2461-IBPP1.4512.931.2016.2.AZb

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 18 listopada 2016 r. (data wpływu 22 listopada 2016 r.), uzupełnionym pismem z 12 stycznia 2017 r. (data wpływu 17 stycznia 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wliczania do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, kwot przychodów osiągniętych z tytułu świadczenia usług zagospodarowania pól golfowych na terytorium Unii Europejskiej poza Polską - jest prawidłowe.

W dniu 22 listopada 2016 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wliczania do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, kwot przychodów osiągniętych z tytułu świadczenia usług zagospodarowania pól golfowych na terytorium Unii Europejskiej poza Polską.

Wniosek został uzupełniony pismem z 12 stycznia 2017 r. (data wpływu 17 stycznia 2017 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 3 stycznia 2017 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Podatnik prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną na terenie Polski polegającą zarówno na świadczeniu usług remontowo-budowlanych, jak również usług związanych z zagospodarowaniem pól golfowych. Nie jest podatnikiem VAT czynnym, korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Usługi remontowo-budowlane świadczone są na terenie Polski, na rzecz krajowych odbiorców. Usługi zagospodarowania pól golfowych świadczone są na terenie państw członkowskich Unii Europejskiej innych niż Polska. Do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 powołanej ustawy podatnik nie wlicza kwot przychodów osiąganych z tytułu świadczenia usług zagospodarowania pól golfowych wykonywanych na terenie państw członkowskich.

W uzupełnieniu wniosku z 12 stycznia 2017 r. Wnioskodawca wskazał w odniesieniu do stanu faktycznego, że:

1. Czynności, jakich dokonuje Wnioskodawca w związku ze świadczeniem usług zagospodarowania pól golfowych wykonywanych na terytorium Unii Europejskiej poza Polską, to: koszenie trawy, nawożenie, zbieranie piłek, utrzymanie czystości oraz przygotowanie pól golfowych do turnieju.

2. Świadczone przez Wnioskodawcę usługi zagospodarowania pól golfowych wykonywane poza Polską (na terenie Unii Europejskiej) odnoszą się do konkretnie określonych nieruchomości (pól golfowych), identyfikowalnych co do miejsca ich położenia. Miejscem położenia tych nieruchomości jest terytorium państwa członkowskiego UE. Wynik prac wykonywanych przez Wnioskodawcę jest związany z tymi konkretnymi nieruchomościami.

3. Usługi zagospodarowania pól golfowych wykonywane przez Wnioskodawcę na terytorium Unii Europejskiej poza Polską ze względu na ich specyfikę mogą być wykonane tylko i wyłącznie w związku z daną a nie inną nieruchomością (polem golfowym), a zmiana miejsca polegająca na ukierunkowaniu usługi na inną nieruchomość niweczy istotę i sens pierwotnie świadczonej usługi.

4. Kontrahenci Wnioskodawcy - nabywcy świadczonych usług zagospodarowania pól golfowych są podatnikami w rozumieniu art. 28a ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

5. Miejscem, z którego Wnioskodawca świadczy usługi zagospodarowania pól golfowych nie jest siedziba działalności gospodarczej Wnioskodawcy, ani stałe miejsce prowadzenia działalności, ani stałe miejsce zamieszkania czy też pobytu znajdujące się w Polsce.

6. Nabywcy świadczonych przez Wnioskodawcę usług zagospodarowania pól golfowych nabywają przedmiotowe usługi dla stałych miejsc prowadzenia działalności gospodarczej znajdujących się w państwach członkowskich Unii Europejskiej.

7. Kontrahenci Wnioskodawcy - nabywcy świadczonych usług zagospodarowania pól golfowych wykonywanych na terytorium UE poza Polską nie są zarejestrowanymi podatnikami VAT czynnymi w Polsce.

8. Nabywcy przedmiotowych usług świadczonych przez Wnioskodawcę to podmioty nieposiadające siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy słusznym jest, że podatnik nie wlicza do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 podatku od towarów i usług, kwot przychodów osiągniętych z tytułu świadczenia usług zagospodarowania pól golfowych na terytorium Unii Europejskiej poza Polską?

Zdaniem Wnioskodawcy, ma on prawo nie wliczać do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 kwot przychodów osiąganych z tytułu świadczenia usług zagospodarowania pól golfowych na terytorium państw członkowskich innych niż Polska. Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 powołanej ustawy jest to czynność niepodlegająca opodatkowaniu. Opisane usługi związane są z nieruchomościami, miejscem świadczenia tych usług zatem jest miejsce położenia nieruchomości, co wyrażone zostało w art. 28e powołanej ustawy.

Stosownie do treści art. 113 ust. 2 do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

Usługi świadczone przez podatnika nie mają charakteru usług pomocniczych, a także są związane z nieruchomościami. Świadczone są poza terytorium kraju, na terenie Unii Europejskiej. W związku z powyższym przedstawione stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za uzasadnione.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, że ze względu na fakt, iż przedmiotem wniosku (data wpływu 22 listopada 2016 r.) jest zaistniały stan faktyczny, niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przepisów prawnych obowiązującym w stanie faktycznym tj. do dnia 31 grudnia 2016 r.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

Przez terytorium kraju - stosownie do art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

W myśl art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl przepisu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

W powyższym przepisie przyjęto generalną zasadę, zgodnie z którą usługami są wszelkie odpłatne świadczenia, niebędące dostawą towarów. Stąd też stwierdzić należy, że definicja "świadczenia usług" ma charakter dopełniający definicję "dostawy towarów" i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Określeniem "usługi" w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług objęto obszerny krąg czynności, obejmujący swym zakresem zarówno czynności określone przez stosowne klasyfikacje statystyczne, jak i cały szereg innych świadczeń, które nie są ujęte w tych klasyfikacjach.

W przypadku świadczenia usług, istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy dana usługa podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Kwestia określenia miejsca świadczenia przy świadczeniu usług została uregulowana w rozdziale 3 działu 5 ustawy o podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy - działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wskazany powyżej art. 28a ustawy o VAT, wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Jak stanowi art. 28b ust. 2 ustawy, w przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Natomiast w przypadku gdy podatnik będący usługobiorcą nie posiada siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, o którym mowa w ust. 2, miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym posiada on stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu (art. 28b ust. 3 ustawy).

Z powyższych przepisów wynika, że miejscem świadczenia usług na rzecz podatnika działającego w takim charakterze jest - co do zasady - miejsce, w którym podatnik ten posiada siedzibę swojej działalności gospodarczej. Jeśli usługi te są świadczone na rzecz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika znajdującego się w miejscu innym niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. Tę zasadę ogólną należy stosować, gdy usługa jest świadczona na rzecz podatnika, a przepisy art. 28e, 28f ust. 1 i ust. 1a, 28g ust. 1, 28i, 28j ust. 1 i 2 i 28n ustawy nie będą przewidywać innych zasad ustalenia miejsca świadczenia.

Przepis art. 28e ustawy o VAT stanowi, że miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego, jest miejsce położenia nieruchomości.

Zgodnie z tym przepisem jedynie świadczenie usług które pozostaje w wystarczająco bezpośrednim związku z nieruchomością, mieści się w zakresie jego stosowania. Konieczne jest aby przedmiotem świadczenia usług była sama nieruchomość. Tak dzieje się w szczególności wówczas, gdy nieruchomość określoną w sposób wyraźny należy uznać za konstytutywny element świadczenia usług, jako że stanowi ona centralny i nieodzowny element tego świadczenia. Norma art. 28e ma zastosowanie gdy nieruchomość sama stanowi przedmiot świadczenia.

W tym miejscu należy podkreślić, że powyższa reguła ma zastosowanie tylko w sytuacjach, w których wynik prac wiąże się z konkretną nieruchomością. Należy pamiętać, że stosownie do Dyrektywy 2006/112/WE podatek nakładany jest zgodnie z zasadą terytorialnej suwerenności podatkowej, która powoduje opodatkowanie w kraju rzeczywistej konsumpcji, a więc wskazane w przepisie art. 28a do art. 28o ustawy rozwiązania mają zagwarantować uniknięcie przypadków braku opodatkowania lub podwójnego nałożenia podatku.

Podsumowując, dla usługi związanej z nieruchomością istotne są cechy, które można ująć w następujący sposób:

* usługa powinna odnosić się do konkretnie określonej nieruchomości, czyli takiej, która jest identyfikowalna, co do jej indywidualnego położenia na powierzchni ziemi;

* ta konkretna nieruchomość powinna być wpisana w istotę świadczonej usługi, być jej centralnym elementem, nadając główny sens usłudze i determinować jej treść, co należy rozumieć w ten sposób, że usługa może być wykonana tylko i wyłącznie w bezpośrednim związku z tą a nie inną nieruchomością;

* zmiana takiego miejsca - polegająca na ukierunkowaniu usługi na inną nieruchomość - powinna niweczyć istotę i sens pierwotnie świadczonej usługi.

Zatem w celu określenia, czy opisane we wniosku usługi mają związek z nieruchomością, należy rozstrzygnąć czy związek ten jest wystarczająco bezpośredni.

Ponadto zgodnie z art. 31a ust. 1 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011, zmienionego rozporządzeniem wykonawczym Rady (UE) nr 1042/2013 z dnia 7 października 2013 r. w odniesieniu do miejsca świadczenia usług (Dz. Urz.UE.L 2013 Nr 284, str. 1), usługi związane z nieruchomościami, o których mowa w art. 47 dyrektywy 2006/112/WE, obejmują jedynie te usługi, które mają wystarczająco bezpośredni związek z daną nieruchomością. Usługi uważa się za mające wystarczająco bezpośredni związek z nieruchomością w następujących przypadkach:

Zgodnie art. 31a ust. 2 lit. e ww. rozporządzenia, ustęp 1 obejmuje w szczególności prace terenowe, łącznie z usługami rolniczymi, takimi jak orka, siew, nawadnianie i nawożenie.

Wskazać jednakże należy, że cytowany art. 31a rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 282/2011, wprowadzony rozporządzeniem wykonawczym (UE) nr 1042/2013, stosuje się od dnia 1 stycznia 2017 r. Zatem nie ma on zastosowania w zaistniałym stanie faktycznym, niemniej wskazuje już kryteria niezbędne do prawidłowego określenia miejsca świadczenia usług związanych z nieruchomościami.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca świadczy usługi zagospodarowania pól golfowych na terenie państw członkowskich Unii Europejskiej innych niż Polska. Czynności, jakich dokonuje Wnioskodawca w związku ze świadczeniem usług zagospodarowania pól golfowych wykonywanych na terytorium Unii Europejskiej poza Polską, to: koszenie trawy, nawożenie, zbieranie piłek, utrzymanie czystości oraz przygotowanie pól golfowych do turnieju.

Świadczone przez Wnioskodawcę usługi zagospodarowania pól golfowych wykonywane poza Polską (na terenie Unii Europejskiej) odnoszą się do konkretnie określonych nieruchomości (pól golfowych), identyfikowalnych co do miejsca ich położenia. Miejscem położenia tych nieruchomości jest terytorium państwa członkowskiego UE. Wynik prac wykonywanych przez Wnioskodawcę jest związany z tymi konkretnymi nieruchomościami.

Usługi zagospodarowania pól golfowych wykonywane przez Wnioskodawcę na terytorium Unii Europejskiej poza Polską ze względu na ich specyfikę mogą być wykonane tylko i wyłącznie w związku z daną a nie inną nieruchomością (polem golfowym), a zmiana miejsca polegająca na ukierunkowaniu usługi na inną nieruchomość niweczy istotę i sens pierwotnie świadczonej usługi.

Analizując zatem przedstawiony stan faktyczny w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa stwierdzić należy, że wykonywane przez Wnioskodawcę usługi zagospodarowania pól golfowych świadczone są dla konkretnych nieruchomości (pól golfowych), zlokalizowanych na terytorium państw członkowskich UE poza Polską. Usługi te mają bezpośredni związek z daną nieruchomością (polem golfowym) a zmiana miejsca polegająca na ukierunkowaniu usługi na inną nieruchomość niweczy istotę i sens pierwotnie świadczonej usługi. Dlatego też opisane usługi należy uznać za usługi związane z nieruchomościami, dla których miejscem świadczenia a zarazem i opodatkowania, zgodnie z art. 28e ustawy, jest miejsce położenia nieruchomości, tj. terytorium danego państwa członkowskiego UE poza Polską, na terenie którego znajduje się ta nieruchomość (pole golfowe).

Tym samym, w świetle powołanych wyżej przepisów, przedmiotowe usługi nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski.

W myśl art. 113 ust. 1 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2016 r., zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z art. 113 ust. 2 ww. ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

Jak już wskazano w niniejszej interpretacji, pod pojęciem sprzedaży rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22 ustawy o VAT).

Wskazany powyżej przepis zawiera zamknięty katalog czynności, za które ustawa uznaje sprzedaż.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że nie stanowi sprzedaży w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług m.in. odpłatne świadczenie usług, których miejsce świadczenia (opodatkowania) znajduje się poza terytorium kraju, za które zgodnie z art. 2 pkt 1 rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (...).

W związku z powyższym, przy ustalaniu wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, należy brać pod uwagę m.in. wartość opodatkowanej sprzedaży towarów i usług na terytorium kraju. W konsekwencji nie uwzględnia się świadczenia usług, których miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz powołane regulacje prawne należy stwierdzić, że do wartości limitu zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, nie wlicza się kwot z tytułu świadczenia przez Wnioskodawcę usług zagospodarowania pól golfowych, dla których miejsce świadczenia ustalane jest na podstawie art. 28e ustawy i które nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski.

Wnioskodawca do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT powinien wliczyć jedynie sprzedaż, która podlega opodatkowaniu na terytorium kraju.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że ma on prawo nie wliczać do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 kwot przychodów osiąganych z tytułu świadczenia usług zagospodarowania pól golfowych na terytorium państw członkowskich innych niż Polska, należało uznać za prawidłowe, z tym jednak zaznaczeniem, że podstawą do niewliczania do wartości ww. limitu jest fakt, że miejsce świadczenia (opodatkowania) ww. usług znajduje się poza terytorium kraju, zatem nie są one uznawane za sprzedaż w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy o VAT.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.