2461-IBPP2.4512.864.2016.2.ICz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 201) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 12 października 2016 r. (data wpływu 27 października 2016 r.), uzupełnionym pismem z 12 stycznia 2017 r. (data wpływu 18 stycznia 2017 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w kwestii:

* objętej pytaniem nr 1 tj. opodatkowanie czynności najmu części budynku żonie - jest prawidłowe,

* objętej pytaniem nr 2 tj. prawo do odliczenia w całości kwoty podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących poniesione nakłady inwestycyjne, w okresie przed wynajęciem części budynku żonie na potrzeby prowadzonej przez nią działalności gospodarczej - jest prawidłowe,

* objętej pytaniem nr 3 tj. prawo do odliczenia w całości kwoty podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących poniesione nakłady inwestycyjne, a także od innych wydatków związanych z bieżącym utrzymaniem nieruchomości, w okresie po wynajęciu części budynku żonie na potrzeby prowadzonej przez nią działalności gospodarczej - jest prawidłowe.

W dniu 27 października 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od towarów i usług w kwestii:

* opodatkowania czynności najmu części budynku żonie;

* prawo do odliczenia w całości kwoty podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących poniesiona nakłady inwestycyjne, w okresie przed wynajęciem części budynku żonie na potrzeby prowadzonej przez nią działalności gospodarczej;

* prawa do odliczenia w całości kwoty podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących poniesione nakłady inwestycyjne, a także od innych wydatków związanych z bieżącym utrzymaniem nieruchomości, w okresie po wynajęciu części budynku żonie na potrzeby prowadzonej przez nią działalności gospodarczej.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 12 stycznia 2017 r. (data wpływu 18 stycznia 2017 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 29 grudnia 2016 r. znak: 2461-IBPP2.4512864.2016.1.ICz.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej prowadzi jednoosobową pozarolniczą działalność gospodarczą. Przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest m.in. świadczenie usług w zakresie doradztwa oraz pośrednictwo w sprzedaży mebli oraz artykułów gospodarstwa domowego. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT, świadczącym usługi opodatkowane podatkiem VAT. Wnioskodawca wraz z żoną w maju 2016 r., na podstawie aktu notarialnego Repertorium A nr numer (...) z dnia 24 maja 2016 r. (umowa sprzedaży i przeniesienia własności), zakupił nieruchomość, tj. działkę zabudowaną domem mieszkalnym (czytaj dalej, budynek lub budynek mieszkalny lub nieruchomość). Zakup nastąpił w ramach wspólności ustawowej małżeńskiej ze środków pochodzących z ich majątku wspólnego. Stroną kupującą jest Wnioskodawca - Dawid N. oraz Agnieszka Ewa N. - żona Wnioskodawcy.

Nieruchomość została nabyta od osób fizycznych, poza działalnością gospodarczą, tym samym poza podatkiem VAT.

Zakupiona nieruchomość wprowadzona została w całości z dniem 1 czerwca 2016 r. na stan środków trwałych z przeznaczeniem na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Wnioskodawca rozpoczął remont/modernizację budynku mieszkalnego. Wnioskodawca odlicza podatek VAT naliczony z faktur dokumentujących poniesione nakłady inwestycyjne na budynku mieszkalnym.

Wnioskodawca zamierza rozpocząć świadczenie usług wynajmu budynku mieszkalnego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, w tym również wynająć odpłatnie część powierzchni biurowej żonie, prowadzącej odrębną zarejestrowaną działalność gospodarczą. Planowany w przyszłości odpłatny wynajem żonie będzie rozliczany w jednomiesięcznych okresach rozliczeniowych. Przedmiotem działalności gospodarczej żony jest świadczenie usług agentów i brokerów ubezpieczeniowych, zwolnionych z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 wraz z późn. zm. (zwanej dalej ustawą o VAT).

Wnioskodawca uzupełnił opis sprawy i wyjaśnił co następuje:

1. Opisany we wniosku budynek mieszkalny (czytaj dalej: budynek lub nieruchomość) zakupiony został przez Wnioskodawcę oraz jego żonę z zamiarem przeznaczenia ww. nieruchomości wyłącznie na potrzeby prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, w tym m.in. z przeznaczeniem na biuro, magazyn, czy otwarcie salonu ekspozycji towarów.

2. Wnioskodawca wykorzystywał i aktualnie wykorzystuje budynek wyłącznie do potrzeb prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, w tym w szczególności pomieszczenia z przeznaczeniem na magazyn towarów handlowych.

3. Zakup nie został udokumentowany fakturą VAT. Jak zostało to wskazane w treści przedmiotowego wniosku transakcja została udokumentowana umową sprzedaży i przeniesienia prawa własności Repertorium A nr numer (...) z dnia 24 maja 2016 r.

4. Na dzień zakupu nieruchomości żona Wnioskodawcy nie była czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.

5. Wnioskodawcy przy nabyciu nieruchomości nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, przedmiotowa transakcja nie została udokumentowana Fakturą VAT, nieruchomość została nabyta od osób fizycznych, poza działalnością gospodarczą, a tym samym poza podatkiem VAT.

