2461-IBPP2.4512.809.2016.2.KO - Sprzedaż surowców wtórnych z tworzyw sztucznych - zagadnienia VAT.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 10 października 2016 r. (data wpływu 13 października 2016 r.), uzupełnionym pismem z 8 grudnia 2016 r. (data wpływu 14 grudnia 2016 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży towarów sklasyfikowanych w grupowaniu PKWiU 20.16.10.0 i 38.32.33.0 - jest prawidłowe.

W dniu 13 października 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży towarów sklasyfikowanych w grupowaniu PKWiU 20.16.10.0 i 38.32.33.0.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 8 grudnia 2016 r. (data wpływu 14 grudnia 2016 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 2 grudnia 2016 r. znak: 2461-IBPP2.4512.809.2016.1.KO.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Spółka zajmuje się produkcją tworzyw sztucznych w formach podstawowych oraz między innymi prowadzi działalność związaną z rekultywacją i pozostałą działalność usługową związaną z gospodarką odpadami.

W swojej działalności zajmuje się przetwórstwem surowców wtórnych oraz produkcją regranulatu.

Co do zasady, Spółka produkuje dwa rodzaje produktów:

* Pierwszy jest to produkt otrzymywany w wyniku przekształcenia w formie podstawowej pojedynczego materiału plastycznego LDPE (polietylenu), który to produkt został sklasyfikowany przez Urząd Statystyczny w Łodzi Ośrodek Interpretacji Standardów Statystycznych w interpretacji z dnia 13 lutego 2014 r., nr OKN-5672/KW-264/214, jako "Polimer etylenu w formach podstawowych" grupowanie PKWiU 20.16.10.0.

* Drugi produkt jest to produkt, który składa się głównie z polietylenu jednak zawiera domieszki innych materiałów termoplastycznych. Został on sklasyfikowany przez Urząd Statystyczny w Łodzi Ośrodek Interpretacji Standardów Statystycznych w interpretacji nr OKN-5672/KW-2613/2013 jako surowce wtórne z tworzyw sztucznych grupowane w PKWiU 38.32.33.0.

Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Spółka uwzględniając otrzymaną interpretację statystyczną przy sprzedaży ww. produktów stosuje następujące stawki podatku VAT.

Dla produktu zgrupowanego w grupowaniu statystycznym PKWiU 20.16.10.0 Wnioskodawca stosuje stawkę 23% gdyż jako podmiot dokonujący dostawy jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy VAT, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy VAT.

Dla produktu zgrupowanego w grupowaniu statystycznym PKWiU 38.32.33.0, nie nalicza podatku VAT (nie podlega opodatkowaniu) nabywcami bowiem tych towarów są zasadniczo podatnicy, o których mowa w art. 15 ustawy Vat, w skrajnych zupełnie odosobnionych przypadkach mogą być nimi również podmioty nie będące podatnikami VAT. W takim przypadku Wnioskodawca uważa, że wobec podatników VAT będzie mieć zastosowanie "odwrotne obciążenie", natomiast w przypadku sprzedaży towarów na rzecz nabywców niebędących podatnikami o których mowa w art. 15 ustawy VAT dostawa tych towarów będzie podlegać opodatkowaniu na zasadach ogólnych według 23% stawki VAT.

Pismem z 8 grudnia 2016 r. Wnioskodawca uzupełnił zaistniały stan faktyczny następująco:

Dostawa towarów sklasyfikowanych w grupowaniu PKWiU 38.32.33.0 nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 122 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm.).

Nabywcą towarów sklasyfikowanych w grupowaniu PKWiU 38.32.33.0 jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy spółka stosuje prawidłowe stawki podatku VAT lub brak opodatkowania dostawy wymienionych w przedstawionym stanie faktycznym produktów, to jest dla produktu zgrupowanego w:

1. PKWiU 20.16.10.0 stawkę 23%

2. PKWiU 38.32.33.0

* przy dostawie podatnikom - brak opodatkowania

* przy dostawie nie podatnikom i podatnikom zwolnionym 23%?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Do sprzedaży produktu, który składa się głównie z polietylenu zawierającego domieszki innych materiałów termoplastycznych, sklasyfikowanego przez Urząd Statystyczny w Łodzi Ośrodek Interpretacji Standardów Statystycznych w interpretacji nr OKN-5672/KW-2613/2013 jako surowce wtórne z tworzyw sztucznych grupowane w PKWiU 38.32.33.0 ma zastosowanie "odwrotne obciążenie" zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o /AT.

