2461-IBPP2.4512.1037.2016.1.ICz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 201) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 22 grudnia 2016 r. (data wpływu 27 grudnia 2016 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w kwestii opodatkowania czynności dokonywanych w ramach umowy Global cash pool agreement - jest prawidłowe.

W dniu 27 grudnia 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej. podatku od towarów i usług w kwestii opodatkowania czynności dokonywanych w ramach umowy Global cash pool agreement.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Polsce, będącą czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT.

Sfera aktywności Wnioskodawcy ograniczona jest do działalności realizowanej przez Spółkę jako podmiot gospodarczy nastawiony na generowanie przychodów i osiąganie zysku. Oznacza to, że Spółka nie podejmuje innej aktywności niż stanowiąca lub związana z działalnością gospodarczą. Stąd też ogół przychodów uzyskiwanych przez Spółkę wynika z wykonywanej przez nią działalności gospodarczej (podlegającej lub niepodlegającej opodatkowaniu VAT).

W szczególności:

* Spółka nie jest jednostką samorządu terytorialnego, działającą na podstawie odpowiedniej ustawy samorządowej, tj. ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 1515 z późn. zm.), ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 1445 z późn. zm.) lub ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 1392 z późn. zm.);

* podstawą działalności Spółki nie jest ustawa z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 885 z późn. zm.), regulująca zasady działania m.in. jednostek budżetowych i samorządowych zakładów budżetowych;

* Spółka nie jest również stowarzyszeniem lub fundacją w rozumieniu odpowiednio ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. - Prawo o stowarzyszeniach (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 1393 z późn. zm.) lub ustawy z dnia 9 kwietnia 1984 r. o fundacjach (tekst jedn.: Dz. U. z 1993 r. Nr 46, poz. 203 z późn. zm.).

Spółka zamierza zawrzeć z bankiem mającym siedzibę za granicą (w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej) i nie posiadającym stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce, umowę Global cash pool agreement, tj. umowę systemu zarządzania środkami pieniężnymi zgromadzonymi na rachunkach bankowych. Stronami umowy będą podmioty wchodzące wraz z Wnioskodawcą w skład jednej grupy kapitałowej (dalej: Uczestnicy Systemu).

Usługa wykonywana przez bank na rzecz pozostałych uczestników, w tym Spółki, polega na umożliwieniu przez bank grupie kapitałowej bardziej efektywnego zarządzania środkami pieniężnymi oraz korzystania przez poszczególne spółki z grupy z płynności finansowej całej grupy kapitałowej. Zasadniczym jej celem jest poprawa płynności finansowej spółek wchodzących w skład grupy kapitałowej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej poprzez wdrożenie procesu zarządzania posiadanymi na rachunkach bankowych środkami pieniężnymi oraz zadłużeniem spółek tworzących grupę kapitałową.

Świadczona przez bank usługa zawierać będzie elementy cash poolingu nierzeczywistego, a także będzie zawierać mechanizm wykonywania płatności na zlecenie Spółki i przyjmowania płatności dokonywanych na rzecz Spółki przez podmioty trzecie. Usługi wykonywane w ramach będą wykonywane przez miejsce prowadzenia działalności gospodarczej banku położone poza terytorium Polski, a ich odbiorcą będzie m.in. Spółka.

Wnioskodawca, jako Uczestnik Systemu, będzie dokonywać transakcji za pośrednictwem rachunku technicznego, nie będącego rachunkiem bankowym. Wszystkie transakcje zaksięgowane za pośrednictwem rachunków technicznych przez poszczególnych Uczestników Systemu będą zmniejszać lub zwiększać saldo na rachunku currency top account, który będzie rzeczywistym rachunkiem bankowym posiadacza currency top account. W przypadku wystąpienia salda debetowego na rachunku transakcyjnym, Wnioskodawca będzie obciążany odsetkami płatnymi na rzecz posiadacza rachunku; currency top account, którym będzie jeden z Uczestników Systemu, podmiot z siedzibą na terytorium jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej. Z kolei w przypadku wystąpienia na rachunku transakcyjnym salda dodatniego, Spółce będą naliczane odsetki od posiadacza rachunku currency top account.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy czynności realizowane przez Wnioskodawcę w ramach umowy systemu zarządzania środkami pieniężnymi zgromadzonymi na rachunkach bankowych będą stanowić czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług?

2. Czy z tytułu czynności realizowanych w ramach umowy systemu zarządzania środkami pieniężnymi zgromadzonymi na rachunkach bankowych na rzecz Wnioskodawcy, Spółka będzie zobowiązana do rozliczenia importu usług zwolnionych z opodatkowania podatkiem od towarów i usług?

