2461-IBPB-2-1.4515.279.2016.1.MCZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. , poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 26 sierpnia 2016 r. (data wpływu do Biura - 30 sierpnia 2016 r.), uzupełnionym 9 listopada 2016 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych spłaty przez współkredytobiorców kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na zakup nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 30 sierpnia 2016 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych spłaty przez współkredytobiorców kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na zakup nieruchomości.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego w piśmie z 21 października 2016 r. znak: 2461.IBPB-2-1.4515.279.2016.1.MCZ wezwano o jego uzupełnienie. Wniosek uzupełniono 9 listopada 2016 r.

W przedmiotowym wniosku i jego uzupełnieniu został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W 2015 r. Wnioskodawca wraz ze swoimi rodzicami zaciągnął kredyt hipoteczny na zakup mieszkania, które stanowi jedynie jego własność. Kredytobiorcami są wspólnie: Wnioskodawca i jego rodzice. W umowie sprzedaży mieszkania jako nabywca i jedyny właściciel lokalu mieszkalnego został wskazany Wnioskodawca (bez udziału rodziców); potwierdza to akt notarialny.

Według umowy kredytowej do spłaty kredytu zobowiązane są trzy osoby: Wnioskodawca, jego matka i jego ojciec. Raty kredytu wraz z odsetkami są jednak automatycznie pobierane z konta bankowego rodziców. Wnioskodawca został poinformowany przez bank, że w urzędzie skarbowym powinien zgłosić darowiznę od rodziców spłacających kredyt i złożyć zgłoszenie SD-Z2.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że pomiędzy nim a jego rodzicami nie została zawarta żadna umowa darowizny.

Wnioskodawca nie otrzymywał i nie otrzymuje od rodziców pieniędzy na spłatę kredytu. Spłata kredytu następuje bezpośrednio z rachunku bankowego rodziców na rachunek kredytowy banku, w którym zaciągnięty został wspólnie kredyt. Spłata rat kredytu przez rodziców zobowiązanych umową kredytu wraz z Wnioskodawcą do solidarnej spłaty kredytu zaciągniętego na zakup mieszkania dla Wnioskodawcy następuje tytułem uregulowania własnych zobowiązań solidarnych wobec banku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy spłata kredytu przez rodziców, którzy są współkredytobiorcami, powoduje powstanie u Wnioskodawcy obowiązku podatkowego w podatku od spadków i darowizn i konieczność składania zgłoszenia SD-Z2?

Wnioskodawca uważa, że spłata kredytu przez jego rodziców, zaciągniętego wspólnie przez Wnioskodawcę i jego rodziców na zakup mieszkania dla niego, nie powoduje dla Wnioskodawcy powstania obowiązku podatkowego w podatku od spadków i darowizn, ponieważ pomiędzy Wnioskodawca a jego rodzicami nie została zawarta umowa darowizny. Rodzice nie przekazują Wnioskodawcy pieniędzy na spłatę kredytu a spłacają kredyt zaciągnięty wspólnie z Wnioskodawcą celem zwolnienia się z długu. Wnioskodawca nie musi zatem składać zgłoszenia SD-Z2.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Przedmiotem opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn jest nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy lub praw majątkowych tytułem wymienionym w art. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2016 r. poz. 205, z późn. zm.), w tym tytułem darowizny.

Katalog tytułów opodatkowania wymieniony w powyższym przepisie ma charakter zamknięty, co oznacza, że nabycie jedynie w drodze tych czynności prawnych może podlegać opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej "podatkiem", podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in. darowizny.

Artykuł 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn stanowi, że obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

Stosownie do art. 6 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy obowiązek podatkowy powstaje - przy nabyciu w drodze darowizny - z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy - z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia; jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń.

Ustawa o podatku od spadków i darowizn nie zawiera pojęcia "darowizna", dlatego w tym zakresie należy stosować prawną definicję tego pojęcia unormowaną w przepisach ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r. poz. 380, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Treść tego świadczenia określa umowa darowizny. W związku z tym, że darowizna ma charakter umowny, istotnym jej elementem jest także przyjęcie darowizny przez obdarowaną osobę.

Darowizna jest świadczeniem na rzecz obdarowanego pod tytułem darmym i dobrowolnym, przy czym nie wynika ani z żadnego stosunku zobowiązaniowego, ani też z ustawy. Ponadto, nie stanowią darowizny bezpłatne przysporzenia, m.in. w przypadku, gdy zobowiązanie do bezpłatnego świadczenia wynika z umowy uregulowanej innymi przepisami kodeksu.

Jeżeli świadczenie dokonane jest na podstawie innego tytułu niż umowa darowizny - nie podlega podatkowi od spadków i darowizn.

Decydujące znaczenie dla dokonania tej oceny prawnopodatkowej ma zatem treść umowy wiążącej strony.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca zawarł wspólnie ze swoimi rodzicami umowę kredytu hipotecznego. Wnioskodawca i jego rodzice w umowie kredytowej są ujęci jako kredytobiorcy i zgodnie z umową odpowiadają solidarnie za zadłużenie wynikające z umowy. Kwota zaciągniętego kredytu została przeznaczona na nabycie lokalu mieszkalnego na wyłączną własność Wnioskodawcy. Spłaty rat kredytu dokonują jego rodzice, bezpośrednio ze swojego rachunku bankowego na rachunek kredytowy banku. Pomiędzy Wnioskodawcą a jego rodzicami nie doszło do zawarcia umowy darowizny.

Jak z powyższego wynika w przedstawionym stanie faktycznym wystąpiły następujące czynności:

Zdaniem Wnioskodawcy, dokonywanie spłaty rat kredytu przez jego rodziców - współkredytobiorców po stronie Wnioskodawcy nie powoduje powstania obowiązku podatkowego w podatku od spadków i darowizn. Wnioskodawca uważa, że jego rodzice spłacają kredyt zaciągnięty wspólnie z Wnioskodawcą celem zwolnienia się z długu. Pomiędzy Wnioskodawca a jego rodzicami nie została zawarta umowa darowizny. Wnioskodawca nie musi zatem składać zgłoszenia SD-Z2.

Dokonując oceny skutków prawnopodatkowych w podatku od spadków i darowizn należy mieć na względzie przedmiot opodatkowania tym podatkiem, którym jest nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych m.in. tytułem darowizny, w rozumieniu art. 888 Kodeksu cywilnego.

W opisanym stanie faktycznym, źródłem spłaty rat kredytu przez rodziców Wnioskodawcy jest umowa kredytu hipotecznego. Taka natomiast umowa stanowi odrębny od umowy darowizny stosunek zobowiązaniowy. Zatem spłata kredytu przez pozostałych współkredytobiorców (rodziców Wnioskodawcy), tj. dłużników solidarnych z umowy kredytu, nie można zakwalifikować jako darowizny. Oznacza to, że powyższe nie skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego określonego w ustawie o podatku od spadków i darowizn u kredytobiorcy, który nie dokonuje spłaty rat kredytu (Wnioskodawcy).

Jak wskazano powyżej przedmiotem opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn jest nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych tytułem wymienionym w art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Katalog tytułów nabycia wymieniony w tym przepisie ma charakter zamknięty, co oznacza, że nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych wyłącznie w drodze tych czynności prawnych może podlegać opodatkowaniu tym podatkiem.

Mając powyższe na względzie oraz stan faktyczny przedstawiony we wniosku należy zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy. Spłata przez jej rodziców (dłużników solidarnych) rat kredytu, choć przeznaczonego na nabycie lokalu mieszkalnego przez Wnioskodawcę, nie przesądza o darowiźnie oraz powstaniu obowiązku podatkowego w podatku od spadków i darowizn dla Wnioskodawcy.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie wskazuje się, iż organ podatkowy rozpatruje sprawę tylko i wyłącznie w granicach zdarzenia przedstawionego we wniosku przez Wnioskodawcę. Organ podatkowy nie ocenia zgodności opisu zdarzenia sformułowanego we wniosku z rzeczywistością. Jeżeli zdarzenie przedstawione we wniosku nie odpowiada rzeczywistości, interpretacja nie wywołuje skutków prawnych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie - w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.