2461-IBPB-2-2.4511.116.2017.1.KK - Skutki podatkowe sprzedaży nieruchomości.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 201 z późn. zm.) w zw. z art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1948 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z 9 lutego 2017 r. (data wpływu 13 lutego 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 13 lutego 2017 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu 2 marca 1994 r. został spisany przez matkę Wnioskodawczyni testament. W testamencie zostało zapisane, że na wypadek śmierci matki cały majątek (budynek mieszkalny i grunt) przechodzi na własność Wnioskodawczyni. Matka Wnioskodawczyni zmarła 18 września 2004 r. Następnie przedłużało się postępowanie dotyczące nabycia spadku. Ostatecznie Sąd Rejonowy wydał 25 maja 2012 r. postanowienie, w którym to stwierdził, że spadek w całości nabyła Wnioskodawczyni na podstawie testamentu z 2 marca 1994 r. Postanowienie sądu nie stanowiło działu spadku i Wnioskodawczyni nie otrzymała w drodze tego postanowienia części spadku ponad przysługujący jej udział w spadku. Wnioskodawczyni 21 grudnia 2016 r. sprzedała majątek nabyty w drodze spadku. Uzyskane z tej sprzedaży środki Wnioskodawczyni zamierza w najbliższym czasie przeznaczyć na własne cele mieszkaniowe.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Kiedy nastąpiło nabycie spadku, a przez to nieruchomości będącej przedmiotem spadku:

* czy z chwilą śmierci matki - spadkodawcy, czyli w dacie otwarcia spadku (18 września 2004 r.),

* czy też w dacie wydania postanowienia o nabyciu spadku przez Sąd Rejonowy (25 maja 2012 r.)?

W związku z tym od kiedy należy liczyć okres pięcioletni, po którym następuje zwolnienie od opodatkowania środków ze zbycia nieruchomości - od końca roku otwarcia spadku (śmierci matki), czyli od 31 grudnia 2004 r., co powoduje, że pięcioletni okres, po którym Wnioskodawczyni mogła nieruchomość sprzedać bez płacenia podatku minął 31 grudnia 2009 r., zatem w 2016 r. Wnioskodawczyni mogła sprzedać odziedziczoną nieruchomość nie mając obowiązku płacenia jakiegokolwiek podatku?

Zdaniem Wnioskodawczyni, przepisy podatkowe nie precyzują, co oznacza nabycie w drodze spadku, a więc należy sięgnąć do prawa cywilnego. Jak wynika z Kodeksu cywilnego (art. 922), spadek to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą jego śmierci przechodzą na następców prawnych. Z kolei art. 924 mówi, że spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, a art. 925 - że spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku.

Prawo cywilne mówi, że spadkobiercy wchodzą w posiadanie spadku w momencie śmierci spadkodawcy. Późniejsze orzeczenie sądu stanowi jedynie potwierdzenie nabycia spadku.

Zdaniem Wnioskodawczyni, nabycie nieruchomości w drodze spadku nastąpiło z chwilą śmierci spadkodawcy, to jest z chwilą otwarcia spadku, czyli 18 września 2004 r. W związku z tym, zbycie nieruchomości w dniu 21 grudnia 2016 r. nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku, w którym nastąpiło jej nabycie. W konsekwencji, środki uzyskane ze sprzedaży tej nieruchomości nie są objęte opodatkowaniem na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 oraz art. 21 ust. 1 pkt 131 i Wnioskodawczyni nie jest również zobowiązana do zadeklarowania sprzedaży tej nieruchomości w PIT-36, ani PIT-39 oraz nie jest zobowiązana do późniejszego rozliczenia wydatkowanych środków w okresie 2 lat od jej sprzedaży.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawczyni, należy przyjąć, że nabyła przedmiotową nieruchomość w 2004 r. i nie była zobowiązana do opodatkowania środków uzyskanych ze sprzedaży tej nieruchomości w 2016 r. z uwagi na upływ 5 letniego okresu określonego przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto Wnioskodawczyni wskazała, że podobnie orzekł Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z 30 czerwca 2015 r. (sygn. IBPB-2-2/4511-17/15/ŁCz).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 2032 z późn. zm.) - opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy - źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W świetle przywołanego powyżej przepisu, każda czynność prawna, której przedmiotem jest odpłatne zbycie nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy stanowi źródło przychodów w rozumieniu tego przepisu, jeżeli zostanie dokonana w określonym czasie, tj. przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

Zatem w przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment jej nabycia i zbycia.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w dniu 2 marca 1994 r. został spisany przez matkę Wnioskodawczyni testament. W testamencie zostało zapisane, że na wypadek śmierci matki cały majątek (budynek mieszkalny i grunt) przechodzi na własność Wnioskodawczyni. Matka Wnioskodawczyni zmarła 18 września 2004 r. Następnie przedłużało się postępowanie dotyczące nabycia spadku. Ostatecznie Sąd Rejonowy wydał 25 maja 2012 r. postanowienie, w którym to stwierdził, że spadek w całości nabyła Wnioskodawczyni na podstawie testamentu z 2 marca 1994 r. Z kolei zbycia ww. nieruchomości Wnioskodawczyni dokonała 21 grudnia 2016 r.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje, co należy rozumieć pod pojęciem nabycia w drodze spadku, dlatego w tym wypadku należy posiłkować się normami prawa cywilnego. W myśl art. 922 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 459) - spadek to prawa i obowiązki zmarłego wynikającego ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą jego śmierci przechodzą na następców prawnych.

Stosownie do art. 924 i 925 Kodeksu cywilnego - spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Istotnym zatem dla podatku dochodowego jest dzień otwarcia spadku, czyli data śmierci spadkodawcy. Następstwo prawne po osobie zmarłej ma zatem charakter sukcesji uniwersalnej, gdyż spadkobierca na mocy jednego zdarzenia, jakim jest otwarcie spadku, wstępuje w ogół praw i obowiązków osoby zmarłej (spadkodawcy).

Orzeczenie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku potwierdza jedynie nabycie spadku przez spadkobiercę (art. 1025 § 1 Kodeksu) i ma znaczenie jedynie deklaratoryjne. Sąd stwierdza w nim fakt nabycia spadku na wniosek osoby mającej w tym interes. Dzień uprawomocnienia się postanowienia sądu o stwierdzeniu nabycia spadku jest obojętny z punktu widzenia ustalenia momentu nabycia nieruchomości (prawa).

Mając na uwadze przywołane uregulowania prawne oraz opisany we wniosku stan faktyczny stwierdzić należy, że Wnioskodawczyni nabyła przedmiotową nieruchomość w dacie śmierci spadkodawcy, czyli w dniu 18 września 2004 r.

Zatem zbycie przedmiotowej nieruchomości 21 grudnia 2016 r. nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż zbycie nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca 2004 r., w którym nastąpiło nabycie. W związku z powyższym, nie powstanie u Wnioskodawczyni obowiązek zapłaty podatku dochodowego od przychodu z tej sprzedaży, ani obowiązek wykazania ww. przychodu w jakimkolwiek zeznaniu podatkowym.

W związku z powyższym nie ma znaczenia fakt na jakie cele Wnioskodawczyni przeznaczy środki pochodzące ze sprzedaży nieruchomości.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Odnosząc się do przywołanej przez Wnioskodawczynię interpretacji wskazać należy, że dotyczy ona tylko konkretnej, indywidualnej sprawy podatnika, w określonym stanie faktycznym czy zdarzeniu przyszłym i w tej sprawie rozstrzygnięcie zostało wydane.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.