2461-IBPP2.4512.610.2016.2.KO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 25 lipca 2016 r. (data wpływu 1 sierpnia 2016 r.), uzupełnionym pismem z 6 października 2016 r. (data wpływu 11 października 2016 r.) oraz z 24 października 2016 r. (data wpływu 25 października 2016 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozpoznania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów - jest prawidłowe.

W dniu 1 sierpnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozpoznania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 6 października 2016 r. (data wpływu 11 października 2016 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 28 września 2016 r. znak: 2461-IBPP2.4512.610.2016.1.KO oraz pismem z 24 października 2016 r. (data wpływu 25 października 2016 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

U, w dn. 9 kwietnia 2013 r., złożył zapytanie o interpretację indywidualną do Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach (IBPP3/443-438/13/LŻ), w sprawie kwalifikowalności podatku VAT w projekcie inwestycyjnym "..." realizowanym w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013.

Celem głównym projektu było zwiększenie zainteresowania pracowników naukowych i studentów U kreowaniem innowacyjnych postaw oraz tworzenie struktur organizacyjnych na rzecz innowacyjności U. Stworzone Centrum to 17 laboratoriów, w tym 64 pracowni. W związku z realizacją Projektu nie doszło ani nie dojdzie w przyszłości do jakiejkolwiek komercjalizacji (tekst jedn.: Projekt ten nie miał i nie będzie miał związku z działalnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, dającą prawo do odliczenia podatku naliczonego.).

Obecną wątpliwością U w przedstawionym projekcie stały się transakcje wewnątrzwspólnotowego nabycia zwane WNT.

W ramach przedmiotowego Projektu U nabyła urządzenia od kontrahenta B GmbH z siedzibą w Niemczech zawierając:

- umowę dostawy nr... wraz z montażem spektrometru oraz mikroskopu.

Stosownie do § 1 ust. 2 ww. umowy, do obowiązków B GmbH należało również, w ramach ceny podanej wyżej:

- umowy dostawy nr... wraz z montażem spektrometru oraz mikroskopu.

Stosownie do § 1 ust. 2 ww. umowy, do obowiązków B GmbH należało również, w ramach ceny podanej wyżej:

U nabywając spektrometr i mikroskop od kontrahenta z Niemiec (podatnika VAT UE), w ramach ww. transakcji uzyskała prawo do rozporządzania nabytymi towarami jak właściciel. Towary te, w wyniku dokonanej dostawy, przemieszczone zostały bezpośrednio do Polski. Zarówno U jest podatnikiem podatku od towarów i usług, jak i kontrahent jest podatnikiem podatki od wartości dodanej.

Z uwagi na brak prawa do odliczenia tego podatku naliczonego, sprzedawca nie mógł opodatkować tej transakcji z punktu widzenia przepisów niemieckich.

Podatnik rozliczył przedmiotowe transakcje jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (po stronie podatku należnego). U nie odliczyła podatku naliczonego od tych zakupów i tym samym, uznała podatek od towarów i usług za wydatek kwalifikowalny w Projekcie (w ramach rzeczonego zakupu).

Pismem z 6 października 2016 r. Wnioskodawca uzupełnił zaistniały stan faktyczny następująco:

1. U działa w oparciu o przepisy ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym. Zgodnie z art. 106 ww. ustawy prowadzenie przez U działalności dydaktycznej, naukowej, badawczej, doświadczalnej, artystycznej, sportowej, diagnostycznej, rehabilitacyjnej lub leczniczej nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Jednakże U jest podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. osobą prawną wykonującą samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. W przedstawionej sytuacji zakupione urządzenia na cele realizacji Projektu - służą i będą służyć działalności nieuprawniającej do odliczenia podatku naliczonego - działalności badawczo-naukowej, będącej działalnością gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

2. W ramach przedmiotowego Projektu U nabyła urządzenia od kontrahenta B GmbH z siedzibą w Niemczech VAT UE:.., weryfikacja - potwierdzenia numeru VAT (VIES) z daty zakupu towaru - kontrahent - VAT aktywny.

Pismem z 24 października 2016 r. Wnioskodawca uzupełnił zaistniały stan faktyczny następująco:

Uruchomienie spektrometrów wymienionych w pierwotnym wniosku, zakupionych do Laboratorium, nie wymaga specjalistycznej wiedzy, która by przekraczała kompetencje spektroskopistów zatrudnionych w tymże Laboratorium, a zatem dokonali jej samodzielnie wykorzystując oryginalna instrukcję obsługi urządzenia oraz posiadane umiejętności wynikające z wieloletniego doświadczenia z kalibracją i stosowaniem urządzeń spektralnych do celów badawczych.

Ponadto Wnioskodawca informuje, iż spełnione są warunki art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

U powzięła wątpliwość - czy poprawnie potraktowała ww. zakup towaru jako transakcja WNT?

Stanowisko Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowane w piśmie z 6 października 2016 r.):

U stoi na stanowisku, że przedstawiona operacja gospodarcza stanowi transakcję wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o VAT). U w ramach ww. transakcji uzyskała prawo do rozporządzania nabytymi towarami jako właściciel. Towary te, w wyniku dokonanej dostawy, przemieszczone zostały w ramach terytorium Unii Europejskiej bezpośrednio z Niemiec do Polski. Fakt ten wyklucza możliwość uznania transakcji jako importu towarów, gdyż zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 7 ustawy o podatku od towarów i usług przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej. Opisane transakcje stanowią zatem wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. Transportu dokonywał dostawca na rzecz U. Zarówno U jest podatnikiem podatku od towarów i usług jak i kontrahent jest podatnikiem podatku od wartości dodanej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Według art. 2 pkt 1 ustawy przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

W myśl art. 2 pkt 2 ustawy przez państwo członkowskie rozumie się państwo członkowskie Unii Europejskiej.

Stosownie do art. 2 pkt 11 ustawy przez podatek od wartości dodanej rozumie się podatek od wartości dodanej nakładany na terytorium państwa członkowskiego, z wyjątkiem podatku od towarów i usług nakładanego tą ustawą.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 3 ustawy podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne dokonujące wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Stosownie do art. 9 ust. 2 ustawy przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

Biorąc pod uwagę powołane przepisy należy stwierdzić, że potraktowanie danej czynności jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów zawsze wymaga spełnienia dwóch podstawowych warunków:

* po pierwsze, podmiot z jednego państwa członkowskiego musi nabyć prawo do rozporządzania towarami jak właściciel; zatem na rzecz tego podmiotu musi być dokonana dostawa,

* po drugie, towary są przemieszczane na terytorium innego państwa członkowskiego niż państwo wysyłki, przy czym pozostaje bez znaczenia, kto faktycznie przewozi towar i na czyje zlecenie jest to czynione, gdyż towary mogą być wysyłane lub transportowane przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Dodatkowo, transakcja może zostać uznana za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów pod warunkiem, że nabywcą towarów transportowanych z terytorium jednego państwa członkowskiego na inne jest podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa powyżej, natomiast dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub podatnikiem podatku od wartości dodanej. W sytuacji, gdy spełnione zostaną powyższe warunki - transakcję uznaje się za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy. Jednocześnie nie mogą zachodzić przesłanki wskazane w art. 10 ust. 1 ustawy.

W przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, opodatkowaniu podlega czynność nabycia towarów. Należny z tytułu obrotu podatek rozliczany jest przez nabywcę towaru w państwie, do którego następuje dostawa towarów.

Transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów towarzyszy zawsze lustrzana czynność, wykonywana przez drugą stronę transakcji, tj. dostawa towarów (co do zasady mająca charakter dostawy wewnątrzwspólnotowej). Należy podkreślić, że niewłaściwe rozpoznanie przez kontrahenta zagranicznego jego dostawy, nie powoduje braku wystąpienia u polskiego nabywcy wewnątrzwspólnotowego nabycia. Podobnie - zadeklarowanie przez kontrahenta zagranicznego wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów nie powoduje, że u polskiego nabywcy automatycznie dochodzi do wewnątrzwspólnotowego nabycia.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że w ramach Projektu U nabyła urządzenia od kontrahenta z siedzibą w Niemczech zawierając umowy dostawy wraz z montażem spektrometru oraz mikroskopu. U nabywając spektrometr i mikroskop od kontrahenta z Niemiec (podatnika VAT UE), w ramach ww. transakcji uzyskała prawo do rozporządzania nabytymi towarami jak właściciel. Towary te, w wyniku dokonanej dostawy, przemieszczone zostały bezpośrednio do Polski. Zakupione urządzenia na cele realizacji Projektu - służą i będą służyć działalności nieuprawniającej do odliczenia podatku naliczonego - działalności badawczo-naukowej, będącej działalnością gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Zarówno U jest podatnikiem podatku od towarów i usług, jak i kontrahent jest podatnikiem podatki od wartości dodanej.

Uruchomienie spektrometrów wymienionych w pierwotnym wniosku, zakupionych do Laboratorium, nie wymaga specjalistycznej wiedzy, która by przekraczała kompetencje spektroskopistów zatrudnionych w tymże Laboratorium, a zatem dokonali jej samodzielnie wykorzystując oryginalna instrukcję obsługi urządzenia oraz posiadane umiejętności wynikające z wieloletniego doświadczenia z kalibracją i stosowaniem urządzeń spektralnych do celów badawczych.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii rozpoznania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy stwierdzić należy, że w analizowanym przypadku wystąpi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów - spektrometru i mikroskopu. Wnioskodawca jako podatnik podatku od towarów i usług nabywa towar od innego podatnika podatku od wartości dodanej i towar ten jest przewożony z jednego kraju członkowskiego (Niemcy) do innego kraju członkowskiego (Polska). Jednocześnie z wniosku wynika, że zakupione urządzenia służą i będą służyć jego działalności badawczo-naukowej będącej według Wnioskodawcy, działalnością gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz że ich uruchomienie nie wymaga wiedzy specjalistycznej, która przekraczałaby kompetencje pracowników Wnioskodawcy, którzy wykonali to we własnym zakresie, wykorzystując oryginalną instrukcję obsługi. Spełnione zatem zostały przesłanki dla uznania danej transakcji za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja rozstrzyga ściśle w zakresie zakreślonym pytaniem Wnioskodawcy tj. w kwestii uznania opisanego we wniosku zakupu za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. Nie jest zatem przedmiotem interpretacji kwestia czy działalność badawczo-naukowa Wnioskodawcy jest działalnością gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż nie było to przedmiotem zapytania Wnioskodawcy. Stwierdzenie w tym zakresie zawarte we wniosku w opisie sprawy przyjęto jako element przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego bez dokonywania oceny jego prawidłowości.

Należy również zaznaczyć, że w postępowaniu w przedmiocie wydania interpretacji indywidualnej, nie może być prowadzone postępowanie dowodowe zmierzające do jednoznacznego określenia przedstawionego stanu faktycznego (w niniejszej sprawie w kwestii ustalenia czy uruchomienie spektrometrów stanowią proste czynności umożliwiające funkcjonowanie tego towaru, które Wnioskodawca może wykonać we własnym zakresie), jak również toczyć się spór, co do przedstawionego stanu sprawy. W toku zaś kontroli podatkowej lub w postępowaniu podatkowym prowadzonym przez właściwy organ podatkowy w celu zweryfikowania prawdziwości okoliczności faktycznych wskazanych we wniosku o wydanie interpretacji, mogą zostać poczynione odmienne ustalenia od przedstawionych przez Wnioskodawcę we wniosku. W takiej sytuacji ustalenie w tych postępowaniach, że rzeczywisty stan faktyczny występujący w zakresie okoliczności faktycznych wskazanych przez Zainteresowanego we wniosku o wydanie interpretacji jest inny, może stanowić podstawę do dokonania wymiaru podatku.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów zaistniałego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.