6. Nabyty budynek był i jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej opodatkowanej Wnioskodawcy, tj. dostawy towarów (elementów wyposażenia wnętrz, lamp) opodatkowanej stawką podatku VAT 23%.

7. Wnioskodawca od dnia nabycia budynku do chwili obecnej nie wynajął budynku żonie. Budynek w okresie, o którym mowa w zdaniu pierwszym nie był wykorzystywany przez żonę Wnioskodawcy do jej działalności gospodarczej w jakikolwiek sposób.

Zamiar świadczenia usług wynajmu części powierzchni budynku w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, w tym również najem żonie, wyłącznie na potrzeby prowadzonej przez nią odrębnej działalności gospodarczej, jest zdarzeniem przyszłym, uwarunkowanym m.in. posiadaniem przez Wnioskodawcę wolnych powierzchni w zakupionym budynku. Aktualnie żona wynajmuje pomieszczenia biurowe od podmiotu zewnętrznego na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.

8. W sytuacji wystąpienia zdarzenia przyszłego, jakim jest wynajęcie części powierzchni biurowej żonie, wynagrodzenie za najem skalkulowane zostanie na poziomie czynszu najmu oraz opłat za poszczególne media według ich zużycia. Koszty użytkowania wynajętej części budynku będą doliczane do czynszu najmu, z uwzględnieniem sytuacji przedstawionej w pkt 14 poniżej (zdanie drugie w udzielonej odpowiedzi Wnioskodawcy), gdzie może mieć miejsce sytuacja, w której część kosztów za media będzie ponosić bezpośrednio żona na podstawie otrzymanych Faktur VAT od dostawców mediów, wystawionych na najemcę (firmę żony) i dotyczyć będą jej części wynajmowanej. Wówczas koszty te nie będą doliczane do czynszu.

9. W sytuacji wystąpienia zdarzenia przyszłego, jakim jest wynajęcie części powierzchni biurowej żonie, wynagrodzenie za najem będzie ustalone na poziomie cen rynkowych świadczonych usług najmu lokali użytkowych, poprzez porównanie cen świadczonych usług najmu przez inne podmioty, z uwzględnieniem podobnej lokalizacji i wielkości oraz o zbliżonym standardzie i przeznaczeniu. Skalkulowana rynkowa kwota wynagrodzenia (czynsz najmu) będzie również porównywalna lub tożsama z poziomem cen stosowanych przez Wnioskodawcę w przypadku wynajęcia części budynku innym przedsiębiorcom.

10. W sytuacji wystąpienia zdarzenia przyszłego, jakim jest wynajęcie części powierzchni biurowej żonie, może wystąpić konieczność poniesienia wydatków na remont (nakłady inwestycyjne) budynku.

11. W sytuacji wystąpienia zdarzenia przyszłego, jakim jest wynajęcie części powierzchni biurowej żonie, może wystąpić konieczność poniesienia wydatków na remont (nakłady inwestycyjne) budynku dotyczących nieruchomości jako całości, jak również może mieć miejsce sytuacja, w której poniesione wydatki na remont (nakłady inwestycyjne) związane będą np. tylko z częścią, którą wynajmuje żona (np. adaptacja pomieszczeń do celów działalności gospodarczej prowadzonej przez żonę).

12. Umowa najmu pomiędzy Wnioskodawcą a żoną będzie określała przeznaczenie wynajmowanych pomieszczeń w budynku. Przedmiotowy najem będzie miał charakter tylko i wyłącznie użytkowy, tj. z przeznaczeniem na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej przez żonę.

13. W związku z bieżącym utrzymaniem budynku Wnioskodawca ponosi wydatki związane ze zużyciem energii elektrycznej i wody.

14. Umowy z dostawcami mediów nie będą zawierane przez Wnioskodawcę w imieniu i na rzecz najemcy (żony). Wnioskodawca rozważa możliwość podpisania umów z dostawcami niektórych mediów, np. na dostawę energii elektrycznej, przez żonę - w zakresie dotyczącym prowadzonej przez żonę działalności gospodarczej (koszty związane z użytkowaniem jej części).

15. Wnioskodawca będzie ponosił koszty mediów we własnym imieniu, ale na rzecz najemcy (żony). Wnioskodawca będzie zatem podmiotem pośredniczącym pomiędzy usługodawcą, a rzeczywistym nabywcą usługi (żoną).

16. Wnioskodawca zamierza (w sytuacji świadczenia usług najmu) aby zużycie mediów obliczane było:

* według faktycznego zużycia w oparciu o wskazanie liczników: dostawa wody, odbiór ścieków, energia elektryczna

* według zajmowanej powierzchni: ogrzewanie

* ryczałtowo: wywóz nieczystości.

Powyższe nie dotyczy sytuacji o której mowa w drugim zdaniu odp. na pytanie nr 14 (dotyczy najmu żonie).

17. W sytuacji wystąpienia zdarzenia przyszłego, jakim jest wynajęcie części budynku najemcom, postanowienia umowy najmu będą przewidywać odrębne od czynszu obliczanie i rozliczanie opłat za media. Zawarte umowy z najemcami zawierać będą zapisy, zgodnie z którymi poza czynszem za najem, najemcy zostaną obciążeni dodatkowymi opłatami, tj. kosztami mediów, w zależności od faktycznego ich zużycia.

