2461-IBPP1.4512.59.2017.2.PG - Opodatkowanie podatkiem VAT transakcji sprzedaży nieruchomości.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 stycznia 2017 r. (data wpływu 16 stycznia 2017 r.) uzupełnionym pismem z dnia 6 marca 2017 r. (data wpływu 7 marca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT transakcji sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 16 stycznia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT transakcji sprzedaży nieruchomości. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 6 marca 2017 r. (data wpływu 7 marca 2017 r.) o informacje doprecyzowujące opis sprawy oraz własne stanowisko.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Postanowieniem Sądu Rejonowego Wnioskodawczyni nabyła spadek po zmarłym ojcu, składających się z dwóch różnych nieruchomości opisanych w punktach 1 i 2.

1. W skład spadku wchodzi nieruchomość o powierzchni gruntu 3020 m² zabudowana budynkiem mieszkalnym o powierzchni użytkowej 110 m². Spadek ten Wnioskodawczyni nabyła wspólnie z siostrą po połowie każda. Część działki, ta na której stoi budynek, jest ogrodzona (jest to około 16 a), reszta działki, czyli około 14 a przylega do ogrodzenia. Istnieje więc możliwość podziału na dwie odrębne nieruchomości - działkę z domem i drugą przylegającą do niej. Dom wymaga generalnego remontu. Wnioskodawczyni planuje sprzedać nieruchomość.

2. W skład spadku wchodzi nieruchomość o powierzchni gruntu 8283 m² zabudowana zdewastowanym, niezamieszkałym budynkiem bez mediów o powierzchni użytkowej 64 m². Nieruchomość tę Wnioskodawczyni nabyła wspólnie z siostrą, z żoną brata jej ojca, z córką brata jej ojca (po zmarłym X) w części 1/4 każda. Ww. nieruchomość stanowiła własność X, czyli rodziców ojca Wnioskodawczyni, jego brata i jego siostry. Dopiero w postępowaniu spadkowym została przeniesiona najpierw na zmarłych, a następnie na nas. Wnioskodawczyni zaznaczyła, że nieruchomość ta ze względu na niejednolity charakter terenu, w skład którego wchodzą tereny mieszkaniowe, grunty orne, sad, pastwiska, oraz pas drogi w stanie pierwotnym składa się już z czterech działek o czterech różnych numerach. Nie ma możliwości sprawiedliwego podziału ww. nieruchomości dlatego też Wnioskodawczyni chce nieruchomość sprzedać.

Wnioskodawczyni zaznaczyła, że żadna z czterech wymienionych we wniosku osób nie prowadzą i nigdy nie prowadziły działalności gospodarczej.

Ponadto, w piśmie z dnia 6 marca 2017 r. (data wpływu 7 marca 2017 r.) - będącym uzupełnieniem wniosku - Wnioskodawczyni poinformowała, że nigdy nie udostępniała w żadnej formie innym osobom nieruchomości opisanych w pkt 1 i pkt 2.

Oprócz nieruchomości otrzymanych w spadku po zmarłym ojcu i opisanych w wymienionym wniosku Wnioskodawczyni nie posiada żadnych innych, które mogłaby sprzedać.

W związku z planowaną sprzedażą nieruchomości o których mowa we wniosku Wnioskodawczyni nie poniosła żadnych nakładów na remonty, przebudowę, czy zmianę sposobu użytkowania i nie planuje tego. Jedynie geodeta dokonał pomiaru działki opisanej w pkt 1 - zmierzył jej część ogrodzoną z domem i część działki poza ogrodzeniem, aby można było stwierdzić czy jest możliwość jej podzielenia na dwie działki (250 zł). W związku z planowaną sprzedażą Wnioskodawczyni ponosi wydatki związane z umieszczeniem ogłoszeń o sprzedaży i inne opłaty z tym związane, których wysokość w tej chwili jest trudna do oszacowania.

W budynku opisanym w pkt 1 wniosku Wnioskodawczyni mieszkała razem z rodzicami i siostrą od początku jego zasiedlenia, tj. od 1964 r. do 1984 r. W 1984 r. Wnioskodawczyni urodziła drugie dziecko, ze względu na fakt, że zrobiło się bardzo ciasno, Wnioskodawczyni przeprowadziła się razem ze swoją rodziną do Domu Nauczyciela, gdzie małżonek otrzymał mieszkanie, gdyż oboje są nauczycielami.

Ze względu na niedużą odległość (około 30 km) cały czas Wnioskodawczyni utrzymywała kontakt z domem rodzinnym, pomagała wspólnie z mężem rodzicom w codziennych pracach oraz w pracach polowych na areale około 80 arów. Wnioskodawczyni wykorzystywała w tym celu również przerwy wakacyjne, które miała z racji wykonywanego zawodu. Pomagali również dwaj synowie Wnioskodawczyni, a jeden z nich do samego końca życia rodziców. Były to również drobne remonty, naprawy, przygotowanie opału na zimę.

Od marca 2015 r., gdy ojciec został sam, bo mama zmarła, Wnioskodawczyni jeździła tam razem z synem na bieżąco, prała, gotowała a syn wykonywał różne prace.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy przysługuje zwolnienie od podatku VAT w przypadku jednorazowej sprzedaży nieruchomości oddziedziczonej we współwłasności z siostrą opisanej w pkt 1 opisu stanu faktycznego jednemu nabywcy?

2. Czy w razie braku możliwości sprzedaży nieruchomości jednemu nabywcy i podzieleniu jej na dwie odrębne nieruchomości i sprzedaży ich różnym nabywcom przysługuje zwolnienie od podatku VAT?

3. Czy na zwolnienie od podatku VAT lub konieczność jego zapłacenia będzie miał wpływ fakt, że Wnioskodawczyni i jej siostra w przeciwieństwie do jej kuzynki i ciotki, odziedziczyły w spadku dwie odrębne nieruchomości, a z którymi chcą postąpić w identyczny sposób - sprzedać w całości lub ewentualnie podzielić?

Zdaniem Wnioskodawczyni (ostatecznie przedstawionym w uzupełnieniu wniosku), zadane przez nią pytania nr 1 i nr 2 dotyczą spadku opisanego w pkt 1 pozycji 80 wniosku, we współwłasności z siostrą. Nieruchomość w pierwszej kolejności będzie sprzedawana w całości, czyli bez dokonywania żadnego podziału. Jeżeli okaże się to trudne, a pojawi się możliwość sprzedaży części działki z domem i części poza ogrodzeniem budynku to działka zostanie podzielona na dwie części i sprzedana dwom nabywcom.

Ojciec pozostawił sprawy spadkowe zupełnie nieuregulowane. Dom ma ponad 50 lat i wymaga generalnego remontu.

Wnioskodawczyni nie jest w stanie brać udziału w ponoszeniu połowy kosztów utrzymania tej nieruchomości. Wnioskodawczyni jest nauczycielką, mąż jest na emeryturze (pracował jako nauczyciel), jest pod stałą opieką poradni neurologicznej przy Szpitalu, gdyż stwierdzono u niej postępującą chorobę neurologiczną wymagającą ciągłej rehabilitacji. W miarę możliwości Wnioskodawczyni korzysta w okresie wakacyjnym z rehabilitacji w Zespole Sanatoryjno-Szpitalnym Rehabilitacji Narządu Ruchu, co wiąże się z dodatkowymi kosztami. Ponadto, od marca 2013 r. Wnioskodawczyni ma endoprotezę stawu biodrowego. Obecnie mąż jest leczony w Poradni Urologicznej z koniecznością pobytu na Oddziale Onkologii Szpitala Wojewódzkiego.

Zadane pytanie nr 3 dotyczy spadku opisanego w pkt 2 pozycji 80 wniosku, we współwłasności z siostrą i dwiema innymi osobami z rodziny, w części I/4 każda. Nieruchomość ta była własnością dziadków Wnioskodawczyni. Ani oni, ani ich dzieci (ostatnim żyjącym był ojciec Wnioskodawczyni) nie uregulowali spraw spadkowych. Obecnie decyzją sądu Wnioskodawczyni otrzymała 1/4 tej nieruchomości. Od dłuższego czasu jest ona nieużytkowana, budynek zdewastowany. Wymaga nakładów finansowych. Ze względów zdrowotnych i finansowych Wnioskodawczyni nie jest w stanie ich ponosić. Dodatkowym utrudnieniem jest fakt, że Wnioskodawczyni nie mieszka na opisywanym terenie, a nieruchomość dla dobra otoczenia i środowiska powinna zostać zagospodarowana.

W związku z powyższym, będąc współwłaścicielem spadku opisanego w pkt 1 i pkt 2 wniosku odpowiednio w części 1/2 i 1/4 i koniecznością ponoszenia znacznych kosztów utrzymania tych nieruchomości w przyszłości Wnioskodawczyni zdecydowała się na ich sprzedaż korzystając z przysługującego jej prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Wnioskodawczyni nigdy nie prowadziła działalności gospodarczej i nie była płatnikiem podatku VAT. Środki uzyskane w przyszłości ze sprzedaży nieruchomości opisanych w pkt 1 i pkt 2 wniosku Wnioskodawczyni zamierza przeznaczyć na remont swojego mieszkania biorąc pod uwagę swoje warunki zdrowotne. Endoproteza stawu biodrowego powoduje utrudnienia w codziennym życiu. Choroba Wnioskodawczyni wymaga ciągłej rehabilitacji co wiąże się z kosztami, musi liczyć się z postępującą niepełnosprawnością. Część środków uzyskanych ze sprzedaży Wnioskodawczyni przekaże synowi na spłatę kredytu mieszkaniowego.

Zdaniem Wnioskodawczyni sprzedaż działek jako swojego majątku osobistego nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy i prosi o zwolnienie wnioskodawcy od podatku VAT sprzedaży tych nieruchomości.

W odpowiedzi na wezwanie Organu Wnioskodawczyni potwierdziła że złożony wniosek dotyczy tylko Wnioskodawczyni. Pozostałe trzy osoby, które we wniosku ORD-IN są wymienione są współspadkobiercami i dlatego pojawiły się we wniosku. Wniosek dotyczy tylko sfery opodatkowania swojej osoby, tj. Wnioskodawczyni.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Zatem nieruchomości zarówno zabudowane jak i niezabudowane spełniają definicję towaru wynikającą z powyższego przepisu, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów - w rozumieniu art. 7 ustawy - podlega jednak opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jak wynika natomiast z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Tym samym nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W kontekście powyższych przepisów należy stwierdzić, że każdy, kto dokonuje czynności, które są konieczne do przyszłego wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług. Tym samym wykorzystanie majątku prywatnego stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, w tym przypadku nieruchomości, jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został i faktycznie wykorzystany na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.) - zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady - "podatnikiem" jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. Natomiast na podstawie art. 9 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, "działalność gospodarcza" obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

W kontekście powyższego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych, okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Z przedstawionych przepisów wynika więc, że jeśli osoba fizyczna dokonuje zbycia ze swojego majątku prywatnego nieruchomości, a czynność ta wykonywana jest jednorazowo lub okazjonalnie, w warunkach wskazujących, że działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu cytowanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy.

Mając powyższe uwagi na względzie należy stwierdzić, że uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomość działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W rozumieniu powyższych twierdzeń pomóc mogą zapisy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Zatem w kwestii opodatkowania dostawy nieruchomości istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku opisu sprawy Wnioskodawczyni w celu dokonania sprzedaży nieruchomości podjęła aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania transakcji zbycia nieruchomości jako czynności będącej elementem działalności gospodarczej, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Ponadto, jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Należy również podkreślić, że ww. sprawy dotyczyły osób fizycznych, które prowadziły działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem od podatku VAT i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego, niezależne od woli tych osób, w grunt pod zabudowę.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 3 marca 2015 r., sygn. akt I FSK 262/14, w którym Sąd stwierdził m.in., że: "(...) co do kryteriów, jakimi należy się kierować przy ocenie charakteru prawnopodatkowego określonej czynności, przyjąć należy, że okoliczności wynikające z działań, które mają być podjęte przez Skarżącą na nabytych działkach o przeznaczeniu aktywizacji gospodarczej w zakresie planowanego i odpłatnego wydzierżawiania gruntu do czasu ich zaplanowanej sprzedaży wskazują raczej na obrót mieniem wykorzystywanym uprzednio w prowadzonej działalności gospodarczej niż na zarządzanie majątkiem osobistym".

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że postanowieniem Sądu Rejonowego Wnioskodawczyni nabyła spadek po zmarłym ojcu, składających się z dwóch różnych nieruchomości opisanych w punktach 1 i 2.

1. W skład spadku wchodzi nieruchomość o powierzchni gruntu 3020 m² zabudowana budynkiem mieszkalnym o powierzchni użytkowej 110 m². Spadek ten Wnioskodawczyni nabyła wspólnie z siostrą po połowie każda. Część działki, ta na której stoi budynek, jest ogrodzona (jest to około 16 a), reszta działki, czyli około 14 a przylega do ogrodzenia. Istnieje więc możliwość podziału na dwie odrębne nieruchomości - działkę z domem i drugą przylegającą do niej. Dom wymaga generalnego remontu. Wnioskodawczyni planuje sprzedać nieruchomość.

2. W skład spadku wchodzi nieruchomość o powierzchni gruntu 8283 m² zabudowana zdewastowanym, niezamieszkałym budynkiem bez mediów o powierzchni użytkowej 64 m². Nieruchomość tę Wnioskodawczyni nabyła wspólnie z siostrą, z żoną brata jej ojca, z córką brata jej ojca (po zmarłym X) w części 1/4 każda. Ww. nieruchomość stanowiła własność X czyli rodziców ojca Wnioskodawczyni, jego brata i jego siostry. Dopiero w postępowaniu spadkowym została przeniesiona najpierw na zmarłych, a następnie na nas. Wnioskodawczyni zaznaczyła, że nieruchomość ta ze względu na niejednolity charakter terenu, w skład którego wchodzą tereny mieszkaniowe, grunty orne, sad, pastwiska, oraz pas drogi w stanie pierwotnym składa się już z czterech działek o czterech różnych numerach. Nie ma możliwości sprawiedliwego podziału ww. nieruchomości dlatego też Wnioskodawczyni chce nieruchomość sprzedać.

Wnioskodawczyni zaznaczyła, że żadna z czterech wymienionych we wniosku osób nie prowadzą i nigdy nie prowadziły działalności gospodarczej.

Ponadto Wnioskodawczyni poinformowała, że nigdy nie udostępniała w żadnej formie innym osobom nieruchomości opisanych w pkt 1 i pkt 2. Oprócz nieruchomości otrzymanych w spadku po zmarłym ojcu i opisanych w wymienionym wniosku Wnioskodawczyni nie posiada żadnych innych, które mogłaby sprzedać. W związku z planowaną sprzedażą nieruchomości o których mowa we wniosku Wnioskodawczyni nie poniosła żadnych nakładów na remonty, przebudowę, czy zmianę sposobu użytkowania i nie planuje tego. Jedynie geodeta dokonał pomiaru działki opisanej w pkt 1 - zmierzył jej część ogrodzoną z domem i część działki poza ogrodzeniem, aby można było stwierdzić czy jest możliwość jej podzielenia na dwie działki (250 zł). W związku z planowaną sprzedażą Wnioskodawczyni ponosi wydatki związane z umieszczeniem ogłoszeń o sprzedaży i inne opłaty z tym związane, których wysokość w tej chwili jest trudna do oszacowania. W budynku opisanym w pkt 1 wniosku Wnioskodawczyni mieszkała razem z rodzicami i siostrą od początku jego zasiedlenia, tj. od 1964 r. do 1984 r.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy Wnioskodawczyni jest zainteresowana, czy sprzedając nieruchomość opisaną w pkt 1 i 2, zarówno w całości bądź jej podzieleniu, czynność ta korzysta ze zwolnienia od podatku.

Wnioskodawczyni uważa, że sprzedaż działek jako swojego majątku osobistego nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W rozpatrywanej sprawie, w pierwszej kolejności należy dokonać oceny, czy Zainteresowana w odniesieniu do czynności sprzedaży działa jako podatnik podatku od towarów i usług. Wskazać należy, że w takich przypadkach wymaga to każdorazowo oceny odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

W świetle powołanych przepisów, warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze - dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze przytoczone powyżej przepisy oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że z tytułu planowanej sprzedaży przedmiotowych nieruchomości Wnioskodawczyni nie wystąpi w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, bowiem nieruchomości te stanowią jej majątek prywatny.

Z informacji przedstawionych we wniosku nie wynika taka aktywność Wnioskodawczyni, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Z wniosku wynika, że nieruchomość została nabyta przez Wnioskodawczynię w drodze spadku. Wnioskodawczyni nigdy nie udostępniała w żadnej formie innym osobom nieruchomości opisanych w pkt 1 i pkt 2. Oprócz przedmiotowych nieruchomości otrzymanych w spadku po zmarłym ojcu nie posiada ona żadnych innych, które mogłaby sprzedać. Co istotne w sprawie w związku z planowaną sprzedażą nieruchomości, o których mowa we wniosku Wnioskodawczyni nie poniosła żadnych nakładów na remonty, przebudowę, czy zmianę sposobu użytkowania i nie planuje tego. Co prawda Wnioskodawczyni poniosła koszty geodety, który dokonał pomiaru działki opisanej w pkt 1 - zmierzył jej część ogrodzoną z domem i część działki poza ogrodzeniem, aby można było stwierdzić czy jest możliwość jej podzielenia na dwie działki oraz poniesie wydatki związane z umieszczeniem ogłoszeń o sprzedaży, jednakże czynności tych nie można uznać za podjęcie środków zbliżonych do tych, jakie podejmują podmioty zajmujące się profesjonalnie obrotem nieruchomościami. Ponadto Wnioskodawczyni nie prowadzi i nigdy nie prowadziła działalności gospodarczej.

Zatem, Zainteresowana nie będzie zachowywała się jak handlowiec, a podejmowane przez nią czynności będą stanowiły jedynie racjonalny sposób zagospodarowania posiadania majątku prywatnego.

W konsekwencji w rozpatrywanej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać Wnioskodawczynię za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, polegającą na handlu nieruchomościami. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie, że nastąpiła dostawa towarów, lecz wymagane jest uznanie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą za podatnika podatku od towarów i usług. W niniejszej sprawie taki warunek nie został spełniony.

W związku z powyższym należy uznać, że Zainteresowana dokonując planowanej sprzedaży nieruchomości, o których mowa we wniosku nie będzie działała w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, a czynność ta nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Sprzedaż przedmiotowych nieruchomości stanowić będzie zwykłe wykonywanie prawa własności. Tym samym w analizowanej sprawie Wnioskodawczyni zbywając powyższe nieruchomości stanowiące jej majątek prywatny, korzystać będzie z przysługującego jej prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Skutkiem powyższego, planowana transakcja sprzedaży nieruchomości nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Reasumując, sprzedaż przedmiotowych nieruchomości nie będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, ponieważ Wnioskodawczyni z tytułu tych transakcji nie będzie występowała w charakterze podatnika podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, a transakcje ich sprzedaży nie będą dokonywane w ramach działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy.

W związku z powyższym rozstrzygnięciem badanie przesłanek i warunków pozwalających na zastosowanie zwolnienia od podatku VAT do czynności sprzedaży nieruchomości opisanych we wniosku stało się bezprzedmiotowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawczyni ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślić należy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki podatkowoprawne tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego, interpretacja traci aktualność.

Jednocześnie tut. Organ wskazuje, że - zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa - minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Wobec powyższego należy podkreślić, że niniejsza interpretacja indywidualna stanowi ochronę prawno-podatkową tylko dla Wnioskodawczyni, a nie dla pozostałych współwłaścicieli nieruchomości.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.