2461-IBPP2.4512.96.2017.2.AZE - Ustalenie prawa do zwolnienia podmiotowego od podatku VAT.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 23 stycznia 2017 r. (data wpływu 1 lutego 2017 r.), uzupełnionym pismem z 11 kwietnia 2017 r. (data wpływu 13 kwietnia 2017 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług z zakresie prawa do zwolnienia podmiotowego od podatku VAT - jest prawidłowe.

W dniu 1 lutego 2017 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zwolnienia podmiotowego od podatku VAT. Wniosek został uzupełniony pismem z 11 kwietnia 2017 r. (data wpływu 13 kwietnia 2017 r.), stanowiącym odpowiedź na wezwanie tut. organu z 30 marca 2017 r., znak: 2461-IBPP2.4512.96.2017.1.AZe.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni posiada uprawnienia zawodowe rzeczoznawcy majątkowego do 2011 r. i od roku 2013 jest współpracownikiem firmy męża (oprócz tego jest zatrudniona na etacie na stanowisku innym niż rzeczoznawca majątkowy) i w ramach tej współpracy wykonuje działalność zawodową jako rzeczoznawca majątkowy (PKD 68.31.Z), gdzie firma męża jest podatnikiem podatku VAT a co za tym idzie, od części Wnioskodawczyni VAT również jest odprowadzany. Wnioskodawczyni ma zamiar rozpocząć jednoosobową działalność gospodarczą z zakresu wyceny nieruchomości. W swojej działalności zawodowej Wnioskodawczyni nie świadczyła i nie będzie świadczyć usług doradztwa ani usług prawniczych. Wnioskodawczyni sporządza operaty szacunkowe określające wartości nieruchomości oraz innych praw do nieruchomości (ograniczone prawa rzeczowe, prawa użytkowania wieczystego) (por. § 3 ust. 1 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 września 2004 r. w sprawie wyceny nieruchomości i sporządzania operatu szacunkowego (Dz. U. Nr 207, poz. 2109 z późn. zm. zwanego dalej "rozporządzeniem"). W ramach sporządzanych wycen Wnioskodawczyni dokonuje także analizy rynku nieruchomości, zgodnie z § 3 ust. 2 rozporządzenia.

Operaty szacunkowe wykonuje głównie na potrzeby kredytowe. Oprócz sporządzania ww. operatów szacunkowych Wnioskodawczyni nie prowadzi żadnej innej działalności gospodarczej i nie planuje zmiany zakresu dotychczasowej działalności. Wartość sprzedaży opodatkowanej od początku działalności gospodarczej (jako współpracownik firmy męża) nigdy nie przekroczyła w roku podatkowym kwoty 150 000 zł.

Opis zdarzenia przyszłego został uzupełniony ww. pismem z 11 kwietnia 2017 r. o następujące informacje:

Wnioskodawczyni oprócz sporządzania ww. operatów nie będzie prowadzić żadnej innej działalności gospodarczej w tym wymienionej w art. 113 ust. 13 ustawy z dn. 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, usług doradztwa oraz przewidywana sprzedaż nie przekroczy w proporcji do okresu prowadzenia działalności w tym roku podatkowym kwoty określonej w art. 113 ust. 1 i ust. 9. W poprzednim roku podatkowym Wnioskodawczyni nie prowadziła i nie prowadzi samodzielnej działalności gospodarczej. W poprzednim roku podatkowym Wnioskodawczyni była i jest do teraz współpracownikiem firmy męża. Wnioskodawczyni nie prowadząc samodzielnej działalności nie była i nie jest czynnym i zrejestrowanym podatnikiem podatku VAT. W ramach współpracy wykazanej powyżej, gdzie mąż Wnioskodawczyni jest zrejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT, od działalności Wnioskodawczyni VAT jest również odprowadzany. W poprzednim roku podatkowym wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie kwoty określonej w art. 113 ust. 1 i ust. 9.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (doprecyzowane w uzupełnieniu z 11 kwietnia 2017 r.):

Czy prowadząc działalność gospodarczą z zakresu wyceny nieruchomości Wnioskodawczyni może skorzystać ze zwolnienia podmiotowego od podatku VAT w myśl art. 113 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?

Stanowisko Wnioskodawcy:

W myśl art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, Wnioskodawczyni może korzystać ze zwolnienia - nie zamierza w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykonywać czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Nie będzie świadczyć porad, opinii, wyjaśnień charakterystycznych dla usług doradztwa. Przewidywana wartość sprzedaży nie przekroczy w roku podatkowym kwoty określonej w art. 113 ust. 1 i 9.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2017 r.), zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z przepisem art. 18 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 1 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2016 r. poz. 2024), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 2017 r. - podatnicy, u których łączna wartość sprzedaży w 2016 r. była wyższa niż 150 000 zł i nie przekroczyła 200 000 zł, mogą skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

Na podstawie art. 113 ust. 5 ustawy VAT, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Stosownie do art. 113 ust. 13 pkt 2 ww. ustawy zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników świadczących usługi:

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni posiada uprawnienia zawodowe rzeczoznawcy majątkowego do 2011 r. a obecnie ma zamiar rozpocząć jednoosobową działalność gospodarczą z zakresu wyceny nieruchomości. W swojej działalności zawodowej Wnioskodawczyni nie będzie świadczyć usług doradztwa ani usług prawniczych. Wnioskodawczyni będzie sporządzała operaty szacunkowe określające wartości nieruchomości oraz innych praw do nieruchomości (ograniczone prawa rzeczowe prawa użytkowania wieczystego). Wnioskodawczyni oprócz sporządzania ww. operatów nie będzie prowadzić żadnej innej działalności gospodarczej w tym wymienionej w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług, nie będzie świadczyć usług doradztwa ani usług prawniczych oraz przewidywana sprzedaż nie przekroczy w proporcji do okresu prowadzenia działalności w tym roku podatkowym kwoty określonej w art. 113 ust. 1 i ust. 9. W poprzednim roku podatkowym Wnioskodawczyni nie prowadziła i nie prowadzi samodzielnej działalności gospodarczej.

Wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą kwestii, czy prowadząc działalność gospodarczą z zakresu wyceny nieruchomości Wnioskodawczyni może skorzystać ze zwolnienia podmiotowego od podatku VAT w myśl art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Dla rozstrzygnięcia wątpliwości Wnioskodawczyni niezbędnym jest ustalenie, czy w niniejszej sprawie nie zachodzą przesłanki uniemożliwiające korzystanie ze zwolnienia podmiotowego z podatku od towarów i usług przewidzianego przepisem art. 113 ust. 1 ustawy.

Z powołanego powyżej przepis art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy wynika, że ze zwolnienia podmiotowego od podatku nie mogą korzystać osoby świadczące m.in. usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa.

W tym miejscu podkreślić należy, że ani ustawa o podatku od towarów i usług, ani przepisy wykonawcze do niej, nie definiują pojęcia doradztwa. W potocznym rozumieniu termin "doradztwo" obejmuje szereg usług doradczych, tj.: podatkowe, prawne, finansowe. Zakres znaczeniowy pojęcia "usługi w zakresie doradztwa" jest szerszy niż termin "usługi w zakresie doradztwa podatkowego". Wobec braku w ustawie definicji doradztwa należy posiłkowo odwołać się do wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego PWN 2006, pod pojęciem "doradcy" należy rozumieć "tego, kto doradza". Natomiast "doradzać", w myśl powołanego wyżej Słownika Języka Polskiego PWN 2006, oznacza "udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie". Doradztwo jest zatem udzieleniem fachowych zaleceń, porad, np. ekonomicznych czy finansowych. Użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin "usługi w zakresie doradztwa" należy rozumieć w związku z tym szeroko.

Ponadto, jak wynika z powyższego Słownika, "rzeczoznawca" to biegły, ekspert. Pojęcia te wymieniono w ww. Słowniku wyjaśniając, że "biegły" to znający się na rzeczy, mający wprawę w czymś, a "ekspert" to specjalista powoływany do wydania orzeczenia lub opinii w sprawach spornych, osoba uznawana za autorytet w jakiejś dziedzinie.

Rzeczoznawstwo majątkowe zostało uregulowane w ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2016 r. poz. 2147, z późn. zm.). Zgodnie z art. 174 ust. 1 tej ustawy, rzeczoznawstwo majątkowe jest działalnością zawodową wykonywaną przez rzeczoznawców na zasadach określonych w niniejszej ustawie. W świetle art. 174 ust. 2 ww. ustawy, rzeczoznawcą majątkowym jest osoba fizyczna posiadająca uprawnienia zawodowe w zakresie szacowania nieruchomości, nadane w trybie przepisów rozdziału 4 niniejszego działu. W myśl art. 174 ust. 3 cyt. ustawy, rzeczoznawca majątkowy dokonuje określania wartości nieruchomości, a także maszyn i urządzeń trwale związanych z nieruchomością.

Według art. 174 ust. 3a powyższej ustawy rzeczoznawca majątkowy może sporządzać opracowania i ekspertyzy, nie stanowiące operatu szacunkowego, dotyczące:

Zgodnie z ust. 5 powyższego artykułu, rzeczoznawca majątkowy nie może odmówić pełnienia funkcji biegłego sądowego.

Z przytoczonych definicji nie wynika, by czynności wykonywane przez rzeczoznawców miały charakter czynności doradczych.

Zatem w sytuacji, gdy wykonywane przez Wnioskodawczynię czynności z zakresu wyceny nieruchomości wyłącznie w formie operatów szacunkowych nie obejmują usług w zakresie doradztwa, ani udzielania porad i wyjaśnień w formie ustnej lub pisemnej związanych z posiadanymi uprawnieniami zawodowymi, to w sprawie nie ma zastosowania wyłączenie ze zwolnienia podmiotowego, określone w art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy o VAT.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności przedmiotowej sprawy oraz przywołane wyżej przepisy, należy stwierdzić, że skoro jak wskazała Wnioskodawczyni, w poprzednim roku podatkowym nie prowadziła samodzielnej działalności gospodarczej, nie prowadząc samodzielnej działalności nie była i nie jest czynnym i zrejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz skoro oprócz sporządzania operatów nie będzie prowadzić żadnej innej działalności gospodarczej - w tym wymienionej w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług - to Wnioskodawczyni może korzystać ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług przewidzianego w art. 113 ust. 1 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2017 r.

Zaznaczyć jednak należy, że w sytuacji, gdy wartość sprzedaży usług świadczonych przez Wnioskodawczynię przekroczy w trakcie roku podatkowego wskazaną w art. 113 ust. 1 ustawy kwotę 200.000 zł, bądź też Wnioskodawczyni w ramach działalności będzie wykonywała którąkolwiek z czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy, to Wnioskodawczyni, utraci prawo do zwolnienia podmiotowego w oparciu o przepis art. 113 ust. 1 ustawy o VAT

Tym samym stanowisko Wnioskodawczyni jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Przedmiotowa interpretacja rozstrzyga ściśle w zakresie pytania Wnioskodawczyni przedstawionego we wniosku. Stąd też nie są przedmiotem rozstrzygnięcia te elementy opisu sprawy, które nie zostały objęte zakresem pytania i własnym stanowiskiem Wnioskodawczyni. Zaznaczyć również należy, że w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisu sprawy, przedmiotowa interpretacja traci ważność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.