3. Czy w związku z uzyskiwaniem przez Spółkę przychodów niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które Spółka będzie otrzymywać z tytułu udziału w systemie zarządzania środkami pieniężnymi zgromadzonymi na rachunkach bankowych (np. odsetek), Spółka będzie zobowiązana do ustalania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej według "sposobu ustalenia proporcji", o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, czynności realizowane przez niego w ramach umowy systemu zarządzania środkami pieniężnymi zgromadzonymi na rachunkach bankowych nie będą stanowić czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

1.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług. Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, poprzez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, należy rozumieć każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT.

Umowa systemu zarządzania środkami pieniężnymi zgromadzonymi na rachunkach bankowych, do której zamierza przystąpić Wnioskodawca, nie przewiduje dostawy towarów. Celem ustalenia, czy Wnioskodawca będzie zobowiązany, w związku z realizowaniem czynności w jej ramach, do rozpoznawania obowiązku podatkowego w VAT, należy dokonać analizy dotyczącej tego, czy czynności wykonywane przez Spółkę w ramach umowy stanowić będą świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku czynności wykonywanych w ramach systemu zarządzania środkami pieniężnymi zgromadzonymi na rachunkach bankowych, usługa świadczona jest przez ten podmiot, który organizuje operacje przepływów środków pieniężnych, zaś pozostałe podmioty uczestniczące w dokonywanych operacjach finansowych za pośrednictwem podmiotu organizującego przepływy, są jedynie odbiorcami usługi. Wszystkie czynności wchodzące w skład kompleksowej usługi zarządzania środkami pieniężnymi Uczestników Systemu (w tym Spółki) będą wykonywane przez bank, działający w charakterze podmiotu zarządzającego strukturą. Tym samym to bank będzie wykonywał postanowienia umowy poprzez realizację operacji pomiędzy rachunkami technicznymi uczestniczącymi w strukturze oraz naliczanie odsetek od wzajemnych zobowiązań. Ponadto Smółka nie będzie zawierać z innymi Uczestnikami Systemu odrębnych umów w związku z uczestnictwem w systemie. Tym samym Wnioskodawca z tytułu uczestnictwa w strukturze nie będzie świadczył usługi opodatkowanej podatkiem od towarów i usług.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie m.in. w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 12 października 2015 r., sygn. IPTPP2/4512-462/15-2/PRP, w której organ stwierdził: "Biorąc pod uwagę cechy charakterystyczne zaprezentowanej umowy cash poolingu należy stwierdzić, że czynności wykonywane przez Wnioskodawcę jako uczestnika przedmiotowej usługi, nie stanowią/nie będą stanowić odpłatnego świadczenia przez Spółkę usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, lecz jedynie elementy pomocnicze, konieczne dla efektywnego świadczenia przez Bank usługi cash poolingu. W związku z powyższym, nie podlegają/nie będą one podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Tym samym Wnioskodawca z tego tytułu nie działa/nie będzie działał w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy".

Powyższe podejście potwierdzają także inne rozstrzygnięcia organów podatkowych, m.in.:

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach:

* z dnia 4 listopada 2015 r., sygn. IBPP2/4512-714/15/JJ i sygn. IBPP2/4512-685/15/ICz,

* z dnia 17 marca 2015 r., sygn. IBPP2/443-1264/14/JJ,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 8 października 2015 r., sygn. IPPP2/4512- 802/15-2/MAO,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 16 września 2015 r., sygn. ILPP1/4512-1-434/15- 4/HW, oraz

* Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 28 lipca 2015 r., sygn. ITPP1/443-299/12/15-S/AT.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka będzie zobowiązana do rozliczenia importu usług zwolnionych z opodatkowania podatkiem od towarów i usług z tytułu czynności realizowanych w ramach umowy systemu zarządzania środkami pieniężnymi zgromadzonymi na rachunkach bankowych na rzecz Wnioskodawcy.

1.

Zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy o VAT miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem wyjątków, które nie znajdą zastosowania w przedmiotowej sprawie.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT podatnikami są również osoby prawne nabywające usługi, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

* usługodawcą jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28e, podatnik ten nie jest zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4,

* usługobiorcą jest:

* w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b - podatnik, o którym mowa w art. 15 lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, zarejestrowana lub zobowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4,

* w pozostałych przypadkach - podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju i zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowana zgodnie z art. 97 ust. 4.

Biorąc pod uwagę powyższe należy uznać, iż miejscem świadczenia przez bank usługi kompleksowego zarządzania płynnością finansową na rzecz Wnioskodawcy będzie terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W świetle powyższych przepisów, podatnikiem zobowiązanym do rozliczenia podatku od towarów i usług będzie Spółka, jako podmiot nabywający usługi.

