2461-IBPP2.4512.723.2016.2.AB - Brak opodatkowania przekazania samochodu na potrzeby własne jednego ze wspólników.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 15 września 2016 r. (data wpływu 19 września 2016 r.), uzupełnionym pismem z 17 listopada 2016 r. (data wpływu 22 listopada 2016 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przekazania samochodu na potrzeby własne jednego ze wspólników - jest prawidłowe.

W dniu 19 września 2016 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podatkowania przekazania samochodu na potrzeby własne.

Ww. wniosek został uzupełnionym pismem z 17 listopada 2016 r. (data wpływu 22 listopada 2016 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 9 listopada 2016 r. znak: 2461-IBPP2.4512.723.2016.1.AB.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest wspólnikiem 2 osobowej spółki cywilnej, którą zamierza zamknąć 1 stycznia 2017, w roku 2011 nabył w leasingu samochód osobowy którego czynsz ujmowany był w kosztach firmy, a VAT był odliczany zgodnie z przepisami na początku 60% a następnie 50%, wykup samochodu nastąpi w miesiącu XII 2016 na kwotę 390,24 netto vat 89,76 i ze względu na likwidację działalności nie chce używać tego samochodu w firmie, a co za tym idzie nie chce ujmować w koszty działalności tego samochodu jak również nie odliczać podatku VAT z tej faktury. W momencie wykupu Uchwałą wspólników Wnioskodawca chce przekazać ten samochód na własne potrzeby jednego ze wspólników.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

Wnioskodawca jest 2 osobową spółką cywilną, o nazwie B zarejestrowane jako czynny podatnik podatku VAT. Przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest prowadzenie biura rachunkowego tylko w spółce cywilnej. Wnioskodawca zamierza zamknąć z dniem 1 stycznia 2017 r. działalność i zlikwidować spółkę cywilną. W roku 2011 nabył w leasingu operacyjnym samochód osobowy, którego czynsz ujmowany był w kosztach firmy, a VAT był odliczany w spółce cywilnej zgodnie z przepisami na początku 60% a następnie 50%. Wykup samochodu przez spółkę nastąpi zgodnie z umową leasingu operacyjnego na B a nie tylko na jednego ze wspólników w miesiącu XII 2016 na kwotę 390,24 netto vat 89,76 i ze względu na likwidację spółki nie chce używać tego samochodu w firmie od dnia wykupu, a co za tym idzie nie chce ujmować w koszty działalności spółki cywilnej faktury za końcowy wykup tego samochodu jak również odliczać podatku VAT z tej faktury. Uchwałą wspólników Wnioskodawca chce przekazać w dniu wykupu ten samochód na własne potrzeby jednego ze wspólników spółki cywilnej. W okresie pomiędzy wykupem samochodu a przekazaniem go na cele osobiste Wnioskodawca nie będzie dokonywał wymiany części samochodowych (w ramach dostawy) od których przysługiwałoby Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku naliczonego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca może nie ujmować w ewidencji VAT faktury wykupu tego samochodu oraz czy przekazanie samochodu na własne potrzeby będzie wiązać się z opodatkowaniem podatkiem VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy skoro samochód przeznaczamy od razu zgodnie z uchwałą na cele prywatne jednego ze wspólników, więc nie będzie przysługiwało prawo odliczenia podatku vat zapłaconego z faktury zakupowej tego samochodu, zgodnie z przepisami kwestia VAT pojawia się jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego od towarów i usług o podatek zapłacony przy zakupie. W rezultacie uważamy, że nie ma konieczności zapłaty podatku VAT przy przekazaniu samochodu na cele prywatne jednego ze wspólników. Poza tym operacja nie będzie prowadzona w ramach działalności gospodarczej, podlegającej opodatkowaniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Natomiast zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Należy zauważyć, że dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, rozumiana jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel obejmuje każdą czynność polegającą na przeniesieniu dobra materialnego przez stronę, która przyznaje drugiej stronie prawo do faktycznego dysponowania nim, jakby była właścicielem tego dobra.

Na mocy art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

* jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Jak wynika z powyższych uregulowań, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, w tym także wszelkie inne darowizny, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie (w tym także darowizna) tych towarów pozostaje poza zakresem opodatkowania (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania), bez względu na cel, na który zostały one przekazane (darowane).

Przepis art. 15 ust. 1 ustawy stanowi, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 86 ust. 1 ww. ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Jak wynika z ww. przepisu warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest 2 osobową spółką cywilną, zarejestrowaną jako czynny podatnik podatku VAT. Przedmiotem działalności gospodarczej jest prowadzenie biura rachunkowego tylko w spółce cywilnej. Wnioskodawca zamierza zamknąć z dniem 1 stycznia 2017 r. działalność i zlikwidować spółkę cywilną. W roku 2011 nabył w leasingu operacyjnym samochód osobowy, którego czynsz ujmowany był w kosztach firmy, a VAT był odliczany w spółce cywilnej zgodnie z przepisami na początku 60% a następnie 50%. Wykup samochodu przez spółkę nastąpi zgodnie z umową leasingu operacyjnego na B a nie tylko na jednego ze wspólników w miesiącu XII 2016 na kwotę 390,24 netto vat 89,76 i ze względu na likwidację spółki nie chce używać tego samochodu w firmie od dnia wykupu, a co za tym idzie nie chce ujmować w koszty działalności spółki cywilnej faktury za końcowy wykup tego samochodu jak również odliczać podatku VAT z tej faktury. Uchwałą wspólników Wnioskodawca chce przekazać w dniu wykupu ten samochód na własne potrzeby jednego ze wspólników spółki cywilnej. W okresie pomiędzy wykupem samochodu a przekazaniem go na cele osobiste Wnioskodawca nie będzie dokonywał wymiany części samochodowych (w ramach dostawy) od których przysługiwałoby Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku naliczonego.

W przedmiotowej sprawie wyjaśnienia wymaga, czy jeżeli po zakończeniu umowy leasingu operacyjnego Wnioskodawca wykupi samochód z przeznaczeniem na cele osobiste, jednego ze wspólników, to przekazanie na cele osobiste wspólnika spółki nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

W odniesieniu do powyższej kwestii należy wskazać, że w myśl art. 709 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 380), przez umowę leasingu finansujący zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, nabyć rzecz od oznaczonego zbywcy na warunkach określonych w tej umowie i oddać tę rzecz korzystającemu do używania albo używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony, a korzystający zobowiązuje się zapłacić finansującemu w uzgodnionych ratach wynagrodzenie pieniężne, równe co najmniej cenie lub wynagrodzeniu z tytułu nabycia rzeczy przez finansującego.

Jeżeli finansujący zobowiązał się, bez dodatkowego świadczenia, przenieść na korzystającego własność rzeczy po upływie oznaczonego w umowie czasu trwania leasingu, korzystający może żądać przeniesienia własności rzeczy w terminie miesiąca od upływu tego czasu, chyba że strony uzgodniły inny termin - art. 709 Kodeksu cywilnego.

Wobec powyższego, umowa leasingu sprowadza się do używania rzeczy i pobierania pożytków, nie rodzi natomiast powstania prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. W świetle ustawy o podatku od towarów i usług leasing jest usługą zdefiniowaną w art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Po zakończeniu podstawowego okresu trwania umowy leasingu - jednym z wariantów jest sprzedaż przedmiotu umowy leasingobiorcy. Opcja wykupu samochodu będącego przedmiotem umowy leasingu jest uprawnieniem, z którego leasingobiorca może skorzystać, ale nie musi. Zatem należy przyjąć, że wykup przedmiotu leasingu jest odrębną czynnością - dostawą towaru - niezwiązaną z samą umową leasingu.

Należy ponownie wskazać, że z cytowanego wyżej art. 7 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT wynika, że opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów oraz nieodpłatna czynność z nią zrównana po spełnieniu warunków zawartych w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, tj. jeżeli:

* dokonującym nieodpłatnego przekazania jest podatnik podatku od towarów i usług,

* przekazane towary należą do jego przedsiębiorstwa,

* przedmiotem nieodpłatnego przekazania jest towar, w stosunku do którego podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tego towaru lub jego części składowych.

Oznacza to, że nieodpłatne przekazanie towarów uznaje się za odpłatną dostawę towarów, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z ich nabyciem, importem lub wytworzeniem, w tym części składowych. Przy czym w przypadku części składowych istotne jest, czy ich wymiana spowodowała trwały wzrost wartości samochodu.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie tych towarów pozostaje poza zakresem opodatkowania (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania), bez względu na cel, na który zostały one przekazane.

Należy w tym miejscu także wskazać, że zasada wyrażona w art. 86 ust. 1 ustawy wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Zauważyć jednakże należy, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Ponadto zauważyć należy, że z powołanych wcześniej przepisów wynika, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku opisu sprawy, Wnioskodawca zamierza zamknąć działalność gospodarczą z dniem 1 stycznia 2017 r. Uchwalą wspólników Wnioskodawca chce przekazać w dniu wykupu z leasingu, samochód na własne potrzeby jednego ze wspólników Spółki.

Zatem, w zaistniałej sytuacji, z uwagi na zamiar przekazania samochodu na cele prywatne, samochód nie będzie wykupiony do celów prowadzonej działalności gospodarczej. W konsekwencji w związku z brakiem wykorzystania samochodu do wykonywania czynności opodatkowanych VAT Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy wykupie tego samochodu od leasingodawcy. Wykup oraz przekazanie na cele własne nastąpi w tym samym dniu.

Mając na uwadze treść wniosku oraz powołanych przepisów prawa należy stwierdzić, że nieodpłatne przekazanie przez Wnioskodawcę przedmiotowego samochodu na cele własne, jednego ze wspólników w momencie jego wykupu, nie będzie podlegać ustawie o podatku od towarów i usług, gdyż przy wykupie samochodu Wnioskodawcy nie będzie przysługiwać prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Tym samym Wnioskodawca nie będzie ujmował w ewidencji VAT przedmiotowego wykupu.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego zdarzenia przyszłego, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie zgodnie z art. 57a skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.