2461-IBPB-2-2.4511.958.2016.1.AR - Ustalenie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu ze sprzedaży lokalu mieszkalnego w odniesieniu do środków przeznaczonych na zakup oraz remont budynku letniskowego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 9 października 2016 r. (data otrzymania 17 października 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu ze sprzedaży lokalu mieszkalnego w odniesieniu do środków przeznaczonych na zakup oraz remont budynku letniskowego - jest prawidłowe.

W dniu 17 października 2016 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu ze sprzedaży lokalu mieszkalnego w odniesieniu do środków przeznaczonych na zakup oraz remont budynku letniskowego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca otrzymał w spadku po rodzicach, mieszkanie o wartości rynkowej 230.000,00 zł. Rodzice Wnioskodawcy zmarli: ojciec - 5 kwietnia 2011 r., mama - 21 listopada 2015 r.

Będące w posiadaniu Wnioskodawcy zaświadczenia właściwego Naczelnika Urzędu Skarbowego z 29 września 2016 r. o nabyciu spadku, potwierdzają nabycie ww. mieszkania w części stanowiącej - 1/2 lokalu mieszkalnego po mamie oraz - 1/2 po ojcu.

W 2017 r. Wnioskodawca zamierza sprzedać otrzymane w spadku mieszkanie. Z uwagi na to, że od chwili śmierci ojca, w 2017 r., minie 5 lat kalendarzowych, Wnioskodawca uważa, że dochód uzyskany ze sprzedaży ww. mieszkania w części otrzymanej w spadku po nim, tj. w części - 1/2, będzie zwolniony z podatku dochodowego od osób fizycznych. Wnioskodawca jest świadom, że obowiązek podatkowy powstanie w przypadku sprzedaży pozostałego udziału 1/2 - otrzymanego w spadku po mamie, ponieważ w 2017 r. nie mija okres 5 lat od Jej śmierci.

Jak zauważa Wnioskodawca, w tym przypadku podatek w wysokości 19% dotyczyłby kwoty bazowej 115.000,00 zł (1/2 z 230.000,00 zł), co oznacza, że podatek wyniesie 21.850,00 zł.

Wnioskodawca zamierza jednak część środków uzyskanych ze sprzedaży ww. mieszkania przeznaczyć na zakup w 2017 r. od swojego syna udziału 50% w wolnostojącym budynku mieszkalnym oraz na jego ocieplenie i przeprowadzenie koniecznych prac remontowych.

Aktualnie Wnioskodawca posiada w K. spółdzielcze mieszkanie własnościowe, w którym zamieszkuje wraz z żoną.

Budynek, w którym Wnioskodawca zamierza nabyć udział 50%, został zakupiony przez jego syna od poprzedniego właściciela za kwotę 290 000,00 zł a zlokalizowany jest poza miastem na działce o pow. 10 arów. W skład budynku wchodzą 4 pokoje, 2 łazienki, kuchnia, jadalnia, poddasze użytkowe oraz garaż, nad którym położony jest taras.

Budynek posadowiony jest na fundamentach, posiada murowane ściany, stropy żelbetonowe, dach dwuspadowy pokryty blachodachówką, stolarkę okienną, ciągi kominowe i wentylacyjne i jest wyposażony w nw. instalacje:

* energia elektryczna - zasilanie z sieci,

* woda - z lokalnej sieci wodociągowej,

* kanalizacja - szambo,

* ogrzewanie - piec c.o. węglowy,

* ciepła woda - bojler elektryczny.

Ww. budynek został wybudowany na podstawie decyzji z 27 lipca 1981 r., tj. pozwolenia na budowę budynku letniskowego, z uwagi na to, że zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego działka położona jest na terenach budownictwa letniskowego o symbolu 5 ML, z podstawowym przeznaczeniem jako funkcja mieszkaniowa, obejmująca istniejącą i nową zabudowę.

Działka, na której zlokalizowany jest budynek w ewidencji gruntów i budynków oznaczona jest symbolem B - tereny mieszkaniowe.

Właściwy Urząd Gminy wydał 20 sierpnia 2007 r. poprzedniemu właścicielowi zaświadczenie, zgodnie z którym potwierdza, że na działce, na której zlokalizowany jest przedmiotowy budynek, znajduje się - budynek letniskowy przystosowany do pełnienia funkcji budynku mieszkalnego użytkowania całorocznego.

Po dokonaniu modernizacji budynku (ocieplenie, wymiana okien), Wnioskodawca zamierza wykorzystywać go naprzemiennie z posiadanym mieszkaniem a po przejściu na emeryturę zamieszkać w nim z rodziną na stałe, a posiadane mieszkanie wynająć w celu poprawy sytuacji materialnej. Budynek będzie więc służył zaspokojeniu podstawowych potrzeb mieszkaniowych.

W związku z powyższym zdarzeniem przyszłym zadano następujące pytanie.

Czy wydatek poniesiony na zakup udziału 50% w opisanym budynku oraz koszt remontu może zostać zaliczony do wydatków na własne cele mieszkaniowe w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 131 i art. 25 pkt 1 lit. a i d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i czy w związku z tym Wnioskodawca będzie zwolniony w całości z konieczności zapłaty podatku?

Zdaniem Wnioskodawcy, budynek spełnia wszystkie warunki dla budynków mieszkalnych określone w art. 3 pkt 2a Prawa budowlanego, tj. posiada wyodrębnioną przestrzeń za pomocą przegród budowlanych oraz dach, fundament stanowi konstrukcyjnie samodzielną całość, ma wydzielone przegrody (pomieszczenia) mieszkalne oraz jest wyposażony we wszystkie instalacje, łącznie z odprowadzeniem ścieków.

Decyzja na budowę z 27 lipca 1981 r. dotyczy zezwolenia na budowę budynku letniskowego tylko z uwagi na to, że zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego działka położona jest na terenach budownictwa letniskowego. Równocześnie zaświadczenie wydane 20 sierpnia 2007 r. przez Urząd Gminy, potwierdza, że na ww. działce znajduje się budynek letniskowy przystosowany do pełnienia funkcji budynku mieszkalnego użytkowania całorocznego. Po dokonaniu wymiany okien i ociepleniu, budynek będzie spełniał wymagane normy energetyczne. W związku z powyższym, błędem byłoby zakwalifikować ten budynek do budynków letniskowych, które nie są związane z gruntem i nie spełniają wymogów energetycznych. Zmęczony codziennym życiem w mieście, Wnioskodawca planuje, do czasu przejścia na emeryturę mieszkać w tym budynku naprzemiennie a po osiągnięciu wieku emerytalnego przeprowadzić się do wyremontowanego budynku na stałe i nareszcie wypocząć w ciszy i spokoju w otoczeniu lasów i łąk.

Budynek będzie użytkowany przez Wnioskodawcę i Jego rodzinę, służąc zaspokojeniu podstawowych potrzeb mieszkaniowych. Będzie stanowił lokum, w którym będzie się koncentrować życie rodzinne.

Wnioskodawca uważa, że decydującym czynnikiem jest przeznaczenie budynku a nie statystyczna klasyfikacja. Charakteru budynku nie może również determinować zapis planu zagospodarowania przestrzennego czy też treść decyzji dotyczącej pozwolenia na budowę.

W związku z tym, że budynek zostanie zakupiony w celu zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych Wnioskodawcy i potrzeby takie po modernizacji może zaspokoić, Wnioskodawca uważa, że w przypadku opisanym powyżej, jest zwolniony z podatku dochodowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 2032 z późn. zm.) - podlegającym opodatkowaniu źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przytoczony wyżej przepis ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, że jeżeli odpłatne zbycie (sprzedaż) nieruchomości lub praw w nim wymienionych miało miejsce przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej, stanowi źródło przychodu i w efekcie skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego.

Wskazać należy, że w przypadku nabycia nieruchomości w drodze spadku za datę jej nabycia należy uznać datę otwarcia spadku czyli śmierci spadkodawcy. Zgodnie bowiem z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 380 z późn. zm.) prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na następców prawnych. W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Tak więc dniem nabycia spadku przez spadkobiercę jest zawsze data śmierci spadkodawcy. Postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt notarialny poświadczenia dziedziczenia stwierdzają jedynie fakt nabycia spadku przez spadkobiercę (art. 1025 § Kodeksu cywilnego). Istotny zatem dla podatku dochodowego jest dzień otwarcia spadku, czyli data śmierci spadkodawców, po których Wnioskodawca nabył lokal mieszkalny.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca stał się właścicielem lokalu mieszkalnego w K., który w 1/2 nabył w spadku po zmarłym ojcu - 5 kwietnia 2011 r., a pozostały udział 1/2 po zmarłej mamie - 21 listopada 2015 r.

W 2017 r. Wnioskodawca planuje sprzedać odziedziczoną po rodzicach nieruchomość.

Oznacza to, że sprzedaż udziału 1/2 w nieruchomości (w części otrzymanej w spadku po matce) będzie miała miejsce przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie w drodze spadku a więc sprzedaż ta stanowić będzie źródło przychodu.

Natomiast sprzedaż w 2017 r. ww. lokalu w części przypadającej na udział 1/2 nabyty w spadku po ojcu w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie będzie w ogóle stanowić źródła przychodu.

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy - podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez zbywającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Można do takich kosztów zaliczyć np.: koszty wyceny sprzedawanej nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, wynagrodzenie dla biura pośrednictwa obrotu nieruchomościami, koszty ogłoszeń w prasie itp., o ile wydatki te zostaną poniesione przez zbywcę. Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy.

Tak obliczony przychód można pomniejszyć o koszty uzyskania przychodów. Ustalenie kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw odbywa się zgodnie z art. 22 ust. 6c lub 6d ww. ustawy w zależności od tego, czy zbywaną nieruchomość lub prawo nabyto odpłatnie, czy nieodpłatnie.

W rozpatrywanym przypadku zastosowanie znajdzie art. 22 ust. 6d, gdyż mieszkanie zostało nabyte przez Wnioskodawcę nieodpłatnie w drodze spadku. Zgodnie z ww. przepisem za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Ponadto zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy - wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy - po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

Należny podatek wynikający z tego zeznania jest płatny w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym (art. 45 ust. 4 pkt 4 w zw. z art. 45 ust. 1a ww. ustawy).

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30e ust. 5 ww. ustawy).

W przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie (art. 30e ust. 7 ww. ustawy).

Jak wynika z powyższych przepisów podstawą obliczenia podatku jest dochód, stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości, określonym zgodnie z art. 19 ustawy (tj. wartością wyrażoną w cenie określonej w umowie sprzedaży, pomniejszoną o koszty odpłatnego zbycia), a kosztami uzyskania przychodu ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tak obliczony dochód będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że część kwoty uzyskanej ze sprzedaży Wnioskodawca zamierza przeznaczyć na zakup udziału 50% w wolnostojącym budynku letniskowym przystosowanym do pełnienia funkcji budynku mieszkalnego oraz na jego ocieplenie i przeprowadzenie koniecznych prac remontowych.

Ustawodawca w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przewidział możliwość zwolnienia z opodatkowania dochodu uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości, po spełnieniu określonych warunków, o których mowa w ustawie. Zgodnie z treścią tego przepisu wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Należy wyjaśnić, że powyższe zwolnienie obejmować będzie taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia.

Dochód zwolniony należy zatem obliczyć według następującego wzoru:

dochód zwolniony = D x W/P

gdzie:

D - dochód ze sprzedaży,

W - wydatki poniesione na cele mieszkaniowe wymienione w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

P - przychód ze sprzedaży.

W sytuacji gdy przychód z odpłatnego zbycia zostanie w całości przeznaczony na cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy - za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

- położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach (art. 21 ust. 26 cytowanej ustawy).

Zgodnie z art. 21 ust. 28 ww. ustawy - za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

- przeznaczonych na cele rekreacyjne.

Podkreśla się, że zgodnie z utrwalonym w orzecznictwie sądowoadministracyjnym poglądem przepisy dotyczące wszelkiego rodzaju ulg i zwolnień podatkowych, jako odstępstwo od zasady powszechności opodatkowania, powinny być interpretowane ściśle, w oparciu o wykładnię gramatyczną przepisów ustawy, z wyłączeniem wykładni rozszerzającej.

Należy również zastrzec, że w przypadku korzystania z ulg i zwolnień podatkowych, wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązek udowodnienia, że określony wydatek został poniesiony przy spełnieniu wszystkich warunków wynikających z przepisów podatkowych spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Zatem, jak wynika z powyższych przepisów, zwolnienie podatkowe uzależnione jest od wydatkowania przychodu uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości na enumeratywnie wymienione w art. 21 ust. 25 ww. ustawy cele mieszkaniowe i dokonania tej czynności przed upływem dwóch lat licząc od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie oraz nie wcześniej niż uzyskany został ten przychód.

Ustosunkowując się do możliwości skorzystania przez Wnioskodawcę ze zwolnienia od opodatkowania dochodu uzyskanego ze sprzedaży nabytego w drodze spadku lokalu mieszkalnego w sytuacji wydatkowania przychodu z tej sprzedaży na zakup udziału 50% w wolnostojącym budynku mieszkalnym, ujętym w ewidencji jako budynek letniskowy, oraz jego remont, należy podkreślić, że ustawodawca w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zamieścił definicji legalnej pojęcia budynku mieszkalnego.

Zgodnie z art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 290 z późn. zm.) przez budynek należy rozumieć - taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach, natomiast zgodnie z art. 3 pkt 2a ww. ustawy - za budynek mieszkalny jednorodzinny - należy rozumieć budynek wolno stojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej 30% powierzchni całkowitej budynku.

Z wykładni systemowej można wywieść, że w pojęciu budynku mieszkalnego mieści się także pojęcie budynku mieszkalnego letniskowego. Ustawa dotycząca prawa budowlanego ani ustawa podatkowa nie zawiera definicji "domu letniskowego".

Co do zasady, o tym czy dom można uznać za letniskowy czy za budynek mieszkalny, decyduje jego przeznaczenie, a więc funkcja, której ma służyć. Zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316, z późn. zm.), dom letniskowy należy do klasy budynków mieszkalnych, jednakże dla oceny możliwości skorzystania z ulgi istotne jest ustalenie, czy w danym budynku podatnik będzie realizował swoje cele mieszkaniowe, czy jedynie potrzeby związane z rekreacją i wypoczynkiem.

W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego oraz Sądu Najwyższego utrwaliło się stanowisko, że dom letniskowy może być zaliczony do kategorii budynków mieszkalnych tylko wtedy, gdy będzie użytkowany faktycznie przez właściciela i jego bliskich, służąc tym samym zaspokojeniu podstawowych potrzeb mieszkaniowych. Jeżeli podatnik korzysta z domu jedynie w celach wypoczynkowych, sezonowo, wówczas dom taki uznać należy za letniskowy.

Jak wynika z treści wniosku, Wnioskodawca zamierza przeznaczyć środki pieniężne z odpłatnego zbycia odziedziczonego po rodzicach lokalu mieszkalnego na zakup udziału 50% w domu letniskowym oraz na jego ocieplenie i przeprowadzenie koniecznych prac remontowych. Dom ten, zgodnie z wydanym przez właściwy Urząd Gminy zaświadczeniem, przystosowany jest do pełnienia funkcji budynku mieszkalnego użytkowania całorocznego. Budynek ten posiada wszystkie niezbędne instalacje a po wymianie okien i ociepleniu budynku będzie spełniał wymagane normy energetyczne. Wnioskodawca zamierza mieszkać w zakupionym budynku naprzemiennie ze swoim mieszkaniem a po osiągnięciu wieku emerytalnego przeprowadzić się do niego na stałe. Budynek będzie więc użytkowany przez Wnioskodawcę i jego rodzinę służąc zaspokojeniu podstawowych potrzeb mieszkaniowych.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z planowanej sprzedaży lokalu mieszkalnego w części podlegającej opodatkowaniu, a więc w części przypadającej na udział 1/2 nabyty w spadku po matce w 2015 r., w odniesieniu do środków wydatkowanych w okresie 2 lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpi sprzedaż ww. nieruchomości na własne cele określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a i d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. na nabycie udziału 50% w budynku letniskowym przystosowanym do pełnienia funkcji budynku mieszkalnego oraz na jego remont i ocieplenie, będzie korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy. Warunkiem jest jednak to, że nabyta w przyszłości nieruchomość będzie użytkowana przez Wnioskodawcę celem zaspokojenia Jego potrzeb mieszkaniowych. Zastrzec należy jednak, że w przypadku wydatków na remont i ocieplenie budynku, Wnioskodawca za wydatki poniesione na własne cele mieszkaniowe może uznać wydatki poniesione w wysokości odpowiadającej wielkości udziału jaki posiada w nieruchomości, a więc w 50%.

Stanowisko Wnioskodawcy należało zatem uznać za prawidłowe.

Do wniosku Wnioskodawca dołączył plik dokumentów. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest zobowiązany ani uprawniony do oceny dokumentów; jest związany wyłącznie opisem zdarzenia przyszłego przedstawionym przez Wnioskodawcę i Jego stanowiskiem.

Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy - Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa. Organ zaznacza również, że prawo do zwolnienia podlega szczegółowej i ostatecznej weryfikacji przez organ podatkowy w toku postępowania podatkowego. Mając bowiem na uwadze treść art. 14b ustawy - Ordynacja podatkowa, tut. Organ wydając interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego nie jest uprawniony do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które wskazałoby, czy Wnioskodawca zrealizował swój cel mieszkaniowy, czy nie. Wszelkie niezbędne działania w celu dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz załatwienia sprawy, organy podatkowe podejmują w toku postępowania podatkowego. Podstawowym narzędziem realizacji tej zasady jest postępowanie dowodowe, które nie jest prowadzone w ramach postępowania w sprawie wydania interpretacji indywidualnej. Dodatkowo należy wskazać, że jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różnić się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja indywidualna nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie - w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.