18. Wnioskodawca będzie dokonywał na rzecz najemcy (żony) refakturowania (przeniesienia) dokładnego kosztu towaru lub usługi, jakim został obciążony przez podmiot trzeci, bez naliczania marży.

W związku z powyższym opisem w zakresie podatku od towarów i usług zadano następujące pytania (oznaczone jak we wniosku):

1. Czy odpłatne wynajęcie, rozliczane w miesięcznych okresach rozliczeniowych, części powierzchni biurowej budynku żonie na potrzeby prowadzonej przez nią działalności gospodarczej na podstawie umowy najmu jest przedmiotem opodatkowania podatkiem VAT, gdzie Wynajmującym (sprzedawcą) jest firma Wnioskodawcy, zaś Najemcą (nabywcą) jest firma żony, natomiast pomiędzy małżonkami istnieje małżeńska wspólność majątkowa?

2. Czy Wnioskodawca ma prawo do odliczenia w całości kwoty podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących poniesione nakłady inwestycyjne (zakup materiałów, usług i innych wydatków) związanych z budynkiem w okresie przed wynajęciem części budynku żonie na potrzeby prowadzonej przez nią działalności gospodarczej?

3. W sytuacji odpowiedzi potwierdzającej stanowisko Wnioskodawcy na pytanie nr 1, tj. odpłatne wynajęcie części budynku żonie na potrzeby prowadzonej przez nią działalności gospodarczej jest przedmiotem opodatkowania podatkiem VAT, czy Wnioskodawca ma prawo do odliczenia w całości kwoty podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących poniesione nakłady inwestycyjne (zakup materiałów, usług i innych wydatków), a także od innych wydatków związanych z bieżącym utrzymaniem nieruchomości, w okresie po wynajęciu części budynku żonie na potrzeby prowadzonej przez nią działalności gospodarczej?

4. W sytuacji odpowiedzi negatywnej na pytanie nr 1, tj. comiesięczny wynajem części powierzchni budynku żonie na potrzeby prowadzonej przez nią działalności gospodarczej, nie jest przedmiotem opodatkowania podatkiem VAT, to czy sam fakt nieodpłatnego przekazania tej części budynku firmie żony stanowi czynność opodatkowaną podatkiem VAT dla Wnioskodawcy? (treść pytania przedstawiona ostatecznie w piśmie uzupełniającym z 12 stycznia 2017 r.)

5. W sytuacji odpowiedzi pozytywnej na pytanie nr 4 tj., fakt nieodpłatnego przekazania części budynku żonie na potrzeby prowadzonej przez nią działalności gospodarczej stanowi czynność opodatkowaną podatkiem VAT, to czy Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z funkcjonowaniem i utrzymaniem całej nieruchomości (tzw. kosztów wspólnych) oraz nakładów inwestycyjnych (zakup materiałów, usług i innych wydatków) w okresie po wynajęciu części budynku żonie na potrzeby prowadzonej przez nią działalności gospodarczej w proporcji do zajmowanej powierzchni przez firmę żony, czy może do posiadanych udziałów tj. 50%? (treść pytania przedstawiona ostatecznie w piśmie uzupełniającym z 12 stycznia 2017 r.)

6. W sytuacji odpowiedzi twierdzącej na pytanie nr 4, tj. fakt nieodpłatnego przekazania części budynku żonie na potrzeby prowadzonej przez nią działalności gospodarczej stanowi czynność opodatkowaną podatkiem VAT, to czy czynność obciążenia kosztami dotyczącymi części nieruchomości użytkowanej przez firmę żony nie stanowi czynności opodatkowanej podatkiem VAT? (treść pytania przedstawiona ostatecznie w piśmie uzupełniającym z 12 stycznia 2017 r.)

Stanowisko Wnioskodawcy:

Odpowiedź do Pytania nr 1:

Zdaniem Wnioskodawcy odpłatne wynajęcie, rozliczane w miesięcznych okresach rozliczeniowych, części powierzchni biurowej budynku mieszkalnego żonie na potrzeby prowadzonej przez nią działalności gospodarczej na podstawie umowy najmu jest przedmiotem opodatkowania podatkiem VAT.

Odpłatne udostępnienie części powierzchni biurowej na potrzeby działalności gospodarczej żonie z uwagi na współwłasność majątkową - w świetle przepisów prawa cywilnego - nie może stanowić przedmiotu umowy najmu pomiędzy małżonkami. Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na zasadę autonomii prawa podatkowego oraz względy celowościowe, jak również okoliczność, że przepisy podatkowe nie uwzględniają specyfiki ustroju wspólności majątkowej między małżonkami, umowa taka wywołuje jednak skutki na gruncie prawa podatkowego.