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy - podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary wymienione w załączniku nr 11 do ustawy, jeżeli łącznie spełniają następujące warunki:

Wszystkie powyższe kryteria są wypełnione przy transakcjach dokonywanych przez Spółkę. Ponadto sprzedawany przez Spółkę produkt, który składa się głównie z polietylenu jednak zawierający domieszki innych materiałów termoplastycznych PKWiU 38.32.33.0 wymieniony jest pod poz. 40 - surowce wtórne z tworzyw sztucznych, załącznika nr 11 do ustawy VAT. W związku z czym dostawa tego produktu na rzecz kontrahentów, będących czynnymi podatnikami VAT, jest objęta zasadami wymienionymi w art. 17 ust. 1, pkt 7 ustawy, polegającymi na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku należnego na podatnika, o którym mowa w art. 15, na rzecz którego jest dokonywana dostawa przedmiotowego produktu, sklasyfikowanego pod wskazanym symbolem PKWiU 38.32.33.0. "odwrotne obciążenie".

Natomiast, w sytuacji gdy nabywca wymienionego produktu, nie spełni definicji podatnika w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, to wówczas nie może mieć zastosowania mechanizm odwrotnego obciążenia i produkt ten będzie podlegał opodatkowaniu na zasadach ogólnych według 23% stawki VAT.

Dla produktu zgrupowanego w grupowaniu statystycznym PKWiU 20.16.10.0 Wnioskodawca stosuje stawkę 23% gdyż jako podmiot dokonujący dostawy jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy VAT, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22 ustawy).

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Na podstawie art. 5a ustawy towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zatem dla prawidłowego określenia stawki podatku od towarów i usług od czynności, których przedmiotem są poszczególne towary lub usługi, ustawodawca odsyła do klasyfikacji statystycznych wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, powołując w przepisach dotyczących obniżonych stawek podatku oraz w załącznikach do ustawy symbole PKWiU.

Klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy, jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU), wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.), którą dla celów podatku od towarów i usług stosuje się od dnia 1 stycznia 2011 r.

Według art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych - art. 15 ust. 2 ustawy.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary wymienione w załączniku nr 11 do ustawy, z zastrzeżeniem ust. 1c, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z kolei w myśl art. 122 ust. 1 i ust. 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę, wewnątrzwspólnotowe nabycie i import złota inwestycyjnego, w tym również złota inwestycyjnego reprezentowanego przez certyfikaty na złoto asygnowane lub nieasygnowane, lub złota, którym prowadzony jest obrót na rachunkach złota, oraz w szczególności pożyczki w złocie i operacje typu swap w złocie, z którymi wiąże się prawo własności lub roszczenie w odniesieniu do złota inwestycyjnego, a także transakcje dotyczące złota inwestycyjnego związane z kontraktami typu futures i forward, powodujące przeniesienie prawa własności lub roszczenia w odniesieniu do złota inwestycyjnego. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio do usług świadczonych przez agentów działających w imieniu i na rzecz innych osób, pośredniczących w dostawie złota inwestycyjnego dla swojego zleceniodawcy.

Stosownie do art. 17 ust. 2 ustawy, w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

W poz. 40 załącznika nr 11 do ustawy o VAT stanowiącego "Wykaz towarów, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy", zostały wymienione towary o symbolu PKWiU 38.32.33.0 - "Surowce wtórne z tworzyw sztucznych".

Przepis art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia VAT na podatnika, na rzecz którego jest dokonywana dostawa towarów wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy.

Mechanizm odwrotnego obciążenia ma zastosowanie, jeżeli łącznie spełnione są warunki:

* dokonującym dostawy ww. towarów jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,

* nabywcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny,

* dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 122.

W przeciwnym natomiast przypadku, tj. gdy któryś z ww. warunków nie jest spełniony, to obowiązek rozliczenia podatku w związku z tą dostawą spoczywa na dostawcy towarów wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy.

Tym samym na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT, podatnikami obowiązanymi do rozliczenia podatku są osoby nabywające towary mieszczące się w zakresie wskazanym w załączniku nr 11 do ustawy, jeżeli spełnione zostaną ww. określone warunki dotyczące statusu podatkowego zarówno nabywcy, jak i dostawcy.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Spółka produkuje dwa rodzaje produktów.

Pierwszy produkt jest to produkt otrzymywany w wyniku przekształcenia w formie podstawowej pojedynczego materiału plastycznego LDPE (polietylenu), który to produkt został sklasyfikowany jako "Polimer etylenu w formach podstawowych" grupowanie PKWiU 20.16.10.0.

Drugi produkt jest to produkt, który składa się głównie z polietylenu jednak zawiera domieszki innych materiałów termoplastycznych. Został on sklasyfikowany jako surowce wtórne z tworzyw sztucznych grupowane w PKWiU 38.32.33.0.

Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Dla produktu zgrupowanego w grupowaniu statystycznym PKWiU 20.16.10.0 Spółka stosuje stawkę 23% gdyż jako podmiot dokonujący dostawy jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy VAT, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy VAT.

Dla produktu zgrupowanego w grupowaniu statystycznym PKWiU 38.32.33.0, Spółka nie nalicza podatku VAT (nie podlega opodatkowaniu). Nabywcą towarów sklasyfikowanych w grupowaniu PKWiU 38.32.33.0 jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.

Na tym tle Spółka powzięła wątpliwość w kwestii sposobu opodatkowania dokonywanych dostaw ww. towarów.

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny i opis sprawy należy stwierdzić, że dostawa towarów sklasyfikowanych jako polimer etylenu w formach podstawowych w grupowaniu PKWiU 20.16.10.0 podlega opodatkowaniu podstawową stawką podatku VAT w wysokości 23%, bowiem dla tego towaru ustawodawca nie przewidział preferencyjnej stawki podatku, zwolnienia bądź "odwrotnego obciążenia". Oznacza to, że dostawy tych towarów Spółka winna rozliczać na zasadach ogólnych tj. poprzez naliczenie i rozliczenie przez siebie jako sprzedawcę podatku należnego.

Natomiast dostawa towarów sklasyfikowanych jako surowce wtórne z tworzyw sztucznych w grupowaniu PKWiU 38.32.33.0, jako towary wymienione w załączniku nr 11 do ustawy, przy spełnieniu warunków, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, objęta jest mechanizmem "odwrotnego obciążenia." Podmiotem zobowiązanym do rozliczenia podatku należnego z tytułu dostawy przez Wnioskodawcę towarów, o których mowa w przedstawionym stanie faktycznym skwalifikowanych pod symbolem PKWiU 38.32.33.0 na rzecz innego podatnika, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, jest nabywca tych towarów. Tym samym sprzedaż przedmiotowych towarów przez Wnioskodawcę na rzecz innych podatników, zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni, nie rodzi po stronie Wnioskodawcy obowiązku rozliczenia podatku należnego z tytułu tej transakcji. Z kolei w przypadku, gdy któryś z warunków wymienionych w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy nie jest spełniony np. Wnioskodawca dokonuje dostawy dla niepodatników lub podatników zwolnionych od podatku VAT, to obowiązek rozliczenia podatku w związku z tą dostawą spoczywa na dostawcy towarów wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Dodać należy, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym bądź zdarzeniem przyszłym. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem sprawy podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Wobec powyższego, niniejsza interpretacja wydana została w oparciu o grupowanie PKWiU wskazane przez Wnioskodawcę.

Jednocześnie wskazuje się, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga prawidłowości klasyfikacji wyrobów w świetle PKWiU. Wobec tego została ona wydana przy założeniu, że Wnioskodawca poprawnie zakwalifikował sprzedawane przez siebie wyroby do grupowania PKWiU 20.16.10.0 i 38.32.33.0. Należy bowiem zauważyć, że tut. Organ nie jest uprawniony, w ramach określonych w art. 14b § 1 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa, do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości formalnego przyporządkowania towaru lub usługi do grupowania statystycznego. Zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11), zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania towarów i usług.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie zgodnie z art. 57a skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.