2461-IBPB-2-2.4511.999.2016.3.AR - Skutki podatkowe sprzedaży działki.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 201) oraz § 5 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku, który otrzymano 9 listopada 2016 r., uzupełnionym 13 stycznia 2017 r. oraz 2 lutego 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży działki - jest nieprawidłowe

W dniu 9 listopada 2016 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży działki.

W związku z brakami formalnymi stwierdzonymi we wniosku, pismami z 29 grudnia 2016 r. Znak: IBPB-2-2.4511.999.2016.1.AR oraz z 19 stycznia 2017 r. Znak: IBPB-2-2.4511.999.2016.2.AR, wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku. Uzupełnień dokonano 13 stycznia 2017 r. oraz 2 lutego 2017 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 16 lutego 2016 r. na podstawie postanowienia sądu Wnioskodawczyni nabyła w ramach działu spadku po zmarłych rodzicach - działkę.

Matka Wnioskodawczyni zmarła 17 października 1996 r., zaś ojciec - 30 stycznia 2005 r.

Na mocy decyzji sądu z 24 stycznia 2006 r. spadek po zmarłej matce Wnioskodawczyni nabyli: ojciec Wnioskodawczyni - 7/28 części oraz Wnioskodawczyni wraz z rodzeństwem po 3/28 części każdy. Decyzją sądu z 24 stycznia 2006 r. spadek po zmarłym ojcu Wnioskodawczyni nabyli Wnioskodawczyni wraz z rodzeństwem po 1/7 części każdy.

W dniu 16 lutego 2016 r. dokonany został sądowy podział całej masy spadkowej po zmarłych rodzicach Wnioskodawczyni. Wartość rynkowa całej masy spadkowej (co Wnioskodawczyni wskazała w drugim uzupełnieniu wniosku) wynosiła 100.000,00 zł. W wyniku działu spadku Wnioskodawczyni otrzymała działkę o wartości rynkowej na dzień działu spadku wynoszącej 70.000,00 zł. Sądowy podział spadku nie skutkował spłatami ani dopłatami. W dniu 13 września 2016 r. Wnioskodawczyni sprzedała nabytą działkę za kwotę 70.000,00 zł.

W związku z powyższym stanem faktycznym zadano następujące pytanie.

Czy od przychodu uzyskanego ze sprzedaży działki Wnioskodawczyni jest zobowiązana zapłacić podatek dochodowy od osób fizycznych jeżeli sprzedaż ta nastąpiła przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej zbycie?

Zdaniem Wnioskodawczyni, nie powinna płacić podatku dochodowego od sprzedaży działki.

Wnioskodawczyni powołuje się na art. 925 Kodeksu cywilnego, który mówi, że spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku oraz na art. 924 ww. Kodeksu, który wskazuje z kolei, że spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkobiercy. Śmierć matki Wnioskodawczyni nastąpiła 17 października 1996 r., natomiast śmierć ojca - 30 stycznia 2005 r.

Zdaniem Wnioskodawczyni, kolejnym argumentem przemawiającym za jej stanowiskiem jest fakt, że dochód ze sprzedaży działki, tj. 70.000,00 zł nie przekroczył wartości całego majątku.

W przypadku gdy podatek zostanie jednak naliczony Wnioskodawczyni wskazała, że chciałaby przeznaczyć go na cel mieszkaniowy, gdyż jest w trakcie wykańczania własnego domu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 2032 z późn. zm.) - opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy - źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości, przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie lub wybudowanie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przychód uzyskany z odpłatnego zbycia w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Wobec wyżej przywołanych regulacji ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości istotne znaczenie ma data nabycia nieruchomości oraz podstawa jej nabycia.

Przepisy prawa w sposób jednoznaczny określają moment i podstawę nabycia nieruchomości (udziału w nieruchomości).

W przypadku nabycia nieruchomości lub jej części oraz udziału w nieruchomości w drodze spadku pięcioletni termin, o którym mowa powyżej winien być liczony od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło otwarcie spadku, czyli śmierć spadkodawcy.

Zgodnie bowiem z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 380 z późn. zm.) - spadek stanowią prawa i obowiązki majątkowe zmarłego, które z chwilą jego śmierci przechodzą na jedną lub kilka osób, stosownie do przepisów niniejszej ustawy.

W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego - spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Prawomocne postanowienie sądu o nabyciu spadku, czy też akt poświadczenia dziedziczenia sporządzony przez notariusza, potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia (art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego).

Z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom.

W wyniku działu spadku prawa majątkowe objęte spadkiem przyznane poszczególnym spadkobiercom stosownie do wielkości ich udziałów, przechodzą na nich. Ustaje więc wspólność majątku spadkowego. Umowa o dział spadku lub prawomocne orzeczenie sądowe o dziale spadku stanowią tytuł własności rzeczy, które w dziale przypadły poszczególnym spadkobiercom. Tak więc na skutek działu spadku następuje "konkretyzacja" składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom. Jeżeli zatem wartość nieruchomości (udziałów w nieruchomości) nabytych w wyniku działu jest zgodna z udziałem posiadanym przed działem spadku - nie następuje nabycie podlegające opodatkowaniu, ponieważ w ten sposób nie ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością), jak i stan jej majątku osobistego. Dział spadku, w wyniku którego udział w nieruchomości nie zwiększył się, zmienia wyłącznie charakter własności. Jednakże nabycie nieruchomości w drodze działu spadku (nawet jeżeli działu spadku dokonano bez spłat lub dopłat) w części przekraczającej udział spadkowy stanowi - w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - nabycie nieruchomości w tym udziale, który przekracza udział nabyty w spadku. Wszelkie przypadki, gdy udział danej osoby ulega powiększeniu, traktowany być musi w kategorii nabycia, gdyż w ten sposób ulega powiększeniu zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad nieruchomością lub prawem. Bezsprzeczne jest, że przed datą działu spadku udziały, jakie otrzymuje spadkobierca powyżej swojego udziału (jeżeli nabywa majątek w dziale spadku o wartości większej od swojego udziału w spadku) były własnością pozostałych spadkobierców. Spadkobierca nie miał do nich żadnych praw aż do momentu działu spadku.

Powyższe stanowisko potwierdza orzecznictwo sądów administracyjnych np. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 6 czerwca 2013 r. sygn. akt II FSK 1966/11, czy też wyrok Wojewódzkiego Administracyjnego w Białymstoku z 22 grudnia 2010 r. sygn. akt I SA/Bk 433/10, w którym sąd stwierdził, że " (...) momentem nabycia nieruchomości, w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w części obejmującej udział spadkowy będzie moment nabycia spadku, w pozostałym zaś zakresie - moment działu spadku".

Podsumowując, jeżeli w wyniku działu spadku, przedmiotem którego była nieruchomość, udział w niej się zwiększa, tj. przekracza udział dotychczas posiadany, to data działu spadku będzie również datą nabycia tej części nieruchomości, o którą zwiększył się udział w niej po dokonaniu tej czynności.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że 17 października 1996 r. zmarła matka, natomiast 30 stycznia 2005 r. zmarł ojciec Wnioskodawczyni. Decyzją sądu z 24 stycznia 2006 r. spadek po zmarłej matce nabyli - ojciec Wnioskodawczyni w 7/28 części oraz Wnioskodawczyni wraz z rodzeństwem po 3/28 każdy. Decyzją sądu spadek po zmarłym ojcu Wnioskodawczyni nabyła Wnioskodawczyni wraz z rodzeństwem po 1/7 części każdy. W dniu 16 lutego 2016 r. nastąpił sądowy podział całego spadku po rodzicach, w wyniku którego Wnioskodawczyni nabyła działkę o wartości rynkowej wynoszącej na dzień działu spadku 70.000,00 zł. W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni podała, że wartość rynkowa całej masy spadkowej na dzień działu spadku wynosiła 100.000,00 zł. Sądowy podział spadku nie skutkował spłatami ani dopłatami.

Odziedziczoną działkę Wnioskodawczyni sprzedała 13 września 2016 r. za kwotę 70.000,00 zł.

W związku z tym Wnioskodawczyni poddała w wątpliwość czy z tytułu sprzedaży przedmiotowej nieruchomości musi zapłacić podatek dochodowy.

Mając na uwadze powyżej wskazane przepisy prawa oraz przedstawiony stan faktyczny należy stwierdzić, że na dzień działu spadku łączny udział Wnioskodawczyni w masie spadkowej po rodzicach wynosił 1/7. Udział ten Wnioskodawczyni nabyła w części w 1996 r. oraz w części w 2005 r. Tym samym Wnioskodawczyni w drodze spadku po rodzicach przysługiwał majątek o wartości 14.285,71 zł (1/7 x 100.000 zł), ponieważ jak wskazała Wnioskodawczyni wartość rynkowa całej masy spadkowej wynosiła 100.000 zł. Natomiast w drodze działu spadku otrzymała działkę o wartości rynkowej 70.000 zł. Aby obliczyć, o ile procent więcej majątku otrzymała Wnioskodawczyni w 2016 r. w drodze działu spadku należy najpierw od wartości majątku otrzymanego przez Wnioskodawczynię w 2016 r. w drodze działu spadku (A) odjąć wartość udziału w majątku jaki przysługiwał Wnioskodawczyni z tytułu nabycia spadku po rodzicach (B) (tj. A - B = C). Następnie otrzymaną różnicę (C) (czyli nadwyżkę majątku nabytego w drodze działu spadku ponad majątek otrzymany w spadku) podzielić przez wartość majątku otrzymanego w drodze działu spadku w 2016 r. (A) oraz pomnożyć przez 100% (tj. C/A x 100%).

Zatem otrzymując w drodze działu spadku działkę o wartości 70.000 zł. Wnioskodawczyni otrzymała o 79,59% więcej niż wart był jej udział w masie spadkowej. Nie można więc zgodzić się z Wnioskodawczynią, że sprzedaną działkę nabyła wyłącznie w drodze spadku.

Zgodnie z powyższymi wyjaśnieniami udziały w sprzedanej działce zostały nabyte przez Wnioskodawczynię w trzech datach:

* w części w drodze spadku po matce w 1996 r.,

* w części w drodze spadku po ojcu w 2005 r.,

* w części w drodze działu spadku w 2016 r.

Tym samym przychód uzyskany przez Wnioskodawczynię ze sprzedaży 16 września 2016 r. działki przypadający na udział nabyty w drodze spadku po rodzicach nie stanowi źródła przychodu podlagającego opodatkowaniu, gdyż 5-letni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych upłynął odpowiednio z końcem 2001 r. i 2010 r. Natomiast przychód ze sprzedaży pozostałej części - (tj. 79,59% uzyskanego ze sprzedaży działki przychodu) - nabytej w 2016 r. w wyniku działu spadku - podlega opodatkowaniu z uwagi na fakt, że jej sprzedaż nastąpiła przed upływem 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce to nabycie.

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy - podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością np. koszty ogłoszeń w prasie, koszty biura pośrednictwa obrotu nieruchomościami). Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym odpłatnym zbyciem musi istnieć zatem związek przyczynowo-skutkowy.

Zauważyć jednak należy, że jeśli Wnioskodawczyni poniosła takie koszty, to odliczyć może jedynie 79,59% tych kosztów czyli taką ich część, która odpowiada udziałowi w nieruchomości nabytemu w dziale spadku, bo tylko przychód ze sprzedaży nieruchomości przypadający na ten udział stanowi źródło przychodu. Pozostała część kosztów przypada na udziały nabyte w 1996 r. i w 2005 r., których zbycie nie stanowi w ogóle źródła przychodu, a skoro tak, to nie generuje także kosztów.

Zgodnie z art. 22 ust. 6d ww. ustawy - za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość ww. nakładów, o których mowa w ust. 6d ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Podsumowując, podstawę opodatkowania stanowi dochód czyli różnica między przychodem ze sprzedaży nieruchomości (ustalonym zgodnie z art. 19 ww. ustawy) a kosztami uzyskania przychodu (ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6d ww. ustawy).

W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy - po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

Należny podatek wynikający z tego zeznania jest płatny w terminie do 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym (art. 45 ust. 4 pkt 4 w związku z art. 45 ust. 1a ww. ustawy).

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł - stosownie do art. 30e ust. 5 ww. ustawy.

Natomiast w przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie (art. 30e ust. 7 ww. ustawy).

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy stanowi, że - wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Należy wyjaśnić, że powyższe zwolnienie obejmować będzie taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia.

Dochód zwolniony należy obliczyć według następującego wzoru:

dochód zwolniony = D x W/P

gdzie:

D - 79,59% dochodu ze sprzedaży działki, czyli dochodu przypadającego na udział nabyty

w 2016 r.

W - wydatki poniesione na cele mieszkaniowe,

P - 79,59% przychodu ze sprzedaży działki, czyli przychodu przypadającego na udział nabyty

w 2016 r.

W sytuacji gdy Wnioskodawczyni 79,59% przychodu z odpłatnego zbycia działki w całości przeznaczy na cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego. Jeśli jednak tylko część ww. przychodu przeznaczona będzie na cele mieszkaniowe, to zwolnieniem objęta będzie tylko ta część dochodu, która proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia.

We wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że środki ze sprzedaży działki chciałaby przeznaczyć na wykończenie własnego domu.

Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy - za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

- położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym

do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

W myśl art. 21 ust. 26 ww. ustawy - przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

Zgodnie z art. 21 ust. 28 ww. ustawy - za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

- przeznaczonych na cele rekreacyjne.

Podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia wynikającego z przywołanego wyżej art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym jest fakt wydatkowania (począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie) środków z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych na wskazane w ustawie własne cele mieszkaniowe podatnika. Katalog wydatków stanowiących własne cele mieszkaniowe podatnika wskazany w art. 21 ust. 25 ustawy ma charakter zamknięty. Ustawodawca formułując zwolnienie przedmiotowe w sposób jednoznaczny wskazał realizację celów mieszkaniowych, które pozwalają na skorzystanie ze zwolnienia z opodatkowania dochodu ze sprzedaży. W przypadku przeznaczenia środków ze sprzedaży nieruchomości na prace związane z wykończeniem własnego budynku, poniesione wydatki można rozpatrywać w kategorii wydatków, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d ww. ustawy.

Jednakże, tut. Organ nie może ocenić czy Wnioskodawczyni spełnia warunek uprawniający ją do skorzystania z przedmiotowego zwolnienia, ponieważ przekracza to zakres pytania jakie sformułowała Wnioskodawczyni we wniosku ORD-IN w poz. 81. Okoliczność, że w poz. 82 wniosku ORD-IN Stanowisko Wnioskodawcy przyporządkowane do pytania przedstawionego w poz. 81 Wnioskodawczyni odniosła się również do wydatków na własne cele mieszkaniowe nie oznacza automatycznie, że Organ jest zobowiązany do dokonania interpretacji również w tym zakresie. Z układu formularza ORD-IN wynika jednoznacznie, że przedmiotem interpretacji jest wyłącznie pytanie sformułowane w poz. 81.

Reasumując, 79,59% przychodu uzyskanego przez Wnioskodawczynię ze sprzedaży działki czyli przychodu przypadającego na udział nabyty w 2016 r. w drodze działu spadku, stanowi - zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ww. ustawy - źródło przychodu. Opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym podlega dochód uzyskany ze sprzedaży ww. udziału o ile Wnioskodawczyni nie spełni warunków zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy. Przy czym raz jeszcze podkreślić należy, że wskazany powyżej procent przychodu podlegającego opodatkowaniu wyliczony został w oparciu o wskazane przez Wnioskodawczynię w uzupełnieniu wniosku kwoty.

Stanowisko Wnioskodawczyni uznaje się za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie - w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.