2461-IBPP2.4512.668.2016.3.AZe - Możliwość zastosowania procedury VAT-marża przy sprzedaży samochodu przy odprawie celnej (zapłaty podatku VAT od importu) na terenie Polski.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku 19 lipca 2016 r. (data wpływu 11 sierpnia 2016 r.), uzupełnionym pismem, które wpłynęło do tut. Organu w dniu 2 listopada 2016 r. oraz pismem, które wpłynęło do tut. Organu w dniu 2 grudnia 2016 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania procedury VAT-marża przy sprzedaży samochodu jeśli do odprawy celnej (zapłaty podatku VAT od importu) dochodzi na terenie Polski (pytanie nr 1) - jest nieprawidłowe.

W dniu 11 sierpnia 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług m.in. w zakresie możliwości zastosowania procedury VAT-marża przy sprzedaży samochodu jeśli do odprawy celnej (zapłaty podatku VAT od importu) dochodzi na terenie Polski (pytanie nr 1). Wniosek został uzupełniony pismem, które wpłynęło do tut. Organu w dniu 2 listopada 2016 r., będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 19 października 2016 r. znak: 2461-IBPP2.4512.668.16.1.AZe oraz pismem, które wpłynęło do tut. Organu w dniu 2 grudnia 2016 r., będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 8 listopada 2016 r. znak: 2461-IBPP2.4512.668.16.2.AZe.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą i jest podatnikiem VAT. Nie posiada zarejestrowanego nr VAT EU. Wnioskodawca dokonuje zakupu samochodów używanych na terenie państw trzecich (np. Szwajcaria), od osób prywatnych, na podstawie umowy kupna-sprzedaży.

Kupowane samochody używane są odprawiane (cło lub/i VAT) zarówno w Niemczech, jak i w Polsce - w zależności od konkretnego transportu. Oczywiście w przypadku odprawy w Niemczech, Niemieckie organy celne stosują procedurę dopuszczenia do obrotu przy cleniu samochodu zakupionego przez Wnioskodawcę w Szwajcarii.

Samochody są następnie sprzedawane przez Wnioskodawcę w Polsce, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (sprzedaż samochodów używanych), przy wykorzystaniu systemu VAT marża.

Uzupełniając wniosek, Wnioskodawca stwierdził, że:

1. Samochody będące przedmiotem wniosku spełniają definicję towaru używanego zawartą w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 o podatku od towarów i usług.

2. Samochody zostały nabyte od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej w kraju spoza Unii Europejskiej, a więc w myśl mojego rozumowania Sprzedający nie są podatnikami, o których mowa w art. 120 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Innymi słowy Sprzedającym jest osoba fizyczna niebędąca podatnikiem, zgodnie z art. 120 ust. 10 pkt 1 ww. ustawy.

3. Wnioskodawca nabywa samochody w celu dalszej odsprzedaży

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie które we wniosku oznaczono nr 1:

1. Czy jeśli do odprawy celnej (zapłaty podatku VAT od importu) dochodzi na terenie Polski podatnik ma prawo sprzedać samochód używany w systemie VAT marża?

Stanowisko Wnioskodawcy dotyczące pytania nr 1:

ad. 1

Wnioskodawca pierwotnie nabywa towary używane (samochody) od podmiotów spoza terytorium Unii Europejskiej (Szwajcaria). Nie są to zatem podatnicy w rozumieniu art. 15 ustawy VAT, ani też podatnicy podatku od wartości dodanej (Dostawcą towaru jest podmiot spoza UE). Stosowanie systemu VAT marży jest w tym wypadku prawidłowe. Traktuje o tym m.in. Interpretacja Indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 25.09.2008, o numerze IP-PP2-443-1025/08-4/PW.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie pytania oznaczonego we wniosku jako nr 1, jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy - przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast przez sprzedaż - w myśl art. 2 pkt 22 ustawy - rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Na podstawie art. 2 pkt 7 ustawy, przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej.

Terytorium państwa członkowskiego to terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a (art. 2 pkt 4 ustawy).

Natomiast terytorium państwa trzeciego to terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3 (art. 2 pkt 5 ustawy).

Jak stanowi art. 120 ust. 4 ustawy, w przypadku podatnika dokonującego dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika w ramach prowadzonej działalności, w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

Przez kwotę sprzedaży rozumie się całkowitą kwotę, którą podatnik otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów od nabywcy lub osoby trzeciej, wliczając w to otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty bezpośrednio związane z tą dostawą, podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze oraz koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, którymi podatnik obciąża nabywcę, z wyłączeniem kwot, o których mowa w art. 29a ust. 7 (art. 120 ust. 1 pkt 5 ustawy).

