2461-IBPP2.4512.1049.2016.1.WN - Prawo do korekty podatku należnego z tytułu usług sportowych świadczonych przez powiat.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 201) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 21 grudnia 2016 r. (data wpływu 29 grudnia 2016 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korekty deklaracji VAT-7 z tytułu świadczonych usług: wstęp do łaźni parowej i sauny fińskiej, wypożyczenie rakiet i okularów oraz wstęp na kort squasha, udostępnienie torów i obuwia do gry w kręgle w związku ze zmianą stawki opodatkowania z 23% na 8% - jest nieprawidłowe.

W dniu 29 grudnia 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korekty deklaracji VAT-7 z tytułu świadczonych usług: wstęp do łaźni parowej i sauny fińskiej, wypożyczenie rakiet i okularów oraz wstęp na kort squasha, udostępnienie torów i obuwia do gry w kręgle w związku ze zmianą stawki opodatkowania z 23% na 8%.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca (dalej również Powiat) jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem i płatnikiem podatku VAT, który co miesiąc składa deklaracje podatkowe. W ramach struktury organizacyjnej Starostwa Powiatowego funkcjonuje Wydział Obsługi Obiektów Rekreacyjno-Sportowych (kryta pływalnia), który świadczy usługi związane z działalnością obiektów sportowych klasyfikowane w grupowaniu PKWiU 93.11.10.0 (w zakresie dotyczącym działalności basenu i infrastruktury basenowej) i stosuje stawkę podatku VAT 8% oraz usługi związane z pozostałą działalnością rozrywkową i rekreacyjną sklasyfikowane w PKWiU 93.29.19.0 (w zakresie udostępniania stołu bilardowego do gry) i stosuje stawkę podatku VAT 23% zgodnie z interpretacją indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 14 września 2016 r. sygn. IBPP2/4512-452/16-2/WN.

Powiat chce dokonać korekt deklaracji VAT-7 za okres 2011-2016 w związku ze zmianą stawki VAT z 23% na 8% za usługi związane z rekreacją sportową takie jak:

Kryta pływalnia oferuje klientom korzystającym z sauny i łaźni bilety wstępu oraz karnety. Bilet jednorazowy uprawniający do korzystania z sauny i łaźni naliczany jest minutowo (15 min, 30 min, 45 min, 60 min), opłaty naliczane są za każdą rozpoczętą minutę, karnet obejmuje 5 wejść po 30 min i 5 wejść po 60 min do wykorzystania w ciągu 30 dni.

Cennik kręgielni: poniedziałek - czwartek od 06:00-18:00 20 zł/godz/1tor, od 18:00-22:00 25 zł/godz/1tor piątek - niedziela od 06:00-18:00 30 zł/godz/1tor, od 18:00-22:00 35 zł/godz/1tor za wypożyczenie butów 3 zł/1 parę.

Wstęp na kort squasha dostępny jest od poniedziałku do niedzieli w godzinach od 6.00 do 22.00 w cenie 30 zł/ godz, rezerwacja cykliczna wynosi 28 zł/1godz, natomiast wypożyczenie rakiety za 1 godz - 3 zł/1szt. wypożyczenie okularów 1 godz 1 zł/1szt.

Za ww. usługi Powiat otrzymywał wpłaty dokumentowane w formie paragonów z kas fiskalnych. Powiat nie dokonał i nie zamierza dokonać zwrotu pobranej kwoty podatku VAT nabywcom usług, albowiem ustalone ceny wstępu są cenami brutto i zawierają należny podatek od towarów i usług. Zmiana podatku VAT nie wpłynie na zmianę cen oferowanych usług, zmieni się kwota netto i kwota podatku VAT.

Ceny brutto za wstęp na basen, sauny, kręgle i squasha były kalkulowane i przyjęte przez Zarząd Powiatu w oparciu o ceny tych samych usług na lokalnym rynku (na pobliskich pływalniach). Ceny były też kalkulowane w ten sposób, że uwzględniały siłę nabywczą mieszkańców powiatu (średnie dochody na osobę). Cena była i jest na takim poziomie by zapewnić jak największe obłożenie pływalni - tak by wypracować założone wskaźniki, które są badane przez instytucję dotującą projekt na etapie tzw. trwałości projektu. W przypadku krytej pływalni trwałość projektu trwa 5 lat od momentu oddania obiektu do używania tj. okres 2011-2016 rok. Tak więc przy ustaleniu ceny wstępu do obiektu stawka podatku VAT nie miała znaczenia. I gdyby stawka podatku VAT wynosiła 40% to cena ustalona jak podano powyżej nie uległaby zmianie tj. podwyższeniu.

