2461-IBPP1.4512.1011.2016.2.LSz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 201) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 19 grudnia 2016 r. (data wpływu 22 grudnia 2016 r.), uzupełnionym pismem z 30 stycznia 2017 r. (data wpływu 1 lutego 2017 r.), oraz pismem z dnia 15 lutego 2017 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 w przypadku ponownego rozpoczęcia działalności - jest prawidłowe,

* ustalenia sposobu określenia obrotu w 2016 r. u podatnika traktowanego jako kontynuującego działalność w zakresie podatku VAT - jest nieprawidłowe,

* ustalenia czy limit, którego przekroczenie spowoduje u Wnioskodawcy utratę prawa do korzystania ze zwolnienia z VAT stanowić będą kwoty jakie wpłynęły na rachunek podatnika czy kwoty prowizji, jakie podatnik otrzymał za wykonane usługi pośrednictwa - jest prawidłowe.

W dniu 22 grudnia 2016 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 w przypadku ponownego rozpoczęcia działalności w zakresie transakcji w oparciu o model logistyczny zwany dropshippingiem, ustalenia sposobu określenia obrotu w 2016 r. u podatnika traktowanego jako kontynuującego działalność w zakresie podatku VAT oraz ustalenia czy limit, którego przekroczenie spowoduje u Wnioskodawcy utratę prawa do korzystania ze zwolnienia z VAT stanowić będą kwoty jakie wpłynęły na rachunek podatnika czy kwoty prowizji, jakie podatnik otrzymał za wykonane usługi pośrednictwa.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 30 stycznia 2017 r. (data wpływu 1 lutego 2017 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 17 stycznia 2017 r. znak: znak: 2461-IBPP1. 4512.1011.2016.1.LSz i znak: 2461-IBPP1.4512.1012.2016.1.LSz. oraz pismem z dnia 15 lutego 2017 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Podatnik M. prowadził pierwszą działalność gospodarczą w okresie od 18 stycznia 2014 r. do 8 sierpnia 2016 r. W trakcie prowadzonej działalności gospodarczej zrezygnował z przysługującego mu prawa do korzystania ze zwolnienia z VAT i od 1 lipca 2014 r. do 8 sierpnia 2016 r. był czynnym podatnikiem VAT.

Podatnik zarówno w roku 2014, 2015, jak i 2016 nie przekroczył kwoty pozbawiającej go prawa do korzystania ze zwolnienia z VAT, ani też nie wykonywał działalności, która go by tego prawa pozbawiała.

W dniu 10 października 2016 r. podatnik ponownie założył działalność gospodarczą w zakresie handlu, gdzie działalność przeważającą stanowi PKD 47.91.Z (sprzedaż detaliczna prowadzona poprzez domy sprzedaży wysyłkowej lub internet).

Na chwilę obecną sprzedaż prowadzona jest wyłącznie poprzez internet w oparciu o model logistyczny zwany dropshippingiem. Działalność ta polega na przenoszeniu procesu wysyłki towaru na dostawcę i jest prowadzona w formie pośrednictwa handlowego poprzez aukcje internetowe. Klient zamawiający towary (telefony komórkowe) na aukcji internetowej każdorazowo jest informowany, że podatnik działa jako pośrednik i że za wykonaną przez podatnika usługę pośrednictwa klient otrzyma rachunek określający wysokość prowizji inaczej marży - odpowiadający różnicy pomiędzy kwotą wpłaconą przez kupującego na konto podatnika, a kwotą jaką podatnik przekaże sprzedającemu. Tak więc, rola podatnika sprowadza się do zbierania zamówień i przesłania ich do dostawcy (sprzedającego), znajdującego się na terenie kraju trzeciego (główny kierunek dostaw stanowią Chiny), inkasowaniu wpływów pieniężnych w postaci przelewów bankowych i przekazywaniu otrzymanych kwot od klientów na konto bankowe sprzedającego - po uprzednim potrąceniu prowizji za wykonaną usługę pośrednictwa.

Po otrzymaniu kwoty stanowiącej równowartość zamówionego przez kupującego towaru, dostawca realizuje dostawę towaru bezpośrednio do klienta, dlatego też należy stwierdzić, iż stronami transakcji kupna - sprzedaży są: dostawca z kraju trzeciego oraz kupujący - klient składający zamówienia na aukcji internetowej, natomiast podatnik jest tylko ogniwem łączącym dwie strony transakcji - pośrednikiem, za co pobiera wynagrodzenie prowizyjne.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca podał, że:

a.b. Działalność gospodarczą Wnioskodawca rozpoczął w dniu 8 stycznia 2014 r. w związku z faktem, że Wnioskodawca nie zamierzał wykonywać czynności określonych w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT wybrał przysługujące Wnioskodawcy prawo zwolnienia z VAT. W związku z planowanym rozwojem firmy z dniem 1 lipca 2014 r. Wnioskodawca zrezygnował z przysługującego Wnioskodawcy prawa do korzystania z zwolnienia z VAT i Wnioskodawca zarejestrował się jako czynny podatnik VAT - rejestracja była rejestracją dobrowolną, nie wynikała ona z obowiązku wynikającego z przepisów ustawy o VAT.

c. W prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca nie wykonuje ani nie zamierza wykonywać jakichkolwiek czynności wykazanych w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT.

d. W roku 2016 r. Wnioskodawca nie przekroczył limitu sprzedaży o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

e. W 2016 r. Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia od dnia 10 października 2016 r.

f. Miejsce, z którego Wnioskodawca świadczy usługi pośrednictwa jest miejscem stałego zamieszkania Wnioskodawcy, które jest jednocześnie stałym miejscem prowadzenia działalności gospodarczej.

g. Z informacji uzyskanych od kontrahenta zagranicznego wynika, że miejscem jego siedziby oraz miejscem prowadzenia działalności gospodarczej jest teren państwa azjatyckiego nienależącego do UE.

h. Kontrahent zagraniczny nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym w Polsce i nie posiada na terenie Rzeczpospolitej Polskiej stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.

i. Kontrahent jest podatnikiem o którym mowa w art. 28a ustawy o VAT.

j.

* Pierwszym krokiem w realizacji transakcji - jest zapoznanie się z zamieszczoną na stronie internetowej dostawcy ofertą sprzedaży,

* Drugim krokiem jest przekierowanie oferty - przedstawienie oferty sprzedawcy potencjalnym nabywcom - przedstawienie oferty następuje za pomocą strony allegro,

* Trzecim krokiem jest - przyjęcie od nabywcy towaru zamówienia z jednoczesną przedpłatą na towar i przekierowanie zarówno zamówienia jak i przedpłaty do dostawcy,

k. W ramach wykonywanych usług pośrednictwa Wnioskodawca nie jest importerem towarów ani też Wnioskodawca nie sprowadza towarów na własny rachunek - importerem jest nabywca - klient.

I.m. W żadnym momencie w trakcie trwania transakcji nie następuje przeniesienie na osobę Wnioskodawcy prawa do rozporządzania jak właściciel towarem wysyłanym przez dostawcę do klienta. Wynika to z treści regulaminu transakcji, która jednoznacznie określa że w zakresie danej transakcji Wnioskodawca działa jako pośrednik i nie ma prawa do rozporządzania danym towarem, po prawidłowej realizacji całej transakcji właścicielem towaru staje się klient. Własność towaru jest przenoszona bezpośrednio przez dostawcę na klienta z pominięciem osoby Wnioskodawcy.

n. Towar zawsze trafia bezpośrednio do klienta. Dostawca bezpośrednio wysyła go na adres wskazany przez klienta - nabywcę towaru.

o. Informacja o dostawcy towaru jak i pochodzeniu towaru jest zawarta zarówno w opisie przedmiotu jak również w regulaminie pośrednictwa umieszonym na stronie allegro.

p. Usługa pośrednictwa dokumentowana jest za pomocą rachunku imiennego określających wartość usługi pośrednictwa. Ze względu na fakt, że towar zakupiony przez klienta nigdy nie trafia do Wnioskodawcy (Wnioskodawca nie jest stroną transakcji), nie może Wnioskodawca określić jaki dokument sprzedaży (dostawy) dostawca przesyła nabywcy towaru.

q. Wszelkie koszty związane z realizacją transakcji ponosi klient (nabywca towaru) - wynika to z regulaminu sprzedaży.

r. Umowa zawarta z dostawcą jest typową umową o świadczenie usługi pośrednictwa. Wnioskodawca nie występuje w niej jako kupujący tylko jako pośredniczący w transakcji, kupującym jest klient.

s. Upoważnienie do przekazania pieniędzy za towar, pośrednik otrzymuje od nabywcy towaru - zgodnie z regulaminem transakcji nabywca upoważnia pośrednika do zakupu w jego imieniu określnego towaru z jednoczesnym obowiązkiem uiszczenia przez pośrednika zapłaty za dany towar do dostawcy towaru. W związku z powyższym nabywca towaru przesyła na rachunek pośrednika kwotę stanowiącą równowartość towaru oraz usługi pośrednictwa. Następnie pośrednik po potrąceniu swojej prowizji przesyła pieniądze wraz zamówieniem do dostawcy towaru.

Natomiast w uzupełnieniu wniosku z dnia 15 lutego 2017 r. Wnioskodawca podał odnośnie odpowiedzi na ww. pkt p. i pkt r., że w zakresie świadczonych usług, umowy o usługę pośrednictwa zawierane są pomiędzy firmą Wnioskodawcy a klientem (nabywcą towaru), dlatego też rachunek za wykonaną usługę pośrednictwa wystawiany jest dla klienta.

Ponadto Wnioskodawca wyjaśnił, że omyłkowo została podana błędna data rozpoczęcia działalności gospodarczej w 2014 r. Prawidłowa data rozpoczęcia działalności gospodarczej w 2014 r. to 18 styczeń 2014 r.

W wyniku wniesionych przez Wnioskodawcę dodatkowych wyjaśnień przedstawionych w uzupełnieniu wniosku z dnia 15 lutego 2017 r. tut. Organ uwzględnił je wydając przedmiotową interpretację. Zatem niniejsza interpretacja zostaje wydana w odniesieniu do stanu faktycznego, w którym Wnioskodawca świadczy usługę pośrednictwa wyłącznie na rzecz klienta - nabywcy towaru, a nie na rzecz dostawcy z kraju trzeciego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy podatnik rozpoczynający ponownie w 2016 r. działalność gospodarczą miał prawo do skorzystania ze zwolnienia w zakresie podatku VAT?

2. Czy obrót u podatnika traktowanego jako kontynuującego działalność w zakresie podatku VAT będzie wynosił w 2016 r. 150.000,00 zł czy też należy go określić proporcjonalnie do miesięcy prowadzenia działalności gospodarczej w 2016 r.

3. Czy wysokość sprzedaży brana pod uwagę do limitu, którego przekroczenie powoduje u podatnika utratę prawa do korzystania ze zwolnienia z VAT, będą stanowić kwoty jakie wpłynęły na rachunek podatnika czy kwoty prowizji, jakie podatnik otrzymał za wykonane usługi pośrednictwa?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1. Zdaniem podatnika - podatnik miał prawo wybrać zwolnienie z VAT, ponieważ zgodnie z art. 113. zostały spełnione obydwie przesłanki umożliwiające podatnikowi powrót do zwolnienia z VAT, a mianowicie upłynął rok licząc od końca roku, w którym zrezygnował ze zwolnienia oraz w żadnym z trzech lat prowadzenia działalności nie przekroczył limitu pozbawiającego go prawa do korzystania ze zwolnienia, ani też nie wykonywał działalności, które by go tego prawa pozbawiała.

Ad 2. Zgodnie z wykładnią prawa podatkowego w zakresie podatku VAT podatnik w momencie ponownego rozpoczęcia prowadzenia działalności gospodarczej był traktowany jako podatnik VAT kontynuujący.

Dlatego też, zdaniem podatnika limit jaki przysługuje mu w 2016 r., którego przekroczenie powoduje utratę prawa do korzystania ze zwolnienia z VAT wynosi 150.000,00 zł.

Ad 3. Zdaniem podatnika wysokość sprzedaży określającej limit do utraty prawa do zwolnienia z VAT stanowić będą kwoty uzyskanej prowizji, a nie rzeczywiste kwoty wpływu na rachunek bankowy podatnika, gdyż podatnik pełni rolę jedynie inkasenta - przekazującego kwotę sprzedawcy. Zgodnie z regulaminem aukcji nie ma on prawa do dowolnego rozporządzania przekazanymi przez klienta środkami, nie ma też prawa do rozporządzania towarem, jaki za powyższe środki zostanie nabyty (towar jest bezpośrednio przez sprzedającego z kraju trzeciego przesyłany do klienta). Aby można mówić o sprzedaży zgodnie z art. 5 ustawy o VAT musi dojść do odpłatnej dostawy towaru, przez którą rozumie się zgodnie z art. 7 niniejszej ustawy przeniesienia prawa do rozporządzenia towarem jako właściciel. W zaistniałej sytuacji podatnik nie może przenieść prawa do rozporządzania towarem jako właściciel na kupującego, ponieważ nigdy sam tego prawa nie nabył.

Regulamin aukcji oraz informacja zawarta w zamówieniu przesyłanym do dostawcy jednoznacznie określają, że kupującym - nabywcą jest klient, zaś podatnik występuje w danej transakcji jako pośrednik, za co otrzymuje wynagrodzenie, które wykazuje w prowadzonej ewidencji sprzedaży określającej czy nie przekroczył limitu uprawniającego go do korzystania ze zwolnienia z VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się:

* za prawidłowe - w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 w przypadku ponownego rozpoczęcia działalności,

* za nieprawidłowe - w zakresie ustalenia sposobu określenia obrotu w 2016 r. u podatnika traktowanego jako kontynuującego działalność w zakresie podatku VAT,

* za prawidłowe - w zakresie ustalenia czy limit, którego przekroczenie spowoduje u Wnioskodawcy utratę prawa do korzystania ze zwolnienia z VAT stanowić będą kwoty jakie wpłynęły na rachunek podatnika czy kwoty prowizji, jakie podatnik otrzymał za wykonane usługi pośrednictwa.

Na wstępie należy zaznaczyć, że z uwagi na ścisłe powiązanie ze sobą tematyki poruszanej we wniosku, tut. organ postanowił ująć kwestie 3 stanów faktycznych w jednej interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r. do 31 grudnia 2016 r.), zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2017 r.), zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z przepisem art. 18 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 1 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2016 r. poz. 2024), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 2017 r. - podatnicy, u których łączna wartość sprzedaży w 2016 r. była wyższa niż 150 000 zł i nie przekroczyła 200 000 zł, mogą skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

Podatnicy, którzy rozpoczęli w 2016 r. wykonywanie czynności określonych w art. 5 ustawy zmienianej w art. 1, u których łączna wartość sprzedaży, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczyła 150 000 zł i nie przekroczyła 200 000 zł, mogą skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

Zgodnie z art. 113 ust. 2 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.), do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

W myśl art. 113 ust. 5 ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.), jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Stosownie do art. 113 ust. 9 ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.), zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Zgodnie z art. 113 ust. 10 ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.), jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Stosownie do art. 113 ust. 11 ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.), podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

W myśl art. 113 ust. 11a ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.), przepis ust. 11 stosuje się odpowiednio do podatnika będącego osobą fizyczną, który przed zakończeniem działalności gospodarczej utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, a następnie rozpoczął ponownie wykonywanie czynności, o których mowa w art. 5.

Z kolei przepis art. 113 ust. 13 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.) stanowi, że zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

W świetle powołanych wyżej przepisów należy stwierdzić, że podatnik może korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług w sytuacji, gdy spełnione zostaną następujące warunki:

* od końca roku, w którym nastąpiła utrata prawa do zwolnienia od podatku lub rezygnacja z tego zwolnienia upłynął co najmniej rok,

* podatnik w poprzednim roku podatkowym oraz w trakcie roku podatkowego nie może przekroczyć określonej wartości sprzedaży, definiowanej zapisem art. 113 ust. 1 ustawy o VAT,

* podatnik nie może wykonywać czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ww. ustawy.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadził pierwszą działalność gospodarczą w okresie od 18 stycznia 2014 r. do 8 sierpnia 2016 r. W trakcie prowadzonej działalności gospodarczej zrezygnował z przysługującego mu prawa do korzystania ze zwolnienia z VAT i od 1 lipca 2014 r. do 8 sierpnia 2016 r. był czynnym podatnikiem VAT. Wnioskodawca zarówno w roku 2014, 2015, jak i 2016 nie przekroczył kwoty pozbawiającej go prawa do korzystania ze zwolnienia z VAT, ani też nie wykonywał działalności, która go by tego prawa pozbawiała. W związku z rozpoczęciem działalności gospodarczej Wnioskodawca nie zamierzał wykonywać czynności określonych w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT - wybrał przysługujące mu prawo zwolnienia z VAT.

Z dniem 1 lipca 2014 r. Wnioskodawca zrezygnował z przysługującego mu prawa do korzystania z zwolnienia z VAT i zarejestrował się jako czynny podatnik VAT - rejestracja była rejestracją dobrowolną, nie wynikała ona z obowiązku wynikającego z przepisów ustawy o VAT.

W dniu 10 października 2016 r. Wnioskodawca ponownie założył działalność gospodarczą w zakresie handlu, gdzie działalność przeważającą stanowi PKD 47.91.Z (sprzedaż detaliczna prowadzona poprzez domy sprzedaży wysyłkowej lub internet). W 2016 r. Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia od dnia 10 października 2016 r. W prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca nie wykonuje ani nie zamierza wykonywać jakichkolwiek czynności wykazanych w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT. W roku 2016 r. Wnioskodawca nie przekroczył limitu sprzedaży o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Na chwilę obecną sprzedaż prowadzona jest wyłącznie poprzez internet w oparciu o model logistyczny zwany dropshippingiem.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii prawa do skorzystania ze zwolnienia w zakresie podatku VAT w sytuacji ponownego rozpoczęcia działalności gospodarczej w 2016 r. a także w zakresie ustalenia limitu obrotu w 2016 r. oraz czy do limitu, uprawniającego z korzystania ze zwolnienia z VAT, należy uwzględnić kwoty jakie wpłynęły na rachunek Wnioskodawcy czy kwoty prowizji, jakie Wnioskodawca otrzymał za wykonane usługi pośrednictwa.

Ustosunkowując się w pierwszej kolejności do kwestii prawa do skorzystania ze zwolnienia w zakresie podatku VAT w sytuacji ponownego rozpoczęcia działalności gospodarczej od 10 października 2016 r. należy wskazać, że najistotniejszym w przedmiotowej sprawie jest charakter wykonywanych czynności.

Wnioskodawca wskazał we wniosku, że od 10 października 2016 r. będzie wykonywał działalność gospodarczą wyłącznie w zakresie handlu (sprzedaż detaliczna prowadzona poprzez domy sprzedaży wysyłkowej lub internet w prowadzonej działalności gospodarczej) i nie wykonuje ani nie zamierza wykonywać jakichkolwiek czynności wykazanych w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT. Ponadto Wnioskodawca wskazał, że w roku 2014, 2015 i 2016 nie przekroczył kwoty pozbawiającej go prawa do korzystania ze zwolnienia z VAT, ani też nie wykonywał działalności, która go by tego prawa pozbawiała.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że jeżeli Wnioskodawca rzeczywiście nie będzie wykonywać jakichkolwiek czynności wykazanych w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT a od końca roku, w którym nastąpiła rezygnacja ze zwolnienia od podatku upłynął co najmniej rok, a także fakt, że Wnioskodawca w poprzednim roku podatkowym, tj. 2015 i w trakcie roku podatkowego (2016 r.) nie przekroczy określonej wartości sprzedaży, definiowanej zapisem art. 113 ust. 1 ustawy o VAT - to wykonywanie czynności, o których mowa we wniosku nie wyklucza zastosowania dla Wnioskodawcy zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Wnioskodawca będzie mógł zatem skorzystać ze zwolnienia podmiotowego od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT od dnia 10 października 2016 r.

Jednocześnie zauważa się, że Wnioskodawca nie będzie mógł skorzystać ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy o VAT, bowiem przepis ten odnosi się wyłącznie do podmiotów rozpoczynających działalność gospodarczą w trakcie roku podatkowego, natomiast z wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od 2014 r. jako osoba fizyczna i był do 8 sierpnia 2016 r. zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Zatem w sprawie nie będzie miało zastosowania zwolnienie podmiotowe, o którym mowa w art. 113 ust. 9 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że Wnioskodawca rozpoczynając ponownie działalność gospodarczą miał prawo wybrać zwolnienie z VAT należało uznać za prawidłowe.

Odnośnie kwestii dotyczącej ustalenia limitu obrotu w 2016 r. u Wnioskodawcy kontynuującego działalność w zakresie podatku VAT, należy wskazać, że w świetle powołanych wyżej przepisów Wnioskodawcę, który w okresie od 18 stycznia 2014 r. do 8 sierpnia 2016 r. prowadził działalność gospodarczą (w tym od 1 lipca 2014 r. do 8 sierpnia 2016 r. jako podatnik VAT czynny) następnie znów rozpoczął działalność z dniem 10 października 2016 r. należy traktować jako kontynuującego działalność gospodarczą na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Zatem należy stwierdzić, że jeśli łączna wartość sprzedaży przekroczy w 2016 r. kwotę o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT wówczas, to Wnioskodawca będzie miał obowiązek zarejestrować się jako czynny podatnik VAT i opodatkować obrót z działalności gospodarczej podatkiem VAT.

Pod pojęciem sprzedaży, rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22 ustawy).

Jednocześnie należy mieć na uwadze art. 18 ust. 1 ww. ustawy z dnia 1 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw, który wszedł w życie z dniem 1 stycznia 2017 r.

Zgodnie z tym przepisem podatnicy, u których łączna wartość sprzedaży w 2016 r. była wyższa niż 150 000 zł i nie przekroczyła 200 000 zł, mogą skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie oceniając całościowo należało uznać za nieprawidłowe, bowiem w związku ze zmianą przepisów faktyczna łączna wartość sprzedaży netto w 2016 r. nie może przekroczyć 200.000 zł.

Odnośnie kwestii ustalenia czy wysokość sprzedaży brana pod uwagę do limitu, którego przekroczenie powoduje u Wnioskodawcy utratę prawa do korzystania ze zwolnienia z VAT, będą stanowić kwoty jakie wpłynęły na rachunek Wnioskodawcy czy kwoty prowizji, jakie Wnioskodawca otrzymał za wykonane usługi pośrednictwa należy stwierdzić, że zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1, ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak wskazano wyżej pod pojęciem sprzedaży, rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22 ustawy o VAT).

Wskazany przepis zawiera zamknięty katalog czynności, które ustawa uznaje za sprzedaż.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez świadczenie usług - zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 w tym również:

Z powołanych przepisów wynika, że co do zasady świadczeniem usługi jest wszystko co nie stanowi dostawy towarów.

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy zwrócić uwagę na to, że usługą jest tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący z niego korzyść. Czynnikiem wyróżniającym określoną czynność jako usługową (usługę) jest bowiem przede wszystkim to, że świadczenie tej czynności zmierza do bezpośredniego zaspokojenia określonej potrzeby zamawiającego.

Należy jednak zaznaczyć, że nie każde działanie może zostać uznane za usługę, w rozumieniu przepisów ustawy. Aby tak się stało muszą zostać spełnione łącznie następujące warunki:

* w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia;

* świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Aby zatem daną czynność uznać za świadczenie usługi, musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym pomiędzy świadczoną usługą a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

Zatem, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

W przypadku świadczenia usług, istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dana usługa podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Wnioskodawca wskazał w opisie sprawy, że zamierza prowadzić sprzedaż prowadzoną wyłącznie poprzez internet w oparciu o model logistyczny zwany dropshippingiem. Działalność ta polega na przenoszeniu procesu wysyłki towaru na dostawcę i jest prowadzona w formie pośrednictwa handlowego poprzez aukcje internetowe. Klient zamawiający towary (telefony komórkowe) na aukcji internetowej każdorazowo jest informowany, że podatnik działa jako pośrednik i, że za wykonaną przez podatnika usługę pośrednictwa klient otrzyma rachunek określający wysokość prowizji inaczej marży - odpowiadający różnicy pomiędzy kwotą wpłaconą przez kupującego na konto podatnika, a kwotą jaką podatnik przekaże sprzedającemu. Tak więc, rola Wnioskodawcy sprowadza się do zbierania zamówień i przesłania ich do dostawcy (sprzedającego), znajdującego się na terenie kraju trzeciego (główny kierunek dostaw stanowią Chiny), inkasowaniu wpływów pieniężnych w postaci przelewów bankowych i przekazywaniu otrzymanych kwot od klientów na konto bankowe sprzedającego - po uprzednim potrąceniu prowizji za wykonaną usługę pośrednictwa.

Po otrzymaniu kwoty stanowiącej równowartość zamówionego przez kupującego towaru, dostawca realizuje dostawę towaru bezpośrednio do klienta. Stronami transakcji kupna - sprzedaży są: dostawca z kraju trzeciego oraz kupujący - klient składający zamówienia na aukcji internetowej, natomiast Wnioskodawca jest tylko ogniwem łączącym dwie strony transakcji - pośrednikiem, za co pobiera wynagrodzenie prowizyjne. W żadnym momencie w trakcie trwania transakcji nie następuje przeniesienie na osobę Wnioskodawcy prawa do rozporządzania jak właściciel towarem wysyłanym przez dostawcę do klienta, co wynika z treści regulaminu transakcji, która jednoznacznie określa że w zakresie danej transakcji Wnioskodawca działa jako pośrednik i nie ma prawa do rozporządzania danym towarem, po prawidłowej realizacji całej transakcji właścicielem towaru staje się klient. Własność towaru jest przenoszona bezpośrednio przez dostawcę na klienta z pominięciem osoby Wnioskodawcy. Towar zawsze trafia bezpośrednio do klienta. Dostawca bezpośrednio wysyła go na adres wskazany przez klienta - nabywcę towaru.

Wnioskodawca w zakresie świadczonych usług, zawiera umowy o usługę pośrednictwa pomiędzy firmą Wnioskodawcy a klientem (nabywcą towaru), dlatego też rachunek za wykonaną usługę pośrednictwa wystawiany jest dla klienta. Wszelkie koszty związane z realizacją transakcji ponosi klient (nabywca towaru) - wynika to z regulaminu sprzedaży.

Upoważnienie do przekazania pieniędzy za towar, pośrednik otrzymuje od nabywcy towaru - zgodnie z regulaminem transakcji nabywca upoważnia pośrednika do zakupu w jego imieniu określnego towaru z jednoczesnym obowiązkiem uiszczenia przez pośrednika zapłaty za dany towar do dostawcy towaru.

Należy wskazać, że usługi pośrednictwa nie zostały zdefiniowane w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług jak również w przepisach wykonawczych do tej ustawy. Również wśród umów wymienionych przez kodeks cywilny nie ma umowy pośrednictwa. Dwie definicje pośrednictwa zawiera natomiast Słownik języka polskiego PWN, (www.sjp.pwn.pl), zgodnie z którym jest to działalność osoby trzeciej, mająca na celu porozumienie się między stronami lub załatwienie jakichś spraw dotyczących obu stron; występowanie w roli łącznika lub rozjemcy. Równorzędnie, zgodnie z drugą definicją - przez pośrednictwo rozumie się załatwianie dla zarobku różnego rodzaju transakcji handlowych między dwiema stronami, pośredniczenie w zawieraniu takich transakcji.

Natomiast z wyroku TSUE C-453/05 wynika, że: "pośrednictwo stanowi działalność polegającą na pośredniczeniu, która może obejmować między innymi wskazywanie stronie danej umowy okazji do zawarcia takiej umowy, kontaktowanie się z drugą stroną i negocjowanie w imieniu i na rzecz klienta warunków świadczeń wzajemnych, przy czym celem takiej działalności jest uczynienie wszystkiego, co niezbędne, aby dwie strony zawarły umowę, a sam pośrednik nie ma żadnego interesu w zakresie treści umowy".

Zatem należy stwierdzić, że wykonywane przez podmiot wszelkie czynności zmierzające do zawarcia między dwiema różnymi stronami transakcji handlowych można uznać za pośrednictwo.

Zatem w omawianej sprawie czynności podejmowane przez Wnioskodawcę polegające na zbieraniu zamówień i przesłaniu ich do dostawcy (sprzedającego), znajdującego się na terenie kraju trzeciego (główny kierunek dostaw stanowią Chiny), inkasowaniu wpływów pieniężnych w postaci przelewów bankowych i przekazywaniu otrzymanych kwot od klientów na konto bankowe sprzedającego - po uprzednim potrąceniu prowizji za wykonaną usługę pośrednictwa, gdzie następnie po otrzymaniu kwoty stanowiącej równowartość zamówionego przez kupującego towaru, dostawca realizuje dostawę towaru bezpośrednio do klienta, zatem stronami transakcji kupna - sprzedaży są: dostawca z kraju trzeciego oraz kupujący - klient składający zamówienia na aukcji internetowej, natomiast Wnioskodawca jest tylko ogniwem łączącym dwie strony transakcji, za co pobiera wynagrodzenie prowizyjne, i w żadnym momencie Wnioskodawca nie staje się właścicielem towaru - należy uznać za usługi pośrednictwa.

Z tytułu świadczenia tych usług na rzecz klientów Wnioskodawca otrzyma od nich wynagrodzenie. Wnioskodawca jednocześnie nie nabędzie prawa do rozporządzania nabytym przez klienta towarem jak właściciel a tym samym nie będzie miał prawa do dowolnego rozporządzania środkami pieniężnymi przekazanymi przez klientów na rzecz dostawcy towaru. Powyższe środki zostaną bowiem po potraceniu przez Wnioskodawcę kwot prowizji przekazane na konto bankowe sprzedającego. Wnioskodawca za wykonaną usługę pośrednictwa handlowego wystawi klientom rachunki określające wysokość prowizji (marży) odpowiadający różnicy pomiędzy kwotą wpłaconą przez kupującego na konto podatnika, a kwotą jaką Wnioskodawca przekaże sprzedającemu.

Z powyższego wynika, że wynagrodzenie jakie Wnioskodawca otrzyma od klientów za wykonywanie swoich usług nie będą dotyczyły transakcji sprzedaży towarów na rzecz klientów ale transakcji pośrednictwa w zakupie towarów pomiędzy klientem a kontrahentem zagranicznym.

Kwota stanowiąca cenę za towar, którą Wnioskodawca przekaże sprzedawcy nie będzie wchodzić do podstawy opodatkowania świadczonych usług pośrednictwa, gdyż będzie to wynagrodzenie sprzedawcy z tytułu dokonanej przez niego na rzecz klienta dostawy towarów.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że Wnioskodawca świadcząc ww. usługi pośrednictwa na terytorium kraju, za które otrzyma od klienta (nabywcy towaru) określoną kwotę wynagrodzenia powinien wliczyć je do limitu wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Wnioskodawca utraci natomiast prawo do zwolnienia podmiotowego zgodnie z art. 113 ust. 5 ustawy o VAT jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku przekroczy kwotę, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.