2461-IBPP3.4512.162.2017.1.PR - Brak możliwości odzyskania podatku naliczonego w związku z wykonaną adaptacją budynku byłej remizy strażackiej na Dom Kultury.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 7 kwietnia 2017 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 2461-IBPP3.4512.162.2017.1.PR Brak możliwości odzyskania podatku naliczonego w związku z wykonaną adaptacją budynku byłej remizy strażackiej na Dom Kultury.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 lutego 2017 r. (data wpływu 17 lutego 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku naliczonego w związku z wykonaną adaptacją budynku byłej remizy strażackiej na Dom Kultury - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 lutego 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku naliczonego w związku z wykonaną adaptacją budynku byłej remizy strażackiej na Dom Kultury.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT, działającym pod numerem NIP: (...).

W latach 2008-2010 Gmina realizowała projekt pn..... Projekt polegał na kompleksowej przebudowie i adaptacji budynku byłej remizy strażackiej na Dom Kultury. W ramach projektu uruchomiono Centrum informacji turystyczno-kulturalnej, galerię oraz salę wielofunkcyjną z przeznaczeniem m.in. na koncerty, próby zespołów muzyczno-wokalnych, inne wydarzenia kulturalne, warsztaty dla talentów wokalnych, tanecznych, spotkania grup artystycznych itp. Zrealizowano prace remontowo-adaptacyjne (w tym instalacja wodociągowa, instalacje elektryczne i teletechniczne wewnętrzne), zakupiono i zainstalowano urządzenia wizyjne, foniczne oraz system sterowania salą, meble. Podatek VAT był w projekcie kosztem kwalifikowalnym, gdyż nie istniała możliwość jego odzyskania, beneficjent, tj. Gmina nie wykorzystywała przedmiotu projektu do wykonywania czynności opodatkowanych. Powstała infrastruktura została przekazana nowoutworzonej jednostce kultury (Dom Kultury), na tę okoliczność uzyskano także interpretację indywidualną w zakresie braku możliwości odzyskania podatku VAT nr (...) z dnia 14 października 2009 r.

Rzeczowe zakończenie realizacji inwestycji nastąpiło 15 grudnia 2010 r. (podpisanie ostatniego protokołu odbioru w projekcie). Poniesienie ostatniego wydatku w projekcie nastąpiło 10 stycznia 2011 r.

Wytworzona w ramach projektu infrastruktura, została przekazana nieodpłatnie do użytkowania Domowi Kultury (umowa użyczenia), który także do tej pory nie wykonywał czynności opodatkowanych z wykorzystaniem przedmiotowej infrastruktury. We wrześniu 2016 r. upłynął okres trwałości projektu.

W związku z opublikowanym projektem ustawy o zasadach rozliczeń w podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków europejskich przez jednostki samorządu terytorialnego oraz o zmianie ustawy o finansach publicznych, który jest konsekwencją wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 29 września 2015 r. w sprawie C-276/14, Gmina od dnia 1 lipca 2016 r. zcentralizowała swoje rozliczenia z tytułu podatku od towarów i usług. Centralizacja obejmuje Gminę oraz jej jednostki budżetowe i Komunalny Zakład Budżetowy. Centralizacja nie objęła jednostek kultury, w tym Domu Kultury.

Planowana jest zmiana statutu Domu Kultury, w sposób umożliwiający uzyskiwanie przychodu (do chwili obecnej powstała infrastruktura udostępniana jest nieodpłatnie, a wszelkie koszty związane z utrzymaniem Domu Kultury ponosi pośrednio Gmina). Po zmianie statutu możliwe będzie wykorzystanie budynku Domu Kultury oraz jego wyposażenia do czynności opodatkowanych VAT np. wynajem sali wielofunkcyjnej, sprzedaż materiałów promocyjno-informacyjnych itp.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w odniesieniu do planowanej zmiany statutu Domu Kultury, Gmina będzie miała możliwość odzyskania udokumentowanych fakturami naliczonego podatku VAT w całości lub w części w związku z wykonaną adaptacją budynku byłej remizy strażackiej na Dom Kultury?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie będzie miał on możliwości odzyskania naliczonego podatku VAT w całości ani w części w związku z wykonywaniem czynności opodatkowanych przez instytucję kultury, tj. Dom Kultury, ponieważ Dom Kultury jest odrębnym podatnikiem podatku VAT.

Zgodnie bowiem z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124; niemniej podatnik, który będzie wykorzystywał infrastrukturę do czynności opodatkowanych nie jest tym samym podatnikiem, który ponosił wydatki na adaptację obiektu.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika, tj. Gminę z tytułu nabycia towarów i usług.

Z kolei z art. 87 ust. 1 ustawy wynika, że w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy. Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych przez tego podatnika.

W analizowanym przypadku czynności opodatkowanych dokonywać będzie podmiot nieobjęty centralizacją VAT, który dysponuje powstałą infrastrukturą na podstawie umowy użyczenia. Zatem po stronie podatnika, tj. Gminy nie wystąpi podatek naliczony.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 1515), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. Zadania własne obejmują sprawy m.in. kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami (art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy).

Instytucje kultury posiadają pełną samodzielność i niezależność organizacyjną i finansową, w związku z tym mogą być traktowane jako samodzielni podatnicy. Brak samodzielności skutkowałby tym, że podatnikiem podatku od towarów i usług byłaby Gmina i to Gmina miałaby prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur zakupowych związanych z realizacją inwestycji, które zostały następnie użyczone Domowi Kultury i będą przez niego wykorzystywane do sprzedaży opodatkowanej, tj. świadczenia usług podlegających opodatkowaniu VAT. W tym przypadku przekazanie inwestycji pomiędzy gminą a instytucją kultury nastąpiło poza strukturą wewnętrzną tego samego podatnika VAT.

W omawianej sprawie warunek uprawniający do odliczenia nie zostanie więc spełniony, ponieważ nabywane podczas realizacji inwestycji towary i usługi nie będą służyły Gminie do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem, skoro efekty przedmiotowej inwestycji nie będą miały związku z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT, Gmina nie będzie miała prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją ww. inwestycji.

Tym samym nie będzie ona miała również prawa do otrzymania z tego tytułu zwrotu różnicy podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy - kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Należy podkreślić, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Według art. 88 ust. 4 ustawy - obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z powyższych regulacji wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowoprawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast przez świadczenie usług - w świetle art. 8 ust. 1 ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 2 ustawy - za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1.

użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;

2.

nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy wynika, że opodatkowaniu podlegają czynności wykonywane odpłatnie. Równocześnie, niektóre czynności wykonywane nieodpłatnie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT jako czynności zrównane z odpłatnym świadczeniem usług.

Zatem opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług (ewentualnie nieodpłatne zrównane z odpłatnym świadczeniem), jednak aby takie czynności podlegały opodatkowaniu muszą być one wykonywane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast stosownie do treści art. 15 ust. 6 ustawy - nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Ponieważ tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r. poz. 446, z późn. zm.) - gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy - do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami (art. 7 ust. 1 pkt 9 cyt. ustawy o samorządzie gminnym).

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Gmina będąca zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług w latach 2008-2010 zrealizowała projekt pn..... Projekt polegał na kompleksowej przebudowie i adaptacji budynku byłej remizy strażackiej na Dom Kultury. W ramach projektu uruchomiono Centrum informacji turystyczno-kulturalnej, galerię oraz salę wielofunkcyjną z przeznaczeniem m.in. na koncerty, próby zespołów muzyczno-wokalnych, inne wydarzenia kulturalne, warsztaty dla talentów wokalnych, tanecznych, spotkania grup artystycznych itp. Zrealizowano prace remontowo-adaptacyjne (w tym instalacja wodociągowa, instalacje elektryczne i teletechniczne wewnętrzne), zakupiono i zainstalowano urządzenia wizyjne, foniczne oraz system sterowania salą, meble. Podatek VAT był w projekcie kosztem kwalifikowalnym, gdyż nie istniała możliwość jego odzyskania, beneficjent, tj. Gmina nie wykorzystywała przedmiotu projektu do wykonywania czynności opodatkowanych. Powstała infrastruktura została przekazana nowoutworzonej jednostce kultury (Dom Kultury). Wytworzona w ramach projektu infrastruktura, została przekazana nieodpłatnie do użytkowania Domowi Kultury na podstawie umowy użyczenia, który także do tej pory nie wykonywał czynności opodatkowanych z wykorzystaniem przedmiotowej infrastruktury. We wrześniu 2016 r. upłynął okres trwałości projektu. Gmina od dnia 1 lipca 2016 r. zcentralizowała swoje rozliczenia z tytułu podatku od towarów i usług. Centralizacja obejmuje Gminę oraz jej jednostki budżetowe i Komunalny Zakład Budżetowy. Centralizacja nie objęła jednostek kultury, w tym Domu Kultury. Planowana jest zmiana statutu Domu Kultury, w sposób umożliwiający uzyskiwanie przychodu (do chwili obecnej powstała infrastruktura udostępniana jest nieodpłatnie, a wszelkie koszty związane z utrzymaniem Domu Kultury ponosi pośrednio Gmina). Po zmianie statutu możliwe będzie wykorzystanie budynku Domu Kultury oraz jego wyposażenia do czynności opodatkowanych VAT np. wynajem sali wielofunkcyjnej, sprzedaż materiałów promocyjno-informacyjnych itp.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT - w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Sprawy kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami prowadzone są w ramach władztwa publicznego i gmina wykonując to zadanie działa jako organ administracji publicznej, i może korzystać ze środków prawnych o charakterze władczym. W takim ujęciu gmina bez wątpienia nie może być uznana za podatnika, gdyż realizuje ona w tym zakresie zadania własne służące zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej.

W rozpatrywanej sprawie warunki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, nie będą spełnione. Gmina przekazując infrastrukturę na podstawie umowy użyczenia nieodpłatnie do użytkowania Domowi Kultury nie działała w charakterze podatnika VAT, a towary i usługi zakupione przez nią w celu realizacji inwestycji nie będą służyły Gminie do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast planowana zmiana statutu Domu Kultury umożliwiająca wykorzystywanie zaadaptowanego budynku byłej remizy strażackiej oraz jego wyposażenia do czynności opodatkowanych podatkiem nie ma wpływu na możliwość odzyskania przez Gminę podatku naliczonego w związku z realizacją przedmiotowego projektu.

W związku z poniesionymi wydatkami, Gmina nie będzie miała również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2013 r. poz. 1656, z późn. zm.). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. złożenie zgłoszenia rejestracyjnego i pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Gmina w stosunku do przedmiotowego projektu nie będzie działała jako podatnik podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, nie znajdzie zastosowania regulacja powołanego wyżej rozporządzenia.

Podsumowując, w związku z planowaną zmianą statutu Domu Kultury, Gmina nie będzie miała możliwość odzyskania udokumentowanego fakturami naliczonego podatku VAT w całości lub w części w związku z wykonaną adaptacją budynku byłej remizy strażackiej na Dom Kultury. Powyższe wynika z tego, że w analizowanym przypadku nie będą spełnione - wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy - przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44 101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl