2461-IBPP2.4512.1017.2016.2.MG

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1948 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 grudnia 2016 r. (data wpływu 19 grudnia 2016 r.), uzupełnionym pismem z 20 lutego 2017 r. (data wpływu 1 marca 2017 r.) oraz pismem z 30 marca 2017 r. (data wpływu 4 kwietnia 2017 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* obowiązku naliczania podatku od towarów i usług za usługę dzierżawy świadczoną w imieniu upadłej - jest prawidłowe

* obowiązku wystawiania faktur z tytułu świadczenia usługi dzierżawy w imieniu upadłej-jest nieprawidłowe.

W dniu 19 grudnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku naliczania podatku od towarów i usług za usługę dzierżawy oraz obowiązku wystawiania faktur z tytułu tego świadczenia.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 20 lutego 2017 r. (data wpływu 1 marca 2017 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie tut. organu z 10 lutego 2017 r. znak: 2461-IBPP2.4512.1017.2016.1.MG, 2461-IBPB-1-1.4511.662.2016.1.BK oraz pismem z 30 marca 2017 r. (data wpływu 4 kwietnia 2017 r.).

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący zaistniały stan faktyczny:

Dnia 3 lipca 2015 r. B.G. oraz A.G., jako wydzierżawiający, zawarli ze spółką sp. z o.o. w organizacji z siedzibą w K. umowę dzierżawy nieruchomości zabudowanej budynkiem Karczmy " (...)" położonej w B., Gmina K., umiejscowionej na oznaczonych w ewidencji gruntów działkach nr 1316/1, 1318/1, 1318/1, 1317/1, zapisanych w księdze wieczystej nr x, prowadzonej przez Sąd Rejonowy w W., Wydział Ksiąg Wieczystych. Na podstawie niniejszej umowy dzierżawca zobowiązany był płacić comiesięczny czynsz w wysokości 2 000 zł brutto miesięcznie, która to kwota obejmowała również podatek od towarów i usług. Tego samego dnia, 3 lipca 2015 r. sporządzony został protokół przejęcia nieruchomości potwierdzający objęcie w posiadanie Karczmy " (...)" przez spółką A. sp. z o.o. w organizacji z siedzibą w K.

Następnie Sąd Rejonowy w K. Wydział Gospodarczy dla spraw upadłościowych i naprawczych postanowieniem, sygn. akt (...) ogłosił upadłość dłużnika B.G. (PESEL) prowadzącej działalność gospodarczą pod nazwą G.B. P.P.H.U. w B. (NIP) obejmującą likwidację majątku dłużnika. Sąd wyznaczył jednocześnie Sędziego-Komisarza SSR E.O. syndyka masy upadłości M.S. B.G. prowadzącą działalność gospodarczą pod nazwą B.G. P.P.H.U. (...) w B. na dzień 3 lipca 2015 r. posiadała zawieszoną działalność gospodarczą osoby fizycznej w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej (stan ten utrzymuje się do dzisiaj), a jednocześnie stale posiada status podatnika VAT czynnego. Należy jednak podkreślić, że nieruchomość oddawała w dzierżawę nie jako osoba prowadząca działalność gospodarczą, lecz jako prywatna osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej.

Cały majątek upadłej B.G., łącznie z przedmiotową nieruchomością został wydany syndykowi, natomiast zgodnie z art. 107 prawa upadłościowego wyżej wspomniana umowa dzierżawy nieruchomości upadłej wiąże strony, jeżeli przedmiot umowy wydany został dzierżawcy przed ogłoszeniem upadłości. Tym samym syndyk masy upadłości zaczął działać w imieniu B.G. i stał się stroną umowy dzierżawy.

B.G. jest współwłaścicielką w częściach równych dzierżawionej nieruchomości wraz z A.G., toteż A. sp. z o.o. z siedzibą w Krakowie wpłaca na konto masy upadłości kwotę 1000,00 zł brutto miesięcznie, od której to kwoty syndyk odprowadza do Urzędu Skarbowego w Wadowicach VAT w stawce 23% (podatek liczony jest metodą "w stu", czyli od kwoty brutto), jednocześnie syndyk nie wystawia z tego tytułu faktury VAT.

Opis stanu faktycznego został uzupełniony ww. pismem z 20 lutego 2017 r. o następujące informacje:

1. Wskazana we wniosku nieruchomość została nabyta z majątku wspólnego (dorobkowego) małżonków B.G. oraz A.G. Zapłata za nieruchomość uiszczona została z rachunku bankowego Przedsiębiorstwa Produkcyjno-Handlowo-Usługowego "C...)" B.G.

2. Wskazana we wniosku nieruchomość została uznana za środek trwały w prowadzonej przez B.G. działalności gospodarczej (P.P.H.U G.) i została ujęta w ewidencji środków trwałych.

3. Właścicielami wskazanej we wniosku nieruchomości są B.G. oraz A.G., oboje posiadają udziały po 1/2.

4. Żaden z małżonków nie opodatkowywał dotychczas przychodów ani dochodów uzyskiwanych z dzierżawy wskazanej we wniosku nieruchomości.

5. Syndyk masy upadłości odprowadzał dotychczas do Urzędu Skarbowego w W. podatek od towarów i usług w stawce 23% od kwoty czynszu miesięcznego brutto 1000 zł. Podatek ten wykazywany jest w zeznaniach VAT-7.

6. W związku z wydzierżawianiem nieruchomości, B.G. nie wystawiała faktur VAT, ani żadnego innego dokumentu.

7. Środki wpłacane przez dzierżawcę nie wpływały na konto związane z działalnością gospodarczą B.G., lecz na konto masy upadłości, które służy wyłącznie zebraniu środków na pokrycie kosztów postępowania upadłościowego oraz zaspokojeniu wierzycieli.

8. Spółka A. sp. z o.o. z siedzibą w K. jest podmiotem powiązanym z Panem A.G. A.G. jest udziałowcem oraz prezesem rzeczonej spółki.

9. Nieruchomość jest dzierżawiona na cela użytkowe, znajduje się tam czynna karczma świadcząca usługi gastronomiczne.

W związku z powyższym opisem w zakresie podatku od towarów i usług zadano następujące pytanie:

Czy syndyk obowiązany jest do naliczania podatku od towarów i usług za świadczoną w imieniu upadłej B.G. usługę dzierżawy nieruchomości? Jeżeli syndyk jest obowiązany do naliczania VAT, to czy jest obowiązany do wystawiania faktur za świadczenie usługi, a jeśli obowiązek wystawienia faktury istnieje, to kto powinien być wystawcą takiej faktury - B.G. jako osoba fizyczna, czy też syndyk w jej imieniu?

Stanowisko Wnioskodawcy:

W przedmiocie podatku od towarów i usług, syndyk obowiązany jest do naliczania podatku od towarów i usług, gdyż usługa dzierżawy jest przedmiotem opodatkowania. Jednocześnie z uwagi na fakt, że usługa nie jest świadczona w ramach prowadzonej przez B.G. działalności gospodarczej, faktury z tytułu dzierżawy nie muszą być wystawiane.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest:

* prawidłowe - w zakresie obowiązku naliczania podatku od towarów i usług za usługę dzierżawy świadczoną w imieniu upadłej,

* nieprawidłowe - w zakresie obowiązku wystawiania faktur z tytułu świadczenia usługi dzierżawy w imieniu upadłej.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów (...).

Z kolei, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów

(art. 2 pkt 22 powołanej ustawy).

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez "podatników" w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wyznacza nie tylko czynnik przedmiotowy - opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług, ale także czynnik podmiotowy - czynności muszą być wykonywane przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług - w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - musi być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego.

Z opisu sprawy wynika, że dnia 3 lipca 2015 r. B.G. oraz A.G., jako wydzierżawiający, zawarli ze spółką z o.o. w organizacji umowę dzierżawy nieruchomości zabudowanej budynkiem Karczmy " (...)" położonej w B. Na podstawie niniejszej umowy dzierżawca zobowiązany był płacić comiesięczny czynsz w wysokości 2 000 zł brutto miesięcznie, która to kwota obejmowała również podatek od towarów i usług. Tego samego dnia, 3 lipca 2015 r. sporządzony został protokół przejęcia nieruchomości potwierdzający objęcie w posiadanie Karczmy " (...)" przez spółką z o.o. w organizacji. Następnie Sąd Rejonowy w K. Wydział Gospodarczy dla spraw upadłościowych i naprawczych postanowieniem, sygn. akt (...) ogłosił upadłość dłużnika B.G. prowadzącej działalność gospodarczą pod nazwą B.G P.P.H.U. w B. obejmującą likwidację majątku dłużnika. Sąd wyznaczył jednocześnie Sędziego-Komisarza SSR E.O. syndyka masy upadłości M.S. B.G. na dzień 3 lipca 2015 r. posiadała zawieszoną działalność gospodarczą osoby fizycznej w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej (stan ten utrzymuje się do dzisiaj), a jednocześnie stale posiada status podatnika VAT czynnego. Cały majątek upadłej B.G., łącznie z przedmiotową nieruchomością został wydany syndykowi, natomiast zgodnie z art. 107 prawa upadłościowego wyżej wspomniana umowa dzierżawy nieruchomości upadłej wiąże strony, jeżeli przedmiot umowy wydany został dzierżawcy przed ogłoszeniem upadłości. Tym samym syndyk masy upadłości zaczął działać w imieniu B.G. i stał się stroną umowy dzierżawy. B.G. jest współwłaścicielką w częściach równych dzierżawionej nieruchomości wraz z A.G., toteż A. sp. z o.o. z siedzibą w K. wpłaca na konto masy upadłości kwotę 1000,00 zł brutto miesięcznie, od której to kwoty syndyk odprowadza do Urzędu Skarbowego VAT w stawce 23% (podatek liczony jest metodą "w stu", czyli od kwoty brutto), jednocześnie syndyk nie wystawia z tego tytułu faktury VAT.

Wskazana we wniosku nieruchomość została nabyta z majątku wspólnego małżonków B.G. oraz A.G. Zapłata za nieruchomość uiszczona została z rachunku bankowego Przedsiębiorstwa Produkcyjno-Handlowo-Usługowego " (...)" B.G. Wskazana nieruchomość została uznana za środek trwały w prowadzonej przez B.G. działalności gospodarczej (P.P.H.U G.) i została ujęta w ewidencji środków trwałych. Syndyk masy upadłości odprowadzał dotychczas do Urzędu Skarbowego w Wadowicach podatek od towarów i usług w stawce 23% od kwoty czynszu miesięcznego brutto 1000 zł. Podatek ten wykazywany jest w zeznaniach VAT-7. W związku z wydzierżawianiem nieruchomości, B.G. nie wystawiała faktur VAT, ani żadnego innego dokumentu. Środki wpłacane przez dzierżawcę nie wpływały na konto związane z działalnością gospodarczą B.G., lecz na konto masy upadłości, które służy wyłącznie zebraniu środków na pokrycie kosztów postępowania upadłościowego oraz zaspokojeniu wierzycieli. Nieruchomość jest dzierżawiona na cela użytkowe, znajduje się tam czynna karczma świadcząca usługi gastronomiczne.

Działający w imieniu Wnioskodawcy, syndyk masy upadłości, powziął wątpliwość czy jest obowiązany do naliczania podatku VAT z tytułu świadczenia opisanej usługi dzierżawy oraz czy jest obowiązany do wystawienia z tego tytułu faktury.

W myśl art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r. poz. 459), przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Z powyższych przepisów wynika, że umowa dzierżawy jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną. Odpowiednikiem świadczenia wydzierżawiającego polegającego na oddaniu rzeczy do używania i pobierania pożytków, jest świadczenie dzierżawcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. A zatem, umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej rzeczy i pobierania pożytków, w związku z czym stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie przedmiotu dzierżawy przez dzierżawcę.

Z powyższych unormowań wynika, że dzierżawa stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zgodnie z art. 106a ustawy, przepisy rozdziału dotyczącego faktur stosuje się do:

Stosownie do art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy - podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

W myśl pkt 4 ww. art. 106b ust. 1 ustawy - podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.

W myśl ust. 2 powyższego artykułu, podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 ustawy.

Zgodnie z art. 106b ust. 3 pkt 1 ustawy - na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4, oraz otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1 oraz jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Z ww. przepisów wynika zatem, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jest zobowiązany do wystawienia faktury.

Szczegółowe elementy, które powinna zawierać faktura, określa art. 106e ustawy o VAT.

W ocenie tut. Organu, przez wystawienie faktury należy rozumieć sporządzenie wyżej wymienionego dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi (nabywcy towaru lub usługi), a także przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego.

Stosownie do przepisu art. 51 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. - Prawo upadłościowe i naprawcze (Dz. U. z 2016 r. poz. 2171 z późn. zm.), uwzględniając wniosek o ogłoszenie upadłości, sąd wydaje postanowienie o ogłoszeniu upadłości, w którym wyznacza m.in. sędziego-komisarza oraz syndyka.

Na gruncie art. 57 ust. 1 Prawa upadłościowego i naprawczego, upadły jest obowiązany wskazać i wydać syndykowi cały swój majątek, a także wydać dokumenty dotyczące jego działalności, majątku oraz rozliczeń, w szczególności księgi rachunkowe, inne ewidencje prowadzone dla celów podatkowych i korespondencję. Wykonanie tego obowiązku upadły potwierdza w formie oświadczenia na piśmie, które składa sędziemu-komisarzowi.

W myśl art. 75 ust. 1 tej ustawy, z dniem ogłoszenia upadłości upadły traci prawo zarządu oraz możliwość korzystania z mienia wchodzącego do masy upadłości i rozporządzania nim.

Jak stanowi art. 160 ust. 1 cyt. ustawy, w sprawach dotyczących masy upadłości syndyk, zarządca oraz nadzorca sądowy dokonują czynności na rachunek upadłego, lecz w imieniu własnym.

W zakresie skutków ogłoszenia upadłości co do zobowiązań upadłego, art. 107 ust. 1 ustawy - Prawo upadłościowe i naprawcze stanowi, że umowa najmu lub dzierżawy nieruchomości upadłego wiąże strony, jeżeli przedmiot umowy przed ogłoszeniem upadłości został wydany najemcy lub dzierżawcy.

W świetle cytowanych przepisów, upadły z mocy prawa traci zarząd oraz możliwość korzystania i rozporządzania majątkiem należącym do niego, jednakże ta okoliczność nie pozbawia upadłego statusu podatnika, do którego to stosuje się prawa i obowiązki wynikające z przepisów obowiązujących ustaw podatkowych. We wszelkich postępowaniach, stroną w znaczeniu materialnym pozostaje upadły - to on jest podmiotem praw i obowiązków, natomiast syndykowi przysługuje legitymacja formalna do występowania w tych postępowaniach; jest on stroną w znaczeniu formalnym. W zakresie prawnopodatkowym działanie syndyka należy potraktować jako działanie przez pełnomocnika ze wszystkimi prawnymi tego stanu rzeczy konsekwencjami. W świetle powyższego, syndyk masy upadłości jest osobą odpowiedzialną w czasie trwania postępowania upadłościowego za realizację wszystkich obowiązków podatnika i płatnika przez upadłego.

Jak wynika z powyższego, okoliczność, że podmiot, będący czynnym podatnikiem podatku VAT, zostaje postawiony w stan upadłości, nie powoduje, że traci on automatycznie status czynnego podatnika podatku VAT, o ile wykonywane są przez ten podmiot lub w jego imieniu np. przez syndyka, czynności podlegające zakresowi podatku od towarów i usług. Zatem obowiązki podatnika nałożone m.in. przepisami ustawy o podatku od towarów i usług nie ustają w chwili ogłoszenia upadłości, a syndyk masy upadłości jest osobą odpowiedzialną w czasie trwania postępowania upadłościowego za realizację obowiązków podatnika. Syndyk działa w imieniu podatnika - nie wstępuje on jednak w prawa i obowiązku podatnika.

