2461-IBPP1.4512.117.2017.2.NF - Brak prawa do odliczenia podatku VAT w ramach zrealizowanego projektu.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 stycznia 2017 r. (data wpływu 31 stycznia 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 1 marca 2017 r. (data wpływu 8 marca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT w ramach zrealizowanego projektu pn. " (...)" - jest prawidłowe.

W dniu 31 stycznia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT w ramach zrealizowanego projektu pn. "Zakup średniego samochodu ratowniczo-gaśniczego dla Ochotniczej Straży Pożarnej w (...)". Wniosek uzupełniono pismem z dnia 1 marca 2017 r. o uzupełnienie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina (...) (dalej: Gmina, Wnioskodawca) złożyła wniosek o dofinansowanie zakupu średniego samochodu ratowniczo-gaśniczego dla OSP w (...) w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa (...) na lata 2014-2020, oś priorytetowa - V. "Ochrona środowiska i efektywne wykorzystywanie zasobów", działanie: 5.5. "Wzmocnienie potencjału służb ratowniczych działania". Uchwałą nr (...) z dnia 10 stycznia 2017 r. Zarządu Województwa (...) projekt o nr (...) pn. " (...)" został wybrany do dofinansowania w ramach przedmiotowego konkursu. W ww. wniosku Gmina zaliczyła do kosztów kwalifikowanych także wartość podatku VAT.

Projekt polegał na zakupie średniego samochodu ratowniczo-gaśniczego dla Ochotniczej Straży Pożarnej w (...) służącego przeciwdziałaniu i usuwaniu skutków klęsk żywiołowych. Przedmiotowy samochód został zakupiony w dniu 10 listopada 2016 r. (data wystawienia faktury). Zakupiony został fabrycznie nowy średni samochód ratowniczo-gaśniczy, (...). Pojazd posiada zabudowę pożarniczą, w tym zbiornik wody o poj. 3000 dm3 oraz dodatkowe wyposażenie, takie jak: drabina, autopompa, maszt oświetleniowy, wyciągarka o napędzie elektrycznym, działko wodne, radiotelefony, agregat prądotwórczy. Szczegółowe parametry samochodu i wyposażania zostały określone w SIWZ. Zakupiony samochód ratowniczo-gaśniczy posiada świadectwo dopuszczenia do użytkowania wydane na podstawie rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 27 kwietnia 2010 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wykazu wyrobów służących zapewnieniu bezpieczeństwa publicznego lub ochronie zdrowia i życia oraz mienia, a także zasad wydawania dopuszczenia tych wyrobów do użytkowania (Dz. U. z 2010 r. Nr 65, poz. 553). Samochód został zakupiony przez Wnioskodawcę i przekazany do bezpłatnego użytkowania przez OSP w (...) na podstawie umowy użyczenia samochodu z dnia (...). na czas nieokreślony. Zakupiony samochód ratowniczo-gaśniczy będzie służył OSP w (...) do realizacji działań związanych z przeciwdziałaniem i usuwaniem skutków klęsk żywiołowych. Nowy pojazd spełnia wszystkie, najwyższe standardy dotyczące sprzętu strażackiego, co pozwoli na spełnienie przez OSP w (...) wymogów wynikających z uczestnictwa w KSRG. Koszty bieżące związane z wykorzystywaniem zakupionego pojazdu ratowniczo-gaśniczego w okresie trwałości projektu (np. ubezpieczenie), które nie będą związane z obsługą gwarancyjną, a także koszty zakupu materiałów eksploatacyjnych i paliwa zostaną pokryte ze środków OSP w (...), która będzie korzystać z zakupionych sprzętów.

Zakup średniego samochodu ratowniczo-gaśniczego dla OSP w (...) został sfinansowany z następujących źródeł:

1. Budżet Województwa (...) - umowa nr (...)- kwota dofinansowania 200.000,00 PLN;

2. Budżet Gminy (...) - Uchwała Rady Miejskiej w (...) w sprawie wprowadzenia zmian w planie dochodów i wydatków budżetowych na rok 2016 - kwota 250.000,00 PLN;

3. Wojewódzki Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w (...) - Uchwała nr (...) - kwota dofinansowania 200.000,00 PLN;

4. Komenda Główna Państwowej Straży Pożarnej - (...) - kwota dofinansowania 150.000,00 PLN;

5. Regionalny Program Operacyjny Województwa (...) na lata 2014-2020,oś priorytetowa: V. Ochrona środowiska i efektywne wykorzystywanie zasobów działanie: 5.5. Wzmocnienie potencjału służb ratowniczych - 140.000,00 PLN.

W uzupełnieniu z dnia 1 marca 2017 r. Wnioskodawca wskazał, że:

1. Gmina jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.

2. Zakup samochodu został zrealizowany w związku z działalnością statutową prowadzoną przez Gminę i należy do zadań własnych gminy wskazanych w ustawie z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r. poz. 446, z późn. zm.), tj. art. 7 ust. 1 pkt 14 zadanie z zakresu utrzymania porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli oraz ochrony przeciwpożarowej i przeciwpowodziowej, w tym wyposażenia i utrzymania gminnego magazynu przeciwpowodziowego.

3. Samochód strażacki nabyty w ramach przedmiotowego zadania jest wykorzystywany wyłącznie do czynności niepodlegających opodatkowaniu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina, jako beneficjent środków z Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa (...) na lata 2014-2020, na realizację zadania pn. "Zakup średniego samochodu ratowniczo-gaśniczego dla Ochotniczej Straży Pożarnej w (...)", ma możliwość odliczenia podatku VAT naliczonego w ramach zrealizowanego projektu?

Zdaniem Wnioskodawcy, zaspokojenie zbiorowych potrzeb wspólnoty w zakresie bezpieczeństwa obywateli oraz ochrony przeciwpożarowej i przeciwpowodziowej należy do zadań własnych gminy zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 14 ustawy o samorządzie gminnym z dnia 8 marca 1990 r. (Dz. U. z 2016 r. poz. 446, z późn. zm.).

Wykonywanie przez Gminę zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których została powołana, nie podlega VAT.

Reasumując Gmina nie ma możliwości odliczenia podatku VAT, ponieważ zakupiony samochód ratowniczo-gaśniczy dla OSP w (...) nie będzie służył czynnościom opodatkowanym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług

(Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2

pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Należy również podkreślić, że prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane, ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możliwość wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

Katalog czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zawiera art. 5 ust. 1 ustawy (są nimi m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju).

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku VAT wynika, że opodatkowaniu podlegają czynności wykonywane odpłatnie. Równocześnie, niektóre czynności wykonywane nieodpłatnie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT jako czynności zrównane z odpłatnym świadczeniem usług.

Mając na uwadze, że konstrukcja całego systemu podatku od wartości dodanej w krajach członkowskich UE podlega ścisłej harmonizacji, co oznacza, że polskie przepisy dotyczące podatku od towarów i usług muszą być zgodne z przepisami wspólnotowymi, w szczególności z przepisami dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, przy interpretowaniu przepisów dotyczących funkcjonowania podatku VAT należy brać pod uwagę orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, które wskazuje jak prawidłowo powinny być stosowane przepisy tego podatku.

W wyroku z dnia 1 kwietnia 1982 r. w sprawie 89/81 Hongkong Trade Development Council dotyczącym interpretacji przepisów drugiej dyrektywy Rady 67/228 Trybunał Sprawiedliwości UE wskazał, że w sytuacji gdy "działalność podmiotu polega wyłącznie na świadczeniu usług bez pobrania za te usługi bezpośredniego wynagrodzenia, nie istnieje podstawa prawna naliczenia podatku, w związku z czym usługi świadczone bezpłatnie nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT" (pkt 10 wyroku). Ponadto w wyroku z 6 października 2009 r. w sprawie C-267/08 SPÖ Trybunał zaznaczył, że "podstawą opodatkowania usług jest wszystko to, co zostało otrzymane jako świadczenie wzajemne za wyświadczoną usługę, a tym samym świadczenie usług jest opodatkowane jedynie wtedy, jeżeli istnieje bezpośredni związek pomiędzy wyświadczoną usługą a otrzymanym świadczeniem wzajemnym. Wynika stąd, że świadczenie usług dokonywane jest "odpłatnie" w rozumieniu art. 2 ust. 1 szóstej dyrektywy VAT, a zatem podlega opodatkowaniu, tylko jeżeli pomiędzy usługodawcą a usługobiorcą istnieje stosunek prawny, w ramach którego następuje wymiana świadczeń wzajemnych, gdyż świadczenie otrzymywane przez usługodawcę stanowi rzeczywiste odzwierciedlenie wartości usługi świadczonej usługobiorcy" (pkt 19 wyroku). W wyroku tym Trybunał rozstrzygnął, że działalność reklamowa prowadzona przez oddział partii (SPÖ) nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu art. 4 ust. 1 i 2 szóstej dyrektywy, bowiem działalność ta nie pozwala na stałe osiąganie zysków, a jedynie "pozwala na prowadzenie działań informacyjnych w ramach realizacji jej celów politycznych, polegających na rozpowszechnianiu idei partii jako organizacji politycznej. (...) Wykonując tę działalność SPÖ nie działa jednak na żadnym rynku" (pkt 24).

Zatem opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług (ewentualnie nieodpłatne zrównane z odpłatnym świadczeniem), jednak aby takie czynności podlegały opodatkowaniu muszą być wykonywane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą,

o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody.

Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z cyt. wyżej art. 15 ust. 6 ustawy wynika, że wyłączenie przewidziane w tym przepisie dotyczy wyłącznie organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy, oraz odnosi się tylko do tych czynności, które związane są z realizacją zadań nałożonych na te podmioty przepisami prawa, do realizacji których zostały one powołane.

W świetle powołanych unormowań, za podatnika podatku VAT będzie uznany tylko taki podmiot, który dokonuje czynności zmierzających do wykorzystania nabytych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r. poz. 446, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 cyt. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 ww. ustawy). Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 14 ww. ustawy, zadania własne gminy obejmują sprawy porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli oraz ochrony przeciwpożarowej i przeciwpowodziowej, w tym wyposażenia i utrzymania gminnego magazynu przeciwpowodziowego.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina złożyła wniosek pn. " (...)". Gmina jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.

Projekt polegał na zakupie średniego samochodu ratowniczo-gaśniczego dla Ochotniczej Straży Pożarnej w (...) służącego przeciwdziałaniu i usuwaniu skutków klęsk żywiołowych. Samochód został zakupiony przez Wnioskodawcę i przekazany do bezpłatnego użytkowania przez OSP w (...) na podstawie umowy użyczenia samochodu z dnia 14 grudnia 2016 r. na czas nieokreślony. Zakupiony samochód ratowniczo-gaśniczy będzie służył do realizacji działań związanych z przeciwdziałaniem i usuwaniem skutków klęsk żywiołowych. Zakup samochodu został zrealizowany w związku z działalnością statutową prowadzoną przez Gminę i należy do zadań własnych gminy wskazanych w ustawie z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, tj. art. 7 ust. 1 pkt 14 zadanie z zakresu utrzymania porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli oraz ochrony przeciwpożarowej i przeciwpowodziowej, w tym wyposażenia i utrzymania gminnego magazynu przeciwpowodziowego. Samochód strażacki nabyty w ramach przedmiotowego zadania jest wykorzystywany wyłącznie do czynności niepodlegających opodatkowaniu.

W rozpatrywanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą stwierdzenia, czy Gminie przysługuje możliwość odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z realizacją zadania pn. " (...)".

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie związek taki nie występuje. Z całokształtu działań Wnioskodawcy związanych z zakupionymi towarami i usługami wynika, że Gmina nie nabywa ich w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a tym samym dokonując zakupów nie działa w charakterze podatnika podatku VAT. Jak wynika z opisu sprawy realizacja zadania nie jest i nie będzie w żaden sposób związana z wykonywaniem czynności opodatkowanych, tj. Gmina nie będzie czerpać żadnych dochodów w związku z realizacją przedmiotowego projektu. Również nieodpłatne przekazanie samochodu ratowniczo-gaśniczego na rzecz OSP, nie ma na celu osiągnięcia przez Gminę zysku, a wynika jedynie z realizacji zadania publicznego o charakterze gminnym określonego w ustawie w zakresie zaspokojenia zbiorowych potrzeb wspólnoty, w tym z zakresu utrzymania porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli oraz ochrony przeciwpożarowej i przeciwpowodziowej, w tym wyposażenia i utrzymania gminnego magazynu przeciwpowodziowego. Mając na uwadze okoliczności sprawy stwierdzić należy, że również przekazując nieodpłatnie samochód ratowniczo-gaśniczy na rzecz OSP Wnioskodawca nie działa w charakterze podatnika, a czynność taka nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, co w konsekwencji powoduje brak możliwości odliczenia podatku VAT.

Zatem w analizowanej sprawie - mimo, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT - warunki uprawniające do odliczenia nie są spełnione, gdyż Zainteresowany realizując opisane zadanie, nie działa w charakterze podatnika VAT, a efekty realizacji tego projektu nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Zatem Zainteresowany nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki związane z realizacją ww. projektu.

Podsumowując, w okolicznościach analizowanej sprawy, Gmina, jako beneficjent środków z Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa (...) na lata 2014-2020 na realizację zadania pn. " (...)" nie ma możliwości odliczenia podatku VAT naliczonego w ramach zrealizowanego projektu.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.