2.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o VAT do usług zwolnionych od podatku VAT należą usługi w zakresie depozytów środków pieniężnych, prowadzenia rachunków pieniężnych, wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych, długów, czeków i weksli oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu tych usług. W świetle aktualnego stanowiska organów podatkowych usługa polegająca na kompleksowym zarządzaniu płynnością finansową grupy kapitałowej (cash pooling) mieści się w zakresie usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o VAT. Przykładowo, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z 27 sierpnia 2015 r., sygn.: IPPP1/4512-825/15-2/AW, stwierdził, iż "Zatem biorąc pod uwagę cechy charakterystyczne (...) umowy cash poolingu a także to, że wśród wymienionych w art. 43 ust. 15 ustawy czynności wyłączonych ze zwolnienia nie ma usług cash-poolingu (zarządzania płynnością finansową), należy stwierdzić, że usługi zarządzania płynnością finansową świadczone (...) na rzecz Spółki, w ramach opisanego systemu cash-poolingu, podlegać będą zwolnieniu od podatku, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy."

Analogiczne stanowisko zaprezentowano w interpretacjach:

* Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 10 marca 2016 r., ITPP1/4512-1125/15/IK,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 10 lutego 2016 r., sygn. IBPP2/4512-961/15/ICz,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 18 stycznia 2016 r., sygn. IPPP1/4512-1168/15-2/k.c.,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 2 grudnia 2015 r., sygn. IBPP2/4512-777/15/ICz.

Ad. 3

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka nie będzie zobowiązana do ustalania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej według "sposobu ustalenia proporcji", o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT w związku z uzyskiwaniem przez Spółkę przychodów niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które Spółka będzie otrzymywać z tytułu udziału w systemie zarządzania środkami pieniężnymi zgromadzonymi na rachunkach bankowych (np. odsetek).

1.

Zgodnie z art. 86 ust. 2a ustawy o VAT w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5, w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotą podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, tj. "sposobem określenia proporcji". Sposób określenia proporcji (tzw. "prewspółczynnika") powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Z literalnej wykładni powyżej powołanego przepisu wynika, iż obowiązek ustalania zakresu prawa do odliczenia VAT naliczonego w oparciu o prewspółczynnik uzależniony został od spełnienia łącznie następujących przesłanek:

* wykonywanie przez podatnika zarówno czynności, które mają związek z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą, jak również czynności, które nie wykazują takiego związku,

* nabywanie przez podatnika towarów (usług) zarówno dla celów czynności, które mają związek z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą, jak również czynności, które nie wykazują takiego związku,

* brak możliwości przyporządkowania przez podatnika w całości nabywanych towarów (usług) wyłącznie do prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż konieczność kalkulowania prewspółczynnika dotyczy wyłącznie podmiotów funkcjonujących jednocześnie w dwóch sferach, tj. jako podmioty prowadzące działalność gospodarczą (działalność o charakterze zarobkowym - wytwórcza, handlowa, usługowa, etc.), jak również jako podmioty prowadzące działalność niemającą charakteru działalności gospodarczej np. działalność charytatywna prowadzona przez fundacje, związana z realizacją zadań publicznych). Ponadto, obowiązek ustalania prewspółczynnika w VAT ograniczony został wyłącznie do tych podmiotów, które nabywają towary (usługi) skutkujące powstaniem podatku VAT naliczonego, w przypadku których nie jest możliwe przyporządkowanie wyłącznie do sfery działalności gospodarczej albo wyłącznie do sfery działalności niebędącej działalnością gospodarczą. W sytuacji, gdyby możliwe było przyporządkowanie, o którym mowa powyżej, ustalanie prewspółczynnika byłoby nieracjonalne oraz niecelowe, z uwagi na fakt, iż możliwe byłoby precyzyjne określenie kwoty VAT naliczonego związanej z działalnością gospodarczą. Stanowisko takie zaaprobował Minister Finansów w odpowiedzi na interpelację poselską nr 30157: "Obowiązek wydzielania podatku naliczonego przy zastosowaniu ww. prewspółczynnika dotyczy (...) tylko wąskiej grupy podatników; którzy poza działalnością gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT wykonują również działalność nieobjętą systemem VAT (np. jako organ władzy publicznej), i nie jest możliwe bezpośrednie przyporządkowanie podatku naliczonego do każdego z tych typów działalności. Powyższe zapewni zasadę neutralności podatku VAT, która uniemożliwia odliczanie podatku w związku z działalnością nieobjętą systemem VAT".

