2461-IBPP2.4512.13.2017.2.EJu - Ustalenie czy przeniesienie własności działki niezabudowanej korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1948 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 grudnia 2016 r. (data wpływu 3 stycznia 2017 r.), uzupełnionym pismem z 23 lutego 2017 r. (data wpływu 28 lutego 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy przeniesienie własności działki niezabudowanej korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług - jest nieprawidłowe.

W dniu 3 stycznia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy przeniesienie własności działki niezabudowanej korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 23 lutego 2017 r., (data wpływu 28 lutego 2017 r.) będącego odpowiedzią na wezwanie tut. organu 16 lutego 2017 r. znak: 2461-IBPP2.4512.13.2017.1.EJu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. We wrześniu 2007 r. Spółka nabyła nieruchomość gruntową - działkę nr... o powierzchni 0,0967 ha przy ul. W.... w K.... Działka jest niezabudowana i nie stanowi nieruchomości rolnej. Dla przedmiotowej działki Prezydent Miasta dnia 14 listopada 2008 r. wydał decyzją nr... zatwierdzającą projekt budowlany i udzielającą pozwolenie na budowę. Decyzja została wydana na podstawie obowiązującego Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego obszaru K... ", zatwierdzonego Uchwałą Rady Miasta nr XXX/365/07 z dnia 5 grudnia 2007 r. Decyzja jest ostateczna. Wyrokiem nr... z dnia 9 listopada 2009 r. Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargę kasacyjną i uchyla obowiązujący plan zagospodarowania przestrzennego dla przedmiotowej działki. Na działce zostały rozpoczęte tylko prace geodezyjne.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku VAT zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. Zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy o podatku VAT przez terenach budowlany rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Dnia 29 listopada 2016 r. Spółka dokonała przeniesienia własności przedmiotowej działki na rzecz innego VAT stosując zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Pismem z 23 lutego 2017 r. Wnioskodawca doprecyzował opis sprawy i udzielił następujących informacji.

1. Wyrokiem z dnia 9 listopada 2009 r. Naczelny Sąd Administracyjny (sygn. akt:..) po rozpatrzeniu skargi kasacyjnej Gminy od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 28 listopada 2008 r. (sygn. akt...) stwierdzającego nieważność uchwały NrXXX/365/07 Rady Miasta z dnia 5 grudnia 2007 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla obszaru "K...", oddalił skargę kasacyjną. Powodem uchylenia planu było:

a. W skardze zarzucono naruszenie trybu uchwalania planu zagospodarowania przestrzennego określonego w art. 17 i art. 19 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717, z późn. zm.), zw. dalej ustawą. Skarżący podnieśli, że nastąpiły rażące uchybienia i odstępstwa od procedury określonej prawem, które wymagają powtórzenia procedury uchwalania planu w znacznej części, a wobec powyższego stanowią kwalifikowaną wadę wskazanej uchwały, skutkującej jej sprzecznością z prawem,

b. Drugi zarzut skargi dotyczy naruszenia przepisów prawa związanych z ochroną nabytych przez skarżących praw do zagospodarowania własnych nieruchomości zgodnie z prawomocną decyzją o ustaleniu warunków zabudowy z 5 sierpnia 2004 r., obejmującą m.in. teren objęty kwestionowaną uchwałą, na podstawie której to decyzji Prezydent Miasta wydał prawomocną decyzję o pozwoleniu na budowę. Pozwolenie jest jednak etapowane i obejmuje tylko część zamierzeń inwestycyjnych Spółki. Zdaniem Spółki Rada Miasta, uchwalając plan, nie tylko naruszyła chronione prawem jej interesy, ale również doprowadziła do sytuacji, w której nie uwzględniła zapisów prawomocnych decyzji administracyjnych, które nie tylko odnoszą się do innych wskaźników zabudowy, ale również inaczej określają odległości i linie zabudowy od planowanych szlaków komunikacyjnych, przez co kluczowe założenia dotyczące obsługi komunikacyjnej terenów mogą być niewykonalne. Narusza to art. 6 i 65 ustawy, art. 33 Prawa budowlanego oraz art. 20 w zw. z art. 64 Konstytucji RP.

2. Na dzień sprzedaży ww. działka była objęta ostateczną decyzją pozwolenia na budowę nr 2630/08 z dnia 14 listopada 2008 r. Decyzja o pozwoleniu na budowę jest aktem nadrzędnym w stosunku do decyzji o warunkach zabudowy i nie było konieczności objęcia ww. działki decyzją o warunkach zabudowy lub decyzją o lokalizacji inwestycji celu publicznego

3. B.... jest czynnym podatnikiem VAT. Ww. działka została zakupiona w celach inwestycyjnych i nie była wykorzystywana w prowadzonej działalności gospodarczej.

4. Przy nabyciu ww. działki Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przeniesienie własności przedmiotowej nieruchomości gruntowej - działki niezabudowanej korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Przeniesienie własności przedmiotowej nieruchomości gruntowej - działki niezabudowanej korzysta ze zwolnienia z podatkowania podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. Zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy o podatku VAT przez terenach budowlany - rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym;

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy - przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postaci energii.

W świetle ww. przepisów grunty spełniają definicję towaru określoną w art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług, a ich sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy - stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, stosownie do art. 146a pkt 1 ustawy - w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział obniżone stawki podatku oraz zwolnienia od podatku dla dostaw niektórych towarów lub świadczenia niektórych usług, a także określił warunki stosowania tych obniżonych stawek i zwolnień.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Definicja terenów budowlanych zawarta została w art. 2 pkt 33 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Należy podkreślić, że zwolnienie od podatku od towarów i usług na podstawie powołanego wyżej art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów) wyłącznie w sytuacji, gdy nie są one przeznaczone pod zabudowę.

Zwrócić należy w tym miejscu uwagę na ustawę z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 778 z późn. zm.), która - zgodnie z art. 1 ust. 1 - określa:

Natomiast art. 4 ust. 1 i ust. 2 tej ustawy stanowi, że ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

Zgodnie z art. 34 ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy, wejście w życie planu miejscowego powoduje utratę mocy obowiązującej innych planów zagospodarowania przestrzennego lub ich części odnoszących się do objętego nim terenu. Utrata mocy obowiązującej planu miejscowego nie powoduje wygaśnięcia decyzji administracyjnych wydanych na podstawie tego planu, z zastrzeżeniem art. 65 ust. 1 pkt 2 i ust. 2.

W myśl art. 35 ww. ustawy tereny, których przeznaczenie plan miejscowy zmienia, mogą być wykorzystywane w sposób dotychczasowy do czasu ich zagospodarowania zgodnie z tym planem, chyba że w planie ustalono inny sposób ich tymczasowego zagospodarowania.

W świetle art. 65 ust. 1 ww. ustawy Organ, który wydał decyzję o warunkach zabudowy albo decyzję o ustaleniu lokalizacji celu publicznego, stwierdza jej wygaśnięcie, jeżeli:

Przepisu ust. 1 pkt 2 nie stosuje się, jeżeli została wydana ostateczna decyzja o pozwoleniu na budowę (art. 65 ust. 2 ww. ustawy).

Stwierdzenie wygaśnięcia decyzji, o których mowa w ust. 1, następuje w trybie art. 162 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego (art. 65 ust. 3 ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku opisu wynika, że Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. We wrześniu 2007 r. nabyła nieruchomość gruntową - działkę nr 118/11. Działka jest niezabudowana i nie stanowi nieruchomości rolnej. Dla przedmiotowej działki Prezydent Miasta dnia 14 listopada 2008 r. wydał decyzję nr 2630/08 zatwierdzającą projekt budowlany i udzielającą pozwolenie na budowę. Decyzja została wydana na podstawie obowiązującego Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego obszaru K... ", zatwierdzonego Uchwałą Rady Miasta nr XXX/365/07 z dnia 5 grudnia 2007 r. Decyzja jest ostateczna. Wyrokiem nr... z dnia 9 listopada 2009 r. Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargę kasacyjną i uchyla obowiązujący plan zagospodarowania przestrzennego dla przedmiotowej działki. Dnia 29 listopada 2016 r. Spółka dokonała przeniesienia własności przedmiotowej działki na rzecz innego VAT stosując zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Na działce zostały rozpoczęte tylko prace geodezyjne.

Na dzień sprzedaży ww. działka była objęta ostateczną decyzją pozwolenia na budowę nr 2630/08 z dnia 14 listopada 2008 r. Ww. działka została zakupiona w celach inwestycyjnych i nie była wykorzystywana w prowadzonej działalności gospodarczej. Przy nabyciu ww. działki Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Wobec powyższego Spółka powzięła wątpliwość odnośnie wskazania prawidłowej stawki podatku od towarów i usług jaka powinna być zastosowana w związku z dokonaną transakcją przeniesienia własności działki niezabudowanej 118/11.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że co prawda do przedmiotowej działki uchylono plan zagospodarowania przestrzennego, jednakże okoliczności sprawy jednoznacznie wskazują, że skoro dla działki 118/11 dnia 14 listopada 2008 r. Prezydent Miasta wydał decyzję zatwierdzającą projekt budowlany oraz na dzień sprzedaży działki obowiązywała ta decyzja o pozwoleniu na budowę to do dostawy tej, wbrew stanowisku Wnioskodawcy, nie znajdzie zastosowania zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, gdyż w myśl art. 2 pkt 33 ustawy, nieruchomość gruntowa przeznaczona do sprzedaży stanowi teren budowlany.

W tym miejscu należy wskazać, że dla dostawy nieruchomości niezabudowanych, które nie spełniają przesłanek do objęcia ich zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy ustawodawca przewidział możliwość zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy - zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jak wynika z przedstawionego opisu sprawy, przy nabyciu działki 118/11 Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT jednakże nie była wykorzystywana na cele działalności zwolnionej z VAT. Tym samym dostawa ww. działki nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

W rezultacie, skoro dostawa działki 118/11 nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług Wnioskodawca był zobowiązany do zastosowania 23% stawki podatku od towarów i usług z tytułu dostawy tej działki, zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Końcowo podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu zaistniałego stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej bądź skarbowej został określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.