2461-IBPP2.4512.19.2017.2.AB

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1948 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 30 grudnia 2016 r. (data wpływu 10 stycznia 2017 r.) uzupełnionym pismem z 8 marca 2017 r. (data wpływu 14 marca 2017 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży udziału w nieruchomości zabudowanej budynkiem - jest prawidłowe.

W dniu 10 stycznia 2017 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży udziału w nieruchomości zabudowanej budynkiem.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 8 marca 2017 r. (data wpływu 14 marca 2017 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 24 lutego 2017 r. znak: 2461-IBPP2.4512.19.2017.1.AB.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Nieruchomość składająca się z zabudowanej budynkiem działki oznaczonej w ewidencji gruntów nr 6/4 o pow. 153 m², położona w obrębie 11 jednostka ewidencyjna K przy ul. M, objęta księgą wieczystą Nr K stanowi współwłasność Gminy w 1/2 części i osób fizycznych w pozostałych częściach. Gmina nabyła prawo własności 1/2 części tej nieruchomości nieodpłatnie z mocy prawa na podstawie decyzji Wojewody z dnia 9 lipca 1993 r. Nr G. W kontekście powyższego wskazać należy, iż nabycie udziału przez Gminę nie podlegało opodatkowaniu, zatem nie został on naliczony, ani nie przysługiwało prawo do jego odliczenia. Zgodnie z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru "M - K" zatwierdzonego Uchwałą Nr Rady Miasta z dnia 23 kwietnia 2014 r. (Dz. Urz. Woj. Nr 189, poz. 2559.) działka nr 6/4 znajduje się w terenach zabudowy usługowej, oznaczonych na rysunku planu symbolem U.4 i w nieznacznej części w terenach dróg publicznych, oznaczonych na rysunku planu symbolem KDZ+T. Według wskazań Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Miasta zatwierdzonego uchwałą Nr XII/87/03 Rady Miasta z dnia 16 kwietnia 2003 r., zmienioną uchwałą Nr../10 Rady Miasta z dnia 3 marca 2010 r. oraz uchwałą Nr../14 Rady Miasta z dnia 9 lipca 2014 r., przedmiotowa działka znajduje się w jednostce strukturalnej nr 12 w terenach oznaczonych symbolem UM - tereny zabudowy usługowej oraz zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej.

W okresie od 1 lipca 1995 r. do 1 listopada 1996 r. budynek przy ul. M pozostawał w zarządzie Zarządu Budynków Komunalnych i jak wynika z protokołu zdawczo odbiorczego spisanego w dniu 5 listopada 1996 r. na okoliczność przekazania zarządu i administracji ww. budynkiem pełnomocnikowi pozostałych współwłaścicieli tj. Adamowi B w ówczesnym czasie w budynku znajdował się jeden lokal mieszkalny zajęty na podstawie umowy najmu z dnia 25 kwietnia 1974 r. oraz jeden lokal użytkowy wynajmowany na podstawie umowy najmu z dnia 1 maja 1991 r. Jak wynika z informacji uzyskanych od Adama B lokal mieszkalny został opróżniony przez najemcę w 2003 r. i ze względu na zły stan techniczny pozostawał niezagospodarowany do 2011 r. Od dnia 1 stycznia 2012 r. ww. lokal przejęty został w posiadanie przez współwłaściciela Piotra B. Ponadto z informacji przekazanych przez zarządcę wynika, że lokal użytkowy wynajmowany był do czerwca 2015 r.

W okresie od 1995 r. do 2016 r. Gmina nie korzystała w sposób wyłączny z żadnej części nieruchomości. Pomiędzy Gminą, a pozostałymi współwłaścicielami nie doszło nigdy do podziału nieruchomości do korzystania (quoad usum).

W omawianym okresie Gmina jako współwłaściciel, uczestniczyła w przychodach z lokali oraz kosztach utrzymania ww. nieruchomości proporcjonalnie do posiadanego udziału. Aktualnie przedmiotowa nieruchomość pozostaje w prywatnym zarządzie i administracji sprawowanym przez współwłaściciela Piotra B.

Zgodnie z informacją Miejskiego Konserwatora Zabytków przedmiotowa nieruchomość nie jest wpisana do rejestru zabytków ani do gminnej ewidencji zabytków, znajduje się także poza układami urbanistycznymi objętymi ochroną konserwatorską.