Na gruncie podatku od towarów i usług użytym w przepisach normujących ten podatek terminom należy przypisywać wszak zasadniczo autonomiczne znaczenie, swoiste dla tego podatku, a tym samym oderwane od ich rozumienia cywilistycznego w ujęciu prawodawstwa krajowego. Wynika to choćby z harmonizacji tego podatku na terytorium Unii Europejskiej, czego konsekwencją jest konieczność jednolitego rozumienia pojęć VAT na całym obszarze państw członkowskich, co wymaga - przy ich definiowaniu - szerszego uwzględniania kryteriów ekonomicznych, jako bardziej uniwersalnych, przy jednoczesnym wykorzystywaniu cywilistycznego unormowania danego terminu w prawie krajowym, jedynie w zakresie w jakim nie będzie ono pozostawało w sprzeczności dla ustalenia zakresu i znaczenia tego pojęcia z uwzględnieniem jego kontekstu oraz celu, jakiemu służy uregulowanie dyrektywy (ustawy), w którym zostało użyte. Zatem przy interpretacji pojęć użytych w ustawie o podatku od towarów i usług decydujące znaczenie ma walor i skutki ekonomiczne danej czynności opodatkowanej, a nie jego definicja w krajowym prawie cywilnym, które w każdym państwie członkowskim jest inne. W obecnym stanie prawnym - zgodnie z regulacjami VI dyrektywy, jak i dyrektywy VAT z 2006 r. - zarówno pojęcie dostawy towarów, jak i świadczenia usług zostało w znacznej mierze oderwane od ważności i skuteczności tych czynności na gruncie prawa cywilnego. Decydujące dla uznania, że czynność miała miejsce, są bowiem jej skutki faktyczne (realne), a nie skutki konwencjonalne. Stąd też nie może być już wątpliwości, że czynności, które są nieważne na gruncie prawa cywilnego, mogą podlegać opodatkowaniu. Czynności opodatkowane na gruncie VAT zostały bowiem oderwane od ważności i skuteczności tych czynności na gruncie prawa cywilnego.

Decydujące znaczenie zyskuje bowiem nie prawny (na gruncie prawa cywilnego), lecz ekonomiczny aspekt transakcji. Tym samym, czynność nieważna na gruncie prawa cywilnego może być uznana za wykonaną skutecznie na gruncie ustawy VAT (zob.m.in. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26 marca 2015 r., I FSK 2174/13, wyrok NSA z dnia 4 grudnia 2013 r., I FSK 1766/12, CBOSA, Bartosiewicz A. (w:) A. Bartosiewicz, R. Kubacki, VAT. Komentarz 2009, wyd. III, komentarz do art. 6). Podobne stanowisko zajął Sąd Apelacyjny w Szczecinie w wyroku z dnia 21 czerwca 2013 r., sygn. II AKa 74/13, LEX nr 1362906 stwierdzając, że czynność nieważna na gruncie prawa cywilnego może być uznana za wykonaną skutecznie na gruncie ustawy o VAT.

Pogląd ten został podzielony również w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, sygn: ILPP1/443-316/07-4/KG gdzie wskazano, że w świetle obowiązujących przepisów, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, zarówno wnioskodawca jak i jego małżonka są traktowani jako odrębne podmioty, każde z nich spełnia bowiem definicję podatnika. Autonomiczność prawa podatkowego wyklucza możliwość takiej interpretacji jego przepisów, która zakładałaby, że wspólność majątkowa istniejąca między małżonkami na podstawie przepisów Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, ma wpływ na zakres praw i obowiązków podatników podatku od towarów i usług Wnioskodawca argumentuje swoje stanowisko m.in. poprzez przytoczenie fragmentu uzasadnienia do Interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy nr ITPP1/4512-801/15/ BK z dnia 25 sierpnia 2015 r.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług, stosownie do treści art. 8 ust. 1 powołanej ustawy, należy rozumieć każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121 z późn. zm.) przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Tak więc najem jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną; odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Zatem, biorąc pod uwagę powyższe przepisy należy stwierdzić, że najem jako usługa wymieniona w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywana jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych (zawierane umowy najmu mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe) (...).

W konsekwencji najem nieruchomości stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ww. ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Przytaczając natomiast przepisy ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2015 r. poz. 583) stwierdzić należy, iż stosownie do art. 31 § 1 ww. ustawy z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Zatem istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

Dokonując analizy przytoczonych wyżej regulacji prawnych podkreślić należy, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług istotnym jest, czy dany podmiot spełnia definicję podatnika w rozumieniu powołanego wyżej przepisu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, prowadzącego działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2 tegoż przepisu. Autonomiczność prawa podatkowego wyklucza możliwość takiej interpretacji jego przepisów, która zakładałaby, że wspólność majątkowa istniejąca między małżonkami na podstawie przepisów Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, ma wpływ na zakres praw i obowiązków podatników podatku od towarów i usług.

Natomiast zgodnie z cytowanym już art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Należy stwierdzić, iż ustawa o podatku od towarów i usług nie wymienia małżonków jako odrębnej kategorii podatników. Powyższe stwarza dla małżonków prowadzących działalność gospodarczą szczególną sytuację prawną. Należy zauważyć, że żaden z przepisów ustawy o podatku od towarów i usług nie zabrania małżonkom prowadzenia działalności gospodarczej jako odrębnym podatnikom VAT. Nie ma przy tym przeszkód, aby pomiędzy małżonkami prowadzącymi odrębne działalności istniała ustawowa wspólność majątkowa.

W konsekwencji, podatnikiem podatku od towarów i usług jest ten z małżonków, który dokonał czynności podlegającej opodatkowaniu.

Odpowiedź do Pytania nr 2:

Zdaniem Wnioskodawcy ma on prawo do odliczenia w całości podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących poniesione nakłady inwestycyjne (zakup materiałów, usług i innych wydatków) związanych z budynkiem w okresie przed wynajęciem części budynku żonie na potrzeby prowadzonej przez nią działalności gospodarczej, z uwagi na fakt że zakupy te służą działalności opodatkowanej podatkiem VAT Wnioskodawcy.

Odpowiedź do Pytania nr 3:

Zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji odpłatnego wynajęcia części budynku żonie na potrzeby prowadzonej przez nią działalności gospodarczej, przysługuje mu prawo do odliczania całości kwoty podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z bieżącym utrzymaniem i funkcjonowaniem nieruchomości oraz od poniesionych wydatków inwestycyjnych związanych z budynkiem, z uwagi na fakt, że wydatki te mają bezpośredni związek z wykonywanymi przez niego czynnościami opodatkowanymi. Wnioskodawca świadcząc usługi najmu opodatkowane podatkiem VAT ma prawo do odliczenia całości podatku VAT naliczonego z faktur, które dokumentują m.in. koszty bieżącego zużycia wody, prądu, gazu, usług monitoringu oraz telekomunikacyjnych, a które ponoszone są w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Zdaniem Wnioskodawcy ma on prawo do odliczenia w całości podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących poniesione nakłady inwestycyjne (zakup materiałów, usług i innych wydatków) związanych z budynkiem oraz od innych wydatków związanych z bieżącym utrzymaniem nieruchomości w okresie po wynajęciu części budynku żonie na potrzeby prowadzonej przez nią działalności gospodarczej, z uwagi na fakt że zakupy te służą działalności opodatkowanej podatkiem VAT Wnioskodawcy.

Odpowiedź do Pytania nr 4 (ostatecznie przedstawiona w piśmie z dnia 12 stycznia 2017 r.):

Zdaniem Wnioskodawcy fakt nieodpłatnego przekazania części budynku firmie żonie na potrzeby prowadzonej przez nią działalności gospodarczej nie stanowi czynności opodatkowanej podatkiem VAT. Zgodnie z przedstawioną argumentacją do pytania nr 1 Wnioskodawca stoi na stanowisku, że z uwagi na zasadę autonomii prawa podatkowego oraz względy celowościowe, jak również okoliczność, że przepisy podatkowe nie uwzględniają specyfiki ustroju wspólności majątkowej między małżonkami, odpłatna umowa najmu w ramach działalności gospodarczej pomiędzy firmą Wnioskodawcą, a firmą żony wywołuje skutki na gruncie podatku VAT.

Odpowiedź do Pytania nr 5 (ostatecznie przedstawiona w piśmie z dnia 12 stycznia 2017 r.):

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że fakt nieodpłatnego przekazania budynku żonie na potrzeby prowadzonej przez nią działalności gospodarczej nie stanowi czynności opodatkowanej podatkiem VAT oraz, że odpłatna umowa najmu pomiędzy małżonkami wywołuje skutki na gruncie podatku VAT. Tym samym Wnioskodawca świadcząc usługi najmu opodatkowane podatkiem VAT ma prawo do odliczenia całości kwot podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z funkcjonowaniem i utrzymaniem całej nieruchomości (tzw. kosztów wspólnych, tj. dotyczących całości budynku, jak np.: bieżące zużycie wody, prądu, gazu, usług monitoringu oraz telekomunikacyjnych), a które to wydatki ponoszone są w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawcy. Zdaniem Wnioskodawcy ma on również prawo do odliczenia całości kwot podatku VAT naliczonego z tytułu ponoszonych nakładów inwestycyjnych na remont budynku w okresie po wynajęciu części budynku żonie na potrzeby prowadzonej przez nią działalności gospodarczej.

Zdaniem Wnioskodawcy ma on również prawo do odliczenia całości kwot podatku VAT naliczonego z tytułu ponoszonych nakładów inwestycyjnych na remont budynku w okresie po wynajęciu części budynku żonie na potrzeby prowadzonej przez nią działalności gospodarczej.

Odpowiedź do Pytania nr 6 (ostatecznie przedstawiona w piśmie z dnia 12 stycznia 2017 r.):

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że fakt nieodpłatnego przekazania części budynku żonie na potrzeby prowadzonej przez nią działalności gospodarczej nie stanowi czynności opodatkowanej podatkiem VAT oraz, że odpłatna umowa najmu pomiędzy małżonkami wywołuje skutki na gruncie podatku VAT. Tym samym, w sytuacji odpłatnego najmu części powierzchni biurowej budynku mieszkalnego żonie na potrzeby prowadzonej przez nią działalności gospodarczej na podstawie umowy najmu stanowiącej przedmiot opodatkowania podatkiem VAT, równowartość kosztów mediów (np. energii elektrycznej, ogrzewania, wody, odprowadzania ścieków i innych o podobnym charakterze) przypadających na firmę żony (najemcę) stanowi należność wynikającą z odpłatnego świadczenia usługi i podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie objętym pytaniami nr 1, 2 i 3 jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Przepis art. 8 ust. 1 ustawy o VAT jest niejako dopełnieniem art. 7 ust. 1 ustawy o VAT i ma na celu objęcie opodatkowaniem każdej transakcji wykonywanej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, która nie stanowi dostawy towarów, przez co realizowana jest w ten sposób zasada powszechności opodatkowania.

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Wskazać należy, że pojęcie świadczenia składającego się na istotę usługi przedstawione dla potrzeb podatku od towarów i usług jest zgodne z cywilistycznym rozumieniem usługi.

Jak wskazuje art. 353 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 380 z późn. zm.), świadczenie może polegać na działaniu albo zaniechaniu. Przez świadczenie należy zatem rozumieć każde zachowanie się na rzecz innego podmiotu. Na zachowanie to składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innego podmiotu), jak i zaniechanie (nie czynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Na świadczenie mogą się też jednocześnie składać zachowania związane z działaniem, jak i zaniechaniem.

Jak wynika z art. 659 § 1 ustawy - Kodeks cywilny, przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Należy zauważyć, że umowa najmu jest cywilnoprawną umową nakładającą na strony - zarówno wynajmującego, jak i najemcę - określone przepisami obowiązki. Tak więc, oddanie rzeczy innej osobie do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony na podstawie umowy najmu związane jest z wzajemnym świadczeniem najemcy polegającym na zapłacie umówionego czynszu. Z powyższego wynika, że umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej rzeczy i stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie składników majątkowych przez ich najemcę.

W myśl art. 15 ust. 1 cyt. ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z opisu sprawy wynika, że przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest m.in. świadczenie usług w zakresie doradztwa oraz pośrednictwo w sprzedaży mebli oraz artykułów gospodarstwa domowego. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT, świadczącym usługi opodatkowane podatkiem VAT. Wnioskodawca wraz z żoną w maju 2016 r., na podstawie aktu notarialnego zakupił nieruchomość, tj. działkę zabudowaną domem mieszkalnym. Zakup nastąpił w ramach wspólności ustawowej małżeńskiej ze środków pochodzących z ich majątku wspólnego. Zakupiona nieruchomość wprowadzona została w całości z dniem 1 czerwca 2016 r. na stan środków trwałych z przeznaczeniem na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Wnioskodawca zamierza rozpocząć świadczenie usług wynajmu budynku mieszkalnego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, w tym również wynająć odpłatnie część powierzchni biurowej żonie, prowadzącej odrębną zarejestrowaną działalność gospodarczą. Planowany w przyszłości odpłatny wynajem żonie będzie rozliczany w jednomiesięcznych okresach rozliczeniowych.

W sytuacji wystąpienia zdarzenia przyszłego, jakim jest wynajęcie części powierzchni biurowej żonie, wynagrodzenie za najem będzie ustalone na poziomie cen rynkowych świadczonych usług najmu lokali użytkowych, poprzez porównanie cen świadczonych usług najmu przez inne podmioty, z uwzględnieniem podobnej lokalizacji i wielkości oraz o zbliżonym standardzie i przeznaczeniu. Skalkulowana rynkowa kwota wynagrodzenia (czynsz najmu) będzie również porównywalna lub tożsama z poziomem cen stosowanych przez Wnioskodawcę w przypadku wynajęcia części budynku innym przedsiębiorcom.

Należy wskazać, że kwestie stosunków majątkowych pomiędzy małżonkami reguluje ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks Rodzinny i Opiekuńczy (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 2082 z późn. zm.).

Stosownie do art. 31 § 1 tej ustawy, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Zatem istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

Powołane wyżej przepisy art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT precyzują, jakie podmioty wpisują się w definicję podatnika podatku od towarów i usług. Ustawodawca nie wymienił wśród nich małżonków. Ustawa o podatku od towarów i usług nie obejmuje także małżonków jako odrębnej kategorii podatników. Tym samym na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług małżonkowie nie są uznawani za jeden podmiot podatkowy, bowiem każdy z nich, wykonując samodzielnie czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jest odrębnym podatnikiem tego podatku. Co więcej, autonomiczność prawa podatkowego wyklucza możliwość takiej interpretacji jego przepisów, która zakładałaby, że wspólność majątkowa istniejąca między małżonkami na podstawie przepisów Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, ma wpływ na zakres ich praw i obowiązków jako podatników podatku od towarów i usług. Dopuszczalne jest dokonywanie czynności cywilnoprawnych między małżonkami pozostającymi w małżeńskiej wspólności majątkowej, jeżeli czynności te dotyczą sfery objętej zakresem ich działalności gospodarczej.

Niezależnie od istniejących stosunków majątkowych pomiędzy małżonkami, w transakcjach zawieranych pomiędzy nimi mamy do czynienia z wykonywaniem czynności opodatkowanych pomiędzy dwoma odrębnymi podmiotami. Oznacza to, że w momencie dostawy towarów czy świadczenia usług małżonek powinien wystawić fakturę VAT dla współmałżonka i opodatkować daną transakcję tak jak każdą inną czynność podlegającą podatkowi od towarów i usług.

