2461-IBPB-2-2.4511.141.2017.2.HS - Zryczałtowany podatek dochodowy dla najmu nieruchomości w ramach działalności gospodarczej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 oraz art. 14r. ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 201 z późn. zm.) w zw. z art. 223 § 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1948 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Zainteresowanych przedstawione we wniosku wspólnym z 1 lutego 2017 r. (data wpływu 21 lutego 2017 r.), uzupełnionym 4 maja 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie możliwości opodatkowania tym podatkiem przychodów z najmu nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 21 lutego 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie możliwości opodatkowania tym podatkiem przychodów z najmu nieruchomości.

W związku z brakami formalnymi stwierdzonymi we wniosku, pismem z 18 kwietnia 2017 r. Znak: 2461-IBPB-2-2.4511.141.2017.1.HS wezwano Zainteresowanych do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano 4 maja 2017 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Zainteresowana będąca stroną postępowania i jej siostra (Zainteresowana niebędąca stroną postępowania) są współwłaścicielkami (po 50%) nieruchomości, w której znajduje się 12 lokali użytkowych oraz lokale mieszkalne. Od kilku lat Zainteresowane wynajmują te lokale w ramach działalności gospodarczej opodatkowanej 19% podatkiem liniowym.

Administrowaniem tą nieruchomością (przygotowaniem umów, pobieraniem opłat, poszukiwaniem nowych najemców, przeglądami technicznymi i bieżącymi remontami oraz wszelkimi innymi sprawami finansowo-organizacyjno-technicznymi) Zainteresowane zajmują się same lub (z powodu podeszłego wieku) przez pełnomocnika, którym jest członek ich rodziny. Natomiast dochody osiągnięte z najmu stanowią uzupełnienie budżetów Zainteresowanych (emerytur).

Jedynie sprawy rozliczeń podatkowych Zainteresowane powierzyły profesjonalnej firmie, aby uniknąć pomyłek, błędów i ewentualnych problemów.

Zainteresowane uważają, że ich działalność (wynajem nieruchomości) nie nosi znamion profesjonalizmu, zorganizowania, dlatego też zamierzają zlikwidować działalność gospodarczą i rozpocząć wynajem tej nieruchomości (lokali w niej się znajdujących) w ramach najmu prywatnego (zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych) i opodatkować swoje przychody ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych według stawki 8,5%.

Po likwidacji działalności, przed osiągnięciem pierwszego przychodu zostanie złożone we właściwym urzędzie skarbowym pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Zainteresowane uważają, że taka forma opodatkowania będzie dla nich wygodniejsza.

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowane wskazały, że w kamienicy, której dotyczy wniosek nie jest wynajmowany żaden lokal mieszkalny, a najem opisanych we wniosku lokali prowadzony będzie na zasadzie kontynuacji umów zawartych w ramach działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przychody z najmu nieruchomości, w której znajdują się lokale mieszkalne i użytkowe mogą być rozliczane w ramach najmu prywatnego (art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) i czy przychody te mogą zostać opodatkowane ryczałtem ewidencjonowanym w wysokości 8,5% (zgodnie z art. 2 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne), jeżeli po zlikwidowaniu działalności gospodarczej, przed osiągnięciem kolejnego przychodu zostanie złożone oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych?

Zdaniem Zainteresowanych, najem nieruchomości mieszkalno-użytkowej może być rozliczany w ramach najmu prywatnego (zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) ze względu na fakt, że działalność Zainteresowanych nie nosi znamion profesjonalizmu, nie posiada żadnej zorganizowanej infrastruktury do poszukiwania najemców, ani zorganizowanej struktury do jej zarządzania i obsługi, wszystkie sprawy organizacyjno-finansowo-techniczne Zainteresowane załatwiają osobiście lub przy pomocy pełnomocnika, który jest członkiem ich rodziny, a dochody (zyski) z najmu stanowią uzupełnienie budżetów Zainteresowanych.

Zainteresowane uważają również, że przychody te mogą zostać opodatkowane ryczałtem ewidencjonowanym (zgodnie z art. 2 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne) w wysokości 8,5%, jeżeli po zlikwidowaniu działalności gospodarczej, przed osiągnięciem kolejnego (pierwszego z punktu widzenia nowego sposobu rozliczenia) przychodu zostanie złożone we właściwym urzędzie skarbowym pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 2032 z późn. zm.) - odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 3 i 6 tego przepisu:

* pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),

* najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (pkt 6).

W myśl art. 5a pkt 6 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie do treści art. 14 ust. 1 ww. ustawy - za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Wyżej wymieniony przepis koreluje z brzmieniem art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczącym źródła przychodu jakim m.in. najem, wykluczając z tego katalogu składniki majątku związane z działalnością gospodarczą.

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, że najem dla celów podatkowych może być traktowany jako pozarolnicza działalność gospodarcza lub jako odrębne źródło przychodów, określone w art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy. Co do zasady wybór kwalifikacji i sposób rozliczenia przychodów z najmu ustawodawca pozostawił osobie oddającej rzeczy w najem, jednak każdy przypadek należy rozpatrywać indywidualnie, z uwzględnieniem istotnych okoliczności danej sprawy, a zwłaszcza w kontekście spełnienia przesłanek wskazanych w art. 5a pkt 6 powoływanej ustawy. To podatnik mając na względzie całokształt okoliczności faktycznych decyduje w jakiej formie ze względu na sposób wykonywania najmu, jego charakter jak również podejmowane działania, będzie uzyskiwał przychody z najmu. Inaczej mówiąc to podatnik kreując elementy stanu faktycznego może uzyskiwać przychody z najmu albo w sposób zorganizowany i ciągły czyli w sposób stały, profesjonalny, metodyczny, systematyczny i uporządkowany albo w sposób incydentalny, przypadkowy, nieregularny.

Jednakże przy kwalifikacji uzyskiwanych przychodów z najmu (najem prywatny czy działalność gospodarcza) zawsze należy brać pod uwagę treść art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Decydujące znaczenie ma to, czy w okolicznościach faktycznych danej sprawy zostały spełnione przesłanki z art. 5a pkt 6 ww. ustawy a nie tylko przekonaniem podatnika o właściwej jego zdaniem kwalifikacji osiąganych przez niego przychodów, do określonego źródła przychodów. Podstawowe znaczenia ma sposób wykonywania najmu - a więc profesjonalny, zarobkowy, zorganizowany i ciągły charakter dokonywanych czynności oraz prowadzenie najmu na własny rachunek i ryzyko.

Innymi słowy nie w każdym przypadku podatnik może sam zaliczyć wynajmowane nieruchomości do majątku prywatnego lub związanego z działalnością gospodarczą. Jeżeli bowiem sposób wykonywania tego najmu ze względu na rozmiar, powtarzalność, zarobkowy charakter oraz sposób zorganizowania wskazują na znamiona działalności gospodarczej, to w takim przypadku wynajem nieruchomości spełnia przesłanki uznania za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i winien zostać rozliczony na zasadach właściwych dla tej działalności, a nie według wyboru podatnika jako tzw. najem prywatny, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 powoływanej ustawy.

Wskazać należy, że treść definicji zawartej w wyżej cytowanym art. 5a pkt 6 ww. ustawy daje podstawę by przyjąć, że dla uznania określonej działalności za działalność gospodarczą, konieczne jest m.in. łączne spełnienie trzech warunków: po pierwsze, dana działalność musi być działalnością zarobkową, po drugie, działalnością wykonywaną w sposób zorganizowany oraz, po trzecie, w sposób ciągły.

Tak więc, działalność gospodarcza to taka działalność, która:

* jest prowadzona w celu osiągnięcia dochodu, przy czym nawet ewentualna strata będąca wynikiem tej działalności nie pozbawia jej statusu działalności gospodarczej, bowiem istotny jest sam zamiar osiągnięcia dochodu,

* wykonywana jest w sposób ciągły. Jednakże przesłanki tej nie należy rozumieć jako konieczność wykonywania działalności bez przerwy. Istotny jest zamiar powtarzalności określonych czynności celem osiągnięcia dochodu np. powtarzalna sprzedaż przedmiotów własności posiadających tożsamy charakter. Przy czym o ciągłości nie przesądza wynajmowanie danej nieruchomości przez kilka lat, lecz powtarzalność podejmowanych działań,

* prowadzona jest w sposób zorganizowany, co oznacza, że podejmowane działania są podporządkowane obowiązującym regułom, normom i służą osiągnięciu celu, mają wpływ na racjonalność gospodarowania posiadanymi środkami, a tym samym uczestnictwa w obrocie gospodarczym.

W związku z powyższym, aby określoną działalność uznać za działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, musi ona mieć charakter zarobkowy. Działalność jest zarobkowa wtedy, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymagają również, aby działalność gospodarcza wykonywana była w sposób zorganizowany i ciągły, przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych.

Na pojęcie "zorganizowanie" w rozumieniu art. 5a pkt 6 ww. ustawy składa się zespół celowych, uporządkowanych czynności o charakterze profesjonalnym, realizowanych w ramach mniej lub bardziej wyodrębnionej struktury, mieszczących się zarówno w tzw. fazie przygotowawczej, związanej z uruchomieniem określonych działalności, jak i w fazie realizacji.

Co do kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej to jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Nie wyklucza on jednak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku.

Zatem każde działanie spełniające wskazane wyżej przesłanki, stanowi w rozumieniu przepisów ww. ustawy pozarolniczą działalność gospodarczą, niezależnie od tego czy podatnik dokonał jej rejestracji.

Należy przy tym podkreślić, że nie ma podstaw w zakresie kwalifikowania do pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 powoływanej ustawy, podejmowanych przez podatnika czynności, które mieszczą się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem, tzn. mają na celu zwyczajowe gospodarowanie tym majątkiem. Działań z zachowaniem normalnych, zwyczajowo przyjętych w takich przypadkach reguł gospodarności nie należy utożsamiać z działalnością gospodarczą.

W efekcie działania podatnika, w stosunku do stanowiących jego własność lub współwłasność składników majątkowych (w tym mienia nieruchomego), wykazują cechy zorganizowania i ciągłości, w rozumieniu art. 5a pkt 6 ww. ustawy, gdy podejmowane przez niego czynności, związane z zagospodarowaniem tego mienia i jego rozporządzaniem, będą istotnie odbiegały od normalnego wykonywania prawa własności, a nadto podatnik z operacji tych uczyni sobie lub ma zamiar uczynienia stałego (nieokazjonalnego) źródła zarobkowania.

W myśl art. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 2180 z późn. zm.) - ustawa ta reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne:

* prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą (pkt 1),

* osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej (pkt 2).

Zgodnie z art. 2 ust. 1a ww. ustawy - osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

W myśl art. 4 ust. 1 pkt 12 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne - użyte w ustawie określenia pozarolniczą działalność gospodarczą oznaczają pozarolniczą działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym.

Z powyższych przepisów wyraźnie wynika, że podatnicy, którzy zawierają umowy najmu w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowych od osób fizycznych, nie mogą być opodatkowani w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Jednocześnie w myśl art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (zdanie pierwsze) - opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

Na podstawie art. 8 ust. 1 pkt 3 lit. e ww. ustawy - opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, z zastrzeżeniem art. 6 ust. 1b, nie stosuje się do podatników osiągających w całości lub w części przychody z tytułu świadczenia usług wymienionych w załączniku Nr 2 do ustawy.

Załącznik ten zawiera wykaz usług, których świadczenie wyłącza podatnika z opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, oznaczonych według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.). W pozycji 28 tego załącznika wymieniono wynajem i usługi zarządzania nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi (68.20.1 PKWiU), z zastrzeżeniem, że wyłączenie to nie dotyczy przychodów osiąganych z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, o których mowa w art. 6 ust. 1a ustawy.

Natomiast stawka ryczałtu 8,5% - stosownie do treści art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a ww. ustawy - dotyczy przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a (m.in. z najmu poza działalnością gospodarczą).

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia wynika, że Zainteresowane wynajmują 12 lokali użytkowych (których są współwłaścicielkami po 50%) w ramach działalności gospodarczej, opodatkowanej 19% podatkiem liniowym.

Zainteresowane same, lub (z powodu podeszłego wieku) przez pełnomocnika, którym jest członek ich rodziny, zajmują się administrowaniem całą nieruchomością (przygotowaniem umów, pobieraniem opłat, poszukiwaniem nowych najemców, przeglądami technicznymi i bieżącymi remontami oraz wszelkimi innymi sprawami finansowo-organizacyjno-technicznymi a jedynie sprawy rozliczeń podatkowych powierzyły profesjonalnej firmie, aby uniknąć pomyłek, błędów i ewentualnych problemów. Zainteresowane wskazują, że dochody osiągnięte z najmu stanowią uzupełnienie ich budżetów (emerytur).

Zainteresowane uważają, że ich działalność (nie nosi znamion profesjonalizmu, zorganizowania, dlatego też zamierzają zlikwidować działalność gospodarczą i rozpocząć wynajem tej nieruchomości (lokali w niej się znajdujących) w ramach najmu prywatnego zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i opodatkować swoje przychody ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych według stawki 8,5%, która to forma opodatkowania będzie dla nich wygodniejsza. Przy czym najem opisanych we wniosku lokali prowadzony będzie na zasadzie kontynuacji umów zawartych w ramach działalności gospodarczej. Po likwidacji działalności, przed osiągnięciem pierwszego przychodu zostanie złożone we właściwym urzędzie skarbowym pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Rozważając kwestię sposobu opodatkowania przychodów (dochodów) z tytułu najmu ww. lokali użytkowych, należy najpierw zakwalifikować je do odpowiedniego źródła przychodów, o których mowa w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Biorąc pod uwagę treść wniosku oraz przywołane przepisy prawa w tym zakresie należy stwierdzić, że najem wykonywany w sposób opisany we wniosku, spełnia wszystkie przesłanki uznania za działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pomimo że Zainteresowane dokonają likwidacji działalności gospodarczej w zakresie najmu, ponieważ samo zlikwidowanie działalności gospodarczej w zakresie najmu, nie spowoduje automatycznej możliwości opodatkowania uzyskiwanych z najmu przychodów w ramach tzw. najmu prywatnego, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym bardziej, że najem 12 lokali użytkowych prowadzony będzie na zasadzie kontynuacji umów zawartych w ramach działalności gospodarczej. Decydujące znaczenia ma fakt, że pomimo ewentualnej likwidacji działalności gospodarczej w zakresie najmu będzie on nadal spełniał przesłanki określone w art. 5a pkt 6 ww. ustawy.

Prowadząc opisany we wniosku najem Zainteresowane nadal będą działały we własnym imieniu, a podejmowane czynności będą rodziły bezpośrednio dla nich określone prawa i obowiązki. Niewątpliwie prowadzony przez Zainteresowane najem ma zarobkowy charakter, czyli nastawiony jest na osiągnięcie zysku (dochodu), w postaci czynszu, nawet gdy jest to uzupełnienie posiadanych emerytur. Szeroki zakres prowadzonego najmu (12 lokali użytkowych) wskazuje, że nie może on być prowadzony inaczej niż w sposób zorganizowany i profesjonalny. Zorganizowany sposób działania w obrocie gospodarczym oznacza prowadzenie działalności w sposób metodyczny, systematyczny i uporządkowany, który wiąże się z planowanym charakterem działań i realizacją poszczególnych zamierzeń w sposób ciągły. O zorganizowanej działalności świadczyć może również konieczność pozyskiwania potencjalnego klienta (wynajmującego), poprzez udostępnianie informacji o posiadanej nieruchomości do wynajęcia. Tego rodzaju działania, przy podanej ilości i rozmiarze wynajmowanych przez Zainteresowane lokali o charakterze użytkowym nie mogą więc mieć ze swej istoty charakteru przypadkowego, incydentalnego. Wymagają one podejmowania szeregu zaplanowanych oraz przemyślanych działań i czynności. Ponadto cechą charakterystyczną działalności gospodarczej jest również jej ukierunkowanie na zbyt, na zaspokajanie potrzeb osób trzecich - w opisanym przypadku - podmiotów wynajmujących lokale użytkowe.

Wbrew argumentacji Zainteresowanych decydujące znaczenie dla zakwalifikowania przychodów z wynajmu nieruchomości do właściwego źródła ma przede wszystkim to, czy najem spełnia przesłanki uznania za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Innymi słowy podstawowe znaczenia ma sposób wykonywania tego najmu - jego profesjonalny, zarobkowy, zorganizowany i ciągły charakter oraz prowadzenie go na własny rachunek i ryzyko. Nie jest zaś decydujący fakt, że lokale użytkowe będą wynajmowane przez Zainteresowane jako przez osoby nieprowadzące działalności gospodarczej w zakresie najmu, czy że forma najmu w postaci ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych jest dla Zainteresowanych wygodniejsza. To, że działalność gospodarcza w zakresie najmu ma zostać przez Zainteresowane zlikwidowana, nie jest tożsame z tym, że wykonywane czynności nie będą nadal nosiły znamion działalności gospodarczej. Tym bardziej, że najem opisanych we wniosku lokali użytkowych prowadzony będzie na zasadzie kontynuacji umów zawartych w ramach działalności gospodarczej, co już samo w sobie przesądza o tym, że najem będzie nadal prowadzony w sposób zorganizowany i ciągły, co wypełnia dyspozycję art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz że w dalszym ciągu dotyczył będzie składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

W świetle przywołanych przepisów prawa podatkowego oraz zaprezentowanego zdarzenia stwierdzić jednoznacznie należy, że przychody z opisanego we wniosku najmu 12 lokali użytkowych nie mogą stanowić źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając bowiem na uwadze rozmiar, profesjonalny, zarobkowy, zorganizowany i ciągły charakter prowadzonego najmu oraz prowadzenie najmu 12 lokali użytkowych na zasadzie kontynuacji umów zawartych w ramach działalności gospodarczej, podejmowane przez Zainteresowane czynności nadal pomimo likwidacji działalności gospodarczej będą wypełniały przesłanki zawarte w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. O takiej kwalifikacji przychodów z najmu do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy decyduje sposób wykonywania najmu a nie formalna likwidacja działalności gospodarczej.

A zatem przychody uzyskiwane z tytułu najmu wskazanych we wniosku 12 lokali użytkowych powinny być nadal zaliczane do źródła przychodów - pozarolnicza działalność gospodarcza, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i opodatkowane w sposób przewidziany dla tego źródła przychodów. Istnienie korzystniejszej formy opodatkowania, uzyskiwanych przez Zainteresowane przychodów z najmu nieruchomości, nie może stanowić samoistnej przesłanki likwidacji działalności gospodarczej. Tym samym przychody z najmu lokali znajdujących się w nieruchomości nie mogą być opodatkowane zryczałtowanym podatkiem dochodowym w wysokości 8,5%.

W konsekwencji stanowisko Zainteresowanych należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zainteresowanej będącej stroną postępowania (art. 14r. § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie - w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.