Działka nr 6/4 zabudowana jest nie podpiwniczonym, piętrowym budynkiem o funkcji mieszkalno - użytkowej, z poddaszem częściowo użytkowym. Przedmiotowy budynek jest murowany, przykryty dachem drewnianym, jednospadowym o pokryciu z papy bitumicznej. Na parterze znajduje się lokal użytkowy o pow. 78,99 m², natomiast na piętrze usytuowany jest lokal mieszkalny o pow. 72,18 m² z niezależnym wejściem. Jak już wskazano powyżej zarówno lokal mieszkalny jak i lokal użytkowy stanowiły przedmiot umów najmu, natomiast aktualnie z uwagi na ich zły stan techniczny stanowią pustostany. Na poddaszu znajduje się częściowo użytkowy strych z jednym pomieszczeniem użytkowym o pow. 13,83 m², doświetlonym naturalnie za pomocą okna w ścianie zewnętrznej. Pomieszczenie to wykorzystywane było na przestrzeni lat przez użytkowników budynku jako np. suszarnia, składowisko rzeczy, jednakże z uwagi na swoje parametry nie zostało nigdy zaadaptowane na cele mieszkalne ani jako lokal użytkowy. Całe poddasze, które zostało dobudowane wraz z kondygnacją piętra w latach 30-tych XX wieku, stanowi część wspólną nieruchomości, podobnie jak np. klatka schodowa. Mając to na uwadze w przedmiotowym budynku brak części, które od momentu wybudowania do daty sprzedaży, nie były wykorzystywane w jakikolwiek sposób.

Jak ustalono m.in. na podstawie akt księgi wieczystej prowadzonej dla przedmiotowej nieruchomości współwłaściciele nabyli udziały w tej nieruchomości na podstawie niżej wymienionych dokumentów, a to:

* I - postanowienie o stwierdzeniu praw do spadku z dnia 3 maja 1948 r., postanowienie Sądu Rejonowego Wydział Ksiąg Wieczystych z dnia 4 lutego 2006 r. o sprostowaniu błędów migracji,

* N - postanowienie Sądu Rejonowego Wydział I Cywilny z dnia 25 stycznia 1996 r.,

* J - postanowienie Sądu Rejonowego Wydział I Cywilny z dnia 25 stycznia 1996 r.,

* T - postanowienie Sądu Rejonowego Wydział I Cywilny z dnia 25 stycznia 1996 r., postanowienie Sądu Rejonowego dla Wydział Ksiąg Wieczystych z dnia 4 lutego 2006 r. o sprostowaniu błędów migracji,

* K - akt notarialny, umowa sprzedaży z dnia 30 grudnia 2011 r., Rep. A Nr../2011, umowa sprzedaży z dnia 31 lipca 2014 r., Rep. A Nr../2014,

* P - akt notarialny, umowa sprzedaży z dnia 30 grudnia 2011 r., Rep. A Nr../2011, umowa sprzedaży z dnia 31 lipca 2014 r" Rep. A Nr../2014.

W świetle wyżej przedstawionych danych wyżej wymienieni współwłaściciele nie są pierwszymi użytkownikami budynku, o którym wyżej mowa, bowiem nabyli oni udziały w drodze umów sprzedaży od poprzednich współwłaścicieli tej nieruchomości lub w formie spadkobrania. W rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towaru i usług, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich: wybudowaniu lub ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisowo podatku dochodowym, stanowiły, co najmniej 30% wartości początkowej. Żeby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków (budowli) do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu.

Budynek przy ul. M wzniesiony został w okresie międzywojennym, wtedy też doszło do jego pierwszego zasiedlenia. Biorąc pod uwagę okres budowy tego budynku stwierdza się, iż w opisanym przypadku planowana dostawa w drodze umowy cywilno - prawnej w formie aktu notarialnego będzie dokonana w okresie znacznie dłuższym niż dwa lata od pierwszego zajęcia (używania). Według posiadanych informacji Gmina nie ponosiła wydatków na ulepszenie tej nieruchomości w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które były wyższe niż 30% ich wartości początkowej i co z tego wynika nie miała prawa do obniżenia kwoty podatku należnego.

Gmina zamierza sprzedać swój udział w wysokości 1/2 części nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalno - użytkowym, położonej przy ul. M w trybie bezprzetargowym na rzecz współwłaścicieli przedmiotowej nieruchomości. Sprzedaż udziału Gminy nastąpi w drodze umowy cywilno - prawnej w formie aktu notarialnego za zapłatą ceny tego udziału ustalonej na podstawie jego wartości rynkowej określonej w zaktualizowanym operacie szacunkowym sporządzonym w listopadzie 2015 r. przez rzeczoznawcę majątkowego wyłonionego w trybie przepisów prawo zamówień publicznych.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

Ad. 1.

W 2012 r. przez współwłaściciela przedmiotowej nieruchomości Pana P przeprowadzony został remont instalacji wodno-kanalizacyjnej. Koszty poniesione na ww. remont wyniosły 8 462,40 zł, z czego Wnioskodawca poniósł koszty w wysokości 4 231,20 zł, które zostały pokryte z bieżących przychodów nieruchomości. Prace remontowe związane z przebudową instalacji wodno-kanalizacyjnej wykonywane były etapami (III, V-VIII, X-XII 2012 r.) i zakończyły się w kwietniu 2013 r.

Ponadto zgodnie z oświadczeniem złożonym przez Pana P w dniu 7 marca 2017 r. w 2016 r. na wezwanie inspektora budowlanego wykonano na jego zlecenie prace zabezpieczające elewację w związku z osuwającym się tynkiem. Jednakże przeprowadzenie wyżej wymienionych remontów było konieczne i miało jedynie na celu utrzymanie nieruchomości w stanie niepogorszonym.

Mając powyższe na uwadze Wnioskodawca nie poniósł wydatków na ulepszenie tej nieruchomości w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Ad. 2.

Jak wynika ze zgromadzonej dokumentacji dotyczącej nieruchomości położonej przy ul. M w częściowo użytkowy strych z jednym pomieszczeniem użytkowym nie był przedmiotem umów najmu, dzierżawy lub umów o podobnym charakterze. Jednakże zgodnie z oświadczeniem Pana P pomieszczenie użytkowe znajdujące się na strychu stanowiło niejako pomieszczenie przynależne do lokalu mieszkalnego i wykorzystywane było przez jego najemców np. do przechowywania rzeczy.

Ad. 3.

W budynku położonym przy ul. M brak jest innych części budynku lub pomieszczeń, które nie były przedmiotem umów najmu, dzierżawy lub umów o podobnym charakterze.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż udziału Gminy w nieruchomości zabudowanej budynkiem położonej przy ul. M na podstawie art. 37 ust. 2 pkt 9 ustawy o gospodarce nieruchomościami w trybie bez przetargowym na rzecz współwłaścicieli nieruchomości - osób fizycznych w drodze umowy cywilno - prawnej jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług (VAT)?

Stanowisko Wnioskodawcy.

Sprzedaż udziału Gminy w wysokości 1/2 części zabudowanej budynkiem nieruchomości usytuowanej na działce nr 6/4 obręb 11 jednostka ewidencyjna przy ul. M na podstawie art. 37 ust. 2 pkt 9 ustawy o gospodarce nieruchomościami w trybie bezprzetargowym na rzecz współwłaścicieli nieruchomości - osób fizycznych w drodze umowy cywilno - prawnej jest zwolniona od podatku zgodnie z art. 43 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, będąc stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 traktowana jako dostawa budynków, budowli lub ich części.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle art. 2 pkt 6 ww. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W stosunku do sprzedawanego przez Wnioskodawcę udziału w nieruchomości zauważyć należy, że z cytowanego wyżej brzmienia definicji towaru wynika, iż sformułowanie "ich części" odnosi się do budynków i budowli. Po pierwsze, mogą to być części wydzielone fizycznie z budynku bądź budowli. W szczególności będą to lokale mieszkaniowe lub użytkowe. Po drugie, za część budynków należy uznać także udziały w budynkach i budowlach. Część budynku lub budowli to także ich część ułamkowa, a więc udział w ich własności.

W myśl art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r. poz. 459) własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność). Niepodzielność oznacza, że każdemu ze współwłaścicieli przysługuje prawo do całej rzeczy, a nie do jej części odpowiadającej udziałowi.

Stosownie do art. 196 § 1 ww. Kodeksu współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości. Udział we współwłasności, w aspekcie regulacji zawartych w przepisach Kodeksu cywilnego, wyraża zakres uprawnień, współwłaściciela względem rzeczy wspólnej (także w stosunku do pozostałych współwłaścicieli) i określony jest odpowiednim ułamkiem. Każdemu ze współwłaścicieli przysługują atrybuty prawa własności, ma on względem swojego udziału pozycję wyłącznego właściciela ze względu na charakter udziału.

Stosownie do art. 198 Kodeksu cywilnego współwłaściciel może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli. Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Istotą dostawy towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, co wynika z treści art. 7 ust. 1 ustawy o VAT. Czynność ta daje otrzymującemu towar prawo dysponowania rzeczą jak właściciel. Przepis nie mówi o przeniesieniu prawa własności. W związku z powyższym, sprzedaż udziału w nieruchomości należy traktować jako dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1, która będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podstawowa stawka podatku od towarów i usług określona jest w art. 41 ust. 1 ustawy i wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zgodnie z art. 146a pkt 1 w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

W art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla dostawy nieruchomości zabudowanych spełniających określone w tych przepisach warunki.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest - co do zasady - zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie - według art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Z kolei przepisy Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.) posługują się pojęciem "pierwszego zasiedlenia", jednakże nie definiują tego pojęcia oraz nie wprowadzają dodatkowych warunków go określających. Zgodnie z art. 12 ust. 2 zdanie drugie ww. Dyrektywy państwa członkowskie mogą określić szczegółowe zasady stosowania kryterium, o którym mowa w ust. 1 lit. a, do przebudowy budynków oraz zdefiniować pojęcie "gruntu związanego z budynkiem". Tym samym państwa członkowskie mają możliwość określenia szczegółowych zasad stosowania kryterium pierwszego zasiedlenia jedynie w odniesieniu do sprecyzowanej kategorii czynności, tj. przebudowy budynków.

W konsekwencji zarówno zgodnie z przepisami ww. Dyrektywy oraz w świetle utrwalonego orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej pierwsze zasiedlenie należy rozumieć szeroko jako "pierwsze zajęcie budynku, używanie". W efekcie, aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, jego używania, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

Ponadto, jak wynika z art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Należy również zauważyć, że w myśl art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

Tak więc, ustawodawca daje podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - możliwość zrezygnowania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych.

Jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy należy przeanalizować możliwość zastosowania zwolnienia na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów - zarówno nieruchomości, jak i ruchomości - przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych - niezależnie od okresu ich używania przez podatnika - wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z ww. podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie danego obiektu. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie, podatnik uprawniony jest do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter dokonywanych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Należy ponadto wskazać, że kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle, rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza sprzedać udział w nieruchomości zabudowanej budynkiem oznaczonej w ewidencji gruntów nr 6/4 o pow. 153 m². Wnioskodawca nabył prawo własności 1/2 części tej nieruchomości nieodpłatnie z mocy prawa na podstawie decyzji Wojewody 9 lipca 1993 r. Nabycie udziału przez Wnioskodawcę nie podlegało opodatkowaniu, zatem nie został on naliczony, ani nie przysługiwało prawo do jego odliczenia. Budynek wzniesiony został w okresie międzywojennym, wtedy też doszło do jego pierwszego zasiedlenia. Wnioskodawca nie poniósł wydatków na ulepszenie tej nieruchomości w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Tak więc, mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że planowana dostawa udziału w budynku nie będzie następować w ramach pierwszego zasiedlenia, w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, gdyż jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego doszło do pierwszego zasiedlenia przedmiotowego budynku. Spełniony zostanie również drugi warunek umożliwiający zwolnienie dostawy udziału w budynku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10, gdyż między pierwszym zasiedleniem a dostawą udziału w budynku minął okres dłuższy niż 2 lata.

W związku z powyższym dostawa udziału w budynku będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Konsekwentnie sprzedaż udziału w gruncie, z którym związane jest ww. budynek - stosownie do art. 29a ust. 8 ustawy - będzie korzystać ze zwolnienia analogicznie jak sprzedaż udziału w ww. budynku.

Zatem dostawa udziałów w budynku posadowionym na działce nr 6/4 korzystać będzie ze zwolnienia na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie zgodnie z art. 57a skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.