Rozróżnienie, na którym opiera się ww. stanowisko (tj. rozróżnienie sfer działalności podatnika na sferę działalności gospodarczej oraz sferę działalności niegospodarczej) ma swoje źródło w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE). Przykładowo, w wyroku z 13 marca 2008 r. w sprawie C-437/06 Securenta TSUE wskazał m.in.: "W przypadku, gdy podatnik wykonuje równocześnie działalność gospodarczą, opodatkowaną lub zwolnioną z podatku, i działalność niemającą charakteru gospodarczego, nienależącą do zakresu stosowania szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku, odliczenie podatku od wartości dodanej naliczonego od wydatków związanych z emisją akcji i nietypowych cichych udziałów jest dopuszczalne tylko w takim zakresie, w jakim wydatki te można przyporządkować działalności gospodarczej podatnika w rozumieniu art. 2 pkt 1 tej dyrektywy".

Analogiczne konkluzje zawarte zostały w wyroku TSUE z 8 listopada 2012 r. w sprawie C-511/10 BLC. Należy zaznaczyć, że pogląd o konieczności wyodrębnienia dla potrzeb odliczenia VAT naliczonego z ogółu działań podatnika czynności niezwiązanych z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą, zaprezentowany został również w wyrokach polskich sądów administracyjnych. Przykładowo, w wyroku z 24 lipca 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (sygn. I SA/Wr 754/14) stwierdził m.in., że: "brak skorzystania z uprawnienia przez państwo członkowskie nie może być odczytywany w sposób zaprzeczający wspólnemu systemowi VAT. System odliczeń VAT jest wyraźny - ma on na celu całkowite uwolnienie przedsiębiorcy od ciężaru VAT zapłaconego lub podlegającego zapłacie w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Natomiast nie daje takiego uprawnienia do odliczenia w przypadku czynności będących poza zakresem takiej działalności gospodarczej".

Przedstawiona wykładnia art. 86 ust. 2a ustawy o VAT znajduje też potwierdzenie w uzasadnieniu do projektu nowelizacji ustawy o VAT, którą wprowadzono przepis art. 86 ust. 2a. Wskazano w nim m.in.: "Cele prowadzonej działalności gospodarczej należy rozpatrywać w kontekście definicji działalności gospodarczej, określonej przepisami art. 15 ust. 2 i 3 ustawy VAT. Mieścić będą się tutaj również działania czy sytuacje występujące w ramach działalności gospodarczej, jednakże niegenerujące opodatkowania podatkiem VAT, przykładowo otrzymanie odszkodowań umownych czy odsetek za nieterminowe dokonywanie płatności od kontrahentów, sprzedaż wierzytelności "trudnych" itp. (podkreślenie Spółki). Natomiast przez cele inne rozumie się sferę działalności danego podmiotu niebędącą działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 i 3 ustawy VAT (przykładowo działalność podmiotu w charakterze organu władzy czy nieodpłatną działalność statutową), a także cele prywatne, z definicji niemające nic wspólnego z działalnością gospodarczą podatnika". Z uzasadnienia wynika zatem wprost, że realizowanie przez podatnika czynności niepodlegających opodatkowaniu VAT nie decyduje o powstaniu po jego stronie obowiązku kalkulowania Prewspółczynnika. Obowiązek taki zaistnieje jedynie w przypadku prowadzenia przezeń działalności (aktywności), która pozostaje poza działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT, tj. ma to miejsce w przypadku podmiotów działających w charakterze organów władzy czy fundacji/stowarzyszeń realizujących niegospodarcze cele statutowe.

Podsumowując powyższe, Spółka wskazuje, że z uwagi na niewykonywanie przez nią czynności niezwiązanych z jej działalnością gospodarczą, nie będzie ona zobowiązana do określania zakresu prawa do odliczenia VAT naliczonego w oparciu o prewspółczynnik.

Końcowo Wnioskodawca wskazuje, że powyższe stanowisko znajduje również potwierdzenie w tym, że Spółka funkcjonuje w formie spółki kapitałowej, nie jest natomiast jednostką samorządu terytorialnego/organem władzy publicznej niebędącą podatnikiem na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, ew. podmiotem działającym na podstawie ustawy o finansach publicznych (np. samorządowym zakładem budżetowym), jak również stowarzyszeniem lub fundacją. Jak natomiast wynika z uzasadnienia do projektu nowelizacji ustawy o VAT, intencją ustawodawcy było, aby przepisy o prewspółczynniku miały zastosowanie do tego rodzaju podmiotów.

Również w orzecznictwie TSUE kwestia konieczności wyodrębnienia przez podatnika podatku VAT naliczonego związanego z czynnościami wykonywanymi poza prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą, rozpatrywana była właśnie w kontekście tego rodzaju podmiotów, które podejmowały działania w celach innych niż gospodarcze/zarobkowe. Przykładowo, w wyroku z 12 lutego 2009 r. w sprawie C-515/07 Vereniging Noordelijke TSUE rozpatrywał stan faktyczny, w którym holenderskie stowarzyszenie oprócz działalności zarobkowej podejmowało również przewidziane statutem czynności mające na celu obronę ogólnych interesów członków stowarzyszenia, które nie miały charakteru gospodarczego. Podobnie, wyrok TSUE 10 września 2014 r. w sprawie C-92/13 Gemeente's-Hertogenbosch dotyczył kwestii zakresu prawa do odliczenia VAT od nakładów poniesionych na wybudowanie budynku przez gminę.

Powyższe potwierdza, że obowiązek kalkulacji prewspółczynnika będzie dotyczył wyłącznie wąskiej grupy podmiotów (takich jak organy władzy publicznej, stowarzyszenia, fundacje). Ponieważ do grupy tej nie zalicza się Spółka, obowiązek ustalania prewspółczynnika nie będzie jej dotyczył. Powyższe rozumowanie znajduje potwierdzenie, m.in. w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 28 października 2015 r., sygn. IPPPl/4512-1048/15-2/IGo.

Biorąc powyższe pod uwagę, Wnioskodawca, jako podmiot, który nie funkcjonuje oraz nie będzie funkcjonować w sferze działalności innej niż działalność gospodarcza, tj. nie wykonuje oraz nie będzie wykonywać czynności i uzyskiwać przychodów innych niż związane - w sposób bezpośredni lub pośredni - z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą, nie będzie zobowiązany do określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w oparciu o prewspółczynnik. Czynności dokonywane przez Spółkę wpisują się bowiem w całości w prowadzoną przez nią działalność gospodarczą, której głównym celem jest maksymalizacja przychodów osiąganych w związku z prowadzoną działalnością. Biorąc powyższe pod uwagę, w stosunku do Wnioskodawcy nie zaistnieje konieczność ustalania prewspółczynnika w VAT.

Bez wpływu na powyższe pozostają również fakt otrzymywania przez Spółkę przychodów z tytułu czynności innych niż czynności podlegające opodatkowaniu VAT, tj. innych niż wymienione w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, w tym przychodów z odsetek otrzymywanych z tytułu uczestnictwa w systemie zarządzania środkami pieniężnymi zgromadzonymi na rachunkach bankowych. Okoliczność, iż przychody te nie podlegają opodatkowaniu VAT nie zmienia faktu, iż wynikają one z czynności podejmowanych przez Spółkę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Mimo iż przychody tego rodzaju nie stanowią bezpośredniego wynagrodzenia za wykonywane przez Wnioskodawcę czynności podlegające VAT, stanowią naturalny element działalności gospodarczej Spółki. Nie ma natomiast miejsca sytuacja, w której przychody te wynikałyby ze zdarzeń zaistniałych: w związku z działalnością Spółki inną niż działalność gospodarcza. Wnioskodawca pragnie podkreślić, iż tylko w takim wypadku zaistniałaby po jego stronie konieczność ustalania prewspółczynnika dla celów VAT.

2.

Biorąc pod uwagę powyższe, Wnioskodawca wnosi jak na wstępie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT - opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy - przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Definicja świadczenia usług ma charakter dopełniający definicję dostawy towarów i jest wyrazem realizacji powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatnika w ramach działalności gospodarczej.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi, co do zasady, usługę w rozumieniu ustawy. Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

Należy podkreślić, że oba ww. warunki powinny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało, jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Aby dana czynność (usługa) podlegała opodatkowaniu podatkiem musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy świadczoną usługą, a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

Artykuł 15 ust. 1 ustawy stanowi, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Umowa "cash poolingu" jest formą efektywnego zarządzania środkami finansowymi, stosowaną przez podmioty należące do jednej grupy kapitałowej, lub podmioty powiązane ekonomicznie w jakikolwiek inny sposób. Sprowadza się ona do koncentrowania środków pieniężnych z jednostkowych rachunków poszczególnych podmiotów na wspólnym rachunku grupy i zarządzaniu zgromadzoną w ten sposób kwotą, przy wykorzystaniu korzyści skali. Pozwala to na kompensowanie przejściowych nadwyżek, wykazywanych przez jedne z podmiotów, z przejściowymi niedoborami zaistniałymi u innych podmiotów. Dzięki temu dochodzi do minimalizowania kosztów kredytowania działalności podmiotów z grupy, poprzez kredytowanie się przy wykorzystaniu środków własnych grupy. Zarządzający systemem w ramach umowy zapewnia dla wszystkich uczestników systemu środki finansowe na pokrycie sald ujemnych, a w przypadku wystąpienia sald dodatnich na rachunkach uczestników to na jego rachunek trafiają środki finansowe.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zamierza zawrzeć z bankiem mającym siedzibę za granicą (w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej) i nie posiadającym stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce, umowę Global cash pool agreement, tj. umowę systemu zarządzania środkami pieniężnymi zgromadzonymi na rachunkach bankowych. Stronami umowy będą podmioty wchodzące wraz z Wnioskodawcą w skład jednej grupy kapitałowej.

Usługa wykonywana przez bank na rzecz pozostałych uczestników, w tym Spółki, polega na umożliwieniu przez bank grupie kapitałowej bardziej efektywnego zarządzania środkami pieniężnymi oraz korzystania przez poszczególne spółki z grupy z płynności finansowej całej grupy kapitałowej. Zasadniczym jej celem jest poprawa płynności finansowej spółek wchodzących w skład grupy kapitałowej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej poprzez wdrożenie procesu zarządzania posiadanymi na rachunkach bankowych środkami pieniężnymi oraz zadłużeniem spółek tworzących grupę kapitałową.

Wnioskodawca, jako Uczestnik Systemu, będzie dokonywać transakcji za pośrednictwem rachunku technicznego, nie będącego rachunkiem bankowym. Wszystkie transakcje zaksięgowane za pośrednictwem rachunków technicznych przez poszczególnych Uczestników Systemu będą zmniejszać lub zwiększać saldo na rachunku currency top account, który będzie rzeczywistym rachunkiem bankowym posiadacza currency top account. W przypadku wystąpienia salda debetowego na rachunku transakcyjnym, Wnioskodawca będzie obciążany odsetkami płatnymi na rzecz posiadacza rachunku; currency top account, którym będzie jeden z Uczestników Systemu, podmiot z siedzibą na terytorium jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej. Z kolei w przypadku wystąpienia na rachunku transakcyjnym salda dodatniego, Spółce będą naliczane odsetki od posiadacza rachunku currency top account.

Należy wskazać, że usługa cash pooling oferowana przez banki, nie została uregulowana prawnie przez polskiego ustawodawcę, dlatego jej zasady tworzone są w oparciu o zasadę swobody kontraktowania. Bank będzie wykonywał na rzecz Uczestników szereg czynności składających się łącznie na jedną usługę w postaci kompleksowej usługi zarządzania płynnością finansową, czyli cash pooling. W praktyce więc, to Bank jako usługodawca, a więc podmiot organizujący operacje konsolidacji środków pieniężnych podmiotów uczestniczących w strukturze cash poolingu, dla tych usług jest podatnikiem VAT.

Usługa cash poolingu jest zatem usługą wykonywaną przez Bank. Natomiast uczestnictwo w strukturze cash poolingu nie jest żadnym świadczeniem. Należy pamiętać, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów/świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi bowiem być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonywaniem działa jako podatnik podatku VAT.

Z uwagi na cechy charakterystyczne zaprezentowanego systemu należy zauważyć, że w niniejszej sprawie, w roli usługodawcy występuje Bank, który będzie wykonywał wszystkie czynności wchodzące w skład kompleksowej usługi bankowej.

Mając zatem na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że czynności wykonywane przez Wnioskodawcę, pełniącego w opisanym systemie cash poolingu rolę Uczestnika niniejszej usługi, nie będą stanowiły odpłatnego świadczenia usług, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy, lecz jedynie czynności pomocnicze, konieczne dla efektywnego wyświadczenia przez Bank usług kompleksowego zarządzania płynnością finansową. Podejmowane przez Wnioskodawcę czynności nie będą stanowiły także nieodpłatnego świadczenia usług zrównanego z odpłatnym świadczeniem, o którym mowa w art. 8 ust. 2 ustawy, ponieważ treść wniosku nie wskazuje by miały one służyć do celów innych niż działalność gospodarcza Wnioskodawcy. Ponadto należy zaznaczyć, iż Wnioskodawca nie będzie uzyskiwał z tego tytułu żadnego wynagrodzenia.

Wobec powyższego, Wnioskodawca uczestnicząc w systemie cash poolingu organizowanym przez Bank, nie będzie świadczył usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 i 2 ustawy. Zatem czynności te nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Tym samym Wnioskodawca z tego tytułu nie będzie działał w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, w kwestii objętej pytaniem nr 1, jest prawidłowe.

Dokonując oceny stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 należy mieć na uwadze okoliczności przedstawione w opisie sprawy, z których wynika, że w ramach wykonywania czynności dotyczących wspólnego zarządzania środkami pieniężnymi będących przedmiotem umowy cash poolingu Bank będzie świadczył na rzecz Wnioskodawcy (uczestnika) usługę zarządzania środkami pieniężnymi.

W tym miejscu należy wyjaśnić, że w przypadku świadczenia usług, istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie określenia miejsca świadczenia danej usługi. Jak wynika z opisu sprawy Spółka zamierza zawrzeć z bankiem mającym siedzibę za granicą (w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej) i nie posiadającym stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce, umowę Global cash pool agreement, tj. umowę systemu zarządzania środkami pieniężnymi zgromadzonymi na rachunkach bankowych. Usługi wykonywane w ramach umowy będą wykonywane przez miejsce prowadzenia działalności gospodarczej Banku położone poza terytorium Polski, a ich odbiorcą będzie m.in. Spółka.

Zatem dokonując oceny stanowiska Wnioskodawcy w powyższym zakresie należy wskazać, że w przypadku świadczenia usług gdy jeden z kontrahentów posiada siedzibę poza terytorium R.P., istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dana usługa podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

W myśl art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania przepisów regulujących miejsce świadczenia przy świadczeniu usług:

W oparciu o zasadę ogólną zawartą w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Stosownie do art. 2 pkt 9 ustawy, przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Przepis art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, wskazuje, że podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

Zgodnie z art. 17 ust. 2 ustawy, w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Ponadto, w myśl art. 17 ust. 1a ustawy, przepisy ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 2 stosuje się również, w przypadku gdy usługodawca lub dokonujący dostawy towarów posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, przy czym to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej lub inne miejsce prowadzenia działalności gospodarczej usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów, jeżeli usługodawca lub dokonujący dostawy towarów posiada takie inne miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, nie uczestniczy w tych transakcjach.

Należy zauważyć, że w ramach przedstawionego systemu rozliczanie stron następuje pomiędzy Wnioskodawcą a Bankiem, zatem w niniejszej sprawie Wnioskodawca nabywa usługę bezpośrednio od Banku. Natomiast usługobiorca (Wnioskodawca) spełniać będzie warunki określone w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, a zatem w niniejszym przypadku rozpozna on po swojej stronie import usług, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa podatkowego na terytorium Polski.

W konsekwencji, Wnioskodawca z tytułu nabycia usługi w ramach systemu zarządzania środkami pieniężnymi zgromadzonymi na rachunkach bankowych będzie zobowiązany do rozliczenia podatku od towarów i usług na zasadzie importu usług w rozumieniu art. 2 pkt 9 w związku z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT.

Możliwości zastosowania zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności wykonywanych w ramach opisanego Systemu wynika ze wskazanych niżej przepisów:

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3 i art. 129 ust. 1.

Jednakże na mocy art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Ustawodawca zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienia od podatku.

I tak, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy, zwalnia się z VAT usługi w zakresie depozytów środków pieniężnych, prowadzenia rachunków pieniężnych, wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów transferów pieniężnych, długów, czeków i weksli oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu tych usług.

Przy czym, zgodnie z art. 43 ust. 13 ustawy, zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41.

Przepisu ust. 13 nie stosuje się do świadczenia usług stanowiących element usług pośrednictwa, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 37-41 (art. 43 ust. 14 ustawy).

Z kolei w świetle regulacji art. 43 ust. 15 ustawy zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41 oraz w ust. 13, nie mają zastosowania do:

Należy podkreślić, że pojęcia używane do oznaczenia zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy, należy interpretować ściśle, zważywszy, że zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek VAT pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika. Zwolnienia od podatku usług finansowych oparte zostały na obiektywnych kryteriach, nie są zaś uzależnione od rodzaju podmiotu świadczącego te usługi.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy stwierdzić należy, że nabywane przez Wnioskodawcę usługi zarządzania środkami pieniężnymi, nie będą stanowić czynności wymienionych w art. 43 ust. 15 ustawy, jako czynności wyłączonych ze zwolnienia od podatku.

Mając zatem na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane wyżej przepisy prawa stwierdzić należy, że będące przedmiotem sprawy usługi nabywane przez Spółkę od Banku, będą podlegały zwolnieniu od podatku, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy, w kwestii objętej pytaniem nr 2, jest prawidłowe.

Rozstrzygając kwestię objętą pytaniem nr 3, należy wskazać, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 19 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2a ustawy - w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej "sposobem określenia proporcji". Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Zgodnie z art. 86 ust. 2b ustawy - sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

W myśl art. 86 ust. 2c ustawy - przy wyborze sposobu określenia proporcji można wykorzystać w szczególności następujące dane:

W tym miejscu podkreślić należy, że powołany wyżej art. 86 ust. 2a ustawy wprost określa, co stanowi kwotę podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych. Zgodnie z tą normą, w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (z wyjątkiem wykorzystania na cele osobiste, do których może mieć zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy), w sytuacji gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej.

Cele prowadzonej działalności gospodarczej należy rozpatrywać w kontekście definicji działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 i 3 ustawy. W związku z prowadzeniem działalności gospodarczej u podatnika mogą wystąpić działania czy sytuacje, które nie generują opodatkowania VAT. "Towarzyszą" one działalności gospodarczej i nie stanowią obok niej odrębnego przedmiotu działalności podatnika. Nie podlegają one opodatkowaniu VAT, jednakże ich występowanie nie oznacza, że u podatnika występują czynności wykonywane poza działalnością gospodarczą. Natomiast przez cele inne rozumie się sferę działalności danego podmiotu niebędącą działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 i 3 ustawy (przykładowo działalność podmiotu w charakterze organu władzy czy nieodpłatną działalność statutową).

Z literalnej wykładni przytoczonego przepisu wynika, że obowiązek ustalania zakresu prawa do odliczenia VAT naliczonego przy wykorzystaniu Prewspółczynnika uzależniony został od łącznego spełnienia następujących warunków:

Z powyższego wynika, że konieczność kalkulowania Prewspółczynnika dotyczyć będzie wyłącznie podmiotów, które funkcjonują równocześnie w dwóch sferach, tj. (i) jako podmioty prowadzące działalność gospodarczą (tj. ogólnie rzecz ujmując, działalność o charakterze zarobkowym - wytwórczą, handlową, usługową etc), jak i (ii) podmioty, które prowadzą działalność niemającą ww. charakteru (np. działalność charytatywna prowadzona przez fundacje, związana z realizacją zadań publicznych). Przy tym, obowiązek ustalania Prewspółczynnika ograniczony został wyłącznie do tych z ww. podmiotów, które nabywają towary/usługi skutkujące powstaniem VAT naliczonego, których nie można przyporządkować (i) wyłącznie do sfery działalności gospodarczej albo (ii) wyłącznie do sfery działalności niegospodarczej. Gdyby przyporządkowanie takie było możliwe, ustalanie Prewspółczynnika byłoby niecelowe (określenie kwoty VAT naliczonego związanej z działalnością gospodarczą byłoby bowiem możliwe w ramach tzw. alokacji bezpośredniej). Dopiero jeśli u danego podmiotu wystąpi zakup towarów/usług, których nie będzie można przyporządkować do jednej z ww. sfer (tj. do sfery działalności gospodarczej albo do sfery działalności niegospodarczej), podmiot ten zobowiązany będzie do kalkulacji Prewspółczynnika.

Jak już wcześniej wskazano, umowa "cash poolingu" jest formą efektywnego zarządzania środkami finansowymi, stosowaną przez podmioty należące do jednej grupy kapitałowej, lub podmioty powiązane ekonomicznie w jakikolwiek inny sposób. Sprowadza się ona do koncentrowania środków pieniężnych z jednostkowych rachunków poszczególnych podmiotów na wspólnym rachunku grupy i zarządzaniu zgromadzoną w ten sposób kwotą, przy wykorzystaniu korzyści skali. Pozwala to na kompensowanie przejściowych nadwyżek, wykazywanych przez jedne z podmiotów, z przejściowymi niedoborami zaistniałymi u innych podmiotów. Dzięki temu dochodzi do minimalizowania kosztów kredytowania działalności podmiotów z grupy, poprzez kredytowanie się przy wykorzystaniu środków własnych grupy. Zarządzający systemem w ramach umowy zapewnia dla wszystkich uczestników systemu środki finansowe na pokrycie sald ujemnych, a w przypadku wystąpienia sald dodatnich na rachunkach uczestników to na jego rachunek trafiają środki finansowe.

Wskazane okoliczności sprawy prowadzą do wniosku, że w opisanej sytuacji mamy do czynienia z czynnościami, które zamierzają do maksymalizacji przychodów osiąganych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą i nie stanowią obok niej odrębnego przedmiotu działalności podatnika. Zatem, płatności otrzymywane w ramach systemu zarządzania środkami pieniężnymi zgromadzonymi na rachunkach bankowych mieszczą się w sferze działalności gospodarczej podatnika wskazanej w art. 15 ust. 2 ustawy, a tym samym mieszczą się one w pojęciu "celów związanych z działalnością gospodarczą", w rozumieniu art. 86 ust. 2a ustawy.

Wobec powyższego, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do ustalania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej na podstawie art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, w związku z uczestnictwem w Systemie cash poolingu.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, w kwestii objętej pytaniem nr 3, jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Podkreślić trzeba też, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Wniosek o interpretację indywidualną może dotyczyć zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzeń przyszłych (art. 14b § 2 ustawa - Ordynacja podatkowa). Zatem wniosek o wydanie interpretacji może być złożony tylko w indywidualnej sprawie zainteresowanego. Z tych też względów - z uwagi na indywidualny charakter interpretacji przepisów prawa podatkowego - zaznacza się, iż niniejsza interpretacja indywidualna dotyczy jedynie Wnioskodawcy, nie dotyczy natomiast pozostałych "Uczestników" będących w Strukturze cash poolingu. Uwzględniając powyższe wskazać zatem należy, że interpretacja nie wywołuje skutków prawnych dla pozostałych "Uczestników".

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.