Zatem syndyk działając w zastępstwie zobowiązany jest do wykonywania obowiązków podatkowych, ciążących na podmiocie będącym w upadłości likwidacyjnej. Tym samym sprzedaż jakiegokolwiek towaru jako składnika majątkowego masy upadłości, dokonywana przez syndyka masy upadłości w ramach procesu upadłościowego, bądź wykonanie jakiejkolwiek usługi przez syndyka w ramach tego procesu, stanowi odpowiednio dostawę towaru albo świadczenie usług.

Należy przy tym wskazać, że upadły traci jedynie prawo zarządu oraz możliwość korzystania i rozporządzania mieniem wchodzącym w skład masy upadłości, nie przestaje jednak być podmiotem praw i obowiązków składających się na ten majątek. Tak więc decydującym dla oceny skutków podatkowych czynności syndyka w tym zakresie jest analiza okoliczności faktycznych towarzyszących działalności upadłego, a nie syndyka, bowiem syndyk masy upadłości, dokonując zbycia towarów upadłego lub świadcząc usługi, działa w imieniu własnym, jednakże na rachunek upadłego.

Odnosząc ww. przepisy prawa do okoliczności wskazanych we wniosku, należy w pierwszej kolejności stwierdzić, że opisana we wniosku usługa dzierżawy nieruchomości na cele użytkowe stanowi świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że w niniejszej sprawie z tytułu dzierżawy opisanej nieruchomości, to Syndyk będzie zobowiązany do naliczania podatku VAT z tytułu świadczenia w imieniu upadłej usługi dzierżawy nieruchomości. Działając bowiem, jako syndyk masy upadłości Wnioskodawcy jest on odpowiedzialny za realizację obowiązków podatnika.

Zatem w tym zakresie stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Odnosząc się natomiast do stanowiska Wnioskodawcy, zgodnie z którym syndyk nie będzie zobowiązany do wystawienia faktur VAT z tytułu świadczonej w imieniu upadłej usługi dzierżawy, nie można uznać go za prawidłowe.

Należy bowiem zauważyć, że zgodnie z przytoczonym powyżej art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy - podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę, że jak wskazano we wniosku, usługa dzierżawy nieruchomości jest świadczona na rzecz spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w organizacji na cele użytkowe a od czynszu otrzymywanego z tytułu tego świadczenia Syndyk odprowadza podatek do urzędu skarbowego.

Skoro zatem usługa dzierżawy przedmiotowej nieruchomości stanowi świadczenie usługi podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług to czynność ta winna być udokumentowana fakturą VAT. Należy przy tym zauważyć, że na gruncie powołanych powyżej przepisów, w czasie trwania postępowania upadłościowego za realizację wszystkich obowiązków podatnika (upadłej) odpowiedzialny jest syndyk masy upadłości. Zatem w przedmiotowej sprawie to Syndyk jest zobowiązany do prawidłowego dokumentowania opisanego świadczenia. Zatem syndyk działający w imieniu upadłej, zobowiązany jest do wystawiania faktur z tytułu dzierżawy nieruchomości opisanej we wniosku.

Wobec powyższego stanowisko, zgodnie z którym faktury z tytułu opisanej dzierżawy nie muszą być wystawiane, jest nieprawidłowe.

Reasumując stanowisko Wnioskodawcy w zakresie:

* obowiązku naliczania podatku od towarów i usług za usługę dzierżawy świadczoną w imieniu upadłej - jest prawidłowe

* obowiązku wystawiania faktur z tytułu świadczenia usługi dzierżawy w imieniu upadłej - jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienić należy, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług, natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14b § 3 powołanej w sentencji ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego wydana interpretacja traci swą ważność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.