2461-IBPB-2-1.4515.341.2016.1.MCZ - Skutki podatkowe odwołania darowizny.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. , poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 4 września 2016 r. (data wpływu do Biura - 7 września 2016 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych odwołania darowizny - jest prawidłowe.

W dniu 7 września 2016 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych odwołania darowizny.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Od chwili zawarcia związku małżeńskiego w 1972 r. do chwili obecnej w małżeństwie Wnioskodawcy istnieje ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej.

W czerwcu 2011 r. Wnioskodawca wraz ze swoją żoną sprzedali swoje mieszkanie chcąc pomóc synowi w nabyciu mieszkania w Wielkiej Brytanii. Syn Wnioskodawcy i jego rodzina zamieszkują w Wielkiej Brytanii; jednak są nadal zameldowani w Polsce pod adresem rodziców i są obywatelami Polski.

W celu przekazania synowi darowizny pieniężnej 6 maja 2011 r. została w Polsce zawarta "umowa ramowa w zakresie współpracy na rynku finansowym" pomiędzy bankiem a Wnioskodawcą i jego żoną. Zawarcie tej umowy pozwoliło małżonkom na założenie konta walutowego, zakup waluty - funtów brytyjskich oraz przelanie 6 lipca 2011 r. pieniędzy w kwocie 38.205,00 GBP (170.000,00 zł) na konto bankowe syna w Wielkiej Brytanii. Przekazana kwota stanowiła darowiznę małżonków (Wnioskodawcy i jego żony) dla ich syna na częściowe pokrycie kosztów zakupu przyszłego mieszkania w Szkocji. Na okoliczność tą sporządzona została umowa darowizny kwoty pieniężnej w wysokości 170.000,00 zł pomiędzy Wnioskodawcą i jego żoną (darczyńcy) a ich synem (obdarowanym).

Dnia 3 sierpnia 2011 r. ww. darowizna została zgłoszona w urzędzie skarbowym.

Dnia 5 kwietnia 2016 r. Wnioskodawca wraz z żoną, na podstawie art. 900 w związku z art. 898 Kodeksu cywilnego wysłali listem poleconym, na adres syna w Wielkiej Brytanii, oświadczenie odwołujące wykonaną 6 lipca 2011 r. darowiznę środków pieniężnych uczynioną na rzecz syna. Powodem odwołania darowizny była poniżająca, rażąca niewdzięczność syna. W ww. piśmie Wnioskodawca wraz z żoną zażądali niezwłocznego zwrotu przekazanej kwoty darowizny w wysokości 170.000,00 zł na wspólne konto bankowe darczyńców (rodziców).

Dnia 18 kwietnia 2016 r. małżonkowie otrzymali od syna list, w którym potwierdza otrzymanie pisemnego odwołania darowizny pieniężnej od rodziców na kwotę 170.000,00 zł. W liście tym syn przedstawił propozycję zwrotu darowizny w ratach do 2018 r. z uwagi na swoje ograniczone możliwości finansowe.

Propozycję co do spłaty w ratach odwołanej darowizny w ww. kwocie Wnioskodawca wraz z małżonką skłonni są przyjąć. Do chwili obecnej syn Wnioskodawcy nie przekazał rodzicom żadnej kwoty otrzymanej w ramach darowizny.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zwrot odwołanej darowizny pieniężnej - 170.000,00 zł, opisanej we wniosku, w przypadku wpłacenia na konto darczyńcy - Wnioskodawcy i jego żony, przez obdarowanego - ich syna w ratach do 2018 r., może powodować skutki podatkowe w podatku od spadków i darowizn?

Wnioskodawca sądzi, że w tej sprawie zastosowanie winny mieć przepisy art. 898 i art. 900 Kodeksu cywilnego. W przepisach podatkowych darowizna pieniężna jest szczegółowo uregulowana. Natomiast brak jest unormowań podatkowych w przypadku odwołania już wykonanej darowizny pieniężnej na bazie art. 898 k.c.

Darowizna powinna z jednej strony spowodować przysporzenie w majątku obdarowanego, a z drugiej strony powinna uszczuplić majątek darczyńcy. Według oceny Wnioskodawcy zwrot darowizny pieniężnej nie powinien być opodatkowany ponieważ odwołanie darowizny jedynie przywraca stan pierwotny darczyńcy jaki był przed wykonaniem tej darowizny.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca z 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2016 r. poz. 205, z późn. zm.), podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej "podatkiem", podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

Stosownie do treści art. 1 ust. 2 ww. ustawy, podatkowi podlega również nabycie praw do wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładem na wypadek śmierci oraz nabycie jednostek uczestnictwa na podstawie dyspozycji uczestnika funduszu inwestycyjnego otwartego albo specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na wypadek jego śmierci.

W myśl art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r. poz. 380, z późn. zm.), przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Na podstawie art. 898 § 1 Kodeksu cywilnego darczyńca może odwołać darowiznę nawet już wykonaną, jeżeli obdarowany dopuścił się względem niego rażącej niewdzięczności. Zwrot przedmiotu odwołanej darowizny powinien nastąpić stosownie do przepisów o bezpodstawnym wzbogaceniu. Od chwili zdarzenia uzasadniającego odwołanie obdarowany ponosi odpowiedzialność na równi z bezpodstawnie wzbogaconym, który powinien się liczyć z obowiązkiem zwrotu (art. 898 § 2 Kodeksu cywilnego). Treść przepisu art. 898 § 2 Kodeksu cywilnego daje jasny wyraz temu, że przez odwołanie korzyść uzyskana z darowizny staje się od chwili zdarzenia uzasadniającego odwołanie bezpodstawna i właśnie dlatego rodzi obowiązek zwrotu. Przyjęta w ww. przepisie konstrukcja wiążąca odwołanie z bezpodstawnym wzbogaceniem, wyłącza przypisanie skutku rzeczowego, a mianowicie tego skutku, że obdarowany przestaje być właścicielem, staje się zaś nim z powrotem darczyńca.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca wraz z żoną odwołał darowiznę środków pieniężnych i otrzyma ich zwrot w ratach do 2018 r. Do chwili obecnej syn Wnioskodawcy (obdarowany) nie przekazał żadnej kwoty pieniężnej w ramach zwrotu darowizny.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż skoro zgodnie z art. 1 ww. ustawy o podatku od spadków i darowizn opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej tytułem enumeratywnie wymienionych czynności prawnych, to odwołanie darowizny - jako nie objęte zakresem ustawy - nie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Zatem po stronie Wnioskodawcy nie powstanie obowiązek podatkowy w podatku od spadków i darowizn w związku z otrzymaniem w przyszłości zwrotu darowizny.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo wskazać należy, iż przedmiotowa interpretacja - zgodnie ze złożonym wnioskiem - została wydana wyłącznie dla Wnioskodawcy. Stosownie bowiem do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Co oznacza, że drugi darczyńca, o którym mowa we wniosku nie może czerpać ochrony prawnej z niniejszej interpretacji.

Jednocześnie wskazuje się, iż organ podatkowy rozpatruje sprawę tylko i wyłącznie w granicach zdarzenia przedstawionego we wniosku przez Wnioskodawcę. Organ podatkowy nie ocenia zgodności opisu zdarzenia sformułowanego we wniosku z rzeczywistością. Jeżeli zdarzenie przedstawione we wniosku nie odpowiada rzeczywistości, interpretacja nie wywołuje skutków prawnych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie - w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.