2461-IBPP3.4512.114.2017.1.MJ - Brak prawa do odliczenia VAT przez gminę w związku z instalacją pomp ciepła w budynkach publicznych.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 21 marca 2017 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 2461-IBPP3.4512.114.2017.1.MJ Brak prawa do odliczenia VAT przez gminę w związku z instalacją pomp ciepła w budynkach publicznych.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 1 lutego 2017 r. (data wpływu 9 lutego 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 lutego 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu.

We wniosku przedstawiono następujący następujące zdarzenie przyszłe.

W okresie między II a IV kwartałem 2017 r. Gmina (...) będzie beneficjentem projektu pn. "Montaż instalacji OZE w obiektach publicznych Gminy (...) dofinansowanego w ramach regionalnego programu operacyjnego Województwa (...) na lata 2014-2020 (Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego) dla osi priorytetowej: IV. Efektywność energetyczna, odnawialne źródła energii gospodarka niskoemisyjna, dla działania: 4.1. odnawialne źródła energii, dla poddziałania: 4.1.1. odnawialne źródła energii - ZIT - konkurs.

Podmiotami zaangażowanymi w realizację projektu są: Gmina (...) jako lider projektu, Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji w (...) oraz Miejskie Centrum Edukacji w (...) - jako podmioty realizujące projekt.

Głównym celem projektu jest montaż instalacji OZE w obiektach publicznych Gminy (...), w tym w dwóch obiektach rekreacyjno - sportowych oraz jednym obiekcie edukacyjnym. Zakres prac w obiekcie edukacyjnym obejmuje podłączenie pomp ciepła do dwufunkcyjnej kotłowni olejowej. Pompy ciepła będą współpracować z istniejącą kaskadą kotłów olejowych w układzie biwalentnym, częściowo równoległym.

Gmina (...) jest czynnym podatnikiem VAT. Faktury zakupu usług i towarów w ramach realizacji projektu będą wystawiane na nabywcę Gminę (...) natomiast jako odbiorca będą wskazywane odpowiednio Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji w (...) w części dotyczącej obiektów sportowo-rekreacyjnych oraz Miejskie Centrum Edukacji w (...) w części dotyczącej obiektu edukacyjnego.

Miejskie Centrum Edukacji w (...) jest jednostką budżetową, realizującą ww. projekt w części dotyczącej obiektu edukacyjnego.

Obiekt oświatowy, w którym będzie podłączona pompa ciepła prowadzi działalność gospodarczą polegająca na wynajmie dwóch pomieszczeń szkolnych przez 4,75 godziny tygodniowo i uzyskuje z tego tytułu przychody roczne w wysokości ok. 1.500,00 zł, co wskazuje na marginalny udział wykorzystania komercyjnego pomieszczeń.

Budynek, w którym będą zainstalowane pompy ciepła jest budynkiem użyteczności publicznej, i inwestycja ta byłaby zrealizowana bez względu czy placówka prowadziłaby działalność gospodarczą czy nie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina (...) ma możliwość odliczenia podatku VAT zawartego w fakturach dokumentujących zakup towarów i usług nabytych w celu realizacji ww. projektu w części lub całości?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie będzie mu przysługiwało po dokonaniu centralizacji od 1 stycznia 2017 r. obniżenie podatku VAT należnego o podatek naliczony zawarty w fakturach zakupu towarów i usług dotyczących wykonania instalacji OZE w obiekcie oświatowym ze względu na znikomy udział działalności gospodarczej.

Zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów usług w stosunku do całej działalności jest Urząd Miasta (...) - wykonujący zadania w imieniu Gminy (...) - jednostki samorządu terytorialnego posiadającej osobowości prawną. Realizacja zadań wchodzących w skład ww. projektu jest jednocześnie realizacją zadań zaliczanych do zadań o charakterze publicznym. W związku z powyższym Gmina (...) nie ma możliwości odzyskania podatku od towarów i usług zawartego w fakturach dokumentujących zakup towarów i usług nabywanych w celu realizacji zadań projektu - ani w części ani w całości, ponieważ gmina nie jest związana z wykonywaniem czynności podlegających opodatkowaniu i nie wykorzystuje na ten cel działalności opodatkowanej VAT.

Podsumowując, towary i usługi nabywane przez Gminę (...) (wnioskodawcę, beneficjenta) w związku z realizacją ww. projektu nie będą w żaden sposób wykorzystywane do wykonywania przez gminę czynności opodatkowanych VAT ze względu na znikomy udział działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Rozpatrując kwestie poruszone we wniosku w pierwszej kolejności należy wskazać, że zgodnie z art. 3 ustawy z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (Dz. U. z 2016 r. poz. 1454), jednostka samorządu terytorialnego jest obowiązana do podjęcia rozliczania podatku wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi najpóźniej od dnia 1 stycznia 2017 r.

W myśl art. 4 ustawy z dnia 5 września 2016 r., jednostka samorządu terytorialnego, której jednostki organizacyjne rozliczały się jako odrębni podatnicy, wstępuje z dniem podjęcia rozliczania podatku wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi we wszystkie przewidziane w przepisach dotyczących podatku prawa i obowiązki jednostek organizacyjnych.

Stosownie do art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 5 września 2016 r., przez jednostkę organizacyjną rozumie się:

a.

utworzone przez jednostkę samorządu terytorialnego samorządową jednostkę budżetową lub samorządowy zakład budżetowy,

b.

urząd gminy, starostwo powiatowe, urząd marszałkowski;

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z art. 86 ust. 1 ustawy, wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Dokumentem uprawniającym do odliczenia jest faktura, otrzymana przez podatnika z tytułu nabycia przez niego towarów i usług. Co do zasady faktury, aby skutkowały powstaniem prawa do odliczenia, muszą być wystawione zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa krajowego w tym względzie.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go - dla tej czynności - za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowoprawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Jednakże ustawodawca nie precyzuje, w jaki sposób towary i usługi muszą być wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, aby pozwoliło to podatnikowi na odliczenie podatku naliczonego. Związek dokonywanych zakupów z działalnością podatnika może mieć zatem charakter pośredni lub bezpośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży - towary handlowe lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy; bezpośrednio więc wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością przedsiębiorcy można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa - mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganym przez podatnika obrotem opodatkowanym. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotu.

Warunek zachowania związku zakupów z działalnością opodatkowaną jest również akcentowany w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W orzeczeniu z dnia 6 kwietnia 1995 r. (w sprawie C-4/94, BLP Group plc v. Commissioners of Customs & Excise) TSUE stwierdził, że powstanie prawa do odliczenia podatku jest uzależnione od bezpośredniego i niezwłocznego związku z transakcjami opodatkowanymi (ang. direct and immediate link with the taxable transactions). Także w wyroku z dnia 8 czerwca 2000 r. (w sprawie C-98/98, Commissioners of Customs and Excise a Midland Bank plc), TSUE nie miał wątpliwości, że artykuł 2 Pierwszej Dyrektywy i artykuł 17 ust. 2, 3 i 5 Szóstej Dyrektywy w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych należy interpretować w taki sposób, aby warunkiem odliczenia przez podatnika VAT oraz podstawą do ustalenia zakresu tego prawa było zasadniczo istnienie bezpośredniego związku pomiędzy daną transakcją nabycia a daną transakcją (lub transakcjami) sprzedaży, uprawniającymi do dokonania odliczenia. Ponadto Trybunał w wyroku z dnia 13 marca 2008 r. w sprawie C-437/06 Securenta przesądził, że w sytuacji gdy podatnik wykonuje działalność gospodarczą i działalność niemającą charakteru gospodarczego, prawo do odliczenia z tytułu ewentualnych wydatków jest dopuszczalne jedynie w zakresie, w jakim wydatki te można przyporządkować działalności gospodarczej podatnika.

W świetle powyższych regulacji, w ocenie organu, nie każdy zaistniały rodzaj powiązania o charakterze pośrednim przy dokonywaniu świadczeń opodatkowanych, lecz oczywistość oraz bezpośredniość tego powiązania z dokonywaną przez Wnioskodawcę sprzedażą opodatkowaną, może dopiero dawać uprawnienie do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy.

Należy również zaakcentować, że ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej. W każdym więc przypadku należy dokonać oceny, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowoprawne było wykonywanie czynności opodatkowanych. Z ogólnie przyjętej definicji "zamiaru" wynika, że jest to projekt, plan czy intencja zrealizowania czegoś. Istotą zamiaru są intencje jakie przyświecają dokonywanym czynnościom, jak i cel, który dana osoba ma osiągnąć dokonując tych czynności. Istotna jest intencja nabycia - jeśli dany towar ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas - po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych - odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z przedstawionych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r. poz. 446, z późn. zm.) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym do zakresu działania gminy należą wszelkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy o samorządzie gminnym, do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty w zakresie kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych.

Natomiast w myśl art. 7 ust. 1 pkt 15 ustawy o samorządzie gminnym do zadań własnych gminy należy utrzymanie gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, w celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi.

Gmina oraz inna gminna osoba prawna może prowadzić działalność gospodarczą wykraczającą poza zadania o charakterze użyteczności publicznej wyłącznie w przypadkach określonych w odrębnej ustawie (art. 9 ust. 2 ustawy o samorządzie gminnym).

W kontekście powołanych przepisów, odnosząc się do kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego, należy zauważyć, że z ugruntowanego orzecznictwa TSUE wynika, że aby podmiot miał prawo do odliczenia VAT, musi on być podatnikiem w rozumieniu przepisów dyrektywy, a po drugie - towary i usługi powinny być używane do celów transakcji podlegających opodatkowaniu (zob. np. wyrok z 29 kwietnia 2004 r. w sprawie C-137/02, pkt 24).

Potwierdzają to również postanowienia pkt 8-9 wyroku w sprawie C-97/90 Lennartz, w których TSUE stwierdził, że prawo do odliczeń powstaje w momencie, gdy podlegający odliczeniu podatek staje się wymagalny. W konsekwencji o istnieniu tego prawa do odliczeń może zadecydować jedynie charakter, w jakim osoba występuje w danym czasie. Zgodnie z art. 17 (2) szóstej dyrektywy, o ile podatnik, działający w tym charakterze, używa towarów dla celów czynności podlegających opodatkowaniu, jest on uprawniony do odliczania podatku należnego lub zapłaconego od takich towarów. Jeżeli towary nie są używane do celów działalności gospodarczej podatnika w rozumieniu art. 4, lecz do celów prywatnej konsumpcji, nie powstaje żadne prawo do odliczeń.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Gmina (...) będzie beneficjentem projektu pn. "Montaż instalacji OZE w obiektach publicznych Gminy (...) dofinansowanego w ramach regionalnego programu operacyjnego Województwa (...) na lata 2014-2020 (Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego).

Podmiotami zaangażowanymi w realizację projektu są: Gmina (...) jako lider projektu, Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji w (...) oraz Miejskie Centrum Edukacji w (...) - jako podmioty realizujące projekt.

Głównym celem projektu jest montaż instalacji OZE w obiektach publicznych Gminy (...), w tym w dwóch obiektach rekreacyjno - sportowych oraz jednym obiekcie edukacyjnym. Zakres prac w obiekcie edukacyjnym obejmuje podłączenie pomp ciepła do dwufunkcyjnej kotłowni olejowej.

Gmina (...) jest czynnym podatnikiem VAT. Faktury zakupu usług i towarów w ramach realizacji projektu będą wystawiane na nabywcę Gminę (...) natomiast jako odbiorca będą wskazywane odpowiednio Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji w (...) w części dotyczącej obiektów sportowo-rekreacyjnych oraz Miejskie Centrum Edukacji w (...) w części dotyczącej obiektu edukacyjnego.

Miejskie Centrum Edukacji w (...) jest jednostką budżetową, realizującą ww. projekt w części dotyczącej obiektu edukacyjnego.

Obiekt oświatowy, w którym będzie podłączona pompa ciepła prowadzi działalność gospodarczą polegająca na wynajmie dwóch pomieszczeń szkolnych przez 4,75 godziny tygodniowo i uzyskuje z tego tytułu przychody roczne w wysokości ok.1.500,00 zł, co wskazuje na marginalny udział wykorzystania komercyjnego pomieszczeń.

Budynek, w którym będą zainstalowane pompy ciepła jest budynkiem użyteczności publicznej, i inwestycja ta byłaby zrealizowana bez względu czy placówka prowadziłaby działalność gospodarczą czy nie.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia podatku od towarów i usług nabytych w związku z realizacją projektu.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa, należy wskazać, że w odniesieniu do inwestycji dotyczących ww. obiektów użyteczności publicznej, warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie będzie spełniony.

W przedmiotowej sytuacji brak jest bezpośredniego powiązania i wyraźnego związku dokonywanych zakupów ze sprzedażą opodatkowaną.

Celem przedmiotowej inwestycji jest bowiem wypełnianie zadań publicznoprawnych nałożonych przepisami ustawy o samorządzie gminnym, dla realizacji których Gmina została powołana.

Z treści wniosku wynika, że celem przedmiotowej inwestycji jest realizacja zadań publicznoprawnych nałożonych na Gminę przepisami ustawy o samorządzie gminnym.

Wnioskodawca wskazuje, że budynek w którym wynajmowane są odpłatnie pomieszczenia jest budynkiem użyteczności publicznej, a inwestycja byłaby zrealizowana bez względu na to czy placówka prowadziłaby działalność gospodarczą czy nie.

Z treści wniosku wynika ponadto, że działalność polegająca na komercyjnym wynajmie powierzchni ma charakter marginalny w stosunku do działalności statutowej. Wynajem powierzchni dotyczy jedynie niewielkiej części powierzchni budynków będących przedmiotem projektu. Dodatkowo Wnioskodawca wskazał, że towary i usługi nabywane przez Gminę

w związku z realizacją ww. projektu nie będą w żaden sposób wykorzystywane do wykonywania przez Gminę czynności opodatkowanych VAT.

Należy podkreślić, że wprawdzie każdy wydatek ma wpływ na działalność gospodarczą danego podmiotu i każdy mógłby więc pośrednio podlegać odliczeniu, jednak jeżeli określone wydatki mają bezpośredni związek z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu, to ewentualne doszukiwanie się pośredniego wpływu tych czynności na działalność opodatkowaną nie może prowadzić do zmiany ich kwalifikacji z punktu widzenia możliwości zastosowania odliczenia. Taki związek jest bowiem zbyt nieuchwytny i marginalny w porównaniu do wyraźnego związku tych wydatków z czynnościami niepodlegającymi VAT (zadanie polegające na montażu instalacji OZE w obiektach publicznych). Nie ulega wątpliwości, że Gmina będzie realizowała przedmiotowe zadanie celem realizacji zadania publicznego, a nie celem zwiększenia obrotów z działalności komercyjnej. Montaż instalacji OZE w obiektach publicznych służy przede wszystkim zaspokajaniu potrzeb zbiorowych wspólnoty, a wykorzystanie części pomieszczeń w tych budynkach na cele komercyjne - jak wynika z treści wniosku - w niewielkim zakresie, nie może przesądzić o uprawnieniu do odliczenia podatku naliczonego.

Reasumując, w omawianych okolicznościach, zdaniem organu, nie występuje związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy ponoszonymi wydatkami w celu realizacji projektu a prowadzeniem działalności opodatkowanej w zakresie wynajmu powierzchni, który decydowałby o prawie do odliczenia podatku związanego z realizowanym projektem.

Zatem, w świetle art. 86 ust. 1 ustawy, Wnioskodawca nie ma prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących zakup towarów i usług w celu realizacji przedmiotowego projektu.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl