2461-IBPP3.4512.195.2017.1.AW - Brak możliwości odliczenia podatku VAT w całości lub w części w odniesieniu do projektu ogłoszonego przez Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi dla partnerów Krajowej Sieci Obszarów Wiejskich, który będzie realizowany przez Gminny Ośrodek Kultury w 2017 r.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 18 maja 2017 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 2461-IBPP3.4512.195.2017.1.AW Brak możliwości odliczenia podatku VAT w całości lub w części w odniesieniu do projektu ogłoszonego przez Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi dla partnerów Krajowej Sieci Obszarów Wiejskich, który będzie realizowany przez Gminny Ośrodek Kultury w 2017 r.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 201 z późn. zm.) oraz art. 223 § 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1948 z późn. zm.) - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 10 lutego 2017 r. (data wpływu 23 lutego 2017 r.), uzupełnionym pismem z 18 kwietnia 2017 r. (data wpływu 21 kwietnia 2017 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odliczenia podatku VAT w całości lub w części w odniesieniu do projektu ogłoszonego przez Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi dla partnerów Krajowej Sieci Obszarów Wiejskich, który będzie realizowany przez Gminny Ośrodek Kultury w 2017 r. - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 lutego 2017 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odliczenia podatku VAT w całości lub w części w odniesieniu do projektu ogłoszonego przez Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi dla partnerów Krajowej Sieci Obszarów Wiejskich, który będzie realizowany przez Gminny Ośrodek Kultury w 2017 r. Wniosek został uzupełniony pismem z 18 kwietnia 2017 r. (data wpływu 21 kwietnia 2017 r.).

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Gminny Ośrodek Kultury jest samorządową instytucją, której organizatorem jest Gmina. Gminny Ośrodek Kultury realizuje swoje cele statutowe w rozumieniu Uchwały Rady Miejskiej, w sprawie zatwierdzenia Statutu Gminnego Ośrodka Kultury.

Gminny Ośrodek Kultury nie jest podatnikiem podatku VAT oraz nie figuruje w ewidencji podatników podatku VAT. Gminny Ośrodek Kultury złożył wniosek o dofinansowanie projektu, w odpowiedzi na nabór wniosków ogłoszony przez Ministerstwo Rolnictwo i Rozwoju Wsi dla partnerów Krajowej Sieci Obszarów Wiejskich na wybór operacji, które będą realizowane w 2017 r.

Złożony projekt obejmuje następujące działania:

Wystawy:

* Stoiska promocji dziedzictwa kulinarnego regionu,

* Stoiska prezentujące potrawy dziedzictwa kulinarnego.

Konkursy Kulinarne:

* Nominowany do KPP,

* dla Kół Gospodyń Wiejskich.

Pokazy:

* pokazy kulinarno-edukacyjne,

* mistrzowski pokaz nowoczesnych technologii kulinarnych,

* pokaz nowoczesnych technologii kulinarnych.

Gminny Ośrodek Kultury nie prowadzi działalności zarobkowej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie prowadzi działalności gospodarczej, nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT i nie składa deklaracji VAT-7, a więc nie może odzyskać podatku VAT wykazywanego w fakturach VAT. Przyznana pomoc nie będzie wykorzystywana do wykonywania czynności opodatkowanych, ale do świadczenia usług zwolnionych z podatku.

Gminny Ośrodek Kultury oczekuje rozstrzygnięcia w zakresie zaistniałego stanu faktycznego. Zakupione przez GOK towary i usługi nie są i nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Gminny Ośrodek Kultury kupując towary i usługi wykorzystuje je do przedsięwzięć o charakterze społecznym, edukacyjnym, sportowym, promocyjnym i kulturalnym (pobudzenie, zaangażowanie społeczności lokalnej w rozwój obszaru). W uzupełnieniu wniosku podano ponadto, że Wnioskodawca jest samorządową instytucją kultury w rozumieniu art. 9 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej oraz posiada osobowość prawną w rozumieniu art. 14 ww. ustawy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w odniesieniu do realizowanej operacji Gminny Ośrodek Kultury ma możliwość odliczenia podatku VAT w całości lub w części?

Zdaniem Wnioskodawcy (zdanie pierwsze stanowiska ostatecznie sformułowane w piśmie z 18 kwietnia 2017 r.), zgodnie z obowiązującym stanem prawnym w odniesieniu do realizowanej operacji Gminny Ośrodek Kultury nie ma możliwości odliczania podatku VAT w całości lub w części.

Do współfinansowania przez Komisję Europejską nie kwalifikują się podatki, które są odzyskiwalne (odliczone). Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm.) obniżenie lub zwrot podatku należnego zależy od związku nabywanych towarów i usług ze sprzedażą opodatkowaną. Gminny Ośrodek Kultury nie prowadzi działalności zarobkowej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że przyznana pomoc nie będzie wykorzystywana do wykonania czynności opodatkowanych, ale do świadczenia usług zwolnionych z podatku. Zakres zadania dla odbiorców będzie udostępniony nieodpłatnie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady, status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W rozpatrywanej sprawie mamy do czynienia z samorządową instytucją kultury w rozumieniu, zatem zasadnym jest odwołanie się do przepisów ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 406 z późn. zm.), określającej zasady tworzenia i działania instytucji kultury.

Jak bowiem podał Wnioskodawca w piśmie z 18 kwietnia 2017 r., jest samorządową instytucją kultury w rozumieniu art. 9 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej oraz posiada osobowość prawną w rozumieniu art. 14 ww. ustawy.

W myśl art. 1 ww. ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, działalność kulturalna w rozumieniu niniejszej ustawy polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury.

W art. 2 ww. ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej wskazano, że formami organizacyjnymi działalności kulturalnej są w szczególności: teatry, opery, operetki, filharmonie, orkiestry, instytucje filmowe, kina, muzea, biblioteki, domy kultury, ogniska artystyczne, galerie sztuki oraz ośrodki badań i dokumentacji w różnych dziedzinach kultury.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 i 3 ww. ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, działalność kulturalna określona w art. 1 ust. 1 nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu odrębnych przepisów. Do działalności, o której mowa w ust. 1 i 2, w zakresie nieuregulowanym przepisami ustawy dotyczącymi organizowania i prowadzenia działalności kulturalnej oraz przepisami o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, stosuje się przepisy o prowadzeniu działalności gospodarczej.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, jednostki samorządu terytorialnego organizują działalność kulturalną, tworząc samorządowe instytucje kultury, dla których prowadzenie takiej działalności jest podstawowym celem statutowym. Stosownie do art. 9 ust. 2 wyżej powołanej ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, prowadzenie działalności kulturalnej jest zadaniem własnym jednostek samorządu terytorialnego o charakterze obowiązkowym.

Podmioty tworzące instytucje kultury, o których mowa w art. 8 i 9, zwane są dalej organizatorami, a ilekroć w ustawie jest mowa o instytucji kultury bez bliższego określenia - należy przez to rozumieć zarówno państwową, jak i samorządową instytucję kultury (art. 10 ust. 1 i 2 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej).

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ww. ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, instytucje kultury działają na podstawie aktu o ich utworzeniu oraz statutu nadanego przez organizatora.

W myśl art. 14 ust. 1 ww. ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, instytucje kultury uzyskują osobowość prawną i mogą rozpocząć działalność z chwilą wpisu do rejestru prowadzonego przez organizatora. Instytucja kultury z urzędu podlega wpisowi do rejestru (art. 14 ust. 3 ww. ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej).

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7 (przypadek ten nie ma zastosowania w przedmiotowej sprawie).

Stosownie do art. 96 ust. 1 ustawy o VAT, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3. Podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne (art. 96 ust. 3 ustawy o VAT). Przepis art. 96 ust. 4 ustawy o VAT stanowi, że naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika i potwierdza jego zarejestrowanie jako "podatnika VAT czynnego" lub w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 - jako "podatnika VAT zwolnionego".

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawione wyżej unormowania wykluczają możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest samorządową instytucją, której organizatorem jest Gmina, nie jest podatnikiem podatku VAT oraz nie figuruje w ewidencji podatników podatku VAT. Wnioskodawca złożył wniosek o dofinansowanie projektu, w odpowiedzi na nabór wniosków ogłoszony przez Ministerstwo Rolnictwo i Rozwoju Wsi dla partnerów Krajowej Sieci Obszarów Wiejskich na wybór operacji, które będą realizowane w 2017 r. Wnioskodawca nie prowadzi działalności zarobkowej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie prowadzi działalności gospodarczej, nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT i nie składa deklaracji VAT-7. Przyznana pomoc nie będzie wykorzystywana do wykonywania czynności opodatkowanych, ale do świadczenia usług zwolnionych z podatku. Zakupione przez Wnioskodawcę towary i usługi nie są i nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, lecz do przedsięwzięć o charakterze społecznym, edukacyjnym, sportowym, promocyjnym i kulturalnym (pobudzenie, zaangażowanie społeczności lokalnej w rozwój obszaru). Wnioskodawca jest samorządową instytucją kultury w rozumieniu art. 9 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej oraz posiada osobowość prawną w rozumieniu art. 14 ww. ustawy.

Odnosząc przedstawiony stan faktyczny do obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa podatkowego należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie nie został spełniony podstawowy warunek wynikający z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT uprawniający do odliczenia podatku od towarów i usług zawartego w fakturach dokumentujących koszty poniesione celem realizacji projektu ogłoszonego przez Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi dla partnerów Krajowej Sieci Obszarów Wiejskich, który będzie realizowany przez Wnioskodawcę w 2017 r.

Przesłanką pozwalającą na taki wniosek jest fakt, że Wnioskodawca nie jest zarejestrowany jako "podatnik VAT czynny" i nie składa deklaracji VAT-7. Zakupione przez Wnioskodawcę towary i usługi nie są i nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług,

Tym samym, ze względu na niespełnienie ww. podstawowej pozytywnej przesłanki warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, Wnioskodawca nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego VAT z tytułu kosztów poniesionych na realizację projektu ogłoszonego przez Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi dla partnerów Krajowej Sieci Obszarów Wiejskich, który będzie realizowany przez Wnioskodawcę w 2017 r.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku tego opisu. Podkreślić należy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Ponadto podkreślić należy, że interpretacja rozstrzyga ściśle w zakresie sformułowanego pytania, a zatem nie rozstrzyga poprawności zaklasyfikowania usług świadczonych przez Wnioskodawcę, jako usług zwolnionych z podatku. Powyższe informacje przyjęto jako element przedstawionego opisu stanu faktycznego, który nie był przedmiotem oceny.

Zgodnie bowiem z art. 14b § 3 cyt. w sentencji ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

W związku z powyższym niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Józefa Ignacego Kraszewskiego 4A, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl