2461-IBPB-2-1.4515.23.2017.1.MCZ - Skutki podatkowe nieodpłatnego przekazania składnika spółki komandytowej do majątku osobistego wspólników.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) oraz w związku z art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. , poz. 1948, z późn. zm.) - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 13 stycznia 2017 r. (data wpływu - 16 stycznia 2017 r.), uzupełnionym 21 i 24 lutego 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nieodpłatnego przekazania składnika spółki komandytowej do majątku osobistego wspólników - jest prawidłowe.

W dniu 16 stycznia 2017 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nieodpłatnego przekazania składnika spółki komandytowej do majątku osobistego wspólników.

W opisie wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, polskim rezydentem podatkowym. Wnioskodawca jest wspólnikiem (komandytariuszem) spółki komandytowej L.G.E. spółka z o.o. sp.k. (dalej: "Spółka"). Głównym przedmiotem działalności Spółki jest produkcja i sprzedaż pozostałych wyrobów tekstylnych - głównie pościeli wełnianej i materacy. Spółka powstała w wyniku przekształcenia spółki kapitałowej L.G.P. sp. z o.o., na podstawie uchwały Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników z 24 stycznia 2008 r.

Majątek Spółki stanowi głównie mienie wniesione do niej jako wkład przez wspólników oraz inne mienie nabyte w trakcie trwania Spółki. W dniu 2 lipca 1996 r. poprzednik prawny Spółki - spółka L.G. sp. z o.o. (po zmianie nazwy L.G.P. sp. z o.o.) nabyła prawo użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej położonej w S., o pow. 1,5800 ha, dla której jest prowadzona księga wieczysta (dalej: "Nieruchomość"). Na podstawie decyzji Starosty z 28 marca 2013 r., prawo użytkowania wieczystego Nieruchomości zostało przekształcone w prawo własności. Przedmiotowa Nieruchomość gruntowa została zaliczona przez Spółkę do środków trwałych i wprowadzona do ewidencji środków trwałych, zgodnie z wymogami przepisów rachunkowych i podatkowych.

Obecnie Nieruchomość nie jest w jakikolwiek sposób wykorzystywana przez Spółkę do prowadzonej działalności gospodarczej. Ten składnik majątku nie jest związany z bieżącą, podstawową działalnością Spółki, która koncentruje się głównie na produkcji i sprzedaży pościeli wełnianej, przez co, w ocenie wspólników jest całkowicie zbędny w jej działalności.

W związku z tym Wnioskodawca wraz z pozostałymi wspólnikami planuje wycofanie Nieruchomości z ewidencji Środków trwałych Spółki i nieodpłatne przekazanie na cele osobiste wspólników do ich majątków prywatnych (odrębnych), proporcjonalnie do udziałów, w jakich wspólnicy uczestniczą w majątku Spółki (udziałów kapitałowych) oraz w zyskach Spółki. Przeniesienie nastąpi na podstawie uchwały wspólników Spółki podjętej w formie aktu notarialnego o zmniejszeniu udziału kapitałowego i przekazaniu wskazanego składnika majątku Spółki (Nieruchomości) na rzecz wspólników do ich majątku odrębnego.

W celu wykonania ww. uchwały zostanie zawarta umowa (w formie aktu notarialnego) o nieodpłatnym przekazaniu wspólnikom udziałów w prawie własności Nieruchomości, proporcjonalnie do uczestnictwa każdego ze wspólników w majątku (udziale kapitałowym) i zyskach Spółki.

W efekcie wyżej opisanych czynności wspólnicy nabędą udziały we własności wycofanej Nieruchomości, których wysokość odpowiadać będzie ich udziałom w majątku (udziałom kapitałowym) i w zyskach Spółki. Zgodnie z umową Spółki w przypadku Wnioskodawcy udział ten wynosi 94%. Pierwotnie wniesiony (przy zawiązywaniu Spółki) wkład Wnioskodawcy i pozostałych wspólników nie ulegnie obniżeniu. Umowa przenosząca własność Nieruchomości nie będzie stanowiła umowy darowizny w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego, będzie natomiast umową nienazwaną, przenoszącą na wspólników prawo własności do Nieruchomości.

Przekazanie Nieruchomości nastąpi w związku ze zmniejszeniem udziału kapitałowego Wnioskodawcy i pozostałych wspólników w Spółce za zgodą wszystkich wspólników na podstawie art. 54 § 1 w związku z art. 103 Kodeksu spółek handlowych. Z uwagi na brak odmiennych regulacji w umowie Spółki, udział kapitałowy każdego ze wspólników należy ustalać, w pierwszej kolejności na podstawie art. 50 Kodeks spółek handlowych, tj. przyjąć, że odpowiada on przede wszystkim wartości wniesionego przez wspólnika wkładu (jeżeli wspólnicy dokonywali regularnych pobrań równych udziałowi w zysku).

Wspólnicy nie przewidują wystąpienia ze Spółki bądź jej likwidacji - Spółka będzie nadal prowadziła swoją działalność produkcyjną w dotychczasowym składzie osobowym wspólników w oparciu o pozostałe, wykorzystywane do działalności produkcyjnej składniki majątkowe. Spółka w związku z powyższym przekazaniem Nieruchomości na potrzeby prywatne wspólników nie otrzyma żadnych korzyści majątkowych.

Wnioskodawca zamierza w przyszłości nabyć pozostałe 6% udziału w prawie własności Nieruchomości od pozostałych wspólników. Niewykluczone, że w przyszłości Wnioskodawca sprzeda nabytą w ten sposób Nieruchomość na rzecz osób trzecich lub wykorzysta w innego rodzaju działalności, na przykład prowadzonej w formie innej spółki osobowej.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Czy otrzymanie przez Wnioskodawcę udziału we współwłasności nieruchomości będzie stanowiło nieodpłatne świadczenie podlegające opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn na gruncie stawy o podatku od spadków i darowizn?

Zdaniem Wnioskodawcy, opisana czynność nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od darowizn i spadków.

Wnioskodawca przytoczył treść art. 1 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn i stwierdził, że przepisy te wymieniają tytuły prawne, na podstawie których nabycie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Powyższy katalog czynności ma charakter zamknięty. Zatem w ocenie Wnioskodawcy opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn podlega tylko nabycie i to takie, które zostało w nim wymienione w sposób wyraźny.

Podstawą prawną wycofania Nieruchomości z majątku Spółki i nieodpłatnego przekazania na cele osobiste wspólników do ich majątków prywatnych, będzie uchwała wspólników Spółki w związku z obniżeniem ich udziałów kapitałowych podjęta w formie aktu notarialnego. Jedynie w celu jej wykonania zostanie zawarta umowa (w formie aktu notarialnego) o przekazaniu wspólnikom udziałów w prawie własności w Nieruchomości.

Umowa ta nie przyjmie formy umowy darowizny w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego, ani któregokolwiek z tytułów prawnych wymienionych w art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Będzie natomiast umową nienazwaną, przenoszącą na wspólników prawo własności do Nieruchomości.

W związku z powyższym, nabycie własności Nieruchomości (udziałów w prawie własności Nieruchomości) przez Wnioskodawcę nie będzie podlegać podatkowi od spadków i darowizn, gdyż przepis art. 1 ust. 1 ww. ustawy nie wymienia takiego tytułu - wycofanie majątku spółki osobowej do prywatnego majątku wspólników z tytułu obniżenia udziału kapitałowego, jako podlegającego opodatkowaniu tym podatkiem.

Na potwierdzenie swego stanowiska Wnioskodawca powołał interpretacje indywidualne dotyczące poruszonego we wniosku zagadnienia. Z uwagi na zakres niniejszej interpretacji przywołano powyżej tę część stanowiska Wnioskodawcy, która objęta jest zakresem niniejszej interpretacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy dotycząca wyłącznie podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nieodpłatnego przekazania składnika majątku spółki komandytowej do majątku osobistego wspólnika. W pozostałym zakresie wniosku, tj. podatku dochodowego od osób fizycznych wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2016 r. poz. 205, z późn. zm.) podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej "podatkiem", podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

W myśl ust. 2 tegoż przepisu podatkowi od spadków i darowizn podlega również nabycie praw do wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładem na wypadek śmierci oraz nabycie jednostek uczestnictwa na podstawie dyspozycji uczestnika funduszu inwestycyjnego otwartego albo specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na wypadek jego śmierci.

Jak z powyższego wynika, ustawa o podatku od spadków i darowizn ściśle określa granice przedmiotu opodatkowania, tj. nabycie według określonych tytułów, wyczerpująco wymieniając tytuły, na podstawie których nabycie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Powyższy katalog czynności ujęty w art. 1 ww. ustawy ma charakter zamknięty. Zatem opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn podlega tylko takie nabycie, które zostało w nim wymienione w sposób wyraźny.

Z powołanego powyżej przepisu art. 1 ust. 1 ww. ustawy wynika, że podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy lub praw majątkowych, m.in. tytułem darowizny. Jako, że przepisy tej ustawy nie definiują pojęcia "darowizna" należy odwołać się do odpowiednich przepisów Kodeksu cywilnego.

Na podstawie art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r. poz. 459) przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku. Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu i polega najczęściej na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Darowizna jest więc czynnością, której celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego (świadczenie musi wzbogacić obdarowanego), a zobowiązanie darczyńcy musi być zamierzone jako nieodpłatne. Do zawarcia umowy darowizny, podobnie jak każdej innej umowy, niezbędne jest zgodne oświadczenie woli złożone przez obie strony umowy. Umowa darowizny dochodzi do skutku dopiero z chwilą złożenia oświadczenia woli przez obdarowanego o przyjęciu darowizny.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki komandytowej. Wnioskodawca i pozostali wspólnicy zamierzają na podstawie jednomyślnej uchwały wspólników Spółki wycofać z majątku Spółki nieruchomość i przenieść jej własność nieodpłatnie na potrzeby własne wspólników w udziałach odpowiadających ich udziałom w majątku i zyskach spółki. W następstwie wykonania uchwały zostanie zawarta pomiędzy Spółką a wspólnikami umowa nieodpłatnego przeniesienia własności nieruchomości. W wyniku powyższych czynności wspólnicy staną się współwłaścicielami ww. nieruchomości, przy czym ich udziały we współwłasności odpowiadać będą udziałom w Spółce. Umowa przenosząca własność nieruchomości nie będzie stanowiła umowy darowizny w rozumieniu przepisów ustawy - Kodeks cywilny. Przekazanie nieruchomości nastąpi na podstawie art. 54 w związku z art. 103 ustawy - Kodeks spółek handlowych.

Z treści wniosku wynika więc, że w analizowanym przypadku nie będzie miało miejsca zawarcie umowy darowizny. Wnioskodawca wskazał bowiem, że podstawą przeniesienia własności nieruchomości będzie uchwała wspólników spółki komandytowej o wycofaniu nieruchomości z majątku Spółki i przekazaniu jej na potrzeby wspólników (w tym Wnioskodawcy). W jej wykonaniu zostanie zawarta w formie aktu notarialnego umowa nieodpłatnego przekazania nieruchomości na cele własne wspólników. Umowa przenosząca własność nie będzie umową darowizny.

Z powyższego wynika, że wskazana umowa będzie umową nienazwaną, przenoszącą własność w następstwie wykonania zobowiązania wynikającego z uchwały wspólników o wycofaniu nieruchomości z majątku Spółki.

Skoro więc istotnie - jak wskazał Wnioskodawca - czynność nieodpłatnego przeniesienia przez spółkę komandytową własności nieruchomości wspólnikom na ich cele osobiste będzie umową nienazwaną, przenoszącą własność w następstwie wykonania zobowiązania wynikającego uchwały wspólników o wycofaniu nieruchomości i nie przyjmie formy umowy darowizny, to wskazana czynność nie będzie podlegała ustawie o podatku od spadków i darowizn. Z opisu zdarzenia przyszłego nie wynika, iż przedmiotowa czynność przyjmie którykolwiek tytuł z wymienionych w ustawie o podatku od spadków i darowizn. Nie będzie to bowiem - jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego - ani umowa darowizny ani też inna czynność wymieniona w ustawie o podatku od spadków i darowizn. Jak wskazano powyżej, podatkowi od spadków i darowizn podlegają jedynie czynności enumeratywnie wymienione w art. 1 ww. ustawy; wśród nich ustawodawca nie wymienił czynności opisanej we wniosku.

Tym samym wycofanie nieruchomości z majątku spółki i nieodpłatne przekazanie jej (udziału w niej) do majątku Wnioskodawcy nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn, zatem nie spowoduje dla Wnioskodawcy powstania obowiązku podatkowego w podatku od spadków i darowizn.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy - Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie chroni Wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.