2461-IBPP1.4512.607.2016.2.MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku, który wpłynął do tut. Biura 8 sierpnia 2016 r., uzupełnionym pismem z 2 listopada 2016 r. (data wpływu 3 listopada 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy przez Wnioskodawcę lokalu mieszkalnego znajdującego się na:

* ul. L. 2/2, 40-103 K. - jest nieprawidłowe,

* ul. N. 4/9, K. - jest prawidłowe,

* ul. N. 2a/1, K. - jest prawidłowe.

W dniu 8 sierpnia 2016 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy przez Wnioskodawcę lokali znajdujących się na: ul. L. 2/2, 40-103 K., ul. N. 4/9, K. oraz ul. N. 2a/1, K.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z 2 listopada 2016 r. (data wpływu 3 listopada 2016 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr 2461-IBPP1.4512.607.2016.1.MS z 24 października 2016 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca w ramach działalności gospodarczej zajmuje się pośrednictwem finansowym zwolnionym z VAT na podstawie artykułu: 43 pkt 38 ustawy o VAT. Jednocześnie od kwietnia 2016 r. firma Wnioskodawcy rozpoczęła nową formę działalności polegającą na kupowaniu nieruchomości w celu ich dalszej odsprzedaży. Nieruchomości są kupowane na podstawie aktu notarialnego na rynku wtórnym od osób prywatnych. Z tytułu powyższego zakupu jest opłacony podatek p.c.c. w wysokości 2% ceny zakupu.

W działalności gospodarczej powyższe nieruchomości nie są traktowane jako środek trwały (w rozumieniu przepisów podatku dochodowego od osób fizycznych zgodnie z art. 22a pkt 1), gdyż ich przewidywany okres używania w działalności jest krótszy niż rok.

W związku z powyższym nieruchomości wraz z kosztami remontu, prowizji za pośrednictwo w sprzedaży lub zakupu, prowizji i odsetek bankowych są traktowane jako towar handlowy.

Sprzedaż nieruchomości jest dokonywana na podstawie aktu notarialnego na rynku wtórnym dla osób prywatnych nieprowadzących działalności gospodarczej. Z tytułu powyższej sprzedaży kupujący odprowadzają podatek p.c.c. w wysokości 2%.

Od kwietnia 2016 r. obrót ze sprzedaży przekroczył 150.000 zł i tym samym firma Wnioskodawcy stała się podatnikiem VAT czynnym.

W piśmie z 2 listopada 2016 r. Wnioskodawca wskazał, że zakup a następnie sprzedaż dotyczy następujących lokali:

1. Zakup lokalu mieszkalnego ul. L. 2/2, 40-103 K. z rynku wtórnego na podstawie aktu notarialnego 5468/2015 w dniu 30 listopada 2015 r.

Lokal powyższy stanowi odrębną nieruchomość dla której Sąd Rejonowy K.- W. prowadzi księgę wieczystą K. Zgodnie z jej treścią 26 marca 2009 r. ustanowiono odrębną własność lokalu oraz wydzielono grunt z którym lokal jest na trwałe związany.

W związku z powyższym Wnioskodawca stwierdza iż:

a. Wyżej wymieniony lokal jest na trwałe związany z gruntem.

b. Zgodnie z klasyfikacją PKOB posiada on symbol 1122.

c. Wyżej wymieniony lokal został wyodrębnioną nieruchomością na podstawie aktu notarialnego 2/20019 w dniu 5 stycznia 2009 r., co stanowiło czynność pierwszego zasiedlenia w rozumieniu przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10. Od pierwszego zasiedlenia minęło już 2 lata.

d. Wyżej wymieniony lokal został wyremontowany (w okresie 23 stycznia 2016 r. - 11 kwietnia 2016 r.) a wartość kosztów remontu nie przekroczyła 30% wartości nieruchomości.

e. Od zakupu wyżej wymienionej nieruchomości nie przysługiwało odliczenie podatku VAT.

f. Wyżej wymieniona nieruchomość została przez Wnioskodawcę sprzedana 11 kwietnia 2016 r. korzystając ze zwolnienia z tyt. art. 43 ust. 1 pkt 10a.

2. Zakup lokalu mieszkalnego ul. N. 4/9, K. z rynku wtórnego na podstawie aktu notarialnego 2518/2016 w dniu 22 czerwca 2016 r. (k. N. K. K., M. M. s.c.). Lokal powyższy stanowi odrębną nieruchomość dla której Sąd Rejonowy K.-W. prowadzi księgę wieczystą K. Zgodnie z jej treścią 17 listopada 2015 r. ustanowiono odrębną własność lokalu oraz wydzielono grunt z którym lokal jest na trwałe związany.

W związku z powyższym Wnioskodawca stwierdza iż:

a. Wyżej wymieniony lokal jest na trwałe związany z gruntem.

b. Zgodnie z klasyfikacją PKOB posiada on symbol 1122.

c. Wyżej wymieniony lokal został wyodrębnioną nieruchomością na podstawie aktu notarialnego 1072/2015 w dniu 12 października 2015 r., co stanowiło czynność pierwszego zasiedlenia w rozumieniu przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10.

d. Wyżej wymieniony lokal został wyremontowany (w okresie 2 kwietnia 2016 r. - 14 czerwca 2016 r.) a wartość kosztów remontu nie przekroczyła 30% wartości nieruchomości.

e. Od zakupu wyżej wymienionej nieruchomości nie przysługiwało odliczenie podatku VAT.

f. Wyżej wymieniona nieruchomość została przez Wnioskodawcę sprzedana 14 kwietnia 2016 r. korzystając ze zwolnienia z tyt. art. 43 ust. 1 pkt 10a.

3. Zakup lokalu mieszkalnego ul. N. 2a/1, K. z rynku wtórnego na podstawie aktu notarialnego 11987/2015 z dnia 6 listopada 2015 r. (k. N. Ł. R.). Lokal powyższy stanowi odrębną nieruchomość dla której Sąd Rejonowy K.-W. prowadzi księgę wieczystą K. Zgodnie z jej treścią 6 listopada 2015 r. ustanowiono odrębną własność lokalu oraz wydzielono grunt z którym lokal jest na trwałe związany.

W związku z powyższym Wnioskodawca stwierdza iż:

a. Wyżej wymieniony lokal jest na trwałe związany z gruntem.

b. Zgodnie z klasyfikacją PKOB posiada on symbol 1122.

c. Wyżej wymieniony lokal został wyodrębnioną nieruchomością na podstawie aktu notarialnego 1072/2015 w dniu 12 października 2015 r., co stanowiło czynność pierwszego zasiedlenia w rozumieniu przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10.

d. Wyżej wymieniony lokal został wyremontowany (w okresie 27 maja 2016 r. - 7 września 2016 r.) a wartość kosztów remontu nie przekroczyła 30% wartości nieruchomości.

e. Od zakupu wyżej wymienionej nieruchomości nie przysługiwało odliczenie podatku VAT.

f. Wyżej wymieniona nieruchomość została przez Wnioskodawcę sprzedana 21 września 2016 r. korzystając ze zwolnienia z tyt. art. 43 ust. 1 pkt 10a

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż zakupionych i wyremontowanych nieruchomości (zakup zwolniony z VAT, nieodliczenie VAT od kosztów ubocznych zakupu) opisanych powyżej podlega pod sprzedaż VAT zwolnioną korzystając z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a podpunkt a)?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a litera a) sprzedaż powyższa jest zwolniona z podatku VAT, gdyż przy jej nabyciu nie przysługiwało podatnikowi odliczenie podatku VAT, a z kosztów jej remontu oraz pośrednictwa nie został odliczony podatek VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się:

* za nieprawidłowe w zakresie sprzedaży lokalu na ul. L. 2/2, 40-103 K.,

* za prawidłowe w zakresie sprzedaży lokalu na ul. N. 4/9, K.,

* za prawidłowe w zakresie sprzedaży lokalu na ul. N. 2a/1, K.

Na wstępie należy zaznaczyć, że z uwagi na ścisłe powiązanie ze sobą tematyki poruszanej we wniosku, tut. organ udzielił odpowiedzi w zakresie zwolnienia od podatku dostawy przez Wnioskodawcę lokali znajdujących się na: ul. L. 2/2, 40-103 K., ul. N. 4/9, K. oraz na ul. N. 2a/1, K. w jednej interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Towarami, według art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zatem w świetle przytoczonych powyżej przepisów, nieruchomości (w przedmiotowym przypadku lokale mieszkalne i przynależne im grunty) spełniają definicję towaru określoną w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT,

Wobec powyższego należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji należy stwierdzić, że sprzedaż lokali mieszkalnych wraz z przynależnymi im gruntami jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym zarówno w treści ustawy o VAT, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Przez pierwsze zasiedlenie - według art. 2 pkt 14 ustawy o VAT - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich doszło do pierwszego zasiedlenia, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

Przepisy Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r., str. 1 z późn. zm.) zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE, posługują się pojęciem "pierwszego zasiedlenia", jednakże nie definiują tego pojęcia oraz nie wprowadzają dodatkowych warunków go określających.

Zgodnie z art. 12 ust. 2 zdanie drugie ww. Dyrektywy państwa członkowskie mogą określić szczegółowe zasady stosowania kryterium, o którym mowa w ust. 1 lit. a, do przebudowy budynków oraz zdefiniować pojęcie "gruntu związanego z budynkiem".

Tym samym państwa członkowskie mają możliwość określenia szczegółowych zasad stosowania kryterium pierwszego zasiedlenia jedynie w odniesieniu do sprecyzowanej kategorii czynności tj. przebudowy budynków.

W konsekwencji zarówno zgodnie z przepisami ww. Dyrektywy 2006/112/WE oraz w świetle utrwalonego orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej pierwsze zasiedlenie należy rozumieć szeroko jako "pierwsze zajęcie budynku, używanie". W efekcie, aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, jego używania, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej.

Należy zauważyć, że w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2015 r., o sygn. akt I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że: "(...) definicja »pierwszego zasiedlenia (zajęcia)« zawarta w dyrektywie 112 ma charakter autonomiczny. Zatem nie było konieczne jej definiowanie w ustawie o VAT, poza przypadkami wskazanymi w treści art. 12 ust. 2 zdanie drugie dyrektywy 112 czyli przebudowy budynku. Z powyższego wynika, że polski ustawodawca nie miał uprawnienia do precyzowania warunków zastosowania kryterium pierwszego zasiedlenia w odniesieniu do sytuacji zaistniałych po wybudowaniu budynku. Polski ustawodawca zdecydował się na doprecyzowanie ww. pojęcia celem wyjaśnienia zakresu zwolnienia z VAT. Porównując zakresy definicji »pierwszego zasiedlenia« wynikające z ustawy o VAT i dyrektywy 112 należy stwierdzić, że ustawodawca polski dokonał zawężenia ww. definicji w porównaniu do definicji unijnej. Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako »pierwsze zajęcie budynku, używanie«. Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT. Sąd krajowy celem zapewnienia skuteczności normom dyrektywy 112 stwierdził zatem częściową niezgodność art. 2 pkt 14 lit. a ustawy o VAT z art. 12 ust. 1 lit. a i 2 dyrektywy 112, jak też art. 135 ust. 1 lit. j dyrektywy 112. Mowa tu o części dotyczącej użytego w treści art. 2 pkt 14 lit. a ustawy o VAT warunku »w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu«. Warunek ten w istocie doprowadza do sztucznego różnicowania sytuacji podmiotu gospodarczego, który po wybudowaniu budynku część oddał w najem a część budynku wykorzystywał na potrzeby własnej działalności gospodarczej albowiem w obydwóch przypadkach doszło do korzystania z budynku. W pozostałym zaś zakresie należy dokonać wykładni prounijnej art. 2 pkt 14 lit. a ustawy o VAT i skorygować treść w następujący sposób: pod pojęciem pierwszego zasiedlenia - rozumie się przez to użytkowanie przez pierwszego nabywcę lub użytkownika budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu".

Jak wynika z powyższego "pierwsze zasiedlenie" budynku (po jego wybudowaniu) należy rozumieć szeroko jako pierwsze zajęcie budynku, używanie, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej. Powyższa kwestia przedstawia się inaczej w sytuacji, gdy budynek został ulepszony, a wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej obiektu. Wówczas bowiem, aby nastąpiło pierwsze zasiedlenie budynku - zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy w zw. z art. 12 ust. 2 zdanie drugie Dyrektywy 2006/112/WE Rady - musi dojść do oddania obiektu po ulepszeniu do użytkowania w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu (np. w najem).

Podkreślić w tym miejscu należy, że termin "ulepszenia" zawarty w ustawie o podatku od towarów i usług odwołuje się do przepisów o podatku dochodowym.

Stosownie do art. 22g ust. 17 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1, 3-9 i 11-15, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3500 zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3500 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

Powyższy przepis wskazuje, że na gruncie prawa podatkowego "ulepszenie" jest pojęciem, które dotyczy wyłącznie składników majątku będących środkami trwałymi. Pod pojęciem tym należy rozumieć takie czynności, jak przebudowa, rozbudowa, rekonstrukcja, adaptacja lub modernizacja środka trwałego, które podnoszą jego wartość techniczną, użytkową, jak i przystosowanie składnika majątkowego do wykorzystania go w innym celu, niż pierwotne przeznaczenie albo nadanie temu składnikowi innych cech użytkowych.

Zatem nieruchomości (np. lokale mieszkalne), które nie będą stanowić u podatnika środka trwałego, nie mogą ulec ulepszeniu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, ponieważ pojęcie ulepszenia, do którego odwołuje się ustawodawca w art. 2 pkt 14 ustawy o VAT odsyłając do przepisów o podatku dochodowym, dotyczy ulepszenia środków trwałych.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Przy czym wskazać należy, iż zgodnie z art. 43 ust. 7a ustawy o VAT, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a tej ustawy stanie się bezzasadne.

Należy ponadto wskazać, że kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle, rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym ww. obiekty są posadowione. Powyższy przepis obejmuje swoim zakresem także grunty będące w użytkowaniu wieczystym.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT wynika, że na jego podstawie korzysta ze zwolnienia dostawa gdy spełnione są łącznie dwa warunki:

* dostawa dotyczy towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku,

* dokonującemu dostawy towarów nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów.

Niespełnienie któregokolwiek z ww. warunków powoduje, że korzystanie ze zwolnienia od podatku VAT nie jest możliwe.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w ramach działalności gospodarczej zajmuje się pośrednictwem finansowym zwolnionym z VAT na podstawie artykułu 43 pkt 38 ustawy o VAT. Jednocześnie od kwietnia 2016 r. firma Wnioskodawcy rozpoczęła nową formę działalności polegającą na kupowaniu nieruchomości w celu ich dalszej odsprzedaży. Zakup a następnie sprzedaż dotyczy następujących lokali:

Nieruchomości są kupowane na podstawie aktu notarialnego na rynku wtórnym od osób prywatnych. Z tytułu powyższego zakupu jest opłacony podatek p.c.c. w wysokości 2% ceny zakupu.

W działalności gospodarczej powyższe nieruchomości nie są traktowane jako środek trwały (w rozumieniu przepisów podatku dochodowego od osób fizycznych zgodnie z art. 22a pkt 1), gdyż ich przewidywany okres używania w działalności jest krótszy niż rok.

W związku z powyższym nieruchomości wraz z kosztami remontu, prowizji za pośrednictwo w sprzedaży lub zakupu, prowizji i odsetek bankowych są traktowane jako towar handlowy.

Sprzedaż nieruchomości jest dokonywana na podstawie aktu notarialnego na rynku wtórnym dla osób prywatnych nieprowadzących działalności gospodarczej. Z tytułu powyższej sprzedaży kupujący odprowadzają podatek p.c.c. w wysokości 2%.

Od kwietnia 2016 r. obrót ze sprzedaży przekroczył 150.000 zł i tym samym firma Wnioskodawcy stała się podatnikiem VAT czynnym.

W świetle powyższego Wnioskodawca ma wątpliwości czy sprzedaż przedmiotowych lokali mieszkalnych może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT.

Odnosząc się do powyższych wątpliwości Wnioskodawcy stwierdzić należy, że w celu skorzystania ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, muszą być spełnione łącznie 2 warunki:

* dostawa budynków, budowli lub ich części nie może być dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia, oraz

* pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą tych obiektów nie może upłynąć okres krótszy niż 2 lata.

Wnioskodawca podał w opisie sprawy, że w odniesieniu do lokalu mieszkalnego położonego na ul. L. 2/2 w K. nastąpiło pierwsze zasiedlenie w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT 5 stycznia 2009 r. w wyniku jego wyodrębnienia aktem notarialnym 2/20019. Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, że lokal został przez Wnioskodawcę wyremontowany, a wartość remontu nie przekroczyła 30% wartości nieruchomości.

Odnosząc się do tych wydatków należy podkreślić, że ww. lokal stanowi dla Wnioskodawcy towar handlowy. Tym samym skoro nie mamy do czynienia ze środkiem trwałym, nakłady ponoszone przez Wnioskodawcę na ww. lokal nie stanowiły ulepszenia w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jak już zaznaczono powyżej, na gruncie prawa podatkowego "ulepszenie" jest pojęciem, które dotyczy wyłącznie składników majątku będących środkami trwałymi.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że przedmiotową nieruchomość zakupił na podstawie aktu notarialnego na rynku wtórnym od osoby prywatnej zatem również ewentualne wydatki na przedmiotowy lokal ponoszone przez poprzedniego właściciela nie stanowiły ulepszeń w rozumieniu art. 22g ust. 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji powyższego będą spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, gdyż dostawa tego lokalu mieszkalnego w dniu 11 kwietnia 2016 r. nie została dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia ani w okresie krótszym niż 2 lata od pierwszego zasiedlenia.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie dostawa przez Wnioskodawcę lokalu mieszkalnego położonego na ul. L. 2/2 w K. korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

W tej sytuacji badanie przesłanek dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT, wynikających z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, jest bezzasadne.

Odnosząc się z kolei do dostawy gruntu przynależnego do lokalu mieszkalnego położonego na ul. L. 2/2 w K. stwierdzić należy, że w związku z tym, iż dostawa przez Wnioskodawcę przedmiotowego lokalu mieszkalnego, mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, również sprzedaż gruntu przynależnego do tego lokalu korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy w związku z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że sprzedaż przedmiotowego lokalu mieszkalnego położonego na ul. L. 2/2 w K. korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a należało uznać za nieprawidłowe.

W odniesieniu do lokalu mieszkalnego położonego na ul. N. 4/9 w K. Wnioskodawca podał, że pierwsze zasiedlenie w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT nastąpiło 12 października 2015 r. w wyniku jego wyodrębnienia aktem notarialnym 1072/2015. Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, że lokal został przez Wnioskodawcę wyremontowany, a wartość kosztów remontu nie przekroczyła 30% wartości nieruchomości.

Przy czym odnosząc się do tych wydatków, jak już wcześniej stwierdzono, należy podkreślić, że ww. lokal stanowi dla Wnioskodawcy towar handlowy, tym samym skoro nie mamy do czynienia ze środkiem trwałym, nakłady ponoszone przez Wnioskodawcę na ww. lokal nie stanowiły ulepszenia w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jak już zaznaczono powyżej, na gruncie prawa podatkowego "ulepszenie" jest pojęciem, które dotyczy wyłącznie składników majątku będących środkami trwałymi.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że przedmiotową nieruchomość zakupił na podstawie aktu notarialnego na rynku wtórnym od osoby prywatnej zatem również ewentualne wydatki na przedmiotowy lokal ponoszone przez poprzedniego właściciela nie stanowiły ulepszeń w rozumieniu art. 22g ust. 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym dostawa przedmiotowego lokalu w dniu 14 kwietnia 2016 r. została dokonana w okresie krótszym niż 2 lata od pierwszego zasiedlenia, które jak wskazał Wnioskodawca, miało miejsce w dniu 12 października 2015 r.

Zatem, pomimo tego, że dostawa nie została dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia, nie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

W tej sytuacji zbadać należy warunki do zwolnienia opisane w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

W przedmiotowej sprawie, jak wskazał Wnioskodawca we wniosku, od zakupu w dniu 22 czerwca 2016 r. lokalu mieszkalnego położonego na ul. N. 4/9 w K., Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Tym samym w przedmiotowej sprawie nie zachodzi okoliczność wyłączająca zastosowanie zwolnienia od podatku VAT określona w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. a ustawy o VAT.

Jednocześnie w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca poniósł wydatki na remont mieszkania, nieprzewyższające 30% wartości początkowej tego mieszkania. Przy czyn również w tym przypadku skoro nie mamy do czynienia ze środkiem trwałym, nakłady ponoszone przez Wnioskodawcę na ww. lokal nie będą stanowić ulepszenia w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jak już zaznaczono powyżej, na gruncie prawa podatkowego "ulepszenie" jest pojęciem, które dotyczy wyłącznie składników majątku będących środkami trwałymi.

W związku z powyższym w przedmiotowej sprawie nie mamy do czynienia z wyłączeniem dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT, określonym w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. b ustawy o VAT.

Zatem dostawa lokalu mieszkalnego położonego na ul. N. 4/9 w K. dokonana 14 kwietnia 2016 r. korzystała ze zwolnienia od podatku VAT określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Odnosząc się z kolei do dostawy gruntu przynależnego do lokalu mieszkalnego położonego na ul. N. 4/9 w K. stwierdzić należy, że w związku z tym, iż dostawa przez Wnioskodawcę przedmiotowego lokalu mieszkalnego, korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, również sprzedaż gruntu przynależnego do tego lokalu korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy w związku z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że sprzedaż przedmiotowego lokalu mieszkalnego położonego na ul. N. 4/9 w K. korzysta ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a należało uznać za prawidłowe.

W odniesieniu do lokalu mieszkalnego położonego na ul. N. 2a/1 w K. Wnioskodawca podał, że pierwsze zasiedlenie w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT nastąpiło 12 października 2015 r. w wyniku jego wyodrębnienia aktem notarialnym 1072/2015.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, że lokal został przez Wnioskodawcę wyremontowany, a wartość remontu nie przekroczyła 30% wartości nieruchomości.

Przy czym odnosząc się do tych wydatków, jak już wcześniej stwierdzono, należy podkreślić, że ww. lokal stanowi dla Wnioskodawcy towar handlowy, tym samym skoro nie mamy do czynienia ze środkiem trwałym, nakłady ponoszone przez Wnioskodawcę na ww. lokal nie będą stanowić ulepszenia w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jak już zaznaczono powyżej, na gruncie prawa podatkowego "ulepszenie" jest pojęciem, które dotyczy wyłącznie składników majątku będących środkami trwałymi.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że przedmiotową nieruchomość zakupił na podstawie aktu notarialnego na rynku wtórnym od osoby prywatnej zatem również ewentualne wydatki na przedmiotowy lokal ponoszone przez poprzedniego właściciela nie stanowiły ulepszeń w rozumieniu art. 22g ust. 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem dostawa przedmiotowego lokalu w dniu 21 września 2016 r. została dokonana w okresie krótszym niż 2 lata od pierwszego zasiedlenia, które, jak wskazał Wnioskodawca, miało miejsce w dniu 12 października 2015 r. Zatem, pomimo tego, że nie została dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia, nie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

W tej sytuacji zbadać należy warunki do zwolnienia opisane w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

W przedmiotowej sprawie, jak wskazał Wnioskodawca we wniosku, od zakupu w dniu 6 listopada 2015 r. lokalu mieszkalnego położony na ul. N. 2a/1 w K., Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Tym samym w przedmiotowej sprawie nie zachodzi okoliczność wyłączająca zastosowanie zwolnienia od podatku VAT określona w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. a ustawy o VAT.

Jednocześnie w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca poniósł wydatki na remont mieszkania, nieprzewyższające 30% wartości początkowej tego mieszkania. Przy czym również w tym przypadku skoro nie mamy do czynienia ze środkiem trwałym, nakłady ponoszone przez Wnioskodawcę na ww. lokal nie będą stanowić ulepszenia w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jak już zaznaczono powyżej, na gruncie prawa podatkowego "ulepszenie" jest pojęciem, które dotyczy wyłącznie składników majątku będących środkami trwałymi.

W związku z powyższym w przedmiotowej sprawie nie mamy do czynienia z wyłączeniem dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT, określonym w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. b ustawy o VAT.

Zatem dostawa lokalu mieszkalnego położonego na ul. N. 2a/1 w K. dokonana 21 września 2016 r. korzystała ze zwolnienia od podatku VAT określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Odnosząc się z kolei do dostawy gruntu przynależnego do lokalu mieszkalnego położonego na ul. N. 2a/1 w K. stwierdzić należy, że w związku z tym, iż dostawa przez Wnioskodawcę przedmiotowego lokalu mieszkalnego, korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, również sprzedaż gruntu przynależnego do tego lokalu korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy w związku z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że sprzedaż przedmiotowego lokalu mieszkalnego położonego na ul. N. 2a/1 w K. korzysta ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14b § 3 powołanej w sentencji ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wydana interpretacja traci swą ważność.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2a, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.