W przypadku Wnioskodawcy bowiem ważna jest misja społeczna, zadanie jakie ma Powiat w zakresie turystyki i rekreacji oraz szeroko pojętej profilaktyce zdrowia i propagowania sportu i aktywnego wypoczynku wśród młodzieży i dorosłych.

Nie nastąpiło przedawnienie zobowiązań podatkowych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Powiat ma prawo do korekty deklaracji VAT-7 z tytułu świadczonych usług: wstęp do łaźni parowej i sauny fińskiej, wypożyczenie rakiet i okularów oraz wstęp na kort squasha, udostępnienie torów i obuwia do gry w kręgle w związku ze zmianą stawki opodatkowania z 23% na 8%, w przypadku gdy powiat nie dokonał i nie zamierza dokonać zwrotu podatku klientom (nabywcom usług)?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Powiat w odniesieniu do pytania zawartego powyżej uważa, iż w wyniku zmniejszenia (zmiany) stawki VAT zgodnie z interpretacją indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 14 września 2016 r. sygn. IBPP2/4512-452/16-2/WN, ma obowiązek dokonania korekt deklaracji VAT-7 za okres 2011-2016 rok. Jednocześnie z przepisów nie wynika obowiązek zwrotu różnicy podatku VAT nabywcom (osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczych) - jako warunek złożenia przedmiotowych korekt.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 2 pkt 22 cyt. ustawy, przez pojęcie sprzedaży należy rozumieć zarówno odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Z powyższych przepisów wynika więc, że warunkiem powstania obowiązku ewidencjonowania danego zdarzenia (sprzedaży) przy zastosowaniu kasy rejestrującej jest powstanie obrotu.

Szczegółowe zasady dotyczące stosowania kas rejestrujących zostały określone w art. 111 ust. 3a pkt 1 i 8 ustawy, zgodnie z którym podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani:

* dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać oryginał wydrukowanego dokumentu nabywcy,

* dokonywać wydruku emitowanych przez kasę rejestrującą dokumentów i ich kopii.

Sposób prowadzenia przez podatników ewidencji oraz warunki używania kas rejestrujących określono w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2013 r. poz. 363), zwanego dalej rozporządzeniem. Zgodnie z § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia, podatnicy, prowadzą ewidencję każdej sprzedaży, w tym sprzedaży zwolnionej, wyłącznie przy użyciu kas, które mają potwierdzenie, że kasa spełnia funkcje wymienione w art. 111 ust. 6a ustawy oraz kryteria i warunki techniczne określone w przepisach wydanych na podstawie art. 111 ust. 9 ustawy. Natomiast w myśl § 6 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia podatnicy, prowadząc ewidencję wydają nabywcy, bez jego żądania, paragon fiskalny.

Przez paragon fiskalny rozumie się wydrukowany przez kasę dla nabywcy w momencie sprzedaży dokument potwierdzający dokonaną sprzedaż (§ 2 pkt 12).

Natomiast zgodnie z § 2 pkt 11 ww. rozporządzenia, przez pamięć fiskalną rozumie się urządzenie zawierające elektroniczny nośnik danych, umożliwiające jednokrotny, niezmienialny zapis danych pod kontrolą programu pracy kasy, które są nieusuwalne bez zniszczenia samego urządzenia, oraz wielokrotny odczyt tych danych.

Ww. cecha pamięci fiskalnej powoduje brak możliwości zarejestrowania na kasie fiskalnej zwrotu bądź reklamacji towarów, co zostało również potwierdzone zapisem § 3 ust. 3 rozporządzenia, który mówi, że nie ewidencjonuje się zwrotów towarów i uznanych reklamacji towarów i usług.

Skoro zatem kasa rejestrująca nie pozwala na korektę danych zapisanych w pamięci fiskalnej (tj. po wydrukowaniu paragonu), to korekta taka powinna być dokonywana za pomocą innych urządzeń księgowych. W takim przypadku należy prowadzić odrębną ewidencję, o której mowa § 3 ust. 4 i ust. 5 rozporządzenia.

W myśl § 3 ust. 5 rozporządzenia, w przypadku wystąpienia oczywistej pomyłki w ewidencji podatnik dokonuje niezwłocznie jej korekty przez ujęcie w odrębnej ewidencji:

W tym miejscu wskazać należy, że na podstawie art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Natomiast zgodnie z art. 29a ust. 10 ustawy, podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 13, obniża się o:

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem i płatnikiem podatku VAT, który co miesiąc składa deklaracje podatkowe. W ramach struktury organizacyjnej Starostwa Powiatowego funkcjonuje Wydział Obsługi Obiektów Rekreacyjno-Sportowych (kryta pływalnia), który świadczy usługi związane z działalnością obiektów sportowych klasyfikowane w grupowaniu PKWiU 93.11.10.0 (w zakresie dotyczącym działalności basenu i infrastruktury basenowej) i stosuje stawkę podatku VAT 8% oraz usługi związane z pozostałą działalnością rozrywkową i rekreacyjną sklasyfikowane w PKWiU 93.29.19.0 (w zakresie udostępniania stołu bilardowego do gry) i stosuje stawkę podatku VAT 23% zgodnie z interpretacją indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 14 września 2016 r. sygn. IBPP2/4512-452/16-2/WN.

Powiat chce dokonać korekt deklaracji VAT-7 za okres 2011-2016 w związku ze zmianą stawki VAT z 23% na 8% za usługi związane z rekreacją sportową takie jak:

Za ww. usługi Powiat otrzymywał wpłaty dokumentowane w formie paragonów z kas fiskalnych. Powiat nie dokonał i nie zamierza dokonać zwrotu pobranej kwoty podatku VAT nabywcom usług, albowiem ustalone ceny wstępu są cenami brutto i zawierają należny podatek od towarów i usług. Zmiana podatku VAT nie wpłynie na zmianę cen oferowanych usług, zmieni się kwota netto i kwota podatku VAT.

Nie nastąpiło przedawnienie zobowiązań podatkowych.

Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy tego, czy Wnioskodawca ma prawo do korekty deklaracji VAT-7 z tytułu świadczonych usług: wstęp do łaźni parowej i sauny fińskiej, wypożyczenie rakiet i okularów oraz wstęp na kort squasha, udostępnienie torów i obuwia do gry w kręgle w związku ze zmianą stawki opodatkowania z 23% na 8%, w przypadku gdy powiat nie dokonał i nie zamierza dokonać zwroty podatku klientom (nabywcom usług).

W myśl art. 81 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

Korekta deklaracji (zeznań) ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy jej sporządzeniu. Może on dotyczyć określenia wysokości zobowiązania podatkowego, wysokości nadpłaty lub zwrotu podatku oraz innych danych zawartych w treści deklaracji. Skorygowanie deklaracji polega na ponownym, poprawnym już wypełnieniu deklaracji z dołączonym pisemnym uzasadnieniem wyjaśniającym przyczynę korekty.

Jednakże zauważyć należy, iż cechą podatku od towarów i usług jest to, że po stronie podatników istnieje przewidziana prawem możliwość "przerzucania" ekonomicznego ciężaru opodatkowania na inne podmioty (konsumentów, nabywców towarów/usług) wynikająca z obowiązku wliczenia podatku w cenę towaru/usługi. Może więc dojść do sytuacji, w której koszt wadliwego opodatkowania nie zostanie poniesiony przez podatnika lecz przez osoby trzecie. W tej sytuacji przyznanie prawa do zwrotu podatku podatnikowi - a więc podmiotowi innemu niż podmiot, który rzeczywiście poniósł koszt podatku na skutek wadliwego opodatkowania - nie znajdowałaby uzasadnienia.

W tym miejscu należy wskazać, iż zgodnie z art. 72 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa za nadpłatę uważa się kwotę:

Przepis art. 72 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej należy rozumieć w ten sposób, że nie jest nadpłatą kwota podatku, jeżeli ten kto ją uiścił nie poniósł z tego tytułu bezpośredniego uszczerbku majątkowego.

Jeżeli zatem w konkretnej sytuacji okaże się, iż podatnik występujący o zwrot nadpłaty, wynikającej z nadpłacenia podatku lub nienależnego zapłacenia podatku, na skutek skorzystania z dostępnych środków prawnych uniknął poniesienia ekonomicznego ciężaru opodatkowania (a zatem uniknął zubożenia), to wówczas odpada konstytucyjne uzasadnienie dla przyznania ochrony roszczeniu restytucyjnemu takiego podatnika.

Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale I GSK 1/11, odniósł się do problematyki zwrotu podatku zapłaconego z naruszeniem prawa Unii Europejskiej. Wskazał mianowicie, że orzecznictwo TSUE dopuszcza wyłączenie zwrotu świadczenia pobranego niezgodnie z prawem UE, jeżeli prowadziłoby to do nieuprawnionego wzbogacenia świadczącego. Prawo UE nie zakazuje, że niezgodne z tym prawem świadczenia mogły podlegać wliczeniu w cenę i w ten sposób zostać przerzucone na konsumentów (por. wyrok TSUE z dnia 27 lutego 1980 r. w sprawie C-68/79 Hans Just I/S przeciwko Danish Ministry for Fiscal Affairs, pkt 26; wyrok TSUE z dnia 27 marca 1980 r. w sprawie C 61/79 Amministrazione delle Finanze dello Stato przeciwko Denkavit italiana Srl., pkt 26; wyrok TSUE z dnia 9 listopada 1983 r. w sprawie C-199/82 Amministrazione delle Finanze dello Stato przeciwko SpA San Giorgio, pkt 13; wyrok TSUE z dnia 14 stycznia 1997 r. w sprawach C-192/95 do C-218/95 Société Comateb i inni przeciwko Directeur général des douanes et droits indirects, pkt 21; wyrok TSUE z dnia 9 lutego 1999 r. w sprawie C-343/96 Dilexport Srl przeciwko Amministrazione delle Finanze dello Stato, pkt 47; wyrok TSUE w sprawach C-441/98 i C-442/98 Kapniki Mikhailidis AE and Idrima Kinonikon Asphaliseon (IKA), pkt 31). W orzecznictwie TSUE wskazano, że może wówczas wystąpić sytuacja, w której ciężar opodatkowania jest w rzeczywistości ponoszony nie przez przedsiębiorcę, lecz przez konsumenta, na którego ciężar ten został przerzucony. W konsekwencji przekazanie przedsiębiorcy kwoty już przez niego odzyskanej (od konsumenta) prowadziłoby do uzyskania podwójnego zwrotu, co może być postrzegane jako nieuzasadnione wzbogacenie (por. wyrok TSUE w sprawie Comateb, pkt 22).

W przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, kiedy ciężar podatku VAT, w związku ze świadczeniem usługi: wstęp do łaźni parowej i sauny fińskiej, wypożyczenie rakiet i okularów oraz wstęp na kort squasha, udostępnienie torów i obuwia do gry w kręgle, dokumentowanej paragonami z kas fiskalnych, został poniesiony przez ostatecznych konsumentów (klientów Wnioskodawcy). Zatem to nie Wnioskodawca był podmiotem, który ostatecznie poniósł ciężar ekonomiczny podatku od towarów i usług lecz osoby trzecie (nabywcy usług wymienionych we wniosku). Zwrot zapłaconego podatku od towarów i usług na rzecz Wnioskodawcy, który nie poniósł ekonomicznego ciężaru podatku oznaczałby nieuzasadnione przysporzenie ze strony Skarbu Państwa na rzecz Wnioskodawcy. Zwrot podatku od towarów i usług na rzecz podatnika, który tylko formalnie, a nie faktycznie go zapłacił, prowadziłby do bezpodstawnego wzbogacenia po stronie Wnioskodawcy.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca za ww. usługi otrzymywał wpłaty dokumentowane w formie paragonów z kas fiskalnych. Powiat nie dokonał i nie zamierza dokonać zwrotu pobranej kwoty podatku VAT nabywcom usług.

W związku z powyższym Wnioskodawca nie może skorygować nienależnie zadeklarowanego podatku VAT, tym samym dokonać korekty deklaracji miesięcznej VAT-7, w której naliczył i wpłacił podatek VAT z tytułu świadczonych usług: wstęp do łaźni parowej i sauny fińskiej, wypożyczenie rakiet i okularów oraz wstęp na kort squasha, udostępnienie torów i obuwia do gry w kręgle udokumentowanymi paragonami z kas fiskalnych, gdyż nie zamierza identyfikować osób fizycznych i zwracać im nienależnie zapłacony zawyżony podatek VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w kwestii prawa do korekty deklaracji VAT-7 z tytułu świadczonych usług: wstęp do łaźni parowej i sauny fińskiej, wypożyczenie rakiet i okularów oraz wstęp na kort squasha, udostępnienie torów i obuwia do gry w kręgle w związku ze zmianą stawki opodatkowania z 23% na 8% w przypadku gdy Powiat nie dokonał i nie zamierza dokonać zwrotu podatku klientom (nabywcom usług), jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zmiana któregokolwiek z elementów przedstawionego opisu stanu faktycznego, w szczególności gdyby usługi świadczone w ramach karnetów wstępu dotyczyły również usług trenera personalnego, który prowadziłby indywidualne zajęcia z klientami, powoduje, że interpretacja traci ważność.

Końcowo należy zauważyć, że niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie prawa do korekty deklaracji VAT-7 z tytułu usług wymienionych we wniosku. Nie rozstrzyga natomiast w kwestii stawki podatku VAT dla wymienionych we wniosku usług: udostępnienia torów i obuwia do gry w kręgle, wypożyczenia rakiet i okularów, wstępu na kort squash-a oraz udostępnienia stołu bilardowego, gdyż nie było to przedmiotem zapytania Wnioskodawcy. Powyższe zagadnienie zostało rozstrzygnięte w powołanej przez Wnioskodawcę we wniosku interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 14 września 2016 r. sygn. IBPP2/4512-452/16-2/WN.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.