Składniki majątkowe pochodzące z działalności męża, będące przedmiotem najmu, w świetle przepisów kodeksu rodzinnego i opiekuńczego stanowią (przy istnieniu wspólności majątkowej) niewątpliwie majątek wspólny małżonków, jednakże w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług są to towary, które Wnioskodawca (mąż) nabył w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą, i w takim też celu je wykorzystuje.

Odnosząc, zatem przedstawione zdarzenie przyszłe do powołanych przepisów prawa należy stwierdzić, że czynność najmu części budynku (zakupionego w ramach wspólności ustawowej małżeńskiej) przez Wnioskodawcę (męża) na rzecz współmałżonki - prowadzącej własną odrębną działalność gospodarczą, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych, jako świadczenie usług pomiędzy dwoma odrębnymi podatnikami podatku VAT.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy, w kwestii objętej pytaniem nr 1, zgodnie z którym odpłatne wynajęcie, rozliczane w miesięcznych okresach rozliczeniowych, części powierzchni biurowej budynku mieszkalnego żonie na potrzeby prowadzonej przez nią działalności gospodarczej na podstawie umowy najmu jest przedmiotem opodatkowania podatkiem VAT, jest prawidłowe.

Przechodząc do oceny stanowiska Wnioskodawcy w kwestii objętej pytaniem nr 2 tj. do prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego podatku na podstawie faktur VAT dokumentujących poniesione nakłady inwestycyjne w okresie przed wynajęciem części budynku żonie należy wskazać, że podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowoprawne, było/jest wykonywanie czynności opodatkowanych.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Należy zauważyć, że dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego niezbędne jest istnienie związku między dokonywanymi zakupami towarów i usług a prowadzoną działalnością. Jednakże ustawodawca nie precyzuje, w jakim zakresie i w jaki sposób nabywane towary i usługi muszą być wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, aby pozwoliło to podatnikowi na odliczenie podatku naliczonego. Związek dokonywanych zakupów z działalnością podatnika może mieć zatem charakter pośredni lub bezpośredni.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT, świadczącym usługi opodatkowane podatkiem VAT. Wnioskodawca wraz z żoną zakupił nieruchomość, tj. działkę zabudowaną domem mieszkalnym. Zakup nastąpił w ramach wspólności ustawowej małżeńskiej ze środków pochodzących z ich majątku wspólnego.

Zakupiona nieruchomość wprowadzona została w całości z dniem 1 czerwca 2016 r. na stan środków trwałych z przeznaczeniem na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Opisany we wniosku budynek mieszkalny zakupiony został przez Wnioskodawcę oraz jego żonę z zamiarem przeznaczenia ww. nieruchomości wyłącznie na potrzeby prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, w tym m.in. z przeznaczeniem na biuro, magazyn, czy otwarcie salonu ekspozycji towarów. Wnioskodawca wykorzystywał i aktualnie wykorzystuje budynek wyłącznie do potrzeb prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, w tym w szczególności pomieszczenia z przeznaczeniem na magazyn towarów handlowych. Nabyty budynek był i jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej opodatkowanej Wnioskodawcy, tj. dostawy towarów (elementów wyposażenia wnętrz, lamp) opodatkowanej stawką podatku VAT 23%.

Jak wynika z cytowanych wyżej przepisów art. 86 ustawy o VAT prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane wyłącznie do czynności opodatkowanych.

Jak wyjaśniono w opisie zdarzenia przyszłego budynek mieszkalny został przez Wnioskodawcę oraz jego żonę nabyty z zamiarem przeznaczenia wyłącznie na potrzeby prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, w tym m.in. z przeznaczeniem na biuro, magazyn, czy otwarcie salonu ekspozycji towarów. Nabyty budynek był i jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej opodatkowanej Wnioskodawcy, tj. dostawy towarów (elementów wyposażenia wnętrz, lamp) opodatkowanej stawką podatku VAT 23%. Jak również Wnioskodawca ma zamiar świadczenia usług wynajmu części powierzchni budynku w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

W związku z powyższym, skoro Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, a zakupiony budynek był i jest w całości wykorzystywany do działalności gospodarczej opodatkowanej tj. jako magazyn towarów handlowych, salon ekspozycji towarów, to Wnioskodawcy przysługiwało i przysługuje prawo do obniżenia pełnej kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących poniesione nakłady inwestycyjne związane z tym budynkiem w okresie przed wynajęciem części budynku żonie, bowiem jak oświadczył Wnioskodawca, w momencie nabycia przedmiotowa nieruchomość była przeznaczona wyłącznie na potrzeby prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej opodatkowanej.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, w kwestii objętej pytaniem nr 2, zgodnie z którym Wnioskodawca ma prawo do odliczenia w całości podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących poniesione nakłady inwestycyjne (zakup materiałów, usług i innych wydatków) związanych z budynkiem w okresie przed wynajęciem części budynku żonie na potrzeby prowadzonej przez nią działalności gospodarczej, z uwagi na fakt że zakupy te służą działalności opodatkowanej podatkiem VAT Wnioskodawcy, jest prawidłowe.

W zakresie objętym pytaniem nr 3 wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia - czy jeżeli odpłatne wynajęcie części budynku żonie na potrzeby prowadzonej przez nią działalności gospodarczej jest przedmiotem opodatkowania podatkiem VAT, to Wnioskodawca ma prawo do odliczenia w całości kwoty podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących poniesione nakłady inwestycyjne (zakup materiałów, usług), a także od innych wydatków związanych z bieżącym utrzymaniem nieruchomości, w okresie po wynajęciu części budynku żonie na potrzeby prowadzonej przez nią działalności gospodarczej.

Jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca wykorzystywał i aktualnie wykorzystuje budynek wyłącznie do potrzeb prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, w tym w szczególności pomieszczenia z przeznaczeniem na magazyn towarów handlowych. Nabyty budynek był i jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej opodatkowanej Wnioskodawcy.

Ponadto Wnioskodawca ma zamiar świadczenia usług najmu wynajmu części powierzchni budynku w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, w tym również najem żonie, wyłącznie na potrzeby prowadzonej przez nią odrębnej działalności gospodarczej. Z opisu sprawy wynika, że w sytuacji wystąpienia zdarzenia przyszłego, jakim jest wynajęcie części powierzchni biurowej żonie, może wystąpić konieczność poniesienia wydatków na remont (nakłady inwestycyjne) budynku dotyczących nieruchomości jako całości, jak również może mieć miejsce sytuacja, w której poniesione wydatki na remont (nakłady inwestycyjne) związane będą np. tylko z częścią, którą wynajmuje żona (np. adaptacja pomieszczeń do celów działalności gospodarczej prowadzonej przez żonę). Umowa najmu pomiędzy Wnioskodawcą a żoną będzie określała przeznaczenie wynajmowanych pomieszczeń w budynku. Przedmiotowy najem będzie miał charakter tylko i wyłącznie użytkowy, tj. z przeznaczeniem na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej przez żonę.

Zatem mając na uwadze przepisy przywołanego wcześniej art. 86 ustawy o VAT, które regulują zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego oraz przedstawione zdarzenie przyszłe należy uznać, że w okresie po wynajęciu części budynku żonie na potrzeby prowadzonej przez nią działalności gospodarczej, Wnioskodawca ma prawo do odliczenia w całości podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących poniesione nakłady inwestycyjne (adaptacja pomieszczeń) oraz z faktur dokumentujących poniesione przez niego bieżące wydatki związane z utrzymaniem budynku (zużycie energii elektrycznej i wody) w okresie po wynajęciu części budynku żonie na potrzeby prowadzonej przez nią działalności gospodarczej, z uwagi na fakt że zakupy te będą służyły działalności opodatkowanej podatkiem VAT Wnioskodawcy (męża).

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w kwestii objętej pytaniem nr 3, zgodnie z którym, w sytuacji odpłatnego wynajęcia części budynku żonie na potrzeby prowadzonej przez nią działalności gospodarczej, przysługuje mu prawo do odliczania całości kwoty podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z bieżącym utrzymaniem i funkcjonowaniem nieruchomości oraz od poniesionych wydatków inwestycyjnych związanych z budynkiem, z uwagi na fakt, że wydatki te mają bezpośredni związek z wykonywanymi przez niego czynnościami opodatkowanymi, jest prawidłowe.

Dodatkowo należy zauważyć, iż niniejsza interpretacja, w zakresie objętym pytaniem nr 3, rozstrzyga wyłącznie kwestię czy Wnioskodawca ma prawo do odliczenia w całości kwoty podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących poniesione przez niego nakłady inwestycyjne (zakup materiałów, usług), a także od innych wydatków poniesionych przez niego związanych z bieżącym utrzymaniem nieruchomości (tj. koszty mediów) w przypadku gdy umowy z dostawcami mediów będą podpisane bezpośrednio przez Wnioskodawcę tj. męża.

Nie jest natomiast przedmiotem interpretacji kwestia prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki w zakresie kosztów mediów, w sytuacji gdy umowy z dostawcami mediów będą podpisane bezpośrednio przez najemcę (tj. żonę), bowiem kwestia ta nie była przedmiotem zapytania Wnioskodawcy, jak również nie zostało sformułowane własne stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie. Zawarte w opisie zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego informacje w tym zakresie potraktowano jako element przedstawionego opisu sprawy bez dokonywania oceny jego prawidłowości.

Odnosząc się do kwestii objętych pytaniami nr 4, 5 i 6 należy wyjaśnić, że z uwagi na fakt, iż w przedmiotowej sprawie tut. organ dokonał oceny stanowiska Wnioskodawcy odnośnie pytania nr 1 i przyjął, że czynność najmu części budynku przez Wnioskodawcę (męża) na rzecz współmałżonki - prowadzącej własną działalność gospodarczą, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych, jako świadczenie usług pomiędzy dwoma odrębnymi podatnikami podatku VAT, zatem ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 4, 5 i 6 stała się bezprzedmiotowa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto należy zauważyć, że ocena prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych jest przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.