełnosprawnych realizowane przez fundacje i organizacje pozarządowe;

Jak wynika z art. 48 ust. 1 pkt 1 środki Funduszu są przekazywane przez Prezesa Zarządu tego Funduszu:

Jak wynika z art. 54 ust. 3 ustawy ze środków Funduszu pokrywane są koszty obsługi zadań realizowanych przez samorządy powiatowe i wojewódzkie w wysokości faktycznie poniesionej, nie więcej niż 2,5% środków wykorzystanych na realizację zadań, o których mowa w art. 48 ust. 1 pkt 1.

Z treści wniosku wynika, że Powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnym m.in. w zakresie wspierania osób niepełnosprawnych.

Powiat przy udziale Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie (PCPR), które jest powiatową jednostką budżetową realizuje określone zadania z zakresu m.in. rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudniania osób niepełnosprawnych na rzecz mieszkańców Powiatu.

Zadania z zakresu rehabilitacji osób niepełnosprawnych realizuje wykonując zadania zgodnie z art. 35a ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych. Jak wskazał Wnioskodawca zgodnie z art. 48 ust. 1 pkt 1 ustawy środki funduszu są przekazywane przez Prezesa Zarządu Funduszu według algorytmu określonego Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 13 maja 2003 r. W związku

z § 7 ust. 1 rozporządzenia środki funduszu powiększa się o faktycznie poniesione koszty obsługi zadań realizowanych przez samorząd, jednak nie więcej niż o 2,5% środków wykorzystanych na realizację zadań. Koszty obsługi tych zadań stanowią dochód Powiatu. Ponadto z opisu sprawy wynika, że Powiat (PCPR) realizuje program "....", w którym podstawą przekazania środków na realizację programu jest umowa zawarta pomiędzy PFRON, a samorządem powiatowym. Otrzymane środki mogą być przez Powiat wykorzystane wyłącznie w celu dostarczenia pomocy finansowej osobom niepełnosprawnym, spełniającym warunki uczestnictwa w programie. Zgodnie z zawartą umową PFRON przekazuje środki na realizację programu tj. na likwidację barier utrudniających aktywizację społeczną i zawodową, pomoc w uzyskaniu wykształcenia na poziomie wyższym, oraz na obsługę realizacji programu a także na promocję i ewaluację programu, z których Powiat pokrywa wydatki rzeczowe i osobowe, związane z działaniami, na które środki te zostały przeznaczone. Powiat realizuje również program "....", którego podstawą prawną uruchomienia i realizacji jest art. 47 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. Celem programu jest wyrównywanie szans oraz zwiększenie dostępu osób niepełnosprawnych do rehabilitacji zawodowej i społecznej ze szczególnym uwzględnieniem osób zamieszkujących regiony słabiej rozwinięte gospodarczo i społecznie

Powołany na wstępie niniejszej interpretacji przepis art. 15 ust. 6 ustawy wyłącza z opodatkowania organy podlegające prawu publicznemu, jeżeli prowadzą daną działalność jako organy publiczne, nawet wtedy, gdy pobierają z tytułu tej działalności wynagrodzenie. Czynności, w których organy te uczestniczą jako organy publiczne, to określone prawem czynności wykonywane w interesie publicznym. Zatem czynności, w stosunku do których organy publiczne nie są traktowane jako podatnicy, to czynności wykonywane przez nie w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji państwowych, a także czynności, do których wykonywania są uprawnione wyłącznie organy publiczne.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami należy stwierdzić, że generalnie organy oraz urzędy publiczne są uznawane za podatników. Dotyczy to jednakże tylko tej sfery, w której faktycznie występuje konsumpcja oraz gdzie podmioty te mogą konkurować z podmiotami prawa prywatnego.

Kryterium decydującym o uznaniu organu (urzędu) władzy publicznej za podatnika VAT jest zachowywanie się nie jak organ władzy, lecz jak podmiot gospodarczy (przedsiębiorca) w stosunku do określonych transakcji lub czynności. Szczególnie jest to uzasadnione w tych przypadkach, gdzie identyczne czynności lub bardzo zbliżone czynności bądź też transakcje mogą być wykonywane przez podmioty prywatne (np. przedsiębiorców).

Analiza zacytowanych przepisów w odniesieniu do opisu sprawy wskazuje, że Wnioskodawca (PCPR) wykonuje ustawowo określone dla jednostek samorządu terytorialnego zadania z zakresu wspierania osób niepełnosprawnych. Z regulacji prawnych tej ustawy wynika, że zadania powiatu w zakresie rehabilitacji społecznej osób niepełnosprawnych, a także zadania wskazane w pkt 4, 5, 7 i 8 art. 35a ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych są realizowane przez powiatowe centra pomocy rodzinie. Powyższe wskazuje, że działalność ta jest wykonywana w ramach właściwego dla tych organów reżimu publicznoprawnego. Działania w zakresie wspierania osób niepełnosprawnych są wykonywane w ramach funkcji publicznych i nie są działaniami podejmowanymi przez Wnioskodawcę na tych samych warunkach prawnych co prywatni przedsiębiorcy. Zatem stwierdzić należy, że realizowane przez Wnioskodawcę ustawowo określone zadania, są formą sprawowania władztwa publicznego. Czynności te mają charakter publicznoprawny, a nie cywilnoprawny, a sposób i zakres ich realizacji jest ściśle określony w przepisach prawa.

Tym samym należy stwierdzić, że otrzymywanie przez Powiat środków na realizację programów z zakresu rehabilitacji osób niepełnosprawnych oraz programów pn. "....." oraz "...." na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług nie będzie podlegać opodatkowaniu. Środki otrzymane z Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (PFRON) przeznaczone na obsługę programów wskazanych w opisie sprawy są środkami na pokrycie kosztów zadań wynikających z przepisów nałożonych na jednostki samorządu terytorialnego przez odrębne przepisy prawa tj. ustawę o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych.

W kontekście przytoczonych regulacji dodatkowego zauważenia wymaga, że podejmowanie działań dotyczących rozwiązywania problemów osób niepełnosprawnych należy do zadań własnych powiatu (art. 35a ust. 1 pkt 1 ustawy). Stanowi zatem przejaw działań powiatu w zakresie których wykonuje on swoje zadania w charakterze organu władzy publicznej.

Podsumowując stwierdzić należy, że realizowane przez Wnioskodawcę ustawowo określone zadania wspierania osób niepełnosprawnych, na które otrzymuje środki z Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych wskazane we wniosku są formą sprawowania władztwa publicznego.

Zatem realizując zadania, nałożone ustawą o samorządzie powiatowym oraz ustawą o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, do realizacji m.in. których powiat został powołany, które to zadania nie są wykonywane na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych, Wnioskodawca korzysta z wyłączenia z opodatkowania na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług. Tym samym czynności te należy traktować jako czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zaznaczyć należy, że w przypadku zmiany stanu prawnego lub zmiany któregokolwiek elementu zdarzenia przyszłego, udzielona interpretacja traci aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.