Natomiast przez kwotę nabycia rozumie się wszystkie składniki wynagrodzenia, o których mowa w pkt 5, które dostawca towarów otrzymał lub ma otrzymać od podatnika (art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy).

Dla potrzeb stosowania szczególnej procedury w zakresie dostawy towarów używanych ustawodawca w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy określił, że przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1-3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112), (PKWiU 24.41.10.0, 24.41.20.0, ex 24.41.30.0, ex 32.12.11.0, ex 32.12.12.0 i 38.11.58.0).

Opodatkowanie w systemie marży jest ograniczone do pewnej kategorii towarów używanych, oraz istotne jest przy tym, od kogo towary używane zostały nabyte.

I tak, stosownie do art. 120 ust. 10 ustawy, przepisy ust. 4 i ust. 5 dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od:

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług przewidują zatem stosowanie szczególnej procedury opodatkowania dostawy - między innymi - towarów używanych, polegającej na opodatkowaniu marży. Jest to wyjątek od ogólnej reguły opodatkowania obrotu, czyli kwoty stanowiącej zapłatę z tytułu sprzedaży, pomniejszonej o kwotę należnego podatku. Ta szczególna procedura dotyczy jednak tylko dostawy towarów używanych, które podatnik nabył od określonej kategorii podmiotów. Należy podkreślić, że do stosowania szczególnej procedury opodatkowania marży uprawnieni są podatnicy, którzy dokonują dostawy towarów nabytych w okolicznościach wymienionych w art. 120 ust. 10 ustawy. Zatem, do sprzedaży samochodu może mieć zastosowanie szczególna procedura opodatkowania dostawy towarów używanych przedwidziana w art. 120 ustawy, o ile spełnione zostaną m.in. warunki określone w art. 120 ust. 10 ustawy.

Przy czym, co wynika z przepisu art. 120 ust. 4 ustawy, warunkiem niezbędnym do zastosowania tej procedury jest określenie, że towar - samochód został jednak nabyty w celu odsprzedaży.

Z przywołanego art. 120 ust. 10 ustawy wynika, że procedura opodatkowania marży znajduje zastosowanie w sytuacji, gdy nabycie towaru używanego przez podatnika jest nieopodatkowane z uwagi na status zbywcy określony w ww. artykule. Tym samym, gdy podatnik nabędzie towary używane od podmiotów innych niż wymienione w art. 120 ust. 10 ustawy, nie jest uprawniony do zastosowania opodatkowania marzy.

Katalog zawarty w art. 120 ust. 10 ustawy jest katalogiem zamkniętym. Zatem jest to wyliczenie wszystkich możliwych sposobów nabycia towarów używanych, które upoważniają do zastosowania procedury opodatkowania marży do dalszej sprzedaży nabytych towarów używanych. W tym kontekście stwierdzić należy, że w ww. katalogu nie został wymieniony import jako sposób nabycia towarów używanych. Ponadto z przywołanego przepisu wynika, że procedura opodatkowania marży znajduje zastosowanie w sytuacji, gdy nabycie towaru używanego przez podatnika jest nieopodatkowane, z uwagi na status zbywcy określony w ww. artykule. W żadnym z tych przypadków nie występuje jednak podatek naliczony z tytułu nabycia tych towarów używanych, tak jak to ma miejsce przy imporcie towarów.

W powyższej materii wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniu z 3 marca 2011 r. w sprawie C-203/10, w którym stwierdził, że "w każdym razie procedura marży nie ma zastosowania do dostaw dotyczących takich towarów, jakie są przedmiotem niniejszej sprawy, które zostały osobiście zaimportowane do Unii przez podatnika-pośrednika na podstawie zasad ogólnych VAT". Jak zauważył TSUE, system opodatkowania marży uzyskanej przez podatnika-pośrednika przy dostawie towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków stanowi szczególny system opodatkowania VAT, stanowiący odstępstwo od systemu ogólnego wynikającego z Dyrektywy 2006/112 Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347 str. 1, z późn. zm.), który - podobnie jak inne systemy szczególne przewidziane przez tę Dyrektywę - powinien być stosowany wyłącznie w zakresie niezbędnym do realizacji jego celu, którym było uniknięcie podwójnego opodatkowania i zakłóceń konkurencji między podatnikami w dziedzinie towarów używanych. Opodatkowanie na podstawie całej ceny sprzedaży, dokonywanej przez podatnika-pośrednika dostawy towaru używanego, gdy cena, za jaką ten ostatni nabył towar, zawiera kwotę podatku naliczonego zapłaconego przez osobę wchodzącą w zakres jednej z kategorii określonej w art. 314 lit. a-d Dyrektywy, której ani ta osoba, ani podatnik-pośrednik nie mogli odliczyć, prowadziłoby do takiego podwójnego opodatkowania. Jednakże jeżeli na potrzeby opodatkowanych transakcji podatnik-pośrednik odsprzedaje towary, które osobiście zaimportował, podlegając zasadom ogólnym VAT w państwie członkowskim, w którym dokonuje tych transakcji, będąc uprawniony na mocy art. 168 lit. d Dyrektywy 2006/112 do odliczenia podatku należnego lub zapłaconego z tytułu importu towarów, nie istnieje żadne ryzyko podwójnego opodatkowania, które mogłoby uzasadnić stosowanie stanowiącej odstępstwo procedury marży.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą i jest podatnikiem VAT. Nie posiada zarejestrowanego nr VAT EU. Wnioskodawca dokonuje zakupu samochodów używanych na terenie państw trzecich (np. Szwajcaria), od osób prywatnych, na podstawie umowy kupna-sprzedaży. Kupowane samochody używane są odprawiane (cło lub/i VAT) zarówno w Niemczech, jak i w Polsce - w zależności od konkretnego transportu. Samochody są następnie sprzedawane przez Wnioskodawcę w Polsce, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (sprzedaż samochodów używanych), przy wykorzystaniu systemu VAT marża. Samochody będące przedmiotem wniosku spełniają definicję towaru używanego zawartą w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 o podatku od towarów i usług. Samochody zostały nabyte od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, niebędących podatnikiem, zgodnie z art. 120 ust. 10 pkt 1 ww. ustawy, w kraju spoza Unii Europejskiej. Wnioskodawca nabywa samochody w celu dalszej odsprzedaży.

Kwestią do rozstrzygnięcia w przedstawionym we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej zagadnieniu jest ustalenie, czy Wnioskodawca ma możliwości zastosowania procedury VAT marża przy sprzedaży samochodu jeśli do odprawy celnej (zapłaty podatku VAT od importu) dochodzi na terenie Polski (pytanie nr 1).

Biorąc pod uwagę wskazane informacje oraz powołane wyżej przepisy należy stwierdzić, że w sytuacji gdy, jak wynika to z wniosku, Wnioskodawca nabywa celem dalszej odsprzedaży samochody używane od wskazanych podmiotów spoza terytorium Unii Europejskiej a następnie sprowadzenie ich do Polski gdzie dokonuje ich odprawy, w konsekwencji czego dokonuje importu ww. samochodów w Polsce, która to czynność zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie są spełnione przesłanki wynikające z powołanych wcześniej przepisów, pozwalające na zastosowanie przy sprzedaży samochodów używanych procedury opodatkowania marży. Procedura ta znajduje bowiem zastosowanie do sprzedaży określonych towarów (np. towarów używanych), które uprzednio są nabyte bez podatku naliczonego. Tymczasem w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z dokonanym importem przedmiotowych samochodów.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie objętym pytaniem nr 1 tj. w zakresie możliwości zastosowania procedury VAT-marża przy sprzedaży wskazanych samochodów, jeśli do odprawy celnej (zapłaty podatku VAT od importu) dochodzi na terenie Polski, jest nieprawidłowe.

Odnosząc się do powołanej przez Wnioskodawcę, w jego stanowisku dotyczącym pytania nr 1, interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 25 września 2008 r. o numerze IP-PP2-443-1025/08-4/PW, należy zauważyć, że interpretacja ta została zmieniona w trybie przepisu art. 14e § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa przez Ministra Finansów interpretacją indywidualną z 19 listopada 2014 r. znak PT8/033/7/93/12/WCX/14/RD-105919, w której wskazano, że Wnioskodawca nie jest uprawniony do zastosowania przy odsprzedaży przedmiotowych samochodów szczególnej procedury opodatkowania marży, o której mowa w art. 120 ust. 4 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, w konsekwencji czego uznano stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w kwestii dotyczącej zagadnienia objętego pytaniem nr 1 natomiast w zakresie objętym pytaniami oznaczonymi we wniosku nr 2 i 3 wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14b § 3 powołanej w sentencji ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy, zatem zaznaczyć, że w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego wydana interpretacja traci swą aktualność.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.