2461-IBPB-2-2.4511.978.2016.1.BF - Skutki podatkowe sprzedaży udziału w nieruchomości.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 31 października 2016 r. (data otrzymania 4 listopada 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziału w nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 4 listopada 2016 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziału w nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W 2007 r. rodzice małoletniego Wnioskodawcy dokonali zakupu w ramach kredytu hipotecznego udzielonego we franku szwajcarskim (CHF) nieruchomości (domu). W dniu 26 kwietnia 2012 r. ojciec małoletniego Wnioskodawcy zmarł. W wyniku aktu poświadczenia dziedziczenia dokonanego przed notariuszem 5 czerwca 2012 r. spadek po zmarłym ojcu z dobrodziejstwem inwentarza nabył małoletni Wnioskodawca oraz jego matka (po 1/2 części). W wyniku tego małoletni Wnioskodawca stał się właścicielem udziału 1/4 w ww. nieruchomości, której wartość w momencie nabycia spadku była mniejsza niż wartość zadłużenia wynikającego z zaciągniętego kredytu na tę nieruchomość. Z powodu trudnej sytuacji finansowej i wzrastającej wartości kredytu spowodowanego wzrostem kursu CHF, matka małoletniego Wnioskodawcy zmuszona została 28 października 2016 r. podpisać akt notarialny, w wyniku którego dokonała sprzedaży wymienionej nieruchomości, zarówno jej udziału 3/4, jak i udziału 1/4 przypadającego małoletniemu Wnioskodawcy. Sprzedaż części należącej do małoletniego Wnioskodawcy odbyła się na podstawie zgody Sądu Rodzinnego - na sprzedaż w imieniu małoletniego. Decyzja o nie wystawieniu nieruchomości na sprzedaż naraziłaby małoletniego Wnioskodawcę i jego matkę na dalsze zadłużanie się. Sprzedaż nieruchomości została wprawdzie dokonana przed upływem 5 lat od momentu dziedziczenia, jednak określona aktem notarialnym kwota wynikająca ze sprzedaży nieruchomości będzie w całości (100% kwoty) przeznaczona na spłatę zobowiązania wynikającego z udzielonego kredytu na zakup tej nieruchomości.

W związku z przedstawionym stanem faktycznym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z opisaną sytuacją występuje obowiązek podatkowy wynikający z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem małoletniego Wnioskodawcy, sprzedając 1/4 udziałów w nieruchomości przed upływem 5 lat, nie uzyskuje żadnego dochodu, gdyż ze względu na wzrost wartości kredytu, 100% kwoty wynikającej ze sprzedaży zostanie przeznaczona na spłatę zobowiązania wobec kredytującego banku. Udział 1/4 w ww. nieruchomości Wnioskodawca odziedziczył po zmarłym ojcu w postaci zadłużonej nieruchomości.

Reasumując, po stronie małoletniego Wnioskodawcy nie występuje obowiązek podatkowy, gdyż:

* nie uzyskuje żadnego dochodu wynikającego ze sprzedaży,

* całość kwoty ze sprzedaży nieruchomości przeznaczona jest na spłatę kredytu hipotecznego,

* nie występują żadne koszty uzyskania przychodu.

W powyższej sprawie bardzo ważną kwestią, dowodzącą braku obowiązku podatkowego ciążącego na małoletnim Wnioskodawcy jest postanowienie Sądu Rodzinnego z 31 sierpnia 2016 r. Na podstawie tego wyroku matka Wnioskodawcy uzyskała zgodę Sądu na zakres czynności przekraczającej zarządzanie majątkiem małoletniego. W postanowieniu Sąd zobligował matkę Wnioskodawcy do przeznaczenia pieniędzy pochodzących ze sprzedaży udziału 1/4 w nieruchomości należącej do Wnioskodawcy na spłatę kredytu zaciągniętego na tę nieruchomość. Postanowienie Sądu jest potwierdzeniem, że Wnioskodawca w wyniku sprzedaży nie uzyskuje absolutnie żadnego dochodu, spłacając kredyt matka Wnioskodawcy wypełniła nakaz sądowy zawarty w ww. postanowieniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 2032 z późn. zm.) - źródłem przychodu jest, z zastrzeżeniem ust. 2, odpłatne zbycie:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości lub praw przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub praw nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie lub wybudowanie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przychód uzyskany z odpłatnego zbycia w ogóle nie podlega opodatkowaniu. W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości, dla określenia jego skutków podatkowych, istotne jest zatem ustalenie daty nabycia nieruchomości.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że rodzice małoletniego Wnioskodawcy nabyli w 2007 r. nieruchomość (dom). W dniu 26 kwietnia 2012 r. zmarł ojciec Wnioskodawcy, a spadek po nim na mocy ustawy nabyła żona oraz małoletni Wnioskodawca - każdy po 1/2.

Zgodnie z art. 924 i 925 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 380 z późn. zm.) - spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

W myśl art. 1035 Kodeksu cywilnego - jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego stosuje się przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Do momentu zniesienia tej współwłasności lub dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku.

Mając na uwadze przywołane powyżej przepisy Kodeksu cywilnego należy stwierdzić, że w dacie śmierci ojca, małoletni Wnioskodawca nabył udział 1/2 w masie spadkowej, w skład której wchodził udział 1/2 w nieruchomości.

Biorąc pod uwagę powyższe rozważania należy stwierdzić, że dokonane 28 października 2016 r. odpłatne zbycie udziału w nieruchomości nabytego przez Wnioskodawcę w spadku podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na brak upływu pięcioletniego terminu, o którym mowa w przywołanym wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy.

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy - podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością np. koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości). Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym odpłatnym zbyciem musi istnieć bezpośredni związek przyczynowo-skutkowy. Koszty te nie są kosztami nabycia, lecz jako koszty odpłatnego zbycia pomniejszają przychód.

Ustalenie kosztów uzyskania przychodu odbywa się natomiast zgodnie z art. 22 ust. 6c lub 6d ww. ustawy w zależności od tego czy zbywaną nieruchomość lub prawo nabyto odpłatnie, czy nieodpłatnie.

W niniejszej sprawie zastosowanie znajdzie art. 22 ust. 6d, gdyż udział w nieruchomości został nabyty przez małoletniego Wnioskodawcę nieodpłatnie - w drodze spadku. Zgodnie z ww. przepisem - za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Przepis art. 30e ust. 2 ww. ustawy w sposób niebudzący wątpliwości stanowi o tym co jest dochodem ze sprzedaży udziału w nieruchomości.

Jak wynika z tego przepisu - podstawę obliczenia podatku stanowi dochód czyli różnica pomiędzy przychodem uzyskanym ze sprzedaży nieruchomości (udziału w nieruchomości przypadającego na Wnioskodawcę, ustalonym zgodnie z art. 19) a kosztami uzyskania przychodu (ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6d).

W myśl wyżej cytowanego art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ¬- do kosztów uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości (udziału w nieruchomości) nabytej w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób zaliczane są:

* udokumentowane nakłady na tę nieruchomość zwiększające jej wartość,

* kwota zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej ten podatek przypada na tę nieruchomość.

Przepis art. 22 ust. 6d ww. ustawy w sposób jednoznaczny wskazuje, co może być kosztem uzyskania przychodu przy sprzedaży udziału w nieruchomości nabytego w drodze spadku. Skoro spłata kredytu obciążającego nieruchomość, której Wnioskodawca był współwłaścicielem nie stanowi udokumentowanego nakładu zwiększającego wartość odziedziczonej nieruchomości, a przywołany przepis nie daje możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu innego rodzaju wydatków niż w nim wymienione, to brak jest podstaw prawnych, aby wskazany przez Wnioskodawcę wydatek zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu ze sprzedaży.

Brak więc jest podstaw prawnych, aby podstawę opodatkowania stanowił uzyskany ze sprzedaży przychód po odliczeniu kwoty spłaconego kredytu. Spłata takiego kredytu w żaden sposób nie mieści się ani w ustawowych kryteriach kosztów odpłatnego zbycia, o których mowa w art. 19 ust. 1, ani kosztów uzyskania przychodu zawartych w art. 22 ust. 6d ustawy, wobec czego koszty jego spłaty nie będą mieć wpływu na wysokość dochodu uzyskanego przez Wnioskodawcę ze sprzedaży odziedziczonego udziału w nieruchomości.

Nie sposób zgodzić się więc z twierdzeniem Wnioskodawcy, że w jego przypadku nie powstał dochód. Treść art. 30e ust. 2 ww. ustawy bezsprzecznie dowodzi, że po stronie Wnioskodawcy powstał dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem uzyskanym ze sprzedaży udziału w nieruchomości określonym zgodnie z art. 19 ust. 1 ww. ustawy a kosztami uzyskania przychodu ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6d ww. ustawy, przy czym z wniosku nie wynika aby koszty takie zostały poniesione. Natomiast fakt, że środki uzyskane przez Wnioskodawcę ze sprzedaży udziału w nieruchomości zostały przeznaczone na spłatę opisanego we wniosku kredytu nie ma żadnego wpływu na wysokość uzyskanego przez Wnioskodawcę dochodu.

W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy - po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

Stosownie natomiast do treści art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy - wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości

i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Dochód zwolniony należy obliczyć według następującego wzoru:

dochód zwolniony = D x W/P

gdzie:

D - dochód ze sprzedaży udziału w nieruchomości nabytego w drodze spadku,

W - wydatki na cele mieszkaniowe,

P - przychód ze sprzedaży udziału w nieruchomości nabytego w drodze spadku.

W sytuacji gdy przychód z odpłatnego zbycia (sprzedaży) zostanie w całości przeznaczony na cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1 i 2 ww. ustawy - za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się:

- w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30.

Odnosząc zatem przedstawione powyżej uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, iż powołany powyżej przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym wiąże skutki prawne w postaci zwolnienia od opodatkowania z faktem przeznaczenia - w warunkach określonych w ustawie - uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych przychodu wyłącznie na cele wymienione w przepisie art. 21 ust. 25 ww. ustawy.

Jednym z tych celów jest wskazana w art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a ustawy spłata kredytu oraz odsetek od tego kredytu zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw.

Przy czym należy podkreślić, że z treści art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jasno wynika, iż kredyt, na którego spłatę został przeznaczony przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości musi być nie tylko kredytem zaciągniętym na cele mieszkaniowe wymienione w art. 21 ust. 25 ust. 1 ww. ustawy, ale również kredytem zaciągniętym przez podatnika, a więc przez osobę, która uzyskuje przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa i u której powstaje zobowiązanie podatkowe z tego tytułu.

Z treści analizowanych przepisów jednoznacznie zatem wynika, że ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy mają prawo korzystać m.in. podatnicy, którzy przeznaczyli przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy na spłatę zaciągniętego przez siebie kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki).

Tymczasem z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że małoletni Wnioskodawca sprzedał odziedziczony po zmarłym ojcu udział w nieruchomości i spłaci kredyt zaciągnięty przez zmarłego ojca i żyjącą matkę, solidarnie, w trakcie trwania wspólności majątkowej. Oznacza to, że z chwilą śmierci ojca osobą obowiązaną do spłaty kredytu jest matka Wnioskodawcy.

Takiego przeznaczenia środków nie przewiduje jednak art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Powyższy przepis nie wskazuje, że ze zwolnienia może korzystać przychód przeznaczony na spłatę cudzego kredytu. Tym samym zastosowanie zwolnienia podatkowego określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy nie jest możliwe. Oznacza to, że przychód z odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości odziedziczonego po zmarłym ojcu, przeznaczony na spłatę kredytu ciążącego na matce z tytułu umowy jaką zawarła wspólnie z mężem przed jego śmiercią, nie podlega zwolnieniu z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z treści przepisu art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika wprost, że za wydatki poniesione na własne cele mieszkaniowe uważa się wydatki poniesione na spłatę kredytu oraz odsetek od tego kredytu zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw, na cele określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy. Oznacza to, że zarówno czynność zaciągnięcia kredytu jak i uzyskanie przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości musi dotyczyć tego samego podatnika.

Podatnik, który zaciągnął kredyt musi również uzyskać przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw, aby następnie wydatkować go na spłatę kredytu, zaciągniętego przez siebie na cele wymienione w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast w opisanym we wniosku stanie faktycznym, to ojciec Wnioskodawcy wraz z matką zaciągnął kredyt, a nie Wnioskodawca, natomiast przychód z odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości uzyskał małoletni Wnioskodawca, tym samym nie została zachowana tożsamość podmiotów.

Reasumując, z tytułu sprzedaży udziału w nieruchomości, który małoletni Wnioskodawca nabył w 2012 r. w spadku po zmarłym ojcu, powstał obowiązek podatkowy, ponieważ zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ww. ustawy sprzedaż tego udziału stanowi źródło przychodu. Treść art. 30e ust. 2 ustawy nie pozostawia wątpliwości, że po stronie Wnioskodawcy powstał dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem uzyskanym ze sprzedaży udziału w nieruchomości a kosztami uzyskania przychodu.

Uzyskany dochód nie będzie mógł również korzystać ze zwolnienia, o którym mowa art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z uwagi na okoliczność, że to nie małoletni Wnioskodawca zaciągnął kredyt na nabycie nieruchomości tylko jego matka oraz zmarły ojciec - spadkodawca.

Stanowisko Wnioskodawcy sprowadzające się do twierdzenia, że nie będzie on zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego z tytułu sprzedaży udziału w nieruchomości ponieważ nie uzyskał żadnego dochodu, należy uznać zatem za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) - w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie - w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.