2461-IBPP3.4512.184.2017.1.MW - Opodatkowanie zamiany nieruchomości stanowiącej działkę wraz ze znajdującym się na niej fragmentem budynku.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 5 kwietnia 2017 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 2461-IBPP3.4512.184.2017.1.MW Opodatkowanie zamiany nieruchomości stanowiącej działkę wraz ze znajdującym się na niej fragmentem budynku.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 lutego 2017 r. (data wpływu 22 lutego 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zamiany nieruchomości stanowiącej działkę wraz ze znajdującym się na niej fragmentem budynku - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 lutego 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zamiany nieruchomości stanowiącej działkę wraz ze znajdującym się na niej fragmentem budynku.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina A jest właścicielem działki nr... obręb..., o pow. 0,0046 ha, na części której znajduje się fragment budynku mieszkalnego wybudowanego na tej działce prawdopodobnie w latach 90 - tych, bez zgody i wiedzy Gmina A.

Działka ta powstała z podziału działki nr... obręb....

Gmina A stała się właścicielem działki nr...obręb... na podstawie Decyzji Wojewody z dnia 11 marca 1994 r. (nabycie nieodpłatnie, z mocy prawa na podstawie przepisów ustawy z dnia 10 maja 1990 r. Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych).

W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego Gmina A działka nr...obręb... położona jest w terenie:

H90MNI - tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej:

1. Przeznaczenie podstawowe: zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna;

2. Przeznaczenie uzupełniające: usługi z zakresu handlu detalicznego, gastronomii, opieki zdrowotnej, społecznej, opieki przedszkolnej, hotelarskie, ogrodnictwa, agroturystyki, administracji, a także obiekty biurowe, rzemiosło, rozbudowa istniejących obiektów związanych z działalnością rolniczą za wyjątkiem obiektów chowu i hodowli zwierząt, sieci i urządzenia infrastruktury technicznej, drogi wewnętrzne, dojścia, parkingi, budynki gospodarcze, garaże, wiaty, obiekty małej architektury, urządzenia sportu i rekreacji, zieleń urządzona.

Znajdujący się na działce fragment budynku nie powstał nakładami Gmina A. Gmina nie wykonywała żadnych prac budowlanych na działce nr... obręb..., jak również nie ponosiła wydatków na ulepszenie budynku tam posadowionego.

Przedmiotowa działka nie była oddana do użytkowania żadnemu podmiotowi. Z działki tej korzystają (nie mając z Gminą żadnej zawartej umowy) właściciele przedmiotowego budynku mieszkalnego.

Gmina A nie wykonywała na przedmiotowej nieruchomości czynności podlegających opodatkowaniu, jak również nie zawierała umów najmu, dzierżawy (lub umów o podobnym charakterze) dla przedmiotowej nieruchomości. Gminie nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Gmina A nie ponosiła żadnych wydatków na ulepszenie budowli, w tym wydatków w stosunku do których miała prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Budynek jest trwale związany z gruntem. W rozumieniu Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych budynek wpisany jest w Sekcji 1 Budynki, Dział 11 Budynki mieszkalne, Grupa 111 Budynki mieszkalne jednorodzinne, Klasa 1110 Budynki mieszkalne jednorodzinne.

Gmina A zamierza dokonać zamiany działki nr...obręb... na działki nr...,...,...,... (będące własnością właściciela budynku posadowionego m.in. na działce nr...obręb...), zajęte pod rów i pod poszerzenie drogi.

W myśl prawa cywilnego właścicielem działki nr...obręb... o pow. 0,0046 ha wraz ze znajdującym się na niej zagospodarowaniem w postaci fragmentu budynku jest Gmina A, co wynika z art. 47 i 48 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny, stąd też przedmiotem zamiany (zbycia) ze strony Gmina A w rozumieniu prawa cywilnego będzie grunt wraz ze znajdującymi się na nim obiektem.

Gmina A nie uwzględni w cenie zbycia działki nr...obręb... wartości nakładów znajdujących się na działce - cena zbycia będzie to tylko cena samego gruntu. Gmina nie wykona przed dokonaniem zamiany rozliczenia nakładów poniesionych na działce.

Dla celu dokonania przedmiotowej zamiany zlecone zostanie wykonanie operatu szacunkowego określającego wartość obu nieruchomości podlegających zamianie.

W przypadku, gdy wartość działki nr...okaże się wyższa niż łączna wartość podlegających zamianie działek nr...,...,...,...wówczas właściciele działek nr..,...,...,... zobowiązani będą do zapłaty Gminie Gorzyce różnicy wartości zamienianych nieruchomości.

I analogicznie, jeżeli wartość działki nr...okaże się niższa niż łączna wartość podlegających zamianie działek nr...,...,...,...wówczas Gmina A zobowiązana będzie do zapłaty właścicielowi działek nr...,...,...,... różnicy wartości zamienianych nieruchomości.

W zaistniałej sytuacji z punktu widzenia prawa cywilnego Gmina przeniesie na stronę zamiany własność gruntu oraz posadowionego na nim fragmentu budynku z racji zbycia prawa własności gruntu, co wynika z art. 47 i 48 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny, zaś z punktu widzenia prawa podatkowego dostawa dotyczyć będzie tylko samego gruntu.

Gmina A jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług od dnia 6 października 1999 r. z tytułu gospodarowania majątkiem. Gmina składa deklaracje VAT-7 i odprowadza podatek należny. Organem podatkowym właściwym dla Gmina A jest Naczelnik Urzędu Skarbowego w....

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy zbycie w drodze zamiany nieruchomości stanowiącej działkę nr...obręb... wraz ze znajdującym się na niej fragmentem budynku opodatkowane będzie podatkiem VAT na podstawie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, w rozumieniu przepisów prawa cywilnego Gmina A przeniesie na nowego nabywcę własność gruntu oraz posadowionego na nim fragmentu budynku mieszkalnego z racji zbycia prawa własności gruntu, co wynika z art. 47 i 48 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny, zaś z punktu widzenia prawa podatkowego dostawa dotyczyć będzie tylko samego gruntu jako, że Gmina A nie jest właścicielem nakładów poczynionych na nieruchomości, nie dokona ich rozliczeń przed zamianą, nie wejdzie w posiadanie tych nakładów, nie zawrze w cenie zbycia nieruchomości wartości nakładów poczynionych na działce.

Tym samym zbycie w drodze zamiany nieruchomości stanowiącej działkę nr... obręb... wraz ze znajdującym się na niej fragmentem budynku podlegało będzie opodatkowaniu podatkiem VAT, jednakże opodatkowanie dotyczyć będzie tylko dostawy samego gruntu, tak więc do ceny zbycia, która będzie tylko ceną gruntu, doliczony zostanie podatek VAT w wysokości 23% jako, że działka położona jest zgodnie z zapisami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w terenach zabudowy mieszkaniowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Mocą art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1.

przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;

2.

wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;

3.

wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;

4.

wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;

5.

ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;

6.

oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;

7.

zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle przedstawionych powyżej przepisów, zarówno grunt jak i budynek (budowla) spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Zakres opodatkowania podatkiem VAT wyznacza nie tylko czynnik przedmiotowy - opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług, ale także czynnik podmiotowy - czynności muszą być wykonywane przez podatnika.

Stosownie do postanowień art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Według art. 15 ust. 6 ustawy - nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347, str. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Zatem, aby wyłączenie organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy z kategorii podatników miało miejsce, muszą zostać spełnione dwa warunki:

1.

dotyczy ono wyłącznie organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy,

2.

odnosi się tylko do tych czynności, które związane są z realizacją zadań nałożonych na te podmioty przepisami prawa i do realizacji których zostały one powołane.

Z przywołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko bowiem w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina A jest właścicielem działki nr...obręb..., o pow. 0,0046 ha, na części której znajduje się fragment budynku mieszkalnego wybudowanego na tej działce prawdopodobnie w latach 90 - tych, bez zgody i wiedzy Gmina A.

Działka ta powstała z podziału działki nr...obręb....

Gmina A stała się właścicielem działki nr...obręb... na podstawie Decyzji Wojewody Katowickiego z dnia 11 marca 1994 r. (nabycie nieodpłatnie, z mocy prawa na podstawie przepisów ustawy z dnia 10 maja 1990 r. Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych).

W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego Gmina A działka nr... obręb... położona jest w terenie:

H90MNI - tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej:

1. Przeznaczenie podstawowe: zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna;

2. Przeznaczenie uzupełniające: usługi z zakresu handlu detalicznego, gastronomii, opieki zdrowotnej, społecznej, opieki przedszkolnej, hotelarskie, ogrodnictwa, agroturystyki, administracji, a także obiekty biurowe, rzemiosło, rozbudowa istniejących obiektów związanych z działalnością rolniczą za wyjątkiem obiektów chowu i hodowli zwierząt, sieci i urządzenia infrastruktury technicznej, drogi wewnętrzne, dojścia, parkingi, budynki gospodarcze, garaże, wiaty, obiekty małej architektury, urządzenia sportu i rekreacji, zieleń urządzona.

Znajdujący się na działce fragment budynku nie powstał nakładami Gmina A. Gmina nie wykonywała żadnych prac budowlanych na działce nr......obręb..., jak również nie ponosiła wydatków na ulepszenie budynku tam posadowionego.

Przedmiotowa działka nie była oddana do użytkowania żadnemu podmiotowi. Z działki tej korzystają (nie mając z Gminą żadnej zawartej umowy) właściciele przedmiotowego budynku mieszkalnego.

Gmina A nie wykonywała na przedmiotowej nieruchomości czynności podlegających opodatkowaniu, jak również nie zawierała umów najmu, dzierżawy (lub umów o podobnym charakterze) dla przedmiotowej nieruchomości. Gminie nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Gmina A nie ponosiła żadnych wydatków na ulepszenie budowli, w tym wydatków w stosunku do których miała prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Budynek jest trwale związany z gruntem.

W rozumieniu Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych budynek wpisany jest w Sekcji 1 Budynki, Dział 11 Budynki mieszkalne, Grupa 111 Budynki mieszkalne jednorodzinne, Klasa 1110 Budynki mieszkalne jednorodzinne.

Gmina A zamierza dokonać zamiany działki nr......obręb... na działki nr...,...,...,... (będące własnością właściciela budynku posadowionego m.in. na działce nr......obręb...), zajęte pod rów i pod poszerzenie drogi.

W myśl prawa cywilnego właścicielem działki nr......obręb... o pow. 0,0046 ha wraz ze znajdującym się na niej zagospodarowaniem w postaci fragmentu budynku jest Gmina A, co wynika z art. 47 i 48 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny, stąd też przedmiotem zamiany (zbycia) ze strony Gmina A w rozumieniu prawa cywilnego będzie grunt wraz ze znajdującymi się na nim obiektem.

Gmina A nie uwzględni w cenie zbycia działki nr......obręb... wartości nakładów znajdujących się na działce - cena zbycia będzie to tylko cena samego gruntu. Gmina nie wykona przed dokonaniem zamiany rozliczenia nakładów poniesionych na działce.

Dla celu dokonania przedmiotowej zamiany zlecone zostanie wykonanie operatu szacunkowego określającego wartość obu nieruchomości podlegających zamianie.

W przypadku, gdy wartość działki nr... okaże się wyższa niż łączna wartość podlegających zamianie działek nr...,...,...,...wówczas właściciele działek nr...,...,...,...zobowiązani będą do zapłaty Gminie Gorzyce różnicy wartości zamienianych nieruchomości.

I analogicznie, jeżeli wartość działki nr... okaże się niższa niż łączna wartość podlegających zamianie działek nr...,...,...,...wówczas Gmina A zobowiązana będzie do zapłaty właścicielowi działek nr...,...,....,...różnicy wartości zamienianych nieruchomości.

W zaistniałej sytuacji z punktu widzenia prawa cywilnego Gmina przeniesie na stronę zamiany własność gruntu oraz posadowionego na nim fragmentu budynku z racji zbycia prawa własności gruntu, co wynika z art. 47 i 48 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny, zaś z punktu widzenia prawa podatkowego dostawa dotyczyć będzie tylko samego gruntu.

Gmina A jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług od dnia 6 października 1999 r. z tytułu gospodarowania majątkiem. Gmina składa deklaracje VAT-7 i odprowadza podatek należny.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy zbycie w drodze zamiany nieruchomości stanowiącej działkę nr......obręb... wraz ze znajdującym się na niej fragmentem budynku opodatkowane będzie podatkiem VAT na podstawie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Z przytoczonych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że - co do zasady - opodatkowaniu podlegają czynności odpłatne, przy czym nie wynika z nich, że odpłatność za czynności dostawy towarów lub świadczenia usług musi mieć postać pieniężną. Odpłatność jako świadczenie wzajemne może również przybrać postać rzeczową - zapłata w innym towarze lub usłudze albo mieszaną - zapłata w części pieniężna i w części rzeczowa. Innymi słowy, dla uznania czynności za odpłatną, wystarczające jest, by istniała możliwość określenia ceny wyrażonej w pieniądzu w stosunku do świadczenia wzajemnego stanowiącego wynagrodzenie za tę czynność.

W myśl art. 603 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r. poz. 459) - przez umowę zamiany każda ze stron zobowiązuje się przenieść na drugą stronę własność rzeczy w zamian za zobowiązanie się do przeniesienia własności innej rzeczy.

Zatem w przypadku zamiany obie strony przenoszą na siebie wzajemnie własność rzeczy, występując zarówno w charakterze dostawcy, jak i w charakterze nabywcy.

Przepis art. 604 Kodeksu cywilnego daje dyspozycję odpowiedniego stosowania do zamiany przepisów o sprzedaży.

Umowa zamiany jest umową wzajemną, bardzo zbliżoną do umowy sprzedaży. Różnica w stosunku do umowy sprzedaży polega na tym, że w miejsce ceny świadczenia pojawia się obowiązek drugiej strony przeniesienia własności rzeczy. Ze względu na wzajemny charakter umowy, wartość świadczonych rzeczy powinna być ekwiwalentna. Zamiana nieruchomości skutkuje przeniesieniem prawa do rozporządzania zamienianymi nieruchomościami jak właściciel.

Biorąc powyższe pod uwagę, zamianę nieruchomości w świetle ustawy o podatku od towarów i usług traktuje się jako odpłatną dostawę towarów podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Natomiast, zgodnie z art. 158 Kodeksu cywilnego - umowa zobowiązująca do przeniesienia własności nieruchomości powinna być zawarta w formie aktu notarialnego. To samo dotyczy umowy przenoszącej własność, która zostaje zawarta w celu wykonania istniejącego uprzednio zobowiązania do przeniesienia własności nieruchomości; zobowiązanie powinno być w akcie wymienione. Zatem umowa przeniesienia własności nieruchomości (również w drodze zamiany) jest czynnością cywilnoprawną.

W konsekwencji, w odniesieniu do opisanej we wniosku czynności cywilnoprawnej polegającej na zamianie nieruchomości, Gmina nie będzie korzystać z wyłączenia określonego w art. 15 ust. 6 ustawy, a w efekcie - wystąpi w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Tym samym, opisana we wniosku czynność będzie stanowiła dla Gminy odpłatną dostawę towarów, która na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych towarów i czynności stawkami preferencyjnymi oraz zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku VAT dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

Jak wynika z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy - zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

W myśl art. 2 pkt 33 ustawy - przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Powyższe oznacza, że generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących gruntami leśnymi, rolnymi itp., niebędących terenami budowlanymi - są zwolnione od podatku VAT.

Ponadto, zgodnie z art. 47 § 1-3 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny, część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych. Częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego. Przedmioty połączone z rzeczą tylko dla przemijającego użytku nie stanowią jej części składowych.

Według art. 48 k.c., z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania.

Przytoczony przepis łączy się z art. 191 k.c., wyrażającym klasyczną zasadę superficies solo cedit ("własność nieruchomości rozciąga się na rzecz ruchomą, która została połączona z nieruchomością w taki sposób, że stała się jej częścią składową").

W świetle przepisów k.c. należy stwierdzić, że budynek co do zasady stanowi część składową gruntu.

Wzniesienie budynku w całości na cudzym gruncie ma miejsce z zachowaniem zasady superficies solo cedit. Inaczej przedstawia się status prawny części budynku wzniesionego na własnym (użytkowanym wieczyście) gruncie z przekroczeniem granic sąsiedniego gruntu. W myśl art. 151 k.c., jeżeli przy wznoszeniu budynku lub innego urządzenia przekroczono bez winy umyślnej granice sąsiedniego gruntu, właściciel tego gruntu nie może żądać przywrócenia stanu poprzedniego, chyba że bez nieuzasadnionej zwłoki sprzeciwił się przekroczeniu granicy albo że grozi mu niewspółmiernie wielka szkoda. Może on żądać albo stosownego wynagrodzenia w zamian za ustanowienie odpowiedniej służebności gruntowej, albo wykupienia zajętej części gruntu, jak również tej części, która na skutek budowy straciła dla niego znaczenie gospodarcze. Należy zauważyć, że w orzecznictwie Sądu Najwyższego dominuje pogląd, że w takim przypadku właścicielem całego budynku jest inwestor, a właściciel nieruchomości sąsiedniej może żądać - w zależności od spełnienia dalszych przesłanek określonych w art. 151 zd. 1 Kodeksu cywilnego - przywrócenia stanu poprzedniego lub roszczeń przewidzianych w art. 151 zd. 2 Kodeksu cywilnego (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 5 stycznia 1971 r., sygn. akt I CR 5/71, uchwała Sądu Najwyższego z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt III CZP 9/05, uchwała Sądu Najwyższego z dnia 13 października 2006 r., sygn. akt III CZP 72/06 oraz postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 9 lutego 2007 r., sygn. akt III CZP 159/06).

Jak wynika z powyższego, usytuowanie części budynku na cudzej nieruchomości nie powoduje automatycznie, że część ta staje się częścią składową tej nieruchomości, chociaż jest z nią trwale związana, lecz pozostaje nadal częścią składową całego budynku.

W konsekwencji powyższego w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy jest grunt, na którym usytuowana jest część budynku znajdującego się na odrębnej (sąsiedniej) działce - w świetle ustawy o podatku od towarów i usług - nie dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania częścią tego budynku jak właściciel (zarówno w sensie ekonomicznym, jak i w sensie prawnym), a zatem przedmiotem dostawy może być tylko grunt.

W tym przypadku faktem pozostaje jednak to, że przedmiotem dostawy będzie grunt, którego nie można już uznać za teren niezabudowany w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Skoro na działce będącej przedmiotem zamiany znajduje się fragment budynku, to nie ma podstaw do przyjęcia, że dokonując zamiany tego gruntu dokonuje się dostawy gruntu niezabudowanego. Tym samym w rozpatrywanej sprawie nie może mieć miejsca zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Wobec powyższego należy przeanalizować możliwość zastosowania zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

W myśl wyżej wskazanego przepisu zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z opisu sprawy nie wynika, aby Wnioskodawca wykorzystywał przedmiotową nieruchomość do czynności zwolnionych od podatku, bowiem jak sam wskazał, nie wykonywał na przedmiotowej nieruchomości czynności podlegających opodatkowaniu (a zatem również zwolnionych od podatku). Wnioskodawca wskazał również, że nie zawierał umów najmu, dzierżawy (lub umów o podobnym charakterze) dla przedmiotowej nieruchomości. Natomiast z działki tej korzystają właściciele rzeczonego budynku mieszkalnego.

W konsekwencji, ponieważ przedmiotowa działka nie była wykorzystywana przez Wnioskodawcę na cele działalności zwolnionej od podatku, dostawa ww. działki nie może korzystać również ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Wobec powyższego analizując opis sprawy oraz powołane przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że zamiana (dostawa) nieruchomości stanowiącej działkę nr......obręb... zabudowaną fragmentem budynku, (gdzie przedmiotem dostawy będzie tylko grunt), opodatkowana będzie należnym podatkiem od towarów i usług.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone w wydanej interpretacji.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w..., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl