2461-IBPB-2-2.4511.783.2016.8.MZA - Ustalenie źródła przychodów z najmu mieszkania. Możliwość opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne przychodów z najmu tego mieszkania.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 15 stycznia 2018 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 2461-IBPB-2-2.4511.783.2016.8.MZA Ustalenie źródła przychodów z najmu mieszkania. Możliwość opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne przychodów z najmu tego mieszkania.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 201 z późn. zm.) oraz zgodnie z art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1948 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 14 czerwca 2017 r., sygn. akt I SA/Kr 151/17 (data wpływu prawomocnego orzeczenia 16 października 2017 r.) stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 18 sierpnia 2016 r. (data wpływu 22 sierpnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia do jakiego źródła przychodów należy zaliczyć przychody z najmu mieszkania oraz możliwości opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne przychodów z najmu tego mieszkania - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 sierpnia 2016 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia do jakiego źródła przychodów należy zaliczyć przychody z najmu mieszkania oraz możliwości opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne przychodów z najmu tego mieszkania. W związku z brakami formalnymi stwierdzonymi we wniosku, pismem z 27 października 2016 r. Znak: 2461-IBPB-2-2.4511.783.2016.1.AK, wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano 15 listopada 2016 r.

Dotychczasowy przebieg postępowania:

W dniu 22 listopada 2016 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, wydał dla Wnioskodawczyni indywidualną interpretację Znak: 2461-IBPB-2-2.4511.783.2016.2.AK, w której uznał stanowisko Wnioskodawczyni za nieprawidłowe.

Wnioskodawczyni na ww. interpretację wniosła pismem z 10 grudnia 2016 r. (data wpływu 13 grudnia 2016 r.) wezwanie do usunięcia naruszenia prawa. W odpowiedzi na powyższe wezwanie do usunięcia naruszenia prawa Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, pismem z 5 stycznia 2017 r., Znak: 2461-IBPB-2-2.4511.783.2016.3.AK stwierdził brak podstaw do zmiany ww. interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wnioskodawczyni pismem z 26 stycznia 2017 r. (data wpływu 2 lutego 2017 r.) złożyła skargę na ww. interpretację indywidualną. Pismem z 16 lutego 2017 r., Znak: 2461-IBPB-2-2.4511.783.2016.4.MZA Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, udzielił odpowiedzi na skargę przesyłając ją wraz z aktami sprawy do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie.

W wyniku rozpatrzenia skargi Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z 14 czerwca 2017 r., sygn. akt I SA/Kr 151/17 uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną z 22 listopada 2016 r., Znak: 2461-IBPB-2-2.4511.783.2016.2.AK.

Prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 14 czerwca 2017 r., sygn. akt I SA/Kr 151/17 wraz z aktami sprawy wpłynął do Organu 16 października 2017 r.

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie. Wskutek powyższego, wniosek Strony w zakresie ustalenia do jakiego źródła przychodów należy zaliczyć przychody z najmu mieszkania oraz możliwości opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne przychodów z najmu tego mieszkania, wymaga ponownego rozpatrzenia przez tut. Organ.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni mieszka w Polsce i posiada nieograniczony obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób fizycznych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wnioskodawczyni osiąga wyłącznie przychody ze stosunku pracy. Nie pozostaje w związku małżeńskim, nie prowadziła i nie prowadzi działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni jest właścicielką jednopokojowego mieszkania o powierzchni 35,8 m2 położonego w budynku wielorodzinnym. Spółdzielcze własnościowe prawo do tego lokalu Wnioskodawczyni nabyła na podstawie przydziału 13 lipca 1998 r., a następnie aktem notarialnym z 29 grudnia 2008 r. została ustanowiona odrębna własność tego lokalu oraz przeniesiono na rzecz Wnioskodawczyni jego własność.

Wnioskodawczyni w ww. mieszkaniu zamieszkała, a obecnie zamierza je wynajmować na cele mieszkaniowe. Planuje przeznaczyć je pod najem krótkotrwały lub gdy ta forma nie znajdzie zainteresowania, pod najem długotrwały. Najem, który Wnioskodawczyni zamierza prowadzić nie jest usługą hotelową. Brak w nim usług powiązanych, takich jak: recepcja, dostęp do restauracji, usług sprzątania w trakcie pobytu gościa. Najem będzie miał charakter incydentalny w zależności od chętnych.

Najemcy będą pozyskiwani poprzez informację ustną oraz na portalu internetowym. W ramach najmu, Wnioskodawczyni nie planuje zatrudniania innych osób ani nie będzie korzystać z obsługi księgowej, ani zarządczej.

W związku z planowanym najmem, Wnioskodawczyni poniesie wydatki na remont mieszkania, takie jak: malowanie, wymiana zużytej instalacji sanitarnej, wymiana zużytej stolarki drzwiowej, wymiana fliz w łazience, wymiana niesprawnego piecyka gazowego. Wnioskodawczyni będzie musiała również nabyć nowe wyposażenie, w miejsce starego, zużytego, takie jak: meble, sprzęt AGD, itp., których wartość jednostkowa nie przekroczy 3500,00 zł.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytania:

1. Czy prawidłowe jest stanowisko, że przychody osiągane z tytułu najmu powinny zostać zakwalifikowane do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - "najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa", a nie do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy - "pozarolnicza działalność gospodarcza" i tym samym wynajmując mieszkanie, Wnioskodawczyni nie będzie traktowana jako osoba prowadząca działalność gospodarczą, zobowiązana do zarejestrowania się w Centralnej Ewidencji Działalności Gospodarczej?

2. Czy prawidłowe jest stanowisko, że przychody osiągane z tytułu najmu mogą być opodatkowane ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych w wysokości 8,5%, zgodnie z art. 2 ust. 1a oraz art. 12 ust. 1 pkt 3 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne?

(pytania oznaczone we wniosku nr 1 i 2)

Ad. 1.

Zdaniem Wnioskodawczyni, przychody osiągane z tytułu najmu powinny zostać zakwalifikowane do źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (najem), a nie do źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy (działalność gospodarcza). Na sposób kwalifikacji tych przychodów do tego źródła nie ma znaczenia fakt czy będzie to najem krótkotrwały, czy długotrwały. W obu przypadkach przychody będą zaliczone do tego samego źródła wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ustawodawca w art. 10 ust. 1 ww. ustawy nadał poszczególnym kategoriom źródeł przychodów charakter równorzędny. Takie stanowisko potwierdza też definicja działalności gospodarczej oraz pozarolniczej działalności gospodarczej, zawarta w art. 5 pkt 6 (winno być art. 5a pkt 6) ustawy o podatku dochodowym.

Przepis ten stanowi bowiem, że ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

a.

wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b.

polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c.

polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

* prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej użyte w ustawie o podatku dochodowym opiera się m.in. na trzech przesłankach: zarobkowym celu działalności, wykonywaniu działalności w sposób zorganizowany i ciągły, prowadzenie działalności we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek, a ponadto wymaga by był to jeden z rodzajów działalności wymienionych w lit. a-c) ww. przepisu. Wobec powyższego wyjaśnienia, ustalając do jakiego źródła przychodów zaliczyć dany przychód, należy wybrać to źródło przychodów, które najbardziej odpowiada znaczeniowo rodzajowi przychodu z działalności prowadzonej przez dany podmiot. Przywołany powyżej przepis art. 5 ust. 6 ww. ustawy wskazuje, że przychody aby były zakwalifikowane do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, nie mogą być zaliczone do innych źródeł przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2, 4-9 ww. ustawy.

Przywołane przepisy wskazują na to, że co do zasady, przychody winny być przypisane do tego źródła, którego opis w sposób bardziej szczegółowy odpowiada sposobowi jego powstania. Najem stanowi odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodów. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają zakazu zaliczania przychodów z najmu zawieranych na krótkie okresy czasu, np. dzień, dwa, tydzień, miesiąc do przychodów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy. Nie uzależniają bowiem kwalifikacji przychodów z najmu do określonego źródła przychodów wyłącznie od okresu na jaki umowy najmu są zawierane.

Podatnicy mogą wybrać czy najem nieruchomości będzie przez nich prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy też w ramach tzw. najmu prywatnego.

Ad. 2.

Zdaniem Wnioskodawczyni, jako osoba fizyczna, nieprowadząca działalności gospodarczej, osiągająca przychody z najmu, Wnioskodawczyni może opłacać zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 8,5%, zgodnie z art. 2 ust. 1a oraz art. 12 ust. 1 pkt 3 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Wnioskodawczyni wskazała, że stanowisko wyrażone w pkt 1 i 2 jest zgodne ze stanowiskiem Ministra Finansów zaprezentowanym w interpretacjach indywidualnych o następujących sygnaturach: IBPBII/2/415-858/13/NG, IPPB1/415-2/12-2/EC, ITPB1/4511-1129/15/DP, IPPB1/415-630/14-4/EC i podobnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dacie wydania pierwotnej interpretacji, bowiem niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 14 czerwca 2017 r., sygn. akt I SA/Kr 151/17.

Ponadto niniejsza interpretacja zawiera ocenę stanowiska Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym ustalenia do jakiego źródła przychodów należy zaliczyć przychody z najmu mieszkania oraz możliwości opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne przychodów z najmu tego mieszkania (tj. pytania oznaczonego we wniosku nr 1 i 2). Ocena stanowiska Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym kosztów uzyskania przychodu z najmu (pytanie oznaczone we wniosku nr 3) została zawarta w interpretacji z 22 listopada 2016 r. Znak: 2461-IBPB-2-2.4511.1017.2016.1.AK, która nie została zaskarżona.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) - opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 3 i 6:

* pozarolnicza działalność gospodarcza,

* najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

W myśl art. 5a pkt 6 ww. ustawy - ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

a.

wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b.

polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c.

polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

* prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Wskazać należy, że treść definicji zawartej w wyżej cytowanym art. 5a pkt 6 ww. ustawy daje podstawę by przyjąć, że dla uznania określonej działalności za działalność gospodarczą, konieczne jest m.in. łączne spełnienie trzech warunków: po pierwsze, dana działalność musi być działalnością zarobkową, po drugie, działalnością wykonywaną w sposób zorganizowany oraz, po trzecie, w sposób ciągły.

Tak więc, działalność gospodarcza to taka działalność, która:

1.

jest prowadzona w celu osiągnięcia dochodu, przy czym nawet ewentualna strata będąca wynikiem tej działalności nie pozbawia jej statusu działalności gospodarczej, bowiem istotny jest sam zamiar osiągnięcia dochodu,

2.

wykonywana jest w sposób ciągły. Jednakże przesłanki tej nie należy rozumieć jako konieczność wykonywania działalności bez przerwy. Istotny jest zamiar powtarzalności określonych czynności celem osiągnięcia dochodu np. powtarzalna sprzedaż przedmiotów własności posiadających tożsamy charakter. Przy czym o ciągłości nie przesądza wynajmowanie danej nieruchomości przez kilka lat, lecz powtarzalność podejmowanych działań,

3.

prowadzona jest w sposób zorganizowany, co oznacza, że podejmowane działania są podporządkowane obowiązującym regułom, normom i służą osiągnięciu celu, mają wpływ na racjonalność gospodarowania posiadanymi środkami, a tym samym uczestnictwa w obrocie gospodarczym.

Zatem każde działanie spełniające wskazane wyżej przesłanki, stanowi w rozumieniu przepisów ww. ustawy pozarolniczą działalność gospodarczą, niezależnie od tego czy podatnik dokonał jej rejestracji.

Ponadto w myśl art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Wyżej wymieniony przepis koreluje z brzmieniem art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczącym źródła przychodu jakim jest dzierżawa lub najem, wykluczając z tego katalogu składniki majątku związane z działalnością gospodarczą. Na tle przedstawionych regulacji prawnych należy stwierdzić, że najem stanowi odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodu (art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy), choć może także istnieć najem, który prowadzony jest w ramach działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Co do zasady wybór kwalifikacji i sposób rozliczenia przychodów z najmu ustawodawca pozostawił osobie oddającej rzecz w najem, jednak każdy przypadek należy rozpatrywać indywidualnie, z uwzględnieniem istotnych okoliczności danej sprawy, w tym w kontekście spełnienia przesłanek wskazanych w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. To podatnik, mając na względzie całokształt okoliczności faktycznych, decyduje w jakiej formie, ze względu na sposób wykonywania najmu, jego charakter, jak również podejmowane działania, będzie uzyskiwał przychody z najmu. Inaczej mówiąc, to podatnik kreując elementy zdarzenia przyszłego może uzyskiwać przychody z najmu albo w sposób zorganizowany i ciągły, czyli w sposób stały, profesjonalny, metodyczny, systematyczny i uporządkowany albo w sposób incydentalny, okazjonalny w sposób przypadkowy, nieregularny.

Jednak przy kwalifikacji uzyskiwanych przychodów z najmu (najem prywatny czy działalność gospodarcza) zawsze należy brać pod uwagę treść art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Decydujące znaczenie ma to, czy w okolicznościach faktycznych danej sprawy zostały spełnione przesłanki ze wskazanej regulacji, a nie tylko przekonanie podatnika o właściwej, jego zdaniem, kwalifikacji osiąganych przez niego przychodów do określonego źródła przychodów. Podstawowe znaczenie ma sposób wykonywania najmu - a więc profesjonalny, zarobkowy, zorganizowany i ciągły charakter dokonywanych czynności oraz prowadzenie najmu na własny rachunek i ryzyko.

Innymi słowy nie w każdym przypadku podatnik może sam zaliczyć wynajmowaną nieruchomość do majątku prywatnego lub związanego z działalnością gospodarczą. Jeżeli sposób wykonywania tego najmu ze względu na rozmiar, powtarzalność, zarobkowy charakter oraz sposób zorganizowania wskazują na znamiona działalności gospodarczej, to w takim przypadku wynajem nieruchomości spełnia przesłanki uznania za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i winien zostać rozliczony na zasadach właściwych dla tej działalności, a nie według wyboru podatnika jako tzw. najem prywatny, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 powoływanej ustawy.

Zatem, biorąc pod uwagę powyższe, należy stwierdzić, że przychody uzyskiwane z tytułu najmu można zaliczyć do odrębnego od pozarolniczej działalności gospodarczej źródła przychodów, jakim jest najem, dzierżawa, wyłącznie wtedy, gdy najem ten nie jest przedmiotem prowadzonej działalności gospodarczej, bądź gdy przedmiotem najmu nie są składniki majątku związane z działalnością gospodarczą.

Zgodnie z art. 9a ust. 6 ww. ustawy - dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane na zasadach określonych w ustawie, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

W myśl art. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (tekst jedn.: Dz. U. z 144 r., poz. 930 z późn. zm.) - ustawa ta reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne:

* prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą (pkt 1),

* osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej (pkt 2).

Zgodnie z art. 2 ust. 1a ww. ustawy - osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

W myśl art. 6 ust. 1a ww. ustawy - opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a ww. ustawy - ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5%, o których mowa w art. 6 ust. 1a, tj.m.in. przychodów z dzierżawy i najmu.

Przy czym, warunkiem skorzystania z ryczałtowej formy opodatkowania - zgodnie z art. 9 ust. 1 ww. ustawy - jest złożenie pisemnego oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy, które podatnik składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, nie później niż do dnia 20 stycznia roku podatkowego. Jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w trakcie roku podatkowego, pisemne oświadczenie składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu. Oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy podatnik może złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej. Jeżeli do dnia 20 stycznia roku podatkowego podatnik nie zgłosił likwidacji działalności gospodarczej lub nie dokonał wyboru innej formy opodatkowania, uważa się, że nadal prowadzi działalność opodatkowaną w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Stosownie do treści art. 9 ust. 4 ww. ustawy - w przypadku osiągania przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, przepisy dotyczące oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych stosuje się odpowiednio, z tym że podatnik rozpoczynający osiąganie takich przychodów w trakcie roku podatkowego składa pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych za dany rok podatkowy naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika nie później niż do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym osiągnął pierwszy przychód z tego tytułu, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód osiągnął w grudniu roku podatkowego.

W świetle wcześniejszego wyjaśnienia stwierdzić należy, że istniejące regulacje prawne dopuszczają możliwość osiągania przychodów z tytułu zawartych umów najmu zarówno w ramach źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych określanego jako tzw. najem prywatny jak i w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej. Jednakże powoływane przepisy nie uzależniają zaliczenia przychodów z tytułu umowy najmu do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy od spełnienia pojedynczych przesłanek tj. liczby wynajmowanych lokali, czasu trwania umowy najmu, celu na jaki lokal (mieszkalny lub użytkowy) jest wynajmowany, wysokości przychodów uzyskiwanych z najmu. Przesłanki te nie mogą stanowić samodzielnego kryterium do wyłączenia przychodów z odrębnego źródła, jakim jest najem, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 cyt. ustawy i zaliczania do przychodów z działalności gospodarczej, czego konsekwencją jest pozbawienie podatnika praw do korzystania z opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych w sposób preferencyjny (według stawki 8,5%). W szczególności nie stanowi takiej samodzielnej przesłanki zawieranie umowy/umów najmu na krótkie okresy (tzw. najem krótkotrwały) jeżeli wynajmujący nie będzie świadczyć żadnych dodatkowych usług na rzecz najemcy. Nie jest to wystarczająca przesłanka, która przesądza o kwalifikacji źródeł przychodów i w konsekwencji sposobie opodatkowania tego rodzaju przysporzeń majątkowych.

Podsumowując, jeżeli w istocie jak wskazała Wnioskodawczyni, zarówno krótkotrwały bądź też długotrwały najem lokalu mieszkalnego nie będzie odbywać się w warunkach prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawczyni przysługiwać będzie prawo do kwalifikowania najmu tego lokalu do odrębnego źródła przychodów, jakim jest najem i dzierżawa, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy. Jednocześnie przychody uzyskiwane z tego najmu będą mogły podlegać opodatkowaniu - zgodnie z wolą Wnioskodawczyni - na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne stawką 8,5%.

Mając zatem na uwadze powyższe wyjaśnienia stